“In het Indiase Chemnai, een miljoenenstad in het hartje van de chemische en auto-industrie, ontstaat in 2011 een probleem. Een Australische klant wil een fabriek bouwen en heeft binnen een week een vergunning nodig. Die moet Tebodin leveren, een Nederlands ingenieursbureau dat ook helpt de fabriek te ontwerpen.
Normaal gesproken is het verkrijgen van officiële papieren in een ver land voor de Nederlanders geen probleem. Ze doen niet anders. Alleen, de vaste tussenpersoon lukt het nu even niet. Kan iemand anders het regelen?
We hebben al iemand op het oog, schrijft een werknemer aan zijn Nederlandse baas: “Een invloedrijk persoon met wat contacten met ministers.“ Alleen: het moet “in contanten”.
Zijn Nederlandse baas is [eiser] , [functie] voor Midden-Oosten en India van Tebodin, op het regiokantoor in Abu Dhabi.
Hij doet niet moeilijk over de betaling: “How much do we talk about?”
Hij regelt dat het geld vanuit zijn kantoor kan worden overgemaakt aan collega’s in India – die mogen het verder afhandelen.
Twee jaar later maakt [eiser] promotie. Hij wordt [functie] van Tebodin (35 kantoren in 17 landen), op het hoofdkantoor te Den Haag. Collega’s in India zullen later verklaren dat het geld bedoeld was voor steekpenningen, aan Indiase hoogwaardigheidsbekleders.
‘A dirty job’
(…) Uit honderden pagina’s vertrouwelijke e-mails, verklaringen, facturen, betalingsoverzichten en rapporten over Tebodin blijkt dat het ingenieursbureau jaren achtereen in meerdere landen ambtenaren via derden betaalde om opdrachten binnen te halen en om vergunningen, licenties en certificaten bij de overheid te regelen – voor klanten. Het gaat onder meer over China, India, Vietnam, Thailand, Oman en Abu Dhabi. De kantoren in Rusland, Oekraïne, Tsjechië en Roemenië worden onderzocht. Het Duitse weekblad Der Spiegel verkreeg de documenten en deelde ze met NRC.
(…)
In een intern rapport staat dat e-mails “bevestigen” dat door Tebodin in Vietnam “steekpenningen betaald zijn via een advocatenkantoor” en een Nederlandse directeur er mogelijk van op de hoogte was.
En [eiser] ? Die keurt voor hij [functie] wordt niet alleen een omstreden betaling in India goed. Vanuit zijn regiokantoor in Abu Dhabi geeft hij een medewerkster opdracht om omgerekend rond de 170.000 euro aan “agent fees” te betalen aan een Libanese zakenman die eerder voor het nationale oliebedrijf van Abu Dhabi werkte.
In ruil daarvoor zal de zakenman bij zijn voormalig werkgever opdrachten binnenhalen voor Tebodin. Een opvallend hoog percentage van de waarde van het contract gaat naar hem. Het kan een aanwijzing zijn dat een deel bestemd is voor degenen die over de opdracht beslissen. De advocaat van Bilfinger in New York, van het prestigieuze kantoor Shearman & Sterling, bestempelt de betaling als “mogelijk verdacht”.
Wat niet helpt is dat de medewerkster die het geld laat overmaken, de e-mail van [eiser] aan haar collega’s doorstuurt en begeleidt met een waarschuwing: “Let alsjeblieft op dat deze e-mail niet mag worden verspreid of verzonden aan iemand anders.”
(…)
Koningscobra-gif
Het nieuwe hoofd interne onderzoeken bij Bilfinger heet [V M, rb]. Ze haalt de ene na de andere omstreden betaling boven. (…) Maar hoe meer ze ontdekt, hoe meer tegenstand ze ondervindt. (…).
En nu? Bilfinger heeft de vestigingen in onder meer India, Vietnam en China verkocht. Shearman & Sterling acht het bewezen dat “derden” werden ingeschakeld door Tebodin, en dat die derden “steekpenningen” betaalden aan ambtenaren en medewerkers van Tebodin ervan wisten. Het Amerikaanse ministerie van Justitie onderzoekt dit alles. Een woordvoerder van het Openbaar Ministerie wil niet zeggen of corruptie door Tebodin ook in Nederland wordt onderzocht. Onderzoekster [V M, rb] moest weg, ze vecht haar ontslag aan.
En [eiser] ? Hij werkt inmiddels in Qatar, als [functie] bij een ander Nederlands internationaal opererend ingenieursbureau.”