Uitspraken

Feiten en omstandigheden

Verdachte heeft een zeer grote hoeveelheid harddrugs in bezit gehad. Deels heeft hij deze vervoerd, deels heeft hij deze aanwezig gehad in zijn woning. De harddrugs die verdachte in bezit had, waren bovendien bestemd voor de handel, terwijl ook moet worden vastgesteld dat verdachte daadwerkelijk harddrugs heeft verkocht. Naar eigen zeggen heeft verdachte een dagomzet behaald van € 2.000 uit welke omstandigheid blijkt dat de verkoop een behoorlijke hoeveelheid harddrugs betrof. Harddrugs zijn verdovende middelen die schadelijk zijn voor de volksgezondheid, nu deze verslavend werken en lichamelijke en psychische klachten kunnen veroorzaken.

Anders dan door de raadsman gesteld, heeft verdachte naar het oordeel van de rechtbank niet volledige openheid van zaken gegeven. Hoewel verdachte het ten laste gelegde heeft bekend, heeft hij ervoor gekozen ter terechtzitting niet op alle vragen van de rechtbank antwoord te geven. Verdachte heeft ter terechtzitting ook verklaard dat hij de drugs pas sinds een week in bewaring had en slechts één dag als koerier heeft gewerkt. De rechtbank vindt dit niet aannemelijk, gelet op de grote hoeveelheid harddrugs die verdachte in zijn bezit had, het aangetroffen geldbedrag van € 2.000,00 (volgens verdachte dagomzet), de inhoud van de WhatsApp-gesprekken op de telefoon die bij verdachte is aangetroffen en het eveneens bij verdachte, te weten naast zijn bed, aangetroffen schrift waarin de administratie met betrekking tot de handel werd bijgehouden. De verklaring van verdachte over de telefoon en het schrift, dat een ander die WhatsApp-gesprekken en die administratie zou hebben gevoerd, vindt de rechtbank evenmin aannemelijk. Gelet hierop bestaat de indruk dat verdachte zich al enige tijd, en in ieder geval langer dan de periode waarover hij zelf heeft verklaard, met drugshandel heeft beziggehouden.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de persoonlijke omstandigheden van verdachte, zoals die zijn gebleken ter terechtzitting, uit een uittreksel van zijn strafblad en uit een rapport van Reclassering Nederland. De reclassering adviseert het adolescentenstrafrecht toe te passen, omdat verdachte kinderlijk gedrag vertoont en sterk ontvankelijk is voor emotionele, dan wel pedagogische ondersteuning. Verder wordt geadviseerd een meldplicht op te leggen en een behandelverplichting bij de [naam behandelplaats] ten behoeve van diagnostiek en traumaverwerking. De rechtbank stelt voorts vast dat verdachte niet eerder voor een soortgelijk feit is veroordeeld.

Volwassenenstrafrecht

Uitgangspunt is dat een jongvolwassen verdachte, die ten tijde van het strafbare feit meerderjarig is, volgens het volwassenenstrafrecht wordt berecht. De rechtbank kan echter besluiten het adolescentenstrafrecht toe te passen, indien daartoe grond wordt gevonden in de persoonlijkheid van verdachte of de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan. Verdachte was ten tijde van het plegen van de delicten 20 jaar oud. Verder is gebleken dat verdachte al enige tijd zelfstandig woont, een baan heeft en een vervolgopleiding gaat volgen naast zijn werk. Gelet hierop op de indruk die verdachte ter terechtzitting heeft gemaakt, die de rechtbank niet als kinderlijk kan omschrijven en op de hierboven beschreven feiten en omstandigheden waaronder het feit is begaan, is de rechtbank van oordeel dat onvoldoende grond bestaat om het adolescentenstrafrecht toe te passen. De rechtbank zal verdachte daarom volgens het volwassenenstrafrecht berechten.

Strafoplegging

De rechtbank stelt voorop dat het bewezen verklaarde feit oplegging van een vrijheidsbenemende straf van aanzienlijke duur rechtvaardigt. Anders dan de raadsman en met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat oplegging van een vrijheidsbenemende straf waarvan het onvoorwaardelijk deel de tijd die verdachte reeds in voorarrest heeft doorgebracht (42 dagen) niet overschrijdt, onvoldoende recht doet aan de ernst van het feit. De rechtbank zal echter afwijken van de strafeis van de officier van justitie, omdat zij een hogere straf heeft gevorderd dan die wordt opgelegd in vergelijkbare gevallen. Gelet op al hetgeen hiervoor is overwogen, acht de rechtbank een gevangenisstraf voor de duur van 204 dagen passend. In de persoonlijke omstandigheden van verdachte ziet de rechtbank aanleiding een gedeelte van 120 dagen in voorwaardelijke vorm op te leggen. Daarbij zullen de bijzondere voorwaarden worden opgelegd, zoals die zijn geadviseerd door de reclassering. Feitelijk houdt deze straf in dat verdachte nog zes weken in detentie zal moeten doorbrengen.