Uitspraken

Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

“1.

(a)

[J] (thans: [I] , KvK-nummer: [005] ),

in of omstreeks de periode van 18 maart 2008 tot en met 11 februari 2011, in [vestigingsplaats] , althans in de gemeente Lingewaard en/of elders in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke perso(o)n(en) en/of rechtsperso(o)n(en), althans alleen,

meermalen, althans eenmaal,

de (bedrijfs)administratie - zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen - valselijk heeft opgemaakt en/of doen opmaken, zulks (telkens) met het oogmerk om dat geschrift als echt en onvervalst te gebruiken en/of door een of meer andere(n) te doen gebruiken,

immers heeft zij

- een groot aantal, althans een of meer valse en/of vervalste factu(u)r(en) in die (bedrijfs)administratie opgenomen en/of doen opnemen, waaronder:

- I. Een factuur afkomstig van [M] en gericht aan [J] d.d. 18 maart 2008 (vindplaats: D-2-001); en/of

- II. Een factuur afkomstig van [O] en gericht aan [J] d.d. 19 november 2008 (vindplaats: D-7-005); en/of

- III. Een factuur afkomstig van [P] en gericht aan [J] d.d. 2 februari 2009 (vindplaats: D-12-001),

waarop in strijd met de waarheid was vermeld:

- dat het/de goed(eren) en/of dienst(en) was/waren geleverd/verricht aan [J] en/of

- I. Verbouwen bedrijfsland; en/of

- II. Projectadres: [J] , [a-straat 1] , [postcode] [vestigingsplaats] ; en/of

- III. Onderzoek en schetsen t.b.v. uitbreiding expeditieruimte te [vestigingsplaats] ,

zulks, terwijl hij, verdachte, al dan niet tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke perso(o)n(en) en/of rechtsperso(o)n(en), tot bovenomschreven strafba(a)r(e) feit(en) opdracht heeft/hebben gegeven, dan wel feitelijke leiding heeft/hebben gegeven aan boven omschreven verboden gedraging(en);

en/of

(b)

[medeverdachte] (KvK-nummer: [001] ), in of omstreeks de periode van 25 januari 2008 tot en met 18 oktober 2012, in [vestigingsplaats] , althans in de gemeente Lingewaard en/of elders in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke perso(o)n(en) en/of rechtsperso(o)n(en), althans alleen,

meermalen, althans eenmaal,

de (bedrijfs)administratie - zijnde een geschrift dat bestemd was om tot bewijs van enig feit te dienen - valselijk heeft opgemaakt en/of doen opmaken, zulks (telkens) met het oogmerk om dat geschrift als echt en onvervalst te gebruiken en/of door een of meer andere(n) te doen gebruiken,

immers heeft zij,

- een groot aantal, althans een of meer valse en/of vervalste factu(u)r(en) in die (bedrijfs)administratie opgenomen en/of doen opnemen, waaronder:

I. Een factuur afkomstig van [B] en gericht aan [medeverdachte] d.d. 3 oktober 2008 (vindplaats: D-4-007); en/of

II. Een factuur afkomstig van [C] en gericht aan [medeverdachte] d.d. 22 mei 2010 (vindplaats: D-9-019); en/of

III. Een factuur afkomstig van [D] en gericht aan [medeverdachte] d.d. 11 december 2008 (vindplaats: D-14-010); en/of

IV. Een factuur afkomstig van [E] en gericht aan [medeverdachte] d.d. 12 augustus 2011 (vindplaats: D-15-001); en/of

V. Een factuur afkomstig van [F] en gericht aan [G] d.d. 29 augustus 2012 (vindplaats: D-19-001); en/of

VI. Een factuur afkomstig van [H] en gericht aan [medeverdachte] d.d. 11 oktober 2012 (vindplaats: D-20-001),

waarop in strijd met de waarheid was vermeld:

- dat het/de goed(eren) en/of dienst(en) was/waren geleverd/verricht aan

[medeverdachte] , en/of

- I. MPS Avalon Affinity 2008037; en/of

- II. Project, nr. 2008.144; Levering en plaatsen van schermen in het

restaurant, de lounge en filmruimte op MPS 'Excellence Queen'; en/of

- III. (meerwerk leveren jaloezieën) tbv MTS Jowi, projectnummer 2007089; en/of

- IV. (Meubilair aft-lounge) van MPS Antonio Belucci, projectnummer 2010.131;

en/of

- V. T.a.v. MCS Semper FI, projectnummer 2011.103; en/of

- VI. Verbouwingswerkzaamheden bedrijfshal pand [a-straat 1] te [vestigingsplaats] ;

zulks, terwijl hij, verdachte, al dan niet tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke perso(o)n(en) en/of rechtsperso(o)n(en), tot bovenomschreven strafba(a)r(e) feit(en) opdracht heeft/hebben gegeven, danwel feitelijke leiding heeft/hebben gegeven aan boven omschreven verboden gedraging(en);

2.

(a) [J] (thans: [I] , KvK-nummer: [005] ),

als ondernemer in de zin van de wet op de omzetbelasting 1968,

(telkens) opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte, als bedoeld

in de Algemene wet inzake rijksbelastingen,

te weten een of meerdere (maand)aangifte(n) omzetbelasting te naam gesteld van [J] (sofienummer: 8182.10.084 B01) betreffende het/de ja(a)r(en) 2008 en/of 2009 en/of 2011, waaronder (zie AH-1-017):

- de aangifte omzetbelasting over de maand januari 2008; en/of

- de aangifte omzetbelasting over de maand januari 2009; en/of

onjuist of onvolledig heeft gedaan en/of door een ander heeft doen,

terwijl dat/die feit(en) er (telkens) toe strekte(n), dat te weinig belasting

wordt geheven,

hebbende die onjuistheid of onvolledigheid hierin bestaan dat in die

aangifte(n) (telkens)

- een te hoog bedrag aan voorbelasting in aftrek werd gebracht; en/of

(daardoor)

- een te laag bedrag aan verschuldigde omzetbelasting werd aangegeven,;

en/of

(b)

[I] (thans: [J] , KvK-nummer 10143230) en/of [medeverdachte] (KvK-nummer [001] ),

meermalen, althans eenmaal,

als ondernemer in de zin van de wet op de omzetbelasting 1968,

(telkens) opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte, als bedoeld

in de Algemene wet inzake rijksbelastingen,

te weten een of meerdere (maand)aangifte(n) omzetbelasting te naam gesteld van de Fiscale Eenheid [I] ; [medeverdachte] ; C.S. (sofinummer: [002] ), betreffende het/de ja(a)r(en) 2008 en/of 2009 en/of 2010 en/of 2011 en/of 2012, waaronder (zie AH-1-018 en 019):

- de aangifte omzetbelasting over de maand januari 2008; en/of

- de aangifte omzetbelasting over de maand januari 2009; en/of

- de aangifte omzetbelasting over de maand januari 2010; en/of

- de aangifte omzetbelasting over de maand januari 2011; en/of

- de aangifte omzetbelasting over de maand januari 2012,

onjuist of onvolledig heeft gedaan en/of door een ander heeft doen doen,

terwijl dat/die feit(en) er (telkens) toe strekte(n), dat te weinig belasting

wordt geheven,

hebbende die onjuistheid of onvolledigheid hierin bestaan dat in die

aangifte(n) (telkens)

- een te hoog bedrag aan voorbelasting in aftrek werd gebracht; en/of

(daardoor)

- een te laag bedrag aan verschuldigde omzetbelasting werd aangegeven,

zulks, terwijl hij, verdachte, al dan niet tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke perso(o)n(en) en/of rechtsperso(o)n(en), tot bovenomschreven strafba(a)r(e) feit(en) opdracht heeft gegeven, dan wel feitelijke leiding heeft gegeven aan boven omschreven verboden gedraging(en);

3.

(a)

[J] (thans: [I] , KvK-nummer: [005] ),

in of omstreeks de periode van 6 mei 2009 tot en met 29 april 2013,

als belastingplichtige in de zin van de wet op de vennootschapsbelasting 1969,

(telkens) opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte, als bedoeld

in de Algemene wet inzake rijksbelastingen,

te weten een of meerdere (jaar)aangifte(n) vennootschapsbelasting te naam

onjuist of onvolledig heeft gedaan en/of door een ander heeft doen doen,

terwijl dat/die feit(en) er (telkens) toe strekte(n), dat te weinig belasting

wordt geheven,

hebbende die onjuistheid of onvolledigheid hierin bestaan dat in die

aangifte(n) (telkens)

zulks, terwijl hij, verdachte, al dan niet tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke perso(o)n(en) en/of rechtsperso(o)n(en), tot bovenomschreven strafba(a)r(e) feit(en) opdracht heeft gegeven, dan wel feitelijke leiding heeft gegeven aan boven omschreven verboden gedraging(en);

4.

hij,

in of omstreeks de periode van 1 oktober 2009 tot en met 21 juni 2013, in [plaats] althans in de gemeente Renkum en/of de gemeente(n) Arnhem en/of Heerlen en/of elders in Nederland,

tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke (perso(o)n(en) en/of rechtsperso(o)n(en), althans alleen,

als belastingplichtige in de zin van de wet inkomstenbelasting 2001, (telkens) opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte, als bedoeld in de Algemene wet inzake rijksbelastingen,

te weten een of meerdere (jaar)aangifte(n) inkomstenbelasting te naam gesteld van [betrokkene 1] (fiscaal nummer: [006] ), waaronder (zie AH-1-023):

- de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 2008; en/of

- de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 2009; en/of

- de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 2010; en/of

- de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 2011;

onjuist of onvolledig heeft gedaan en/of door een ander heeft doen doen,

terwijl dat/die feit(en) er (telkens) toe strekte(n), dat te weinig belasting

wordt geheven,

hebbende die onjuistheid of onvolledigheid hierin bestaan dat in die aangifte(n) (telkens)

- een te laag bedrag aan belastbaar inkomen (uit aanmerkelijk belang) werd aangegeven; en/of (daardoor)

- een te laag bedrag aan verschuldigde inkomstenbelasting werd aangegeven;

5.

hij,

op of omstreeks 5 februari 2014,

in [plaats] , althans in de gemeente Renkum,

tezamen en in vereniging met een of meer natuurlijke perso(o)n(en), althans alleen,

- een wapen van categorie III, te weten een (vuur)wapen (merk: Glock, type: 26 (waarvan het serienummer was weggevijld), kaliber 9 (9x19) MM); en/of

- munitie van categorie III, te weten 37, althans een of meer patro(o)n(en), kaliber 9 (9x19) MM,

voorhanden heeft/hebben gehad.”

De verdediging heeft ter terechtzitting van het hof een beroep gedaan op de inkeerregeling, zoals neergelegd in art. 69 lid 3 AWR. Met een geslaagd beroep op die bepaling vervalt het recht tot strafvervolging. Het hof heeft het beroep van de verdediging op de inkeerregeling als volgt weergegeven en verworpen:1

“2.1 Het standpunt van de verdediging

De raadslieden hebben het verweer gevoerd dat het openbaar ministerie niet‑ontvankelijk dient te worden verklaard in de vervolging van verdachte voor de feiten 1 tot en met 4.2 Hiertoe is het volgende betoogd.

Primair dient het openbaar ministerie niet-ontvankelijk verklaard te worden in de vervolging van verdachte inzake de ten laste gelegde belastingfeiten, op basis van artikel 69 lid 3 Algemene wet inzake rijksbelastingen (Awr).

- Er is sprake van een vrijwillige, tijdige en volledige inkeer. Verdachte speelde al langer met het idee om in te keren ten aanzien van de facturen en de aangiften rondom de bouw en de inrichting van zijn woonhuis. Dat idee werd versterkt door de doorzoeking in augustus 2011 in het onderzoek Rome (dat niets te maken had met de bouw en inrichting van het woonhuis). Verdachte heeft hierover gesproken met zijn advocaten en op 30 januari 2012 is aan de Belastingdienst bericht dat er onvolledigheden waren geconstateerd met betrekking tot de aangiften omzetbelasting (OB), vennootschapsbelasting (VPB) en inkomstenbelasting (IB). Daarin zijn de op dat moment aan verdachte bekende feiten en omstandigheden opgenomen en is vermeld dat intern onderzoek plaatsvond om een compleet beeld te krijgen van alle betrokken facturen en de boekingen in de verschillende vennootschappen. Dat onderzoek heeft plaats gevonden en bij brief van 27 februari 2012 is een aanvulling op het inkeerverzoek gedaan. Een gefaseerde inkeer is toegestaan. Er is niet bewust informatie achtergehouden. Verdachte heeft op voldoende voortvarende wijze uitvoering gegeven aan zijn voornemen tot verbetering. Bij de eerste inkeer heeft verdachte veel uit zijn geheugen moeten putten en daarna is nog uitvoerig onderzoek gedaan. Op 30 januari 2012 wist verdachte niet dat de Belastingdienst of de FIOD reeds van onjuistheden/onvolledigheden op de hoogte was of zou komen noch had hij reden te vermoeden dat dat zo was. Deze conclusie kan ook niet getrokken worden uit verklaringen van getuigen en/of medeverdachten.

- Bovendien moet sprake zijn, op grond van artikel 96 lid 3 juncto artikel 80 lid 1 Awr, van wetenschap of het redelijk vermoeden aan de kant van verdachte dat ambtenaren met opsporingsbevoegdheid van de onvolledigheden/onjuistheden op de hoogte zouden zijn of zouden komen. Dat valt uit het dossier niet af te leiden.

- In elk geval is sprake van tijdige partiële inkeer, in die zin dat inzake de facturen van [K] en [L] niet tijdig is ingekeerd, maar ten aanzien van de overige facturen wel.

(…)

Het standpunt van de advocaat-generaal

(…)

Beoordeling door het hof

Het hof verwerpt de verweren van verdachte en merkt hiertoe in het bijzonder het volgende op.

In art. 69 lid 3 AWR is de strafrechtelijke inkeerregeling opgenomen. Het artikellid luidt voorzover in de onderhavige zaak van belang als volgt:3

“Het recht tot strafvervolging op de voet van dit artikel vervalt, indien de schuldige alsnog een juiste en volledige aangifte doet, dan wel juiste en volledige inlichtingen, gegevens of aanwijzingen verstrekt vóórdat hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat een of meer van de in artikel 80, eerste lid, bedoelde ambtenaren de onjuistheid of onvolledigheid bekend is of bekend zal worden. (…).”4

Het hof heeft vastgesteld dat

(i) op 30 augustus 2011 een doorzoeking in het bedrijfspand van [medeverdachte] aan de [a-straat 1] te [vestigingsplaats] heeft plaatsgevonden waarbij digitale gegevensdragers in beslag zijn genomen, waaronder auditfiles van [medeverdachte] ;

(ii) de verdachte in de periode van 21 juni t/m 23 juni 2011 is verhoord, waarbij het ging om verdenkingen – ten aanzien van hem en zijn onderneming [medeverdachte] – van witwassen en valsheid in geschrift en daarbij aan hem is gevraagd of de Bang & Olufsen-apparatuur genoemd in de factuur in zijn woning, in zijn bedrijf of elders is geïnstalleerd en is hem gevraagd naar andere facturen;

(iii) in de – vrij toegankelijke – publicatie in ‘The Art of Living’ van september 2009 een aantal bedrijven (waaronder Bang & Olufsen) werd genoemd die hebben gewerkt aan de bouw van de privéwoning van de verdachte aan de [b-straat 1] in [plaats] of goederen en/of diensten daarvoor hebben geleverd;

(iv) de belastingdienst derdenonderzoek bij in dat artikel genoemde bedrijven heeft ingesteld, te weten:

o op 20 december 2011 en op 13 januari 2012 bij [K] te Ede;

o op 4 januari 2012 bij [L] te Waarle;

o op 11 en 30 januari 2012 bij [M] te Ede; en

o op 12 en 18 januari 2012 bij [N] te Bemmel;

(v) leveranciers hebben verklaard dat er contact is geweest met de verdachte over die bezoeken van de belastingdienst:

o volgens [betrokkene 2] van [K] in de eerste week van januari 2012;

o volgens [betrokkene 3] van [L] binnen een week na het boekenonderzoek (dat plaatsvond op 4 januari 2012);

o volgens [betrokkene 4] van [M] na het eerste bezoek van de belastingdienst; en

o volgens [betrokkene 5] van [N] na het eerste derdenonderzoek;

(vi) [betrokkene 6] , controleambtenaar bij de belastingdienst, heeft verklaard dat hij tijdens de derdenonderzoeken van een aantal leveranciers van de verdachte hoorde dat ze de verdachte op de hoogte hadden gesteld van het bezoek van de belastingdienst en aan hem hadden verteld wat de reden van dat bezoek was, namelijk, dat de belastingdienst het vermoeden had dat de verdachte kosten voor zijn woning ‘op de zaak’ had laten factureren; en

(vii) op 30 januari 2012 de eerste inkeerbrief is verstuurd.

“ “De advocaat-generaal en de raadslieden geven aan geen behoefte te hebben aan het nader voorhouden van enig stuk uit het dossier.

“ Voordat de advocaat-generaal met haar requisitoir kan aanvangen vraagt mr. De Bont het woord en merkt op:

“ Voorzitter u hebt de facturen opgesomd die deel uitmaken van het beraad.

“ De voorzitter merkt op dat hij de posten en niet de facturen heeft opgesomd.

“ Mr. De Bont:

“ Het hof verwacht toch niet vandaag een reactie van het de verdediging?

“ De voorzitter:

“ Ik heb gezegd dat de facturen in vaststellingsovereenkomst of in de notitie van Barmentlo erkend zijn of die op de tenlastelegging staan, per definitie onderdeel van het debat uitmaken. Hetgeen u al wist.

“ Mr De Bont merk[t] op:

“ Wij zijn, zoals u al hebt kunnen lezen in het benadelingspleidooi, uitgaan van de facturen in het FIOD dossier. In de tenlastelegging staan negen concrete facturen, niet meer en niet minder.

“ De voorzitter houdt mij voor dat er in de tenlastelegging staat 'waaronder' hetgeen inhoudt dat er meer facturen aan de orde zijn.

“ Dat is zo, maar ik wil graag de gelegenheid krijgen om mijn pleidooi in die zin aan te vullen ten aanzien van die posten die niet genoemd zijn.

“ Hetgeen Barmentlo als erkend heeft beschreven is geen schuldbekentenis in de zin van het strafrecht. Het was een positiebepaling teneinde verder te komen in de onderhandelingen met de fiscus. Ik verzoek uitdrukkelijk om een aanhouding van de behandeling van de zaak opdat het pleidooi op een andere dag gehouden kan worden.

“ Op een daartoe strekkende vraag van mr. Vissers antwoordt de advocaat‑generaal:

“ In het dossier van de FIOD zijn alleen de facturen opgenomen die in bijlage AH-1- 24 worden genoemd en niet de andere door de verdediging genoemde facturen.

“ Na een korte onderbreking voor beraad deelt de voorzitter als beslissing van het hof mede:

“ Het hof stelt vast dat de vaststellingsovereenkomst vanaf het begin van het proces onderdeel heeft uitgemaakt van het strafdossier. Daarnaast maakt ook bijlage AH-1-24, met de mogelijke nadeelberekening, vanaf het begin onderdeel uit van het dossier. Op 11 oktober 2017 is de behandeling van de zaak aangehouden onder meer om de aansluiting te bekijken van de posten die in de vaststellingsovereenkomst naar voren komen en de bijlage AH-1-24. Dat kun je eigenlijk alleen beoordelen als je de controlerapporten ziet en de correspondentie die daarover is gevoerd. Die hebben wij dus opgevraagd.

“ De controlerapporten en de correspondentie moeten verdachte bekend zijn, gelet op de discussie die er is gevoerd met de fiscus.

“ Het moet voor de verdediging dan ook duidelijk zijn geweest dat die facturen voor het hof van belang zijn om te beoordelen wat er precies aan de hand is geweest. Het hof wilde een totaal plaatje hebben.

“ Het is dus duidelijk dat het over die facturen zou kunnen gaan. Of wij er ook belang aan hechten is een tweede. En de verdediging heeft zich daar op buitengewone goede wijze op voorbereid. We hebben op voorhand een pleitnota waarin op bijna alle punten die in de vaststellingsovereenkomst en de controlerapporten aan de orde zijn geweest, opmerkingen zijn gemaakt.

“ Om op dit moment weer om een aanhouding te verzoeken is tardief. Het verzoek tot aanhouding wordt daarom afgewezen.”

Onder de bewijsmiddelen heeft het hof onder meer het volgende opgenomen:12

“6.1 (…)

6.2

Met betrekking tot feit 2:

Anders dan door de rechtbank is gedaan, neemt het hof voor het bewijs van dit feit als grondslag de rapporten betreffende een ingesteld boekenonderzoek bij [I] c.s. en [J] van 10 december 2014 en de brieven van mr. D.G. Barmentlo, advocaat-belastingkundige, van 13 juli 2015, gericht aan de Belastingdienst Arnhem en de brief van mr. D.G. Barmentlo van 8 september 2016 aan Sjöcrona Vän Stigt Advocaten, in welke brieven de motivering van de bezwaren tegen de (navorderirigs)aanslagen en naheffingsaanslagen betreffende verdachte en de vennootschappen is opgenomen.

Gelet hierop acht het hof opneming in de bewezenverklaring van dit feit de in tenlastelegging opgenomen verwijzingen naar de aangifte omzetbelasting van de maand januari in de jaren 2008 tot en met 2012, blijkbaar opgenomen ter feitelijke onderbouwing, niet noodzakelijk. Het laat daarom deze verwijzingen in de bewezenverklaring achterwege.

Met betrekking tot feit 3 onder b.:

Het hof zal voorts het onder 3 ten laste gelegde feit bewezen verklaren als het tezamen en in vereniging met elkaar door – kort gezegd – [medeverdachte] en [I] (thans [J] ) plegen van dit feit, nu de aangifte van [I] mede omvat de resultaten van de (fiscaal gevoegde) dochtermaatschappijen, waaronder [medeverdachte] (zie ook AH-1-021 en AH-1-022). Het hof neemt daarbij in aanmerking dat de directeur van beide vennootschappen (middellijk of onmiddellijk) verdachte is.”

Het hof heeft het benadelingsbedrag en de duur van de gevangenisstraf als volgt vastgesteld:20

“(…)

De verdediging heeft, op grond van feiten en omstandigheden als omschreven in de pleitnotities benadelingsbedrag, betoogd dat de omvang van het benadelingsbedrag als basis voor de LOVS oriëntatiepunten voor de straftoemeting vastgesteld dient te worden op € 495.336.

Het hof merkt ten aanzien van die berekening op dat daarin onder andere:

- ten onrechte rekening is gehouden met verliescompensatie;

- bij het belang voor de heffing van vennootschapsbelasting slechts rekening is gehouden met afschrijving op ten onrechte geactiveerde posten in de onderhavige jaren, welk belang zich echter ook uitstrekt tot volgende jaren waarin ten onrechte afschrijvingskosten zouden kunnen worden opgevoerd.

- met betrekking tot de posten [F] / [H] (te weten het plaatsen van een keuken in de woning van [betrokkene 8] , een leverancier van verdachte) er weliswaar mogelijk geen bevoordeling van verdachte in privé heeft plaatsgevonden, zoals door de verdediging is gesteld, maar dat deze posten wel een benadeling van de fiscus door [betrokkene 8] heeft opgeleverd, waaraan verdachte bewust heeft meegewerkt.

- er is geen rekening is gehouden met de post “Kunst”, terwijl de betreffende kunst is aangetroffen in het woonhuis van verdachte en deze kunst ook figureert op een voor verdachte in privé opgesteld verzekeringstaxatierapport. Aan de niet onderbouwde stelling van de verdediging dat deze kunst eigendom is gebleven van de onderneming van [I] hecht het hof geen waarde. Een “at arms length” bruikleenovereenkomst is niet gesteld noch gebleken.

De FIOD heeft bij ambtshandeling AH-1-024 gerelateerd over een benadeling van ruim € 982.000 welke berekening het hof echter niet volledig heeft kunnen verifiëren.

Een berekening op basis van de vaststellingsovereenkomst, die zou leiden tot een belang van ruim meer dan een miljoen euro, zou neerkomen op een benadelingsberekening waarin de fiscale omkering van de bewijslast een niet onbelangrijke rol speelt. Door de verdediging is in dat kader betoogd dat niet alle posten die in de vaststellingsovereenkomst zijn opgenomen onjuist waren, maar dat deze posten in de overeenkomst zijn opgenomen omdat door de Belastingdienst geen ruimte werd gegund voor wijzigingen, ('take it or leave it').

Tot de bij straftoemeting in aanmerking te nemen omstandigheden behoort de

wijze waarop de hoogte van de verschuldigde belasting is komen vast te staan, waaronder ook valt de omstandigheid dat hiertoe de zogenoemde omkering van de bewijslast is toegepast. Daarbij zij evenwel opgemerkt dat het echter geen zelfstandige grond voor strafvermindering is.

Met inachtneming van het vorenstaande, de inkeerbrieven, de door de belastingdienst uitgebrachte controlerapporten en tot slot de brief van 8 september 2016 van de advocaat/belastingkundige Barmentlo met de daarin vermelde posten waarover overeenstemming bestaat, gaat het hof uit van een nadeel dat ergens tussen het standpunt van de raadslieden (gecorrigeerd voor de verliesverrekening: € 550.000) en dat van de Belastingdienst als opgenomen AH-1-024 (€ 982.000) in ligt.

Nu de oriëntatiepunten in geval van een benadeling tussen de € 500.000 en € 1.000.000 een onvoorwaardelijke gevangenisstraf indiceren tussen de 18 en 24 maanden zal het hof als vertrekpunt daarvan uitgaan.

(…)

Al het vorenstaande overziende komt het hof tot het oordeel dat een onvoorwaardelijke vrijheidsbenemende straf - ondanks de andersluidende verweren waaronder de gevolgen die zo een straf zal hebben voor de betrokken ondernemingen - onontkoombaar is. Het hof wil wel aannemen dat het opleggen van een vrijheidsbenemende straf consequenties zal hebben voor het bedrijf van verdachte, maar bij een fraude van deze omvang valt niet te ontkomen aan de oplegging van een vrijheidsbenemende straf. Daarbij merkt het hof nog op dat verdachte sinds zijn inkeerbrief van januari 2012 — en in ieder geval sinds de veroordeling door de rechtbank – maatregelen heeft kunnen treffen om de mogelijke detentie op te vangen binnen zijn onderneming en ook een aantal maatregelen daadwerkelijk heeft getroffen door het aanstellen van een CFO en een directeur interne organisatie.

Gelet op de duur, omvang en het karakter van de strafbare feiten, mede gelet op de aan de tegelijk met verdachte terecht staande vennootschappen van verdachte op te leggen straffen die verdachte – indirect – in zijn vermogen zullen treffen, komt het hof tot een gevangenisstraf voor de duur van 21 maanden. Daarvan wordt een deel van zeven maanden voorwaardelijk opgelegd teneinde verdachte te weerhouden opnieuw in ongewenst contact met justitie of met de belastingdienst te komen.”

10. De middelen een tot en met vijf falen en kunnen met de aan art. 81 lid 1 RO ontleende motivering worden afgedaan. Het zesde middel slaagt en dient te leiden tot strafvermindering.

10. Ambtshalve heb ik geen gronden aangetroffen die tot vernietiging van de bestreden uitspraak aanleiding behoren te geven.

10. Deze conclusie strekt tot vernietiging van het bestreden arrest maar uitsluitend wat betreft de hoogte van de opgelegde straf. De Hoge Raad kan de hoogte daarvan verminderen naar de gebruikelijke maatstaf. Voor het overige dient het beroep te worden verworpen.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG