Uitspraken

Beoordeling

5. De kantonrechter merkt in de eerste plaats op dat [gedaagde] bij zijn conclusie van dupliek een productie heeft overgelegd. Nu deze productie voor de hiernavolgende beslissing niet van betekenis wordt geacht, is RentRunner niet in de gelegenheid gesteld om zich nader uit te laten over deze productie.

6. Het verweer van [gedaagde] dat RentRunner niet aan haar substaniëringsplicht zou hebben voldaan wordt verworpen. Hoewel de dagvaarding summier is, volgt hieruit voldoende duidelijk wat het eigenlijke geschil tussen partijen inhoudt. Ook is het verweer van [gedaagde] onder punt 6. vermeldt. Dat er ten tijde van dagvaarding nog andere of meerdere verweren van [gedaagde] bij RentRunner bekend waren die niet in de dagvaarding zijn genoemd, is door [gedaagde] niet aangevoerd.

7. RentRunner heeft gesteld dat de dealer volledig buiten de tussen haar en [gedaagde] gemaakte afspraken staat en dat de overeenkomst enkel te gelden heeft tussen partijen. Uit de vastgestelde feiten en overgelegde processtukken volgt echter voldoende duidelijk dat de dealer wel degelijk een belangrijke rol heeft gespeeld. In de eerste plaats is de overeenkomst tot stand gekomen door toedoen van de dealer. Onweersproken is dat [gedaagde] niet rechtstreeks contact heeft opgenomen met RentRunner, maar dat dit met tussenkomst van de dealer is gebeurd. Het is dus de dealer geweest die contact heeft opgenomen met RentRunner en haar een auto heeft laten sturen naar de locatie waar [gedaagde] met pech stond. Daarnaast is de rol van de dealer met zoveel woorden in de overeenkomst vastgelegd. Er wordt immers op meerdere plekken in de overeenkomst gesproken van ‘de opdrachtgever’ en daarbij wordt onderscheid gemaakt met de ‘huurder/bestuurder’. Evident is dat met de huurder/ bestuurder [gedaagde] moet worden bedoeld. Met de opdrachtgever moet, mede gelet op het feit dat de dealer de opdracht heeft verstrekt, logischerwijs de dealer worden bedoeld. Voorts speelt mee dat de factuur die in deze procedure ter discussie staat onder meer betrekking heeft op twee ‘meerdagen’ waarin de auto kennelijk na afloop van de huurperiode op 6 juni 2017 nog bij [gedaagde] in gebruik is geweest. RentRunner heeft niet gesteld wie er betaald heeft voor de initiële huurperiode van 1 juni 2017 tot en met 6 juni 2017. Het ligt in de rede dat dit de opdrachtgever, oftewel de dealer, is geweest. Dit geldt te meer, nu in de overeenkomst een machtiging is opgenomen waarin [gedaagde] RentRunner heeft gemachtigd om de kosten, ‘welke niet door de opdrachtgever vergoed worden’, van zijn rekening af te schrijven. Tot slot heeft RentRunner aan [gedaagde] ook geen informatie verstrekt over de voorwaarden van de huurovereenkomst, zoals huurprijs, eigen risico, verzekering en dergelijke.

8. Daarmee dient de vraag zich aan of de onderhavige factuur betrekking heeft op kosten die niet door de opdrachtgever aan RentRunner vergoed worden. De factuur ziet zoals gezegd op twee meerdagen en brandstof- en aftankkosten. Ten aanzien van de meerdagen geldt dat in de overeenkomst onder het kopje ‘algemeen’ onder meer is opgenomen dat extra tijd en dagen, zonder toestemming van de opdrachtgever, voor rekening van de bestuurder zijn. Gesteld noch gebleken is dat [gedaagde] geen toestemming van de opdrachtgever had om de vervangende auto nog tot 8 juni 2017 te gebruiken. Per slot van rekening was de auto van [gedaagde] ook pas op 8 juni 2017 gerepareerd, waarna [gedaagde] bij de dealer de twee auto’s weer heeft omgeruild. Hierbij doet niet ter zake dat [gedaagde] de auto niet juist zou hebben ingeleverd omdat hij de auto niet heeft afgemeld via www.rentrunner.eu of heeft ingeleverd op een van de depots van RentRunner. In de overeenkomst is aangevinkt dat [gedaagde] de auto niet hoefde te retourneren op een RentRunner inleverpunt. Daarnaast heeft RentRunner de auto op 8 juni 2017 (al dan niet via de dealer) teruggekregen. Niet gebleken is dat er na 8 juni 2017 nog extra huurdagen zijn gemaakt en daarnaast verbindt RentRunner ook geen andere gevolgen aan de door haar gestelde foutieve inlevering.

9. Daarmee resteren de in rekening gebrachte brandstof- en aftankkosten. In de overeenkomst staat onder het kopje ‘machtiging’ dat RentRunner eenmalig wordt gemachtigd om de kosten welke niet door de opdrachtgever vergoed worden van de bankrekening van de bestuurder af te schrijven. Als voorbeeld noemt de overeenkomst onder andere aftanken. In beginsel wordt dus aangenomen dat brandstof- en aftankkosten onder de verantwoordelijkheid van de bestuurder, oftewel [gedaagde] vallen. In de onderhavige situatie wordt echter geoordeeld dat RentRunner de gestelde kosten onvoldoende heeft onderbouwd. [gedaagde] heeft onweersproken aangevoerd dat de staat van de auto en de tankinhoud bij het inleveren van de sleutels zijn geïnspecteerd. Dit is ook algemeen gebruikelijk bij het inleveren van een huurauto. Gelet op de betwisting van [gedaagde] had het op de weg van RentRunner gelegen om de door haar gefactureerde kosten beter te onderbouwen. Zij had bijvoorbeeld een innamerapport of tankbonnen kunnen overleggen.

10. Gelet op al het voorgaande zal de door RentRunner gevorderde hoofdsom worden afgewezen. Nu de hoofdsom in het geheel is afgewezen, treffen de nevenvorderingen van RentRunner tot vergoeding van de rente en de buitengerechtelijke kosten hetzelfde lot. [gedaagde] heeft daarmee geen belang meer bij zijn vordering tot overlegging of afgifte van stukken ex art. 843a Rv.

11. RentRunner zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten, die aan de zijde van [gedaagde] worden begroot op nihil nu [gedaagde] in persoon heeft geprocedeerd.