Uitspraken

Naar aanleiding van dit telefoongesprek hebben medewerkers van Ymere op 28 maart 2019 een huisbezoek gebracht aan de woning. In een door hen opgesteld verslag van dat bezoek staat onder meer het volgende:

“(…) Na aanbellen doet een jongedame ( [Gedaagde Sub 3] , vzr) open. Als ik vraag naar hoofdhuurder geeft zij aan dat die er niet is. Maar dat zij hier ook woont en zijn dochter is. (…) We mogen binnen komen. In de woonkamer zit op de bank een man, dit zou haar vriend zijn. Ik vraag of hier ene [betrokkene 2] woont, zij zegt geen [betrokkene 2] te kennen, wel heet de vriend van haar zus, die hier ook woont, [betrokkene 3] . (…) Haar zus heet [Gedaagde Sub 2] , en zou hier ook ingeschreven staan. Ik vraag of ik de woning mag zien en mevrouw toont deze. De slaapkamer aan de voorzijde is van haar en bevat een bed, kast met kleding en persoonlijke spullen. (…) De slaapkamer aan de achterzijde bevat ook een kast, 2 persoonsbed en persoonlijke spullen. Volgens haar is dit alles van haar zus. Als ik vraag waar [Gedaagde Sub 1] ( [Gedaagde Sub 1] , vzr) dan woont g eeft zij aan dat die heel veel bij zijn vriendin in [plaats 2] is, [Gedaagde Sub 1] zou hier niet vaak komen. (…) Ik vraag of [Gedaagde Sub 1] nog wel eens naar de woning komt, zij geeft aan dat hij zijn post komt halen en hier heel soms slaapt. Ik vraag waar hij dan slaapt, aangezien beide zussen de slaapkamers in gebruik hebben. Mevrouw geeft aan dat [Gedaagde Sub 1] dan op de bank in de woonkamer slaapt. (…) Als ik vraag of beide zussen voor het gebruik van de woning betalen geeft mevrouw aan dat zij ieder maandelijks € 500,- aan hun vader betalen. (…)”.

Eigen Haard heeft vervolgens nader onderzoek gedaan en heeft het volgende bericht van 15 januari 2018 van [Gedaagde Sub 3] op Facebook gevonden:

“(…) Mijn kamer komt voor 6 maanden vrij (tot 1 augustus 2018)! Aangezien mijn studie zich tijdelijk voortzet buiten [plaats 1] . Het is een appartement vlakbij het [locatie] en 5 min van [naam station] dat je deelt met de lieftallige [Gedaagde Sub 2] . Je hebt een kamer van ongeveer 13m2 met verder een ruime woonkamer/keuken, kastenkamer, balkon en badkamer. Het is volledig gemeubileerd. Je kunt gebruiken van alle faciliteiten (vaatwasser, wasmachine, droger, WIFI, kasten, bed etc..) Dit alles voor 600 euro per maand, niets meer niets minder. Lijkt het je wat of heb je nog verdere vragen stuur dan een bericht naar mij of naar [Gedaagde Sub 2] (…)”.

Bij brief van 25 april 2019 heeft Eigen Haard [Gedaagde Sub 1] meegedeeld dat zij vermoedt dat [Gedaagde Sub 1] zijn hoofdverblijf niet in het gehuurde heeft en hem uitgenodigd voor een gesprek op het kantoor van Eigen Haard. Op 16 mei 2019 is [Gedaagde Sub 1] op gesprek geweest bij Eigen Haard. In het verslag dat Eigen Haard van het gesprek heeft gemaakt, staat onder meer het volgende:

“(…) Ik geef aan dat we naar aanleiding van een signaal een huisbezoek hebben afgelegd en zijn dochter in de woning hebben getroffen. Ik geef aan wat dochter tijdens het huisbezoek heeft aangegeven, namelijk dat zij in de ene kamer woont met haar vriend en dat haar zus en diens vriend in de andere kamer wonen. Dat zij dus samen in de woning wonen en dat [Gedaagde Sub 1] meest bij zijn vriendin in [plaats 2] woont, af en toe langs komt voor de post en als hij blijft slapen, wat niet vaak gebeurt, op de bank slaapt en dat beide zussen maandelijks 500 euro naar [Gedaagde Sub 1] overmaken voor het gebruik van de woning. [Gedaagde Sub 1] zegt dat het grotendeels klopt, maar dat de vriend van [Gedaagde Sub 2] er niet woont, maar af en toe logeert. (…) Ik geef aan dat [Gedaagde Sub 1] zijn hoofdverblijf niet in de woning heeft, maar in [plaats 2] en de woning du s onderverhuurt aan zijn dochters. [Gedaagde Sub 1] is van mening dat het geen onderhuur is. Daarnaast vraagt hij zich af wat hoofdverblijf inhoudt. [Gedaagde Sub 1] zegt dat hij de situatie zoals hij leeft met niemand hoeft te bespreken en dat dat niemand iets aangaat. En als het niet hebben van een hoofdverblijf, wat volgens hem maar een korte periode is geweest, een probleem zal zijn, dan zal hij eea zo inrichten dat hij wel zijn hoofdverblijf heeft, want hij wil de woning absoluut niet kwijt. (…) Daarnaast wijs ik [Gedaagde Sub 1] op de facebook posts van de dochters in januari 2018 waarin beide aangeven dat er een kamer in het appartement vrijkomt voor 600 euro per maand voor een periode van 6mnd en dat de enige huisgenoot de andere zus is. Dit wijst erop dat [Gedaagde Sub 1] van januari 2018 tot a ugustus 2018 ook geen hoofdverblijf had. Ik wijs hem erop dat in die periode ene mevrouw [betrokkene 4] ingeschreven heeft gestaan. Dit zou dus mogelijk degene zijn die de kamer heeft gehuurd. [Gedaagde Sub 1] zegt die naam totaal niet te kennen en ook niet te weten of zij er gewoond heeft. Ik wijs [Gedaagde Sub 1] erop dat als hij zijn hoofdverblijf in de woning zou hebben, hij toch zou weten wie er heeft gewoond/ingeschreven gestaan. [Gedaagde Sub 1] zegt zich hier allemaal niet mee te bemoeien en dit aan zijn dochters over te laten. [Gedaagde Sub 1] zegt zich wel iets te herinneren een over een Chinees jongetje. Ik geef aan dat wij geen gegevens over een Chinees jongetje hebben. [Gedaagde Sub 1] vraagt wat nu de gevolgen zullen zijn. (…) Ik geef aan dat we hem dan zullen vragen de huur op te zegg en. [Gedaagde Sub 1] vindt dit te ver gaan en vraagt wat er dan met zijn dochter moet gebeuren. (…) Ik geef aan dat als we een langere oplevertermijn geven, dit om een paar maanden zal gaan en niet om jaren. [Gedaagde Sub 1] vraagt of [Gedaagde Sub 3] geen rechten heeft opgebouwd om deze woning over te nemen. Ik geef aan dat dit niet het geval is.”.

Eigen Haard vordert, samengevat:

I. gedaagden te veroordelen, op straffe van een dwangsom, de woning binnen drie dagen na betekening van dit vonnis met de daarin vanwege gedaagden aanwezige goederen en personen te verlaten, met overgifte aan Eigen Haard van de sleutels en al hetgeen tot het gehuurde behoort ter vrije en algehele beschikking van Eigen Haard te stellen;

II. [Gedaagde Sub 1] te veroordelen om de huur van € 889,86 per maand te betalen vanaf 1 juli 2019 tot aan de dag van de ontruiming;

III. gedaagden te veroordelen in de proces- en nakosten.