Uitspraken

Als gesteld en niet (voldoende) weersproken staan de volgende feiten en omstandigheden vast:

1. De thans [leeftijd] (geboren op [geboortedatum]) [eiser] is op [datum] op basis van een schriftelijke arbeidsovereenkomst bij de vennootschap onder firma “[bedrijf]” als [functie] in dienst getreden.

2. [eiser] treedt bij schriftelijke arbeidsovereenkomst van [datum] met ingang van [datum]als [functie] in dienst bij [gedaagde].

3. [eiser] is een van de certificaathouders van de stichting [stichting] Op 19 februari 2008 wordt daartoe de Certificatenhoudersovereenkomst getekend. [eiser] is één van de ondertekenaars.

4. [gedaagde] deelt [eiser] bij brief van 25 januari 2011 mede dat over het jaar 2010 aan hem € 126.000,00 aan bonus wordt toegekend. Overeenkomstig de daarvoor geldende regeling is de helft van dit bedrag aan [eiser] uitbetaald in februari 2011 en wordt de andere helft van het bedrag (€ 63.000,00) in het daarop volgende jaar, in dit geval 2012, uitbetaald.

5. In de periode vanaf medio mei 2011 t/m medio juli 2011 onderhandelen [eiser] en [gedaagde] over een beëindiging van de arbeidsovereenkomst. De onderhandelingen vinden mede plaatst aan de hand van een concept beëindigingsovereenkomst (“termination-agreement”).

6. Bij e-mail van 7 juli 2011 reageert [eiser] op de toegezonden concept beëindigingsovereenkomst als volgt:

[gedaagde] bericht [eiser] bij e-mail van 8 juli 2011 dat zijn voorstel intern is besproken en dat [gedaagde] “are comfortable accelerating your payments to fall in fiscal year 2011”. [eiser] antwoordt een uur later bij e-mail:

[eiser] bericht bij e-mail van 12 juli 2011 dat hij daags daarvoor bij de Rabobank is geweest en dat hem is geadviseerd

1. Op 12 juli 2011 ondertekenen [eiser] en [gedaagde] de Engelstalige beëindigingsovereenkomst (“Termination Agreement”). In deze beëindigingsovereenkomst is overeengekomen dat het dienstverband met [eiser] op [datum] eindigt. [eiser] wordt tot het einde van de arbeidsovereenkomst vrijgesteld van werkzaamheden, waarbij [eiser] geacht wordt alle vakantiedagen te hebben opgenomen. Aan [eiser] wordt vanaf juli 2011 tot het einde van het dienstverband een bedrag van € 3.000,00 bruto per maand betaald.

2. Voorts is in de beëindigingsovereenkomst de navolgende regeling opgenomen over de ontslagvergoeding en de bonus:

Employee will receive a severance payment (ontslagvergoeding) in the amount of € 90.000 (in words: ninety thousand euro) (the “Severance Payment”). Employer will cooperate in paying out the Severance Payment in the manner indicated by Employee, subject to applicable law and regulation, within 2 weeks from the Termination Date.

Insofar as necessary parties explicitly waive the right to invoke error in respect of this agreement and/or to dissolve this agreement or to have it dissolved.

This agreement is an agreement determining the legal relationship between parties, as referred to in Article 7:900 of the Dutch Civil Code.

De Belastingdienst bericht [gedaagde] bij brief van 29 november 2011 onder meer als volgt:

Op enig moment heeft [gedaagde] de restantbonus over 2010 van € 63.000,00 bruto aan [eiser] betaald door op dat bedrag € 32.760,00 aan loonbelasting in te houden en af te dragen aan de Belastingdienst en het restantbedrag van € 30.240,00 over te maken op de privé bankrekening van [eiser].

[eiser] vordert na wijziging van eis dat bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis [gedaagde] wordt veroordeeld tot betaling van:

1. primair: € 37.676,64 zijnde de werkelijk geleden schade en te betalen op de GoudenHanddrukSparen rekening van [eiser];

2. subsidiair: voor het geval het bedrag aan schade niet alsnog gestort kan worden op de GoudenHanddrukSparen rekening, € 78.492,99, zijnde de geleden schade;

3. de wettelijke rente over het onder sub a, althans sub b, gevorderde bedrag vanaf de datum van opeisbaarheid zijnde 14 oktober 2011, althans vanaf de datum van de dagvaarding zijnde 13 september 2012, tot aan de dag van algehele voldoening;

4. € 998,32 excl. btw wegens buitengerechtelijke incassokosten;

5. de proceskosten, de nakosten daaronder begrepen.

Ter onderbouwing van deze vordering voert [eiser] samengevat het navolgende aan.

[eiser] is ten gevolge van een overgang van onderneming in dienst gekomen van [gedaagde]. Eerst na de overgang van onderneming heeft hij een beëindigingsovereenkomst met zijn oude werkgever [bedrijf] getekend. [eiser] had aandelen van [bedrijf], die na de overgang zijn omgezet in 1,2% van de certificaten van aandelen in [gedaagde].

De medio mei 2011 gedane mededeling van [gedaagde] dat hij disfunctioneerde, kwam voor [eiser] als een volslagen verrassing. [eiser] betwist dat hij disfunctioneerde. [gedaagde] heeft dat disfunctioneren ook niet onderbouwd. Uit realiteitszin is [eiser] met [gedaagde] in onderhandeling getreden over een beëindiging van de arbeidsovereenkomst en een verkoop van zijn certificaten van aandelen in [gedaagde].

Voorzover [gedaagde] jegens de Belastingdienst gehouden is op het bedrag van € 63.000,00 bruto fiscale bedragen in te houden, komt dit volgens [eiser] voor rekening en risico van [gedaagde]. [gedaagde] heeft de tekst van de beëindigingsovereenkomst opgesteld, de jurist van [gedaagde] was bij het opstellen van die tekst betrokken, [gedaagde] had alle gelegenheid om zich over de fiscale gevolgen van de beëindigingsovereenkomst voor te laten lichten en [eiser] wist niet dat de restantbonus van € 63.000,00 over 2010 al in de financiële stukken van [gedaagde] was verwerkt. Voorts heeft [eiser] zich voor de beëindigingsovereenkomst niet door een juridisch adviseur laten bijstaan. Hij heeft alleen deskundige hulp ingeroepen bij de onderhandelingen over de verkoop van zijn certificaten van aandelen in [gedaagde].

Bij de berekening van zijn schade is [eiser] onder meer van de volgende uitgangspunten uitgegaan. De GoudenHanddrukSparen rekening valt in box 1, zodat over het saldo en de aangroei van dat saldo geen vermogensbelasting behoeft te worden betaald. Pas bij uitkering heeft [eiser] belasting te betalen. [eiser] verwacht dat hij alsdan alleen een AOW uitkering heeft, zodat de uitkering uit de GoudenHanddrukSparen rekening in het laagste belastingtarief van 15,2% zal vallen. Verder heeft [eiser] zijn schade berekend aan de hand van de met de Rabobank overeengekomen rente van 4,6%. Dit leidt tot een bedrag van € 37.676,64 als dat bedrag nog op de GoudenHanddrukSparen rekening kan worden gestort. Als dat niet meer mogelijk is, is zijn schade € 78.492,99.

[gedaagde] verweert zich tegen de vordering. [gedaagde] stelt dat op 1 februari 2005 een nieuwe arbeidsovereenkomst met [eiser] tot stand is gekomen. Voorafgaande aan de fusie met [bedrijf] zijn voor alle werknemers pro forma ontbindingsprocedures gevoerd, waarbij de arbeidsovereenkomsten zijn geëindigd onder toekenning van een ontbindingsvergoeding. Dit is ook in het geval van [eiser] gebeurd. Van een overgang van onderneming, waarbij de personeelsleden zijn overgegaan, is derhalve geen sprake geweest.

[gedaagde] heeft de arbeidsovereenkomst met [eiser] wegens disfunctioneren beëindigd. [gedaagde] verwijt [eiser] met name dat hij regelmatig als handelaar strikte instructies en protocollen niet opvolgde waardoor hij niet geautoriseerde posities innam met grote financiële risico’s die niet waren afgedekt.

In oktober 2011 is [gedaagde] gebleken dat het deel van de beëindigingsvergoeding dat betrekking heeft op de restantbonus over 2010 niet op de GoudenHanddrukSparen rekening kan worden gestort. De bonus over 2010 stond bij [gedaagde] op de balans en de jaarrekening 2010 gereserveerd, waarbij het bedrag op een aparte bankrekening was geparkeerd. [gedaagde] is daardoor gehouden dit bedrag aan [eiser] uit te keren en heeft op grond van de fiscale regelgeving loonbelasting in te houden. Uiteindelijk heeft [gedaagde] dit ook gedaan, zodat het nettobedrag van € 30.240,00 naar de privérekening van [eiser] is overgemaakt. [gedaagde] heeft daarmee correct gehandeld. Als [gedaagde] in strijd met de fiscale regelgeving het brutobedrag op de GoudenHanddrukSparen rekening had overgemaakt, zou zij daarmee een strafbaar feit hebben gepleegd en zou [eiser] een naheffing en/of een fiscale boete hebben gekregen. [eiser], althans zijn juridisch adviseur, had moeten weten dat het benoemen van de bonus over 2010 tot ontslagvergoeding volgens de fiscale belastingwetten niet kan.

[gedaagde] stelt dat zij de beëindigingsovereenkomst op correcte wijze is nagekomen. In de beëindigingsovereenkomst is nadrukkelijk bepaald dat de fiscale wetgeving in acht moet worden genomen. [gedaagde] heeft dat gedaan.

Voorzover [gedaagde] op grond van de beëindigingsovereenkomst gehouden is € 90.000,00 bruto aan [eiser] te betalen door overmaking van dat bedrag op de GoudenHanddrukSparen rekening, is die verplichting in strijd met de fiscale wetgeving en daarmee op grond van artikel 3:40 lid 1 BW nietig. Deze nietige afspraak wordt op grond van artikel 3:42 BW van rechtswege omgezet in een geldige afspraak. In dit geval betekent dat betaling van het netto bedrag van de restantbonus en afdracht van de loonbelasting.

Voorzover [gedaagde] gehouden is tot vergoeding van de door [eiser] geleden schade betwist [gedaagde] de hoogte van het gevorderde bedrag. Voor de GoudenHanddrukSparen rekening geldt een uitgestelde belastingplicht. [eiser] zal belasting hebben te betalen als het tot een uitkering komt. De schade van [eiser] bestaat uit de gemiste rente aangroei over het bedrag van € 32.760,00 dat aan de Belastingdienst is afgedragen en niet op de GoudenHanddrukSparen rekening is gestort. [gedaagde] hanteert daarvoor niet de rente van 4,6% die [eiser] met de Rabobank is overeengekomen. Dat percentage geldt alleen voor het inlegbedrag en niet voor de aangroei van het vermogen. Een realistischer – en gezien de huidige rentestand nog steeds hoog – rentepercentage is volgens [gedaagde] 4%. Dit leidt over 20 jaar tot een renteaangroei van € 39.000,00. Als dat bedrag nu wordt uitgekeerd, moet het contant worden gemaakt. Uitgaande van 4% leidt dat tot een bedrag van € 17.800,00 bij uitbetaling in 2012. Vervolgens dient over dit bedrag belasting te worden betaald. Het door [eiser] genoemde percentage van 15,2% acht [gedaagde] niet realistisch. Naar verwacht mag worden zal [eiser] na het bereiken van zijn 65ste jaar meer dan alleen een AOW uitkering genieten. De schade dient derhalve te worden geschat. Volgens [gedaagde] is alsdan een bedrag van € 10.000,00 aan schade een alleszins redelijk bedrag aan te verwachten schade.