Uitspraken

Nadere standpunten ter zitting

2. Ter zitting heeft Direct Pay naar aanleiding van het in dupliek gevoerde verweer nog gesteld dat [gedaagde] niet onder curatele of bewind staat en hij dus gewoon rechtshandelingen mocht verrichten. Dat dit onder dwang heeft plaatsgevonden was in ieder geval niet zichtbaar, want er was niemand in de winkel aanwezig behalve [gedaagde] zelf. Verder had [gedaagde] destijds een baan bij New York Pizza, dus had hij ook de financiën om een abonnement af te sluiten. Bovendien heeft [gedaagde] pas na drie maanden aangifte gedaan, hetgeen gek is als er echt sprake was van dwang. Ook is gebleken dat [gedaagde] bij Belcompany is geweigerd omdat hij al een andere abonnement die dag was aangegaan. Het abonnement bij T-Mobile heeft hij als eerste afgesloten. Naar aanleiding van de vraag waarom T-Mobile de telefoon niet heeft geblokkeerd in verband met de hoogte van het bedrag aan smsjes naar 0900 nummers heeft Direct Pay gesteld dat mensen vrij zijn te doen wat ze willen en [gedaagde] er zelf voor heeft gekozen de telefoon aan een derde af te staan. Of hij een waarschuwingsberichtje heeft ontvangen dat hij buiten zijn bundel ging, weet Direct Pay niet.

3. [gedaagde] heeft ter zitting nogmaals aangevoerd dat de dwang in dit soort gevallen buiten de winkel plaatsvindt. Daar staan de criminelen waaraan de telefoon moet worden afgegeven. Als je zonder telefoon uit de winkel komt heb je een probleem. Het was in die tijd bekend bij de telefoonmaatschappijen dat er dergelijke bendes bestonden die (zwakkere) jongeren gebruikten om bij diverse winkels abonnementen aan te gaan om zo telefoontjes te verkrijgen. Omdat het personeel in de telefoonwinkels werkt op basis van targets hebben zij helemaal geen baat bij een goede check. Maar omdat ze op de hoogte zijn van dergelijke bende, behoort het juist bij de zorgplicht dat zij een deugdelijke kredietcheck verrichten. In het onderhavige geval is er niets aan [gedaagde] gevraagd. Er is niet gevraagd of hij werkte, geen salarisstrook, geen bankafschrift. Waarschijnlijk was het best aan [gedaagde] te zien was dat hij erg nerveus was. Hij was tijdens het aangaan van het abonnement alleen maar aan het bellen met de criminelen wat hij zou moeten zeggen als er vragen aan hem werden gesteld. Er werden echter helemaal geen vragen gesteld, ook niet waarom hij een nieuwe telefoon nodig had terwijl hij er een in zijn hand had. Zonder enig probleem kon hij een van de duurdere telefoons met abonnement krijgen. Als bij het aangaan van een dergelijk abonnement, wel gecheckt zou zijn of iemand dit wel kan betalen, zou hij buiten aan de criminelen ook een verhaal hebben waarom hij geen telefoon mee kreeg. Het feit dat dit destijds helemaal niet gebeurde, heeft de hoeveelheid bendes en uitbuiting van zwakkere jongeren in de hand gewerkt, aldus [gedaagde] . Desgevraagd heeft [gedaagde] aangegeven dat T-Mobile de enige provider is die actief is gaan innen. De overige providers, waar [gedaagde] onder dwang abonnementen is aangegaan, hebben het er bij laten zitten.