Uitspraken

De rechtbank overweegt als volgt. Eiser heeft verklaard dat hij in de periode 2003 tot 2 augustus 2015 niet door de autoriteiten is ondervraagd. Hij hoefde ook niet in militaire dienst en hij kreeg in 2010 een paspoort. Ook kon hij zonder problemen in Cyprus studeren tussen 2011 en 2015. Verder is gebleken dat eiser tijdens de zomermaanden zonder problemen heen en weer reisde tussen Cyprus en Azerbeidzjan en in de jaren 2012, 2013 en 2014 steeds ruim drie maanden zonder problemen in Azerbeidzjan verbleef. Dat eiser bedreigingen ontving via sociale media omdat hij daar zijn mening gaf, heeft hij niet onderbouwd. Het geplaatste bericht op Instagram dat eiser in beroep heeft overgelegd, doet daar niet aan af. De naam komt niet overeen met die van eiser en het dateert van 2017 terwijl eiser heeft verklaard dat hij sinds 2012 al politiek actief was en bedreigingen ontving. Gelet op het voorgaande mocht verweerder dan ook stellen dat het niet aannemelijk is dat eiser van 2003 tot 2 augustus 2015 in de negatieve belangstelling van de Azerbeidzjaanse autoriteiten heeft gestaan.

Ook heeft verweerder mogen stellen dat het niet aannemelijk is dat eiser vanaf 2 oktober 2015 problemen heeft ondervonden van de Azerbeidzjaanse autoriteiten. De rechtbank acht hierbij van belang dat eiser heeft verklaard dat de ondervraging op 10 of 11 oktober 2015 de reden was dat hij een visum heeft aangevraagd om Azerbeidzjan te verlaten, terwijl uit EUVIS blijkt dat eiser al vóór de ondervraging tot twee keer toe een visum heeft aangevraagd bij de Franse ambassade in Baku (16 september en 5 oktober 2015). Eisers stelling dat hij het visum waarmee hij Nederland is ingereisd en de andere visa heeft aangevraagd vanwege alle ondervragingen en niet alleen die van 10 of 11 oktober 2015, volgt de rechtbank niet. Dat verklaart namelijk niet waarom eiser Azerbeidzjan pas op 2 november 2015 heeft verlaten, terwijl het voor Nederland gebruikte visum al geldig was vanaf 14 oktober 2015. Verder is eiser ook nog eens gecontroleerd bij zijn uitreis en hij heeft daarbij geen problemen ondervonden. Eisers stelling dat zijn paspoort is gekopieerd, terwijl dat normaalgesproken niet wordt gedaan, heeft hij niet onderbouwd. Eiser heeft ook verklaard dat hij wordt verdacht van het overtreden van artikel 281, lid 2, van het Wetboek van Strafrecht, waar een gevangenisstraf van vijf tot acht jaar voor staat. Gelet hierop kan eisers stelling dat hij geen problemen heeft ondervonden bij de uitreis omdat hij één dag na de verkiezingen is uitgereisd, hem dan ook niet baten.

De rechtbank stelt vast dat verweerder al in het voornemen heeft tegengeworpen dat eiser de familieband met zijn broer [broer] niet heeft onderbouwd. Om de familieband alsnog te onderbouwen heeft eiser in beroep een viertal documenten in kopie overgelegd: een brief van het UNHCR van 27 april 2008, een brief van de ambassade van de VS van 7 augustus 2008, waarin aan [broer] een vluchtelingenstatus is verleend, de geboorteakte van [broer] van [geboortedatum] en het VS-paspoort van [broer] van 2 september 2014. Eisers stelling dat hij hiermee de familieband voldoende aannemelijk gemaakt, volgt de rechtbank niet. Zoals verweerder terecht heeft gesteld betreffen het kopieën. Gelet op de datum van het voornemen (1 maart 2017) lag het op eisers weg om (eerder) originelen te verkrijgen. Nog los van het voorgaande heeft verweerder – gelet op 2.2.1 en 2.2.2 – niet ten onrechte op de zitting gesteld dat zelfs als de familieband wordt aangenomen, het niet aannemelijk is dat eiser problemen heeft ondervonden die verband houden met [broer] .

Eiser heeft ten behoeve van zijn asielaanvraag nog andere documenten overgelegd. De rechtbank stelt vast dat verweerder de brief van 14 september 2015 en de dagvaardingen van 8 en 12 oktober 2015 heeft voorgelegd aan het Bureau Documenten voor onderzoek naar de echtheid, maar dat was niet mogelijk wegens gebrek aan referentiemateriaal. Anders dan eiser stelt, was verweerder op basis van het arrest van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens van 20 juli 2010 inzake N. tegen Zweden (23505/09) niet gehouden om voor referentiemateriaal te zorgen of een individueel onderzoek te laten uitvoeren. Op basis van eisers verklaringen is het immers al niet aannemelijk dat hij problemen heeft ondervonden van de Azerbeidzjaanse autoriteiten. Bovendien heeft verweerder ook de geloofwaardigheid van de voornoemde stukken beoordeeld. In dat kader heeft verweerder terecht gesteld dat eiser wat betreft de dagvaarding van 8 oktober 2015 heeft verklaard dat daarin stond dat hij het land was ontvlucht, terwijl dat niet in die dagvaarding staat. Overigens staat het ook niet in de twee andere documenten. Eiser had bovendien zelf onderzoek, een contra-expertise, kunnen laten doen naar de documenten.