Uitspraken

Op 15 januari 2020 kregen verbalisanten omstreeks 20.10 uur de melding om te gaan naar het adres [adres] , waar een woningoverval had plaatsgevonden. Ter plaatse verklaarde aangever [aangever] dat hij die avond met zijn vrouw en tweejarig zoontje thuis was toen de deurbel ging. Er stond een negroïde man voor de deur, gekleed als DHL-bezorger. Hij had een capuchon over zijn hoofd. De negroïde man duwde een pakketje in de handen van aangever. Aangever merkte direct dat het pakketje bijna niets woog en vertrouwde de situatie daarom niet. Op dat moment was de negroïde man de woning echter al binnengegaan, samen met een Marokkaanse man. Vervolgens heeft een schermutseling plaatsgevonden waarbij aangever gewond is geraakt aan zijn gezicht. De verbalisanten zagen op het gezicht van aangever diverse kleine verwondingen. Aangever verklaarde dat de negroïde man een pistool vast had waar hij mee zwaaide en in de richting van aangever en zijn gezin wees. De Marokkaanse man tapete de mond van aangever dicht en bond zijn handen op zijn rug met tie-wraps. De overvallers vroegen meerdere keren om geld, waarna zij – op instructie van aangever – naar de kluis zijn gegaan. Aangever heeft de Marokkaanse man de cijfercombinatie verteld en hij heeft hiermee de kluis geopend en geld uit het geldkistje, dat in de kluis stond, gehaald. Uiteindelijk zijn aangever, zijn vrouw en zijn zoontje door de overvallers in de kinderkamer gezet. De overvallers zijn vervolgens gevlucht met de auto van aangever, zijn telefoon en een contant geldbedrag van € 6.000,-. De auto van aangever, met daarin zijn telefoon, is nog diezelfde avond teruggevonden. Onder de auto bleek een peilbaken te zijn bevestigd. Het geldbedrag is niet teruggevonden.

Na de overval is in de woning (onder meer) onder het geldkistje bij de kluis een handschoen gevonden die niet van het gezin was en ook lag er in de buurt van de kluis een plastic verpakking met daarin tie-wraps. Aan de binnenzijde van de handschoen is DNA aangetroffen, waaruit een DNA mengprofiel is verkregen. Volgens een rapport van 17 maart 2020 van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) is het circa 4,1 miljoen keer waarschijnlijker wanneer hypothese 1 waar is (de bemonstering bevat DNA van verdachte en drie willekeurige onbekende personen) dan wanneer hypothese 2 waar is (de bemonstering bevat DNA van vier willekeurige onbekende personen). Op de zijkant van de plastic verpakking met tie-wraps is een DNA spoor met het DNA profiel van verdachte aangetroffen.

Verdachte heeft ter terechtzitting van 20 mei 2021 bekend dat hij de woningoverval samen met een ander heeft gepleegd. Hij heeft verklaard dat het niet zijn plan was om de overval te plegen, maar dat een kennis van vroeger hem heeft gevraagd mee te doen. Die kennis had hem verteld dat het ging om een man alleen en dat er veel geld in huis zou zijn, ongeveer
€ 50.000,-. Verdachte heeft meegedaan omdat hij financiële problemen heeft. Verdachte en de andere overvaller hebben de auto en de telefoon van aangever meegenomen en achtergelaten op hun vlucht. Het van aangever gestolen geldbedrag van € 6.000,- hebben zij gedeeld. Verdachte heeft zijn helft, een bedrag van € 3.000,-, gebruikt voor het afbetalen van schulden.

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat bewezen kan worden dat verdachte de woningoverval samen met een ander heeft gepleegd. Hij heeft daarbij onder meer verwezen naar de bekennende verklaring van verdachte, naar de aangifte en naar de uitkomst van het DNA-onderzoek. Verder bevindt zich in het dossier een proces-verbaal van bevindingen waarin een verbalisant beschrijft dat hij gelijkenissen ziet tussen verdachte en een persoon die voor de woning van aangever te zien is op camerabeelden. Tot slot heeft de officier van justitie verwezen naar de uitwerking van een telefoongesprek tussen de echtgenote van verdachte en haar schoonvader, waarin zij zegt dat zij verdachte op deze camerabeelden herkent.

De raadsman heeft zich ten aanzien van de bewezenverklaring gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

De rechtbank vindt bewezen dat verdachte de woningoverval samen met een ander heeft gepleegd. Zij baseert haar oordeel op de bekennende verklaring die verdachte ter terechtzitting heeft afgelegd, op de aangifte en op het NFI-rapport van 17 maart 2020 in samenhang met de processen-verbaal forensisch onderzoek vanaf pagina 34 respectievelijk 50 van het dossier. Gelet op de verklaring van verdachte gaat de rechtbank ervan uit dat hij de woningoverval met één andere persoon heeft gepleegd. Uit de gebruikte bewijsmiddelen leidt de rechtbank af dat sprake was van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en deze persoon.

De rechtbank acht niet bewezen dat aangever door verdachte of zijn mededader in het gezicht is geslagen, zodat zij verdachte van dat gedeelte van de tenlastelegging zal vrijspreken.

Het overzicht van de bewijsmiddelen is opgenomen in bijlage II bij dit vonnis. Die bijlage hoort bij dit vonnis en maakt daar deel van uit.

De rechtbank volstaat met een opgave van de bewijsmiddelen overeenkomstig het bepaalde in artikel 359, derde lid, tweede volzin, van het Wetboek van Strafvordering (Sv), omdat verdachte het bewezen verklaarde duidelijk en ondubbelzinnig heeft bekend.

De officier van justitie heeft verzocht om verbeurdverklaring van de op beslaglijst genoemde goederen, te weten:

Daarnaast heeft de officier van justitie verzocht om verbeurdverklaring van het gestolen geldbedrag van € 6.000,-. Onder verwijzing naar ECLI:NL:HR:2017:948 heeft de officier van justitie aangevoerd dat voor verbeurdverklaring als bedoeld in artikel 33a Sr niet nodig is dat op de voet van artikel 94 Sv beslag is gelegd op het voorwerp waarvan de verbeurdverklaring wordt uitgesproken.

De raadsman heeft geen standpunt ingenomen over het beslag.

De op de beslaglijst genoemde voorwerpen behoren aan verdachte toe, met uitzondering van het peilbaken waarvan niet kan worden vastgesteld dat dit met de overval te maken had. Nu met behulp van deze voorwerpen het bewezen geachte is begaan, worden deze voorwerpen verbeurd verklaard. Het peilbaken (op de beslaglijst aangeduid als ‘zendapparatuur’, goednummer 5867510) wordt bewaard ten behoeve van de rechthebbende.

Ten aanzien van het gestolen geldbedrag van € 6.000,- overweegt de rechtbank als volgt. Volgens vaste jurisprudentie is contant (en giraal) geld een voorwerp in de zin van artikel 33a Sr, dat voor verbeurdverklaring vatbaar is. Op basis van artikel 34 Sr bestaat de mogelijkheid om een niet in beslag genomen voorwerp verbeurd te verklaren. Voorwaarde is in dat geval dat het voorwerp door de verdachte kan worden uitgeleverd. De rechtbank is in deze zaak van oordeel dat verbeurdverklaring van het geldbedrag niet mogelijk is, aangezien verdachte heeft verklaard dat hij ‘zijn’ helft van het gestolen geldbedrag, zijnde € 3.000,-, heeft gebruikt voor het afbetalen van schulden. Gesteld noch gebleken is dat verdachte dit geld op dit moment nog (contant of giraal) voorhanden heeft, zodat geen uitlevering ex artikel 34 Sv kan worden gevorderd. Het geldbedrag van € 6.000,- is daarom niet voor verbeurdverklaring vatbaar.