Uitspraken

Beoordeling

5. Gelet op het verweer van [bedrijf] dient eerst de vraag te worden beantwoord of er op 10 augustus 2015 sprake was van een arbeidsovereenkomst tussen [verzoekster] en [bedrijf] . Daaromtrent wordt het volgende overwogen.

6. Om op 10 augustus 2015 een arbeidsovereenkomst tussen [verzoekster] en [bedrijf] aan te nemen moet vast komen te staan dat de wil van [bedrijf] daarop was gericht of dat bij [verzoekster] het gerechtvaardigd vertrouwen is gewekt dat bij [bedrijf] een dergelijke wil aanwezig was. [verzoekster] heeft in dit verband verwezen naar het feit dat zij zich op 3 augustus 2015 heeft ziek gemeld en dat zij [bedrijf] dagelijks op de hoogte diende te houden of zij bij [bedrijf] aan de slag zou kunnen gaan. Voorts wijst [verzoekster] op de e-mail van [naam] van 10 augustus 2015, waaruit volgens [verzoekster] blijkt dat ook [bedrijf] uitging van een dienstverband met [naam] op 10 augustus 2015.

7. Anders dan [verzoekster] heeft betoogd is de kantonrechter van oordeel dat [verzoekster] aan de door haar gestelde omstandigheden niet het gerechtvaardigd vertrouwen mocht ontlenen dat de wil van [bedrijf] erop was gericht om de arbeidsovereenkomst met [verzoekster] na 31 juli 2015 voort te zetten. Ter toelichting dient het volgende.

8. [bedrijf] heeft [verzoekster] op 29 juni 2015 schriftelijk medegedeeld dat het dienstverband dat op 31 juli 2015 zou eindigen niet zou worden verlengd met een dienstverband bij [bedrijf] . Wel is aan [verzoekster] de mogelijkheid geboden om via Paying it bij [bedrijf] de werkzaamheden voort te zetten. Er is vervolgens een overeenkomst op briefpapier van Paying it naar [verzoekster] gestuurd, waarin Paying it als payrollonderneming is aangeduid, [verzoekster] als uitzendkracht is geduid en [bedrijf] als inlener. Partijen hebben in de maand juli 2015 nog wel verder gesproken over de mogelijke verlenging van het dienstverband bij [bedrijf] . [verzoekster] heeft ter zitting desgevraagd echter erkend dat door [naam] eind juli 2015, derhalve vlak voor het einde van de arbeidsovereenkomst die op 1 augustus 2014 is gesloten, aan [verzoekster] is medegedeeld dat voortzetting van de werkzaamheden enkel mogelijk was door middel van tussenkomst van Paying it en niet rechtstreeks via een arbeidsovereenkomst met [bedrijf] .

9. Gezien voormelde gang van zaken moet het [verzoekster] duidelijk zijn geweest dat [bedrijf] het dienstverband na 31 juli 2015 niet wilde verlengen. [bedrijf] heeft aan [verzoekster] kenbaar gemaakt dat zij haar werkzaamheden bij [bedrijf] alleen door middel van een arbeidsovereenkomst met Paying it zou kunnen voortzetten. Het heeft er alle schijn van dat [verzoekster] dit ook wel heeft begrepen, maar zij wilde niet bij Paying it in dienst treden onder de door Paying it gehanteerde voorwaarde dat het dienstverband wekelijks kon worden beëindigd. [verzoekster] wilde wel instemmen met een dienstverband van een half jaar via Paying it, aldus [verzoekster] ter zitting. Wat er overigens van die constructie via Paying it ook zij, om aan te nemen dat er sprake is van een dienstverband met [bedrijf] moet – zoals hierboven als is overwogen – een daarop gerichte wil van [bedrijf] zich door een verklaring hebben geopenbaard of moet door gedragingen van [bedrijf] bij [verzoekster] het vertrouwen van een dergelijke wil zijn gewekt. Dat is op basis van hetgeen zich vóór 1 augustus 2015 heeft voorgedaan naar het oordeel van de kantonrechter niet het geval.

10. De omstandigheden die zich vanaf 3 augustus 2015 hebben voorgedaan kunnen ook niet het vertrouwen rechtvaardigen dat [bedrijf] alsnog de arbeidsovereenkomst wilde verlengen. Feitelijk is er niet meer gewerkt. Het feit dat [verzoekster] zich ziek heeft gemeld en tussen [verzoekster] en [naam] dagelijks contact is geweest is daartoe – bezien in het licht van hetgeen onder 8. en 9. is overwogen – onvoldoende. Dit geldt temeer nu [naam] ter zitting daarvoor de aannemelijke verklaring heeft gegeven dat hij dagelijks moest beslissen of er een invalkracht moest komen. [naam] heeft ter zitting in dit verband verder nog betoogd dat hij hoopte dat [verzoekster] de overeenkomst met Paying it zou ondertekenen, omdat beide partijen wel wilden dat [verzoekster] de werkzaamheden bij [bedrijf] zou voortzetten. Dit is niet onbegrijpelijk, omdat ook [verzoekster] te kennen heeft gegeven te willen doorwerken bij [bedrijf] . Het was haar echter wel duidelijk, althans had haar duidelijk moeten zijn, dat dit niet mogelijk was op grond van een arbeidsovereenkomst met [bedrijf] . Weliswaar heeft [naam] in zijn e-mail van 10 augustus 2015 geschreven dat hij per direct wil stoppen, hetgeen op een arbeidsrelatie kan duiden, maar bezien in de context van hetgeen hij overigens in die mail schrijft en de overige omstandigheden van het geval die hiervoor zijn besproken, kan uit die gedraging geen opgewekt vertrouwen worden aangenomen. De opmerking van [verzoekster] over het vakantiegeld had voorts betrekking op de arbeidsovereenkomst die op 31 juli 2015 is geëindigd.

11. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat er na 1 augustus 2015 geen sprake is van een arbeidsovereenkomst tussen [verzoekster] en [bedrijf] , zodat er geen grondslag is voor hetgeen [verzoekster] heeft verzocht. De verzoeken moeten daarom worden afgewezen.

12. Er is aanleiding om de proceskosten te compenseren in die zin, dat iedere partij de eigen kosten draagt.