Uitspraken

De rechtbank gaat op grond van de wettige bewijsmiddelen van de volgende feiten en omstandigheden uit.1

In de nacht van 17 op 18 juni 2017 liepen aangever [slachtoffer 1] (hierna: [slachtoffer 1] ), aangever [slachtoffer 2] (hierna: [slachtoffer 2] ), [naam 1] (hierna: [naam 1] ) en [naam 2] (hierna: [naam 2] ) na een uitgaansavond over het Damrak richting het Centraal Station. Iets eerder hadden zij – in de omgeving van de Reguliersdwarsstraat – contact met een persoon die later bleek te zijn verdachte [medeverdachte 1] (hierna: [medeverdachte 1] ). Zij hebben verklaard dat hij hen aansprak vanwege hun geaardheid, dat hij zei dat hij tegen homoseksualiteit was2, dat het niet was toegestaan om homoseksueel te zijn3 en dat hij homo’s wilde doodmaken4. Hij zou zijn vrienden hebben gebeld en hebben gezegd dat ze moesten komen.5 Hierna zijn ze elkaar tijdelijk uit het oog verloren.

Als [slachtoffer 1] , [slachtoffer 2] , [naam 1] en [naam 2] aan de winkelzijde over het Damrak lopen is op camerabeelden te zien hoe [medeverdachte 1] en zijn broer, verdachte [verdachte] (hierna: [verdachte] ), hen van achteren naderen.6 [medeverdachte 1] en [verdachte] gaan op een gegeven moment aan weerszijden van [slachtoffer 1] staan. Vrijwel meteen haalt [medeverdachte 1] twee keer met zijn vuist hard uit naar het hoofd van [slachtoffer 1] , waarna [slachtoffer 1] terugdeinst, zich uit de voeten maakt en de trambaan op rent. [medeverdachte 1] volgt [slachtoffer 1] en terwijl zij op de trambaan staan slaat [medeverdachte 1] [slachtoffer 1] nog een keer tegen zijn hoofd. [slachtoffer 1] loopt vervolgens snel door naar de overkant van het Damrak ter hoogte van de Beurs van Berlage. [medeverdachte 1] en [verdachte] lopen terug naar de winkelzijde. Op dat moment komen vanuit de verte twee personen over de trambaan aanrennen, verdachte [medeverdachte 2] (hierna: [medeverdachte 2] ) en een vierde verdachte. [medeverdachte 1] en [verdachte] draaien zich om en alle vier de personen rennen in de richting van [slachtoffer 1] , die dan tegen de gevel van de Beurs van Berlage staat. [slachtoffer 1] wordt ingesloten en [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] en de vierde verdachte beginnen op hem in te slaan. [slachtoffer 1] wordt op de grond gegooid door [medeverdachte 2] en geschopt door [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] . Het geweld houdt op als [verdachte] [medeverdachte 1] wegduwt. De verdachten laten [slachtoffer 1] , die het bewustzijn heeft verloren, op de grond achter en lopen terug. Later blijkt dat hij onder andere een tand heeft verloren en dat een andere tand is afgebroken.

Aan de overzijde van de straat, aan de winkelzijde, staat [slachtoffer 2] – naar eigen zeggen in shock – naar het geweld tegen [slachtoffer 1] te kijken. Als de verdachten weer teruglopen naar de winkelzijde van het Damrak verandert [medeverdachte 1] ineens zijn looprichting en loopt hij op [slachtoffer 2] af en slaat hij hem hard tegen zijn hoofd. [slachtoffer 2] probeert terug te slaan, waarna ook [medeverdachte 2] en [verdachte] op hem afrennen en slaande bewegingen maken. [medeverdachte 2] gooit [slachtoffer 2] op de grond en slaat hem herhaaldelijk tegen het hoofd. Tegelijkertijd schopt [medeverdachte 1] hem meerdere malen. De vierde verdachte komt aanrennen, springt omhoog en probeert [slachtoffer 2] op zijn hoofd te trappen. Als [slachtoffer 2] van de grond omhoog weet te komen, vlucht hij het pand aan het Damrak 44 in. Later blijkt dit een pand te zijn waar de verdachten toegang toe hadden. Zij volgen [slachtoffer 2] het pand in en verdwijnen een paar seconden uit beeld. Het eerstvolgende beeld is van [slachtoffer 2] die, met zijn gezicht naar beneden, door [medeverdachte 2] het pand wordt uitgegooid en op het trottoir terecht komt. Terwijl [slachtoffer 2] zich probeert op te richten, komt [medeverdachte 1] de deur uitrennen en schopt hij hard en vol in het gezicht van [slachtoffer 2] . Door de schop slaat het hoofd van [slachtoffer 2] achterover en komt hij op zijn zij te liggen. Hij grijpt met zijn handen naar zijn hoofd. [medeverdachte 1] schopt hierna nog twee keer hard in de richting van het hoofd van [slachtoffer 2] , waarbij hij de eerste keer zijn handen raakt en de tweede keer mist. [verdachte] komt het pand uitrennen, gaat tussen [slachtoffer 2] en [medeverdachte 1] in staan en trekt [medeverdachte 1] weg. [slachtoffer 2] staat moeizaam op en loopt wankelend weg. [slachtoffer 2] heeft als gevolg van dit geweld pijn aan zijn tanden opgelopen en een gescheurde lip.

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte [verdachte] (hierna: verdachte) geen aandeel had in het tegen [slachtoffer 1] uitgeoefende geweld en dat hij hiervan moet worden vrijgesproken. Wel heeft verdachte, samen met [medeverdachte 2] en [medeverdachte 1] , [slachtoffer 2] geslagen. Hij heeft zich echter van het geweld gedistantieerd op het moment dat dit exponentieel toenam en een poging ondernomen het geweld te stoppen door [medeverdachte 1] weg te duwen. Ook kan niet worden bewezen dat hij met een steen heeft geslagen. Om die reden meent de officier van justitie dat een poging tot moord of doodslag niet kan worden bewezen, maar wel een poging tot zware mishandeling en openlijke geweldpleging.

De raadsman heeft zich op het standpunt gesteld dat op de camerabeelden is te zien dat verdachte geen geweld heeft uitgeoefend tegen [slachtoffer 1] en hiervan moet worden vrijgesproken. Het kan dan ook niet worden bewezen dat verdachte [slachtoffer 1] met een steen heeft geslagen. Ten aanzien van [slachtoffer 2] kan worden bewezen dat verdachte hem tweemaal heeft geslagen, echter deed hij dat nadat [slachtoffer 1] de broer van verdachte, [medeverdachte 1] , had geslagen. Deze geweldshandelingen zijn naar hun uiterlijke verschijningsvorm niet gericht op de dood of op het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel, zodat verdachte hiervan moet worden vrijgesproken. Evenmin zijn de geweldshandelingen in vereniging gepleegd, waardoor vrijspraak moet volgen voor openlijke geweldpleging.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte geen geslaagd beroep op noodweer toekomt.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit verdachte te ontslaan van alle rechtsvervolging, omdat hem een geslaagd beroep op noodweer toekomt. Verdachte heeft immers pas geslagen nadat [slachtoffer 2] zijn broer sloeg. Die klap heeft als wederrechtelijke aanranding van diens lijf te gelden, waartegen verdachte zijn broer [medeverdachte 1] mocht verdedigen.

Het oordeel van de rechtbank

Voor een geslaagd beroep op noodweer is vereist dat verdachte zich in een noodweersituatie bevond. Voor het aannemen van een noodweersituatie is noodzakelijk dat aannemelijk wordt dat er sprake was van een ogenblikkelijke en wederrechtelijke aanranding waartegen verdachte zich heeft verdedigd. Deze verdediging moet dan vervolgens ook noodzakelijk en proportioneel zijn.

Zoals onder 3.1 al is beschreven staat het vast dat medeverdachte [medeverdachte 1] als eerste geweld heeft uitgeoefend tegen [slachtoffer 2] en dat [slachtoffer 2] als reactie hierop [medeverdachte 1] probeerde terug te slaan. Deze reactie van [slachtoffer 2] was gerechtvaardigd. Nu dit was toegestaan heeft dat tot gevolg dat er geen sprake was van een wederrechtelijke aanranding van [medeverdachte 1] . Verdachte heeft de hem verweten gedragingen dus niet verricht in een noodweersituatie, zodat een beroep op noodweer niet slaagt.

Benadeelde partij [slachtoffer 1]

De benadeelde partij [slachtoffer 1] vordert € 16.344,09 aan materiële schadevergoeding en
€ 10.000,00 aan immateriële schadevergoeding, te vermeerderen met de wettelijke rente. Ter zitting heeft mr. S.F.J. Smeets de vordering nader toegelicht.

Benadeelde partij [slachtoffer 2]

De benadeelde partij [slachtoffer 2] vordert € 2.895,00 aan materiële schadevergoeding en € 5.000,00 aan immateriële schadevergoeding, te vermeerderen met de wettelijke rente. Ter zitting heeft mr. S.F.J. Smeets de vordering nader toegelicht.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de vorderingen voor wat betreft het materiële gedeelte kunnen worden toegewezen. Het immateriële gedeelte moet worden gesteld op € 5.000,00. De bedragen moeten worden vermeerderd met de wettelijke rente. De officier van justitie verzoekt daarbij de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft, onder verwijzing naar zijn pleitnotities, verzocht de vorderingen niet-ontvankelijk te verklaren, voor zover verdachte wordt vrijgesproken van de hem ten laste gelegde feiten. Subsidiair verzoekt de raadsman de vorderingen niet-ontvankelijk te verklaren, omdat behandeling van deze een onevenredige belasting van het strafgeding met zich meebrengt. Meer subsidiair verzoekt de raadsman de gevorderde schade te begroten gelijk naar het aandeel van verdachte in het geweld.

Benadeelde partij [slachtoffer 1]

Nu de verdachte van het geweld tegen [slachtoffer 1] wordt vrijgesproken, zal de benadeelde partij niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering.

Benadeelde partij [slachtoffer 2]

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de behandeling van de vordering van [slachtoffer 2] voor wat betreft het toe te wijzen deel geen onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. Tevens is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van de onder feit 1 meer subsidiair bewezen geachte poging tot zware mishandeling, rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank is echter van oordeel dat de gevorderde materiële schadevergoeding, met uitzondering van de post ‘OLVG’, onvoldoende is onderbouwd, nu geen stukken zijn overhandigd waaruit de schade blijkt en niet zonder meer uit het bewezenverklaarde volgt dat de gevorderde schade is geleden. De rechtbank verklaart de benadeelde partij ten aanzien van de posten ‘Samsung Galaxy S8’, ‘Zwart leren jack’, ‘Blauw Witte Sneakers’, ‘Zonnebril (Porsche)’, ‘Gouden ketting’ en ‘Ear Piece koptelefoon’ niet-ontvankelijk in zijn vordering. De kostenpost ‘OLVG’, die ziet op de kosten van de spoedeisende hulp, zal worden toegewezen tot het bedrag genoemd in bijgevoegde nota (€ 250,-).

Ten aanzien van de gevorderde immateriële schadevergoeding overweegt de rechtbank dat het aannemelijk is dat [slachtoffer 2] schade heeft ondervonden. Hij is door meerdere personen in elkaar geslagen en getrapt. Door dit geweld heeft [slachtoffer 2] pijn gehad en letsel opgelopen, hetgeen een ernstige impact op hem heeft gehad. Om tot een begroting van de immateriële schadevergoeding te komen, heeft de rechtbank aansluiting gezocht bij hetgeen in soortgelijke zaken aan slachtoffers wordt toegewezen. De rechtbank komt tot een schadevergoeding ter hoogte van € 1.500,00. De benadeelde partij zal in het overige deel niet-ontvankelijk worden verklaard.

Dit betekent dat ten aanzien van [slachtoffer 2] een bedrag van € 1.750,00 zal worden toegewezen, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 18 juni 2017.

De rechtbank stelt vast dat verdachte de strafbare feiten samen met anderen heeft gepleegd. Nu verdachte en zijn mededaders samen een onrechtmatige daad hebben gepleegd, zijn zij jegens [slachtoffer 2] hoofdelijk aansprakelijk voor de totale schade.

De rechtbank zal, als extra waarborg voor betaling aan de benadeelde partij [slachtoffer 2] , de hierna te noemen schadevergoedingsmaatregel opleggen, aangezien verdachte jegens de benadeelde partij, naar burgerlijk recht aansprakelijk is voor de schade die door het bewezen geachte feit is toegebracht. De rechtbank waardeert deze op een bedrag van € 1.750,00, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 18 juni 2017.