Uitspraken

RECHTBANK TE ALKMAAR

Beschikking van de enkelvoudige kamer voor de behandeling van burgerlijke zaken

op verzoek van:

1 De procedure

1.1 Op 1 februari 2011 is ter griffie ontvangen het verzoekschrift strekkende tot rehabilitatie als bedoeld in artikel 206 van de Faillisementswet (Fw).

1.2 Het verzoek is aangekondigd in de Staatscourant. Geen van de erkende schuldeisers heeft verzet aangetekend tegen de inwilliging van het verzoek.

1.3 De zaak is behandeld op de openbare terechtzitting van 28 juni 2011, alwaar verzoeker zijn verzoek nader heeft toegelicht.

De zaak is ten slotte verwezen voor beschikking. De inhoud van voormelde stukken geldt als hier ingelast.

2 De uitgangspunten

2.1 Verzoeker is bij vonnis van deze rechtbank van 31 december 2003 in staat van faillissement verklaard.

2.2 In voornoemd faillissement is op 3 november 2006 een verificatievergadering gehouden, alwaar de stemming heeft plaatsgevonden van een aan de schuldeisers aangeboden akkoord. Aan de preferente en concurrente schuldeisers werd betaling van 36,76[procent] respectievelijk 18,38[procent]. aangeboden. Blijkens het proces-verbaal van deze verificatievergadering is de curator overgegaan tot het erkennen van 21 concurrente vorderingen en 3 preferente vorderingen. Eén erkende concurrent schuldeiser, te weten Galama Advocaten die een vordering heeft van [euro] 831,81, is niet in persoon of middels een gevolmachtigde ter vergadering verschenen. Alle overige schuldeisers hebben bij volmacht met het akkoord ingestemd, waarna het akkoord is aangenomen.

3.1 Verzoeker meent, kort gezegd, voor rehabilitatie in aanmerking te komen, omdat het faillissement is geëindigd door de homologatie van een akkoord en de schuldeisers op basis van dit akkoord zijn uitbetaald. Van belang is voorts, aldus verzoeker ter zitting, dat de vordering van Galama Advocaten niet (meer) bestaat, omdat deze vordering waarschijnlijk door de voormalige compagnon van verzoeker is betaald.

4 De beoordeling

4.1 Ter beoordeling ligt voor de vraag of verzoeker in zijn verzoek kan worden ontvangen. Hiertoe is vereist dat bij het verzoekschrift het bewijs is gevoegd dat alle erkende schuldeisers "ten genoegen hunner" zijn voldaan (artikel 207 Fw). Hoewel dit niet inhoudt dat deze schuldeisers volledig zijn voldaan, is het niet -zonder meer- voldoende dat zij slechts overeenkomstig het akkoord betaald hebben gekregen. Het akkoord heeft namelijk niet de strekking dat de erkende schuldvorderingen te niet gaan, maar onthoudt slechts de afdwingbaarheid aan deze vorderingen, voor zover ze na de uitvoering van het akkoord onvoldaan zijn gebleven. Uit de enkele nakoming van het akkoord valt dus niet af te leiden dat ieder erkende schuldeiser tot zijn genoegen is voldaan. Nu geen bescheiden zijn overgelegd waaruit blijkt dat de erkende schuldeisers tot hun genoegen zijn voldaan, is verzoeker niet-ontvankelijk in zijn verzoek.

4.2 Uit het voorgaande volgt dat de betwisting door verzoeker ter zitting van het bestaan van de vordering van Galama Advocaten niet ter zake doet. Ten overvloede overweegt de rechtbank nog het volgende. Waar artikel 207 Fw spreekt over erkende schuldeisers, wordt daarmee gedoeld op alle door de curator in het faillissement van verzoeker erkende schuldeisers. Nu gebleken is dat Galama Advocaten als zodanig moet worden beschouwd zal, ingeval een nieuw verzoek wordt ingediend, het vereiste bewijs ook ten aanzien laatstgenoemde schuldeiser moeten worden geleverd.

4.3 Nu verzoeker niet-ontvankelijk is in het verzoek, is er geen aanleiding om het Openbaar Ministerie te horen op de voet van artikel 210 Fw.

5 De beslissing

De rechtbank

- verklaart verzoeker niet-ontvankelijk in het verzoek.

Deze beschikking is gegeven door de rechter mr. M.C. Schenkeveld, lid van gemelde kamer, en bij vervroeging uitgesproken ter openbare terechtzitting van 12 juli 2011in tegenwoordigheid van mr. W.Th. Delleman als griffier.