Uitspraken

Dirk van den Broek verzoekt - onder het voorbehoud dat deze thans nog bestaat - ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens gewichtige redenen en stelt primair dat [verweerder] zich zodanig heeft gedragen dat dit een dringende reden als bedoeld in artikel 7:678 lid 1 BW heeft opgeleverd. Daarnaast vraagt Dirk van den Broek subsidiair ontbinding wegens gewichtige redenen in de zin van een verandering in de omstandigheden van zodanige aard dat de arbeidsovereenkomst tussen partijen billijkheidshalve dadelijk behoort te eindigen. Daarbij behoort [verweerder] geen vergoeding te worden toegekend.

Dirk van den Broek stelt - kort gezegd - dat zij een streng beleid, dat in de bedrijfsregels uiteen wordt gezet, heeft bij aankopen van goederen door medewerkers in de filialen. Alle medewerkers van Dirk van den Broek weten dat iedere vorm van diefstal direct leidt tot ontslag op staande voet. Dat beleid kan alleen stand houden, als zij het consequent hanteert. Dirk van den Broek wijst haar medewerkers regelmatig op dit beleid. Zij worden op verschillende wijze geconfronteerd met de geldende regels.

[verweerder] vervult de positie van teamleider KW, hij is leidinggevende. Hij heeft een voorbeeldfunctie. Als geen ander is [verweerder] van de bedrijfsregels op de hoogte. Niettemin heeft [verweerder] de bedrijfsregels met voeten getreden en heeft hij goederen ontvreemd uit het filiaal, dan wel medewerking verleend aan medewerkers of heeft hen gelegenheid geboden. Na de constateringen staat dat als een paal boven water.

Dirk van den Broek merkt dit aan als een dringende reden voor ontslag op staande voet. Onder het voorbehoud dat de arbeidsovereenkomst thans nog bestaat vraagt zij ontbinding van de arbeidsovereenkomst, primair op grond van een dringende reden en subsidiair op grond van verandering van omstandigheden. Het gebeuren is te ernstig om af te doen met een mindere sanctie. Bovendien heeft Dirk van den Broek altijd bij diefstal de medewerker ontslagen.

Voor het geval dat de gedragingen van [verweerder] niet als een dringende reden kwalificeren, voert Dirk van den Broek aan dat zij door zijn gedrag geen vertrouwen meer heeft in een vruchtbare samenwerking met [verweerder]. [verweerder] had in elk geval een nadere geloofwaardige verklaring kunnen geven voor de geconstateerde feiten. Dit heeft hij geweigerd.

[verweerder] betwist dat zich een dringende reden heeft voorgedaan en ook dat er overigens gewichtige redenen voor ontbinding zijn in de door Dirk van den Broek bedoelde zin. [verweerder] verzet zich tegen de door Dirk van den Broek gevorderde ontbinding. Hij heeft 15 jaar lang met veel plezier bij Dirk van den Broek gewerkt en heeft altijd goed gewerkt.

[verweerder] voert ter ondersteuning van zijn stellingen - kort gezegd - aan dat hij erkent dat diefstal niet geoorloofd is. Ook erkent [verweerder] dat hij uit hoofde van zijn functie erop moet toezien dat het personeel zich aan de bedrijfsregels houdt. [verweerder] kan zich echter niet verenigen met de verwijten die aan jegens hem worden geuit.

[verweerder] gaat gedetailleerd en uitgebreid in op de beelden, die van de gebeurtenissen op 6 mei 2014, 7 april 2014 en 30 maart 2014 zijn gemaakt. [verweerder] erkent daarbij dat hij van de inhoud van zijn tas op 6 mei 2014 geen aankoopbewijs kan tonen, maar hij kan de inhoud wel verklaren. Deels is het terug te voeren op een misverstand bij een collega en deels op een misverstand bij [verweerder] zelf. Van de goederen die zich in zijn auto bevonden, stelt [verweerder] dat hij niet degene is geweest die de spullen in de auto heeft geplaatst en dat hij er niet van op de hoogte was. Ook voor de gebeurtenissen op 7 april 2014 en 30 maart 2014 heeft [verweerder] verklaringen. [verweerder] betwist daarbij dat op de beelden van de camera’s te zien is, dat hij goederen ontvreemdt. Dirk van den Broek heeft daarbij onjuiste aannames omtrent de kassabonnen en de bewegingen van het personeel binnen en buiten het zicht van de camera’s.

De beschuldigingen staan in schril contrast tot hetgeen in de beoordeling van [verweerder] van 21 maart 2014 staat vermeld. Zeer recent nog werd [verweerder] ’s inzet en betrokkenheid geprezen en er stond zelfs dat hij super loyaal was, betrouwbaar en een echte teamspeler was. [verweerder] kreeg complimenten. Dit strookt niet met het beeld dat Dirk van den Broek nu van [verweerder] schetst. Het is dan ook alles behalve geloof-waardig te noemen, dat de leidinggevende van [verweerder] zou zijn ontgaan dat [verweerder] het niet zo nauw zou nemen met de bedrijfsregels. [verweerder] onderscheidt zich juist op het gebied van samenwerking. Volgens [verweerder] kan niet worden geconcludeerd dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan diefstal. Dat blijkt ook niet uit de camerabeelden. Uit de beelden wordt dit niet duidelijk. Wel wordt duidelijk dat anderen zich aan diefstal schuldig hebben gemaakt. Van [verweerder] kan dat simpelweg niet worden gezegd.

Voor het geval geoordeeld wordt dat niettemin de arbeidsovereenkomst moet worden ontbonden, verzoekt [verweerder] rekening te houden met de opzegtermijn, dan wel de termijn te verdisconteren in een hogere vergoeding. Omtrent de vergoeding bepleit [verweerder] toepassing van de kantonrechtersformule met C=1,25, hetgeen resulteert in een bedrag van € 41.784,19 bruto. De kansen van [verweerder] op de arbeids-markt zijn door zijn eenzijdige werkervaring ernstig afgenomen, hetgeen nog wordt versterkt door opname van de gegevens van [verweerder] in het Waarschuwingsregister van de Stichting Fraude Aanpak Detailhandel.

ontbindt de arbeidsovereenkomst tussen partijen met ingang van 1 oktober 2014;

wijst het meer of anders verzochte af;

bepaalt dat partijen ieder de eigen proceskosten dragen.