Uitspraken

Het verzoekschrift strekt ertoe dat de rechtbank een voorlopig getuigenverhoor zal bevelen.

ABN AMRO verzet zich tegen inwilliging van het verzoek.

Bij de beoordeling van een verzoek om een voorlopig getuigenverhoor te bevelen, geldt ingevolge artikel 186 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv), gelezen in samenhang met het bepaalde in artikel 166 Rv, als hoofdregel dat indien bewijs door getuigen bij de wet is toegelaten, de rechter een getuigenverhoor beveelt zo vaak een der partijen dit verzoekt, de te bewijzen aangeboden feiten zijn betwist en de te bewijzen feiten tot een beslissing in de zaak kunnen leiden.

Een verzoek tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor kan, ook als het overigens aan de eisen voor toewijzing voldoet, evenwel onder andere worden afgewezen op de grond dat van de bevoegdheid tot het bezigen van dit middel misbruik wordt gemaakt, waarvan onder meer sprake kan zijn indien verzoeker, in aanmerking nemende de onevenredigheid van de over en weer betrokken belangen, in redelijkheid niet tot toepassing van die bevoegdheid kan worden toegelaten. Ook kan toewijzing van het verzoek achterwege blijven indien het strijdig is met een goede procesorde, dan wel toewijzing van het verzoek moet afstuiten op een ander, door de rechter zwaarwichtig beoordeeld bezwaar. Voorts is ook de in artikel 3:303 BW neergelegde regel, dat zonder belang niemand een rechtsvordering toekomt, op het verzoek tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor van toepassing. Deze laatste regel brengt mee dat het verzoek tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor behoort te worden afgewezen als de verzoeker daarbij onvoldoende belang heeft.

Verzoekers zijn allen afgestudeerde piloten aan wie ABN AMRO een financiering heeft verstrekt om hen in staat te stellen de pilotenopleiding te volgen.

Uit het verzoekschrift en hetgeen zijdens verzoekers tijdens de mondelinge behandeling naar voren is gebracht maakt de rechtbank op dat verzoekers van mening zijn dat de bank aan hen geen financiering had mogen verstrekken – althans niet in de vorm waarin en/of de wijze waarop de bank dat heeft gedaan – en dat zij door dit wel te doen haar zorgplicht heeft geschonden en op grond van wanprestatie dan wel onrechtmatige daad jegens verzoekers aansprakelijk is voor de schade die verzoekers hierdoor hebben geleden, althans zullen lijden.

( i) in het kader van (het voorkomen van) overkreditering had de bank een inkomen-/lastentoets moeten uitvoeren; de bank heeft aan verzoekers financieringen verstrekt terwijl zij geen inkomen hadden en had dit (volgens de criteria op haar eigen website) niet mogen doen;

( v) zoals uit de kredietdossiers van verzoekers blijkt, maakt de bank een onderscheid tussen reguliere kredieten en financieringen aan aspirant-piloten, hoewel daarvoor geen wettelijke basis is;

Ter zitting zijn partijen – onder leiding van de rechter – overeengekomen dat de bank deze en andere vragen van verzoekers (eerst) schriftelijk zou beantwoorden. Vervolgens hebben verzoekers deze en (vele) andere vragen (de rechtbank telt ruim 100 vragen, deels weer onderverdeeld in sub-vragen, in totaal) aan de bank voorgelegd. De bank heeft de vragen uitvoerig (in een 26 pagina’s tellend document) beantwoord.

Verzoekers wensen thans dat de rechtbank alsnog een voorlopig getuigenverhoor beveelt. Aanvankelijk hadden verzoekers slechts aangegeven dat in een aantal gevallen de bank de vraag niet of onvolledig had beantwoord en dat in een aantal andere gevallen de antwoorden weinig concreet zijn. Nadat de rechtbank verzoekers bij e-mail van 27 juni 2014 te kennen had gegeven dat deze toelichting – in het licht van de ter zitting gemaakte afspraken tussen partijen – onvoldoende was, heeft de advocaat van verzoekers aan de hand van de door de bank gegeven antwoorden nader gemotiveerd waarom verzoekers nog steeds een voorlopig getuigenverhoor wensen. Bij deze motivering valt op dat bij een groot aantal antwoorden van de bank een opmerking wordt geplaatst (een stelling wordt geponeerd) waaruit blijkt dat verzoekers het met het antwoord van de bank niet eens zijn of waaruit blijkt dat zij vinden dat de bank niet juist handelde door te handelen zoals zij deed. Uit de toelichting blijkt niet zozeer van concrete – door de bank onbeantwoord gelaten – vragen die van belang zijn voor de beoordeling van het geschil tussen partijen. Uit deze nadere toelichting komt – zoals de bank grotendeels ook heeft aangegeven in haar nadere verweerschrift – het volgende beeld naar voren:

- verzoekers zijn het niet eens met het door de bank gevoerde en toegepaste kredietbeleid;

- verzoekers menen dat de bank niet had mogen financieren op basis van een in de toekomst te verwerven inkomen en dat een financiering niet aanvaardbaar is indien de kredietnemer geen inkomen heeft;

- verzoekers menen dat de bank ten onrechte geen aandacht besteedt aan het feit dat de salarissen van piloten onder druk staan van prijsvechters;

- verzoekers wensen dat de bank beleidsdocumenten overlegt;

- verzoekers willen weten of afwijking van het rapport “verantwoorde kredietverstrekking 2006” van de AFM toelaatbaar is;

- verzoekers zijn van mening dat de bank kosten van levensonderhoud niet had mogen meefinancieren en dat zij haar beleid op dit punt eerder had moeten wijzigen;

- de bank heeft aangegeven dat zij bij een hypotheekaanvraag wel een inkomenstoets toepast en bij een pilotenfinanciering niet; verzoekers willen weten waarom en of dit mag;

- verzoekers menen dat de adviesgesprekken te kort en te weinig informatief waren.

ABN AMRO verzet zich – gemotiveerd – tegen inwilliging van het verzoek en voert hiertoe in het bijzonder aan dat verzoekers geen concrete vraagpunten aan de orde stellen waarover met een voorlopig getuigenverhoor opheldering kan worden verkregen en dat verzoekers (in ieder geval thans na de beantwoording van de vragen door de bank) voldoende in staat zijn hun proceskansen in te schatten.

Verzoekers stellen ter onderbouwing van (de handhaving van) hun verzoek dat het “noodzakelijk [is] om alsnog over de feiten te beschikken, opdat zij daarmee hun kansen in een bodemprocedure kunnen inschatten”. De rechtbank is van oordeel dat de bank verzoekers met de antwoorden die zij heeft gegeven op hun vragen een voldoende duidelijk beeld heeft gegeven van de wijze waarop de bank omging met de beoordeling van de kredietaanvragen van aspirant-piloten en de uiteindelijke verstrekking van financiering aan aspirant-piloten om verzoekers in staat te stellen hun kansen in een bodemprocedure te kunnen inschatten. De bank heeft de concrete vragen die hiervoor onder 2.8 zijn genoemd (en veel meer) beantwoord en daarmee informatie verstrekt over de onderwerpen die verzoekers blijkens hun verzoekschrift (zie hiervoor onder 2.7) in een voorlopig getuigenverhoor aan de orde wilden stellen. Zoals hiervoor al is overwogen, zijn verzoekers kennelijk van mening dat de bank aan hen geen financiering had mogen verstrekken, althans niet in de vorm waarin en/of de wijze waarop de bank dat heeft gedaan. Zoals tijdens de mondelinge behandeling ook al is besproken, betreft dit een rechtsvraag die door de rechter zal moeten worden beoordeeld. Met de uitvoerige informatie over het door haar gevoerde kredietbeleid die de bank thans aan verzoekers ter beschikking heeft gesteld, beschikken verzoekers over voldoende informatie om deze rechtsvraag aan de rechter voor te leggen. Of het door de bank gevoerde beleid (en de uitvoering daarvan in de praktijk) de toets der kritiek kan doorstaan, zal dan door de rechter worden beoordeeld. Als verzoekers deze (rechts)vraag aan de rechter voorleggen kunnen zij hun standpunt – dat dit niet het geval was – waar nodig nader onderbouwen met de opmerkingen gemaakt in de nadere toelichting van hun advocaat van 20 augustus 2014. Dit geldt in het bijzonder ook waar verzoekers menen – zo maakt de rechtbank uit deze opmerkingen op – dat het beleid van de bank te algemeen van aard was en niet voldoende toegespitst op de persoon van de aspirant-piloot (kredietnemer). Mochten verzoekers daarnaast menen dat – op onderdelen – de uitvoering in de praktijk niet in overeenstemming was met het door de bank in haar antwoorden gepresenteerde beleid en dat de bank (mede) daardoor haar zorgplicht jegens verzoekers heeft geschonden, kunnen zij ook dit ter beoordeling voorleggen. Of en in hoeverre de praktijk van de kredietverlening anders was dan het door de bank gepresenteerde beleid kunnen verzoekers zelf (gemotiveerd, ondersteund bijvoorbeeld met door hen opgestelde verklaringen) stellen. Dit is overigens ook geen onderwerp waarover verzoekers blijkens hun verzoekschrift getuigen (medewerkers van de bank) wensen te horen, zodat dit kennelijk niet bedoeld was een onderwerp van het voorlopig getuigenverhoor te zijn.

Het verzoek zal dan ook bij gebrek aan belang worden afgewezen.

De rechtbank ziet geen aanleiding om een van partijen in de proceskosten te veroordelen.