Uitspraken

Op 7 november 2017 is [naam 6] met de volgende verklaring naar buiten gekomen:

‘De afgelopen weken ben ik het onderwerp geweest van geruchten over mijn omgang met acteurs. Het klopt dat ik één-op-één met acteurs aan scènes heb gewerkt, ook bij mij thuis. Het is voorgekomen dat ik daarbij acteurs heb gevraagd hun kleren uit te doen. Ik ben daarbij in een aantal gevallen -besef ik nu- over grenzen gegaan. Ik heb onvoldoende rekening gehouden met het verschil tussen mijn positie en die van een acteur. Ik wil benadrukken dat mijn (oud-)collega’s bij o.a. [eiseres] waar ik tot 2008 als casting director werkte en bij [naam bedrijf 2] waar ik sinds 2008 als regisseur en producent werkzaam ben hier nooit van op de hoogte zijn geweest. Er is bij mijn beste weten in deze situaties van speloefeningen nooit sprake geweest van fysiek contact. Mij bereiken ook allerlei wilde geruchten over drugs, betasten en minderjarigen. Van die verhalen wil ik met grote stelligheid afstand nemen. Daar is absoluut geen sprake van geweest. Als ik mensen heb gekwetst of een pijnlijke herinnering heb bezorgd, spijt mij dat heel erg. Die mensen zou ik graag persoonlijk mijn excuses willen aanbieden. Ik kan niet ontkennen dat ik over grenzen ben gegaan en daarom doe ik voor nu een stap terug. Ik leg mijn werkzaamheden als producent en regisseur neer. Dit is een eenmalige verklaring, waarmee ik hoop een einde te maken aan de geruchten. Ik ben de komende periode niet beschikbaar voor interviews of commentaar.’

Op 14 november 2017 hebben alle medewerkers van [eiseres] een anonieme e-mail ontvangen. Volgens de e-mail is de afzender ervan betrokken bij een #metoo onderzoek naar machtsmisbruik en seksueel overschrijdend gedrag binnen de culturele sector en in het bijzonder naar [eiseres] . In de e-mail is voor zover hier van belang het volgende opgenomen:

‘We merken dat de publicaties over [naam 6] nog niet hebben geleid tot minder angst of openheid. (…) De geslotenheid komt volgens het onderzoeksteam doordat jullie bedrijf in te delen is in drie groepen: de medewerkers die zich schuldig maakten aan enige vorm van machtsmisbruik, de gedogers en de mensen die in het donker gelaten werden. Er doen veel wilde verhalen de ronde, maar ik zal mij houden bij de feiten die er nu bij ons liggen over de volgende personen. (…)

[naam 7]

[naam 2]

Één acteur verklaart enkele jaren geleden bij [naam 2] melding te hebben gemaakt van seksuele intimidatie door [naam 6] , deze acteur heeft hier nooit meer iets van gehoord en werd vervolgens niet meer benadert voor castings.’

Op 3 april 2018 heeft journalist [gedaagde sub 2] , die onder meer schrijft voor het weekblad Nieuwe Revu van uitgever Pijper Media, waarvan [gedaagde sub 3] [functie] is, een document naar [eiseres] gestuurd met het verzoek daarop te reageren in het kader van een voorgenomen publicatie over hoe de zaken er bij [eiseres] een half jaar na de verklaring van [naam 6] voor staan. Het document betreft naast de kop ‘Een anonieme bron’ met een opsomming van een viertal uitlatingen en de kop ‘Enkele andere reacties’ met vier reacties van verschillende personen (waaronder één anonieme bron) een kop ‘De mail die bij [eiseres] binnenkwam bevat het volgende’. Onder deze laatste kop zijn de in de onder 2.3 weergegeven anonieme e-mail vermelde beschuldigingen jegens [naam 7] , [naam 5] , [naam 8] en [naam 2] opgenomen. Daarnaast is onder de kop een beschuldiging opgenomen (betrekking hebbende op [naam 4] ) die niet in de anonieme e-mail stond.

[naam 1] van [eiseres] heeft op het verzoek van [gedaagde sub 2] gereageerd met de vraag het gehele artikel toe te sturen om de punten uit het document in de juiste context te kunnen plaatsen. Daarop heeft [gedaagde sub 2] afwijzend gereageerd. Hij heeft daarbij onder meer het volgende vermeld:

‘De context is een geïncorporeerde praktijk van machtsmisbruik en grensoverschrijdend gedrag, aangevuld met veel persoonlijke meningen van vakgenoten over de positie van één bedrijf binnen de markt en situaties die daardoor kunnen ontstaan.’

Op 5 april 2018 heeft [gedaagde sub 3] namens Nieuwe Revu als volgt gereageerd op voornoemde sommatie:

‘Over je verzoek: punt 1 en 3 zijn bij dezen bevestigd. Punt 2 niet, in die zin dat (oud-) [eiseres] -medewerkers als [naam 1] en [naam 6] in het stuk zullen worden geciteerd…dus ja, er wordt informatie gepubliceerd die herleidbaar is tot het bedrijf. Wel kan ik bevestigen dat er geen beschuldigingen zullen worden geuit op basis van de genoemde mail; de gekopieerde passages uit de mail zijn deze week in een eerder stadium al uit het artikel verwijderd.’

Op 10 april 2018 heeft [gedaagde sub 3] de Nieuwe Revu zoals die een dag later zal verschijnen aan [eiseres] toegezonden.

In het artikel dat de kop ‘ [titel artikel] ’’ heeft en 10 bladzijden beslaat, staat onder meer het volgende vermeld:

‘Kort na het optreden (van [naam 1] , vzr.) bij RTL Late Night werd duidelijk dat de onoorbare praktijken zich niet alleen beperkten tot [naam 6] , maar in mindere mate ook toe te schrijven zijn aan twee collega-castingdirectors binnen het bedrijf. (…) Een [eiseres] -vertrouweling vertelt: ‘Opmerkelijk aan deze zaak is de manier waarop de onderzoeken plaatsvonden. Het was al vrij snel duidelijk dat [naam 7], die samen met [naam 2] de soap Goede Tijden, Slechte Tijden en commerciële films van [naam bedrijf 3] en [naam 9] onder zijn hoede had, moest vertrekken, ook als de hele #MeToo-affaire er niet zou zijn geweest. Hij is een leuke gozer, absoluut geen slechterik, en zijn vermeende misdragingen vallen toch echt wel in een andere categorie dan de praktijken van [naam 6] . Toch was het voldoende om hem de deur te wijzen (…). Intussen kwamen op de redactie van een ander medium volgens een betrokken journalist enkele tientallen meldingen van ‘machtsmisbruik en seksueel overschrijdend gedrag’ door [eiseres] -werknemers binnen. Deze meldingen zijn in een brief -die in het bezit van Nieuwe Revu is- aan [eiseres] kenbaar gemaakt. Namen die in de brief genoemd worden zijn, naast [naam 6] en zijn neef en tevens [eiseres] - [functie] [naam 4] en [naam 7] , ook castingdirector [naam 8] en oprichter en naamgever [naam 5]. [naam 8] is de zus van de vriendin van [naam 4] , [naam 10], die op haar beurt weer aandeelhouder is van de [eiseres] -dependance in [vestigingsplaats] . De vermeende misstanden waar zij bij betrokken zou zijn geweest, zouden inmiddels ook onderwerp van onderzoek zijn.’

In het artikel wordt [naam 11] (onder meer [functie] van het televisieprogramma [naam televisieprogramma] ) voor zover hier relevant als volgt geciteerd:

‘Er lagen inmiddels al drieëntwintig klachten tegen een andere castingagent bij [eiseres] . (…) Acteurs verdienen te weinig, hebben geen rechten, geen vakbond en tot overmaat van ramp worden ze (seksueel) misbruikt door tenminste drie castingagenten bij [eiseres] . (…) Deze zaak is groter dan [naam 12] . (…) In Amerika zou [eiseres] niet meer bestaan.’

Nadat bekend was geworden dat [gedaagde sub 2] op 11 april 2018 in het televisieprogramma RTL Boulevard zou verschijnen, heeft (de raadsman van) [eiseres] de producent van het programma gesommeerd in de uitzending geen namen van medewerkers van [eiseres] te noemen. Dat is vervolgens ook niet gebeurd. Wel heeft [gedaagde sub 3] op 11 april 2018 op twitter het volgende medegedeeld:

‘Die [eiseres] -advocaat verbood #RTLBoulevard in zijn brief de namen te noemen van castingdirectors die in verband worden gebracht met #MeToo-praktijken. Die namen staan in @NieuweRevu 15 op pagina 28, 1e alinea onder elkaar. De een is ontslagen, tegen de ander loopt een onderzoek.’

Verder heeft [gedaagde sub 3] op 13 april 2018 op twitter het volgende medegedeeld:

‘De vraag is nu: wat is er gebeurd met de opnamen van audities waarop [naam 6] en andere castingdirectors over de schreef zijn gegaan? Zijn ze verwijderd? Liggen ze in een kluis? Acteurs maken zich hier terecht zorgen om. [eiseres] wil niet zeggen wat er met deze tapes is gebeurd.’