Uitspraken

In het incident draait het om het al dan niet handhaven van een conservatoir leveringsbeslag dat door [eisers gezamenlijk] op 15 mei 2017 was gelegd op aan [gedaagde] toebehorend onroerend goed aan de [straat 1] en waarvan [eisers gezamenlijk] stelt dat dit door [gedaagde] aan hen was verkocht en dientengevolge ook aan hen zal moeten worden geleverd. [gedaagde] heeft het bestaan van een koopovereenkomst met [eisers gezamenlijk] betwist, en heeft het onroerend goed bovendien op 4 mei 2017 verkocht aan een derde, onder inschrijving van de (ver)koop in de openbare registers.

In de hoofdzaak vorderen [eisers gezamenlijk] dat [gedaagde] wordt veroordeeld tot medewerking aan levering van het onroerend goed aan [eisers gezamenlijk] Deze vordering lag ook ten grondslag aan het verzoek van [eisers gezamenlijk] aan de voorzieningenrechter om verlof voor conservatoir beslag te verlenen.

Na het uitbrengen van de dagvaarding in de hoofdzaak heeft [gedaagde] , conform zijn jegens de derde-koper aangegane verplichtingen, het onroerend goed aan die derde geleverd. Het door [eisers gezamenlijk] op het onroerend goed gelegde conservatoir (leverings)beslag is vervolgens volgens de notaris op grond van artikel 507b Rv komen te rusten op het deel van de koopprijs dat de notaris ten behoeve van [gedaagde] onder zich houdt.

[gedaagde] stelt ter motivering van zijn vordering tot opheffing van het conservatoir beslag dat summierlijk van de ondeugdelijkheid van de vordering van [eisers gezamenlijk] is gebleken: een vordering tot medewerking aan levering kan onmogelijk nog worden toegewezen nu het onroerend goed reeds aan een derde is geleverd, en [eisers gezamenlijk] hebben geenszins onderbouwd dat zij met [gedaagde] een koopovereenkomst hebben bereikt, aldus [gedaagde] .

[eisers gezamenlijk] hebben in hun incidenteel verweer aangekondigd dat, nu [gedaagde] het onroerend goed reeds aan een derde heeft geleverd, de eis in de hoofdzaak zal worden gewijzigd naar een schadevergoedingsvordering. [eisers gezamenlijk] stellen in dat verband dat [eiser 1] met grote spoed een eigen pand heeft verkocht teneinde gelden vrij te maken voor de koop van het onroerend goed van [gedaagde] ; nu blijkt dat [gedaagde] de koopovereenkomst niet zal kunnen nakomen, zal [eiser 1] zijn schade op [gedaagde] verhalen, waarvoor [eisers gezamenlijk] het beslag willen handhaven.

Het door [eisers gezamenlijk] als beslagleggers ingeroepen recht (het recht op levering van het onroerend goed) kan sinds de levering aan de derde heeft plaatsgevonden niet meer worden geëffectueerd en komt dan ook niet meer voor toewijzing in aanmerking. Een ander recht is door [eisers gezamenlijk] wél benoemd (een vordering tot schadevergoeding in plaats van een vordering om [gedaagde] te veroordelen tot medewerking aan levering), maar is niet door hen ingeroepen, terwijl [eisers gezamenlijk] daartoe wel de gelegenheid hebben gehad. Bij dagvaarding waren [eisers gezamenlijk] immers reeds op de hoogte van de inschrijving van de koopovereenkomst met een derde, maar hebben zij de vordering niet aangepast voor het geval die koopovereenkomst tot levering zou leiden. Dat hebben zij ook niet gedaan in hun antwoord op de incidentele vordering tot opheffing van het beslag. In deze omstandigheden is een opheffing van het beslag gerechtvaardigd op grond van artikel 705 Rv: van de ondeugdelijkheid van het door [eisers gezamenlijk] ingeroepen recht is summierlijk gebleken, en een belangenafweging noopt niet tot handhaving van het beslag. In het midden kan worden gelaten of de door de notaris geëffectueerde beslagconversie geldig is geweest.

De vordering tot opheffing van het beslag zal worden toegewezen. [eisers gezamenlijk] zullen als de in het ongelijk gestelde partijen worden veroordeeld in de kosten van het geding in incident, aan de zijde van [gedaagde] tot heden begroot op € 452,00 aan salaris advocaat (1 punt, tarief II). De nakosten en de gevorderde rente zullen worden toegewezen zoals bij de beslissing vermeld.

Na dagvaarding en antwoord volgt in beginsel beraad rolrechter omtrent het bepalen van een comparitie. Nu uit het verweer van [eisers gezamenlijk] in het incident echter volgt dat de huidige eis in conventie niet zal worden gehandhaafd en dat deze zal worden gewijzigd naar een schadevergoedingsvordering, zal de hoofdzaak worden verwezen naar de rol voor akte aan de zijde van [eisers gezamenlijk] met het doel dat zij de eis in conventie en de gronden van die eis wijzigen; daarna volgt gelegenheid voor antwoordakte aan de zijde van [gedaagde] . Ten slotte zal de rechter bepalen of de zaak wordt verwezen voor comparitie dan wel, indien de rechter oordeelt dat de zaak daarvoor niet geschikt is, voor conclusie van repliek. Ter informatie van partijen wordt nog opgemerkt dat een comparitie, indien deze wordt bepaald, waarschijnlijk zal worden geagendeerd in het tweede kwartaal van 2018.