Uitspraken

De rechtbank gaat op grond van het dossier uit van de volgende feiten en omstandigheden.

Op 30 maart 2018 rond 18.30 uur kregen verbalisanten een melding dat er een mishandeling zou hebben plaatsgevonden op de Karspeldreef te Amsterdam. Ter plaatse zagen zij dat er een groep mensen voor de flat Kralenbeek stond en dat er één persoon op de grond lag.1 Deze persoon bleek [slachtoffer] te zijn. Hij had een snee aan de linkerkant van zijn hoofd van ongeveer vijf centimeter lang, die ongeveer anderhalve centimeter openstond. De wond was dusdanig diep dat het bloed er in een pompende beweging uitkwam. Ondanks de druk die op de wond werd uitgeoefend, bleef de wond fors bloeden en doorlekken. [slachtoffer] had al behoorlijk wat bloed verloren en begon te trillen.2 Later is gebleken dat er een slagader was geraakt.34

Volgens [slachtoffer] had verdachte hem gevraagd om twee Guinnes bier te halen, en toen hij dat had gedaan was hij door verdachte uit het niets met een volle fles bier op zijn hoofd geslagen.5 Ook de omstanders ter plaatse en de getuigen [getuige 1] en [getuige 2] hebben verdachte aangewezen als de persoon die [slachtoffer] met een fles bier op zijn hoofd had geslagen.67 Volgens getuige [getuige 1] was er geen sprake geweest van ruzie tussen de mannen. Verdachte kon volgens haar niet op zijn voeten staan, maar ze wist niet of hij dronken was.8 De politie heeft gezien dat de linkerhand van verdachte onder het bloed zat en dat hij een vers wondje op zijn rechter pink had.910

Vijf dagen na het incident is het letsel dat [slachtoffer] had opgelopen beschreven door een forensisch arts. [slachtoffer] had op de linkerkant van zijn hoofd een gehechte grillig verlopende niet-scherprandige verwonding vanaf ooghoogte tot ongeveer vijf centimeter daarboven. Ook had hij nog twee kleinere scherprandige verwondingen van ongeveer één centimeter op zijn voorhoofd. De verwondingen pasten volgens de forensisch arts bij het letsel door combinatie van een stomp voorwerp, bijvoorbeeld een fles, en scherpe voorwerpen, bijvoorbeeld gebroken glas. De subjectieve klachten van [slachtoffer] waren: hoofdpijn, duizeligheid, wazigheid in het linkeroog, spanning en angstige gevoelens. Volgens de forensisch arts was er mogelijk sprake van een lichte hersenschudding.11

Verdachte heeft verklaard dat hij zich niet kan herinneren wat er is gebeurd en dat hij een black-out heeft gehad. Hij weet nog dat hij alcohol (bier en shots) had gedronken en samen met [slachtoffer] was. Ineens zag hij [slachtoffer] bloedend op de grond liggen en hij wilde hem daarom helpen. Omdat [slachtoffer] een goede vriend van hem was, er geen sprake was van ruzie tussen hem en [slachtoffer] en hij zichzelf niet als een gewelddadig persoon beschouwt, kan hij zich niet voorstellen dat hij [slachtoffer] zou hebben verwond.

Gelet op het voorgaande acht de rechtbank bewezen dat het verdachte is geweest die [slachtoffer] op 30 maart 2018 met een volle fles bier tegen zijn hoofd heeft geslagen.

De vraag is vervolgens hoe het handelen van verdachte moet worden gekwalificeerd: als een poging tot doodslag (het primair ten laste gelegde), het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel (het subsidiair ten laste gelegde), of een poging tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel (het meer subsidiair ten laste gelegde).

Voorwaardelijk opzet op een bepaald gevolg is aanwezig indien de verdachte zich willens en wetens heeft blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat dat gevolg zal intreden. De beantwoording van de vraag of de gedraging de aanmerkelijke kans op een bepaald gevolg in het leven roept, is afhankelijk van de omstandigheden van het geval, waarbij betekenis toekomt aan de aard van de gedraging en de omstandigheden waaronder deze is verricht. Het zal in het alle gevallen moeten gaan om een kans die naar algemene ervaringsregels aanmerkelijk is te achten.

Voor de vaststelling dat de verdachte zich willens en wetens heeft blootgesteld aan zo’n kans is niet alleen vereist dat de verdachte wetenschap heeft van de aanmerkelijke kans dat het gevolg zal intreden, maar ook dat hij die kans ten tijde van de gedraging bewust heeft aanvaard (op de koop toe heeft genomen). Wat betreft de vraag of sprake is van bewuste aanvaarding van zo een kans heeft te gelden dat uit de enkele omstandigheid dat de verdachte wetenschap heeft van de aanmerkelijke kans dat het gevolg zal intreden, niet zonder meer kan worden afgeleid dat hij de aanmerkelijke kans op het gevolg bewust heeft aanvaard, omdat ook sprake kan zijn van bewuste schuld. Bepaalde gedragingen kunnen echter naar hun uiterlijke verschijningsvorm worden aangemerkt als zo zeer gericht op een bepaald gevolg dat het - behoudens contra-indicaties - niet anders kan zijn dan dat de verdachte de aanmerkelijke kans op het desbetreffende gevolg bewust heeft aanvaard.

Verdachte heeft [slachtoffer] met een volle fles bier tegen zijn hoofd geslagen. [slachtoffer] had hierdoor een diepe snee aan de linkerzijde van zijn hoofd, ter hoogte van zijn slaap. De kans dat [slachtoffer] door dit incident dodelijk zou worden verwond is naar het oordeel van de rechtbank aanmerkelijk te noemen. De rechtbank acht het algemeen bekend dat zich op het hoofd kwetsbare delen zoals de slaap bevinden, en dat het slaan met een hard (zwaar) voorwerp op het hoofd ter hoogte van de slaap kan leiden tot de dood van het slachtoffer, zeker als het slaan met kracht gebeurt. Dat verdachte met de nodige kracht heeft geslagen, leidt de rechtbank af uit het letsel van [slachtoffer] (hij heeft hierbij een diepe snee en een slagaderlijke bloeding opgelopen) en de omstandigheid dat de fles waarmee verdachte sloeg, daarna was gebroken. Indien [slachtoffer] niet direct de juiste medische hulpverlening had gekregen, was hij mogelijk aan zijn verwondingen overleden aangezien sprake was van een slagaderlijke bloeding.

De rechtbank is van oordeel dat de aanmerkelijke kans dat [slachtoffer] als gevolg van verdachtes handelen een levensbedreigende verwonding zou oplopen ook voor verdachte kenbaar moet zijn geweest. Uit niets is naar voren gekomen dat verdachte zich van deze kans niet bewust is geweest.

Verdachte heeft deze kans naar het oordeel van de rechtbank bovendien bewust aanvaard. De hiervoor beschreven handelingen van verdachte zijn onder de gegeven omstandigheden naar zijn uiterlijke verschijningsvorm zozeer gericht op een mogelijk dodelijke afloop dat het niet anders kan zijn dan dat verdachte bewust de aanmerkelijke kans op een dodelijke afloop op de koop toe heeft genomen.

De rechtbank acht dan ook bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan een poging tot doodslag.