Uitspraken

RECHTBANK ALMELO

Sector Kanton

Locatie Enschede

Zaaknummer : 397936 CV EXPL 922/12

Uitspraak : 13 maart 2012

[Eiser],

wonende te [woonplaats]

eisende partij

hierna ook wel te noemen: [eiser]

gemachtigde: mr. C.M.C. Hendriks

verbonden aan D.A.S. Nederlandse Rechtsbijstand Verzekeringsmaatschappij N.V. te Arnhem

de besloten vennootschap PostNL Productie B.V.

gevestigd en zaakdoende te ’s-Gravenhage

gedaagde partij

hierna ook wel te noemen: PostNL

gemachtigde: mr. J. Krijgsman

advocaat te Arnhem

1.1 [Eiser] heeft bij dagvaarding van 24 februari 2012 PostNL opgeroepen in kort geding te verschijnen ter zitting van maandag 5 maart 2012 om 14:00 uur.

Ter zitting verschenen [eiser], vergezeld van mr. Hendriks. PostNL is verschenen bij [K], VBG manager, bijgestaan door mr. Krijgsman.

Beide partijen hebben hun respectievelijke standpunten mondeling weergegeven, waarvan door de griffier aantekeningen zijn gemaakt.

2.3 Op de arbeidsovereenkomst is een “Gedragslijn (on)gewenst gedrag en disciplinaire maatregelen” van toepassing. In deze gedragslijn is onder meer bepaald, voor zover hier van belang:

TPG Post verwacht van u als medewerker dat u, in uw werk, de relatie tot de klant centraal stelt. Anders gezegd, inzien u moedwillig schade berokkent aan het vertrouwen dat de klant heeft in de kwaliteit, de betrouwbaarheid en de zorgvuldigheid van de dienstverlening van TPG Post, is dat een ernstige overtreding. Uiteraard zal voor elke ernstige overtreding worden beoordeeld welke van de in de cao genoemde disciplinaire maartregelen passend is. Maar gezien de belangen van een goede dienstverlening moet u er rekening mee houden dat een dergelijke overtreding tot ontslag kan leiden!

Het is niet mogelijk volledig te zijn in de opsomming van dergelijke ernstige overtredingen. Onderstaand echter toch een aantal voorbeelden:

[… .]

Moedwillig schaden van de kwaliteit van de dienstverlening, door niet of een dag te laat bezorgen van de poststukken. [… .]

2.4 Op 4 december 2011 meldt [eiser] bij email aan zijn leidinggevende, de heer [S], dat hij een gedeelte van de post van zaterdag 3 december 2011 heeft bezorgd op zondag 4 december 2011. [Eiser] mailt om 9:17 uur, voor zover hier van belang:

- posttassen tien minuten te laat afgeleverd in depot Cheribonstraat

- in tassen (2) 41Z geen reclame

- in bezorgmap 41Z óók geen bezorgrapport

- sorteerfouten (storend!) in Diekman Es 2 (zie bijlage)

- geen bezorgmap in 41 W

- ik ben om 16.15 uur gestopt vanwege een afspraak (restant post heb ik vanmorgen weggebracht)

[… .]

2.5 Op 5 december 2011 schrijft VBG manager [K] aan [eiser] het navolgende, voor zover hier van belang:

[… .] Op zaterdag 3 december 2011 heeft u om 16:15 uur uw bestelling niet afgemaakt en deze post pas op zondag 4 december 2011 besteld.

2.6 [Eiser] schrijft bij brief d.d. 5 december 2011 aan [K] het navolgende, voor zover hier van belang:

[… .] Zojuist ontving ik uw brief waarin u mij om een verklaring vraagt ivm met een restant hoeveelheid poststukken die ik niet op za 3 dec, maar op zo 4 dec (vóór 9.00 uur) heb besteld. Ik kan u verwijzen naar mijn bezorgrapport van 3-12-12, dat ik op 4-12-12 naar u heb gemaild, en waarin ik u de gang van zaken van deze bezorgdag heb proberen duidelijk te maken. Het ging om een restant poststukken van de Tiemeister 20, Van Deinselaan, de Riouwstraat, Cheribonstraat en de Malangstraat.

Ik bied mijn verontschuldigingen aan voor het te late afleveren van genoemde poststukken, en hoop dat u met deze verklaring genoegen zult nemen. [… .]

2.8 Bij brief van 7 december 2011 schrijft ing. [R], Directeur Area Noordoost, aan [eiser] het navolgende, voor zover hier van belang:

Op zaterdag 3 december 2011 heeft u een gedeelte van de te bestellen post niet bezorgd, maar zonder enige vorm van overleg met uw leidinggevenden, pas op zondag 4 december 2011 besteld.

[… .]

Gezien de ernst van deze situatie bent u direct op non-actief gesteld en werd u opgedragen om een schriftelijke verklaring in te leveren.[… .]

Uw verklaring acht ik niet afdoende. U gaat verder niet in op de inhoud van deze afspraak op zaterdag 16.15 uur en ik verwijt u, dat u willens en wetens zonder enige vorm van overleg met uw leidinggevende zelfstandig had besloten de post buiten de reguliere bezorgtijden te gaan bestellen.

Ik kan niet anders concluderen dat u heeft verzuimd uw kerntaak als postbezorger uit te voeren. [… .]

PostNL is van mening dat u de verplichtingen die voortvloeien uit uw arbeidsovereenkomst ernstig hebt veronachtzaamd. Uw handelwijze is voor PostNL onacceptabel. Door uw handelwijze heeft u het vertrouwen dat PostNL in haar medewerkers stelt geschonden.

Daarnaast hebt u het vertrouwen dat de klanten in PostNL stellen ernstig geschaad en heeft u de goede naam van PostNL in diskrediet gebracht.

Bovengenoemde feiten leveren ieder voor zich dan wel in onderlinge samenhang bezien een dringende reden op in de zin van artikel 7:678 BW. Ik bevestig hierbij dan ook het ontslag op staande voet d.d. 7 december 2011, zoals u op die dag reeds telefonisch is medegedeeld door de heer[K]. [… .]

[Eiser] stelt zich voorts op het standpunt dat PostNL onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat van haar als werkgever redelijkerwijs niet gevergd kan worden om het dienstverband te laten voortduren. Het is juist dat niet alle poststukken tijdig zijn bezorgd, maar uiteindelijk zijn deze wel bezorgd op de juiste adressen. [Eiser] heeft het incident op eigen initiatief gemeld bij zijn leidinggevende, wat getuigt van goed werknemerschap. [Eiser] heeft nooit de intentie gehad om met het te laat bezorgen van de poststukken PostNL enige schade te willen toebrengen. Daarnaast dienen de redenen voor een te late bezorging, zoals omschreven in punt 10 van de dagvaarding, welke hier als herhaald en ingelast gelden, te worden meegenomen in de vraag of er sprake was van een dusdanige reden dat dit voldoende is voor een ontslag op staande voet.

De ernst van het ontslag op staande voet, alsmede de gevolgen die dit ontslag met zich brengt voor [eiser] zijn vele malen groter dan de belangen van PostNL om het dienstverband met [eiser] te beëindigen. Die gevolgen voor [eiser] uiten zich onder meer in zijn leeftijd (60 jaar), de beperkte inzetbaarheid op de arbeidsmarkt in verband met zijn heupklachten, geen inkomensvoorziening in de vorm van loon dan wel uitkering en pensioenderving.

3.2 PostNL betwist de vordering van [eiser] en concludeert tot afwijzing daarvan. Zij is van mening dat in de bodemprocedure zal worden geoordeeld dat het gegeven ontslag in stand zal blijven, ook omdat het onverwijld is gegeven. De dringende reden is immers gelijktijdig telefonisch door dhr. [K] medegedeeld. Kort gezegd komt het hierop neer dat [eiser] zijn bezorgdienst voortijdig heeft afgebroken voor een privé afspraak en zijn poststukken te laat, de volgende dag op een zondag, heeft bezorgd. Hij had die dag voor diezelfde dienst vrijaf gevraagd maar dat was hem gemotiveerd geweigerd door PostNL. Hij heeft eigenmachtig besloten vrij te nemen en stopte vroegtijdig met werken. Hij deed dit zonder overleg met zijn leidinggevende(n) en zonder goede reden. De teamcoaches en postboden plus zijn altijd telefonisch bereikbaar.

Gebruikelijk is dat dagelijks alle post wordt bezorgd. Kost dit extra uren dan voorzien op basis van de werktijdregeling (in dit geval 5,33 uur), dan wordt dit extra werk als meeruren uitbetaald.

PostNL is de laatste jaren veel in het nieuws. Zij bevindt zich in een overgangsfase van een wettelijke monopolie op de postbezorging naar een vrije postmarkt met concurrentie. Bij wet dient PostNL op zijn minst 95% te scoren voor de standaard overnight bezorgservice. Deze wettelijke verplichting geeft direct ook het belang aan van waarom PostNL zo strikt stuurt op de kwaliteit van de dienstverlening en in het bijzonder de tijdige bezorging.

PostNL is dan ook van mening dat, alle omstandigheden in aanmerking nemend, geconcludeerd moet worden dat de handelwijze van [eiser] op 3 december 2011 een dringende reden oplevert voor ontslag.

4.3 Uit de arresten van de Hoge Raad d.d. 20 november 1987 [NJ 1988/282] en 23 april 1993 [NJ 1993/504] valt af te leiden dat de ontslaggrond zo moet worden geformuleerd dat het de werknemer onmiddellijk duidelijk is waarom hij wordt ontslagen, zodat hij zijn positie naar aanleiding van dat ontslag kan bepalen.

In de ontslagbrief van 7 december 2011 staat de reden van het ontslag zonneklaar omschreven: het willens en wetens zonder enige vorm van overleg met een leidinggevende zelfstandig besluiten de post buiten de reguliere bezorgtijden bestellen.

In haar verweer stelt PostNL echter tevens dat [eiser] op 3 december 2011 een verzoek tot verlof had gedaan, hetgeen hem was geweigerd. Deze omstandigheid zal bij de beoordeling van de rechtmatigheid van ontslag op staande voet niet worden betrokken, nu een en ander niet als (bijkomstige) omstandigheid aan het ontslag op staande voet ten grondslag is gelegd.

4.4 Volgens vaste jurisprudentie dient de kantonrechter bij de beoordeling van de gerechtvaardigheid van het ontslag op staande voet, de omstandigheden van het geval, in onderling verband en samenhang, in aanmerking te nemen. Hij moet hierbij de aard en ernst van de dringende reden afwegen tegen de door werknemer aangevoerde persoonlijke omstandigheden.

Partijen zijn het erover eens dat [eiser] op zaterdag 3 december 2011 in de fout is gegaan, door zijn werkzaamheden omstreeks 16:15 uur, zonder hierover in overleg te treden met zijn leidinggevende, te staken. De stelling dat deze leidinggevende(n) zaterdags na 15:00 uur niet meer telefonisch bereikbaar is c.q. zijn, acht de kantonrechter vooralsnog onwaarschijnlijk, althans door [eiser] onvoldoende aannemelijk gemaakt. [Eiser] heeft niet eens een poging gewaagd. Met PostNL is de kantonrechter van mening dat [eiser], door de post een dag later te bestellen, de op de arbeidsovereenkomst van toepassing zijnde “Gedragslijn (on)gewenst gedrag” heeft overtreden en dat PostNL gerechtigd is hiertegen passend op te treden. De gedragslijn maakt melding van het feit dat voor elke ernstige overtreding wordt beoordeeld welke van de in de CAO genoemde disciplinaire maatregelen passend is. PostNL stelt dat de CAO voor Postbezorgers van toepassing is op de tussen partijen bestaande arbeidsovereenkomst, doch zij verzuimt een exemplaar hiervan in het geding te brengen.

[Eiser] is thans 60 jaar en werkt, zonder problemen, bijna 8 jaar bij PostNL. De kans dat [eiser] elders emplooi zal vinden acht de kantonrechter, gelet op diens leeftijd, in combinatie met zijn heupklachten, te verwaarlozen. Het ontslag zal voor de pensioenopbouw van [eiser] eveneens consequenties hebben. Daarbij komt dat [eiser] op eigen initiatief melding heeft gemaakt van het “incident” en dat PostNL vooralsnog niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij tengevolge van de handelwijze van [eiser] (reputatie-) schade heeft geleden. Alle omstandigheden tegen elkaar afwegend komt de kantonrechter tot de conclusie dat in het onderhavige geval de sanctie van een ontslag op staande voet een te zware sanctie is. Een en ander betekent dat het voor de kantonrechter vooralsnog aannemelijk is dat in een bodemprocedure het gegeven ontslag op staande geen stand houdt. Dit brengt mede dat de loonvordering kan worden toegewezen. Met het oog op de omstandigheden acht de kantonrechter het billijk dat de wettelijke verhoging ex artikel 7:625 BW achterwege zal worden gelaten. De wettelijke rente is toewijsbaar als hierna te vermelden.

5.3 Veroordeelt PostNL in de kosten van dit geding tot op heden aan de zijde van [eiser] gevallen en begroot op € 716,58, waarin begrepen een bedrag van € 400,00 aan gemachtigdesalaris.

5.4 Verklaart dit vonnis tot hier uitvoerbaar bij voorraad.