Uitspraken

hij op of omstreeks 10 september 2019 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een personenauto, daarmee rijdende over de Stadhouderskade, zich zodanig, te weten, zeer, althans aanmerkelijk onvoorzichtig en/of onoplettend en/of onachtzaam heeft gedragen dat een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval heeft plaatsgevonden, waardoor een ander, genaamd [slachtoffer] , zwaar lichamelijk letsel, te weten een of meerdere bloedingen in/van de hersenen en/of een schedelfractuur en/of een of meerdere breuken van de bekken (os sacrum), werd toegebracht, in elk geval zodanig lichamelijk letsel, dat daaruit tijdelijke ziekte en/of verhindering in de uitoefening van de normale bezigheden is ontstaan, bestaande dat gedrag hieruit:

verdachte heeft gereden over de Stadhouderskade, komende uit de richting van de Overtoom, en gaande in de richting van het Vondelpark (Zandpad),

verdachte is, gekomen bij de kruising Stadhouderskade en Leidseplein,

verdachte is niet gestopt, althans niet blijven stilstaan voor een in zijn richting gekeerd en/of voor het in zijn verkeer geldend en al (ongeveer) 32,9 seconden rood uitstralend verkeerslicht,

verdachte heeft het rode licht gepasseerd en/of is (vervolgens) de kruising van de Stadhouderskade en Leidseplein op gereden met een snelheid van en/of tussen de 61 en 68 kilometer per uur, terwijl daar een maximumsnelheid van 50 kilometer per uur geldend is,

verdachte is (vervolgens) niet, althans niet tijdig en/of voldoende, vergewist en/of is zich niet, althans niet tijdig en/of voldoende, blijven vergewissen dat voornoemd kruisingsvlak vrij was van enig (kruisend) verkeer,

verdachte is (vervolgens) tegen een fietser, te weten voornoemde [slachtoffer] , die doende was bij groen licht voornoemde rijbaan (kruising) – gezien verdachtes (rij)richting van links naar rechts – over te steken, althans zich (daartoe) op voornoemde rijbaan bevond, aangereden en/of aangebotst, althans met voornoemde [slachtoffer] in botsing gekomen,

ten gevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] vorenomschreven zwaar lichamelijk letsel werd toegebracht, in elk geval zodanig lichamelijk letsel dat daaruit tijdelijke ziekte en/of verhindering in de uitoefening van de normale bezigheden is ontstaan,

hij op of omstreeks 10 september 2019 te Amsterdam, in elk geval in Nederland, als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een personenauto, daarmee rijdende over de Stadhouderskade, zich zodanig heeft gedragen dat daardoor gevaar op die weg werd veroorzaakt, althans kon worden veroorzaakt, en/of het verkeer op die weg werd gehinderd, althans kon worden gehinderd

bestaande dat gedrag hieruit:

verdachte heeft gereden over de Stadhouderskade, komende uit de richting van de Overtoom, en gaande in de richting van het Vondelpark (Zandpad),

verdachte is, gekomen bij de kruising Stadhouderskade en Leidseplein,

verdachte is niet gestopt, althans niet blijven stilstaan voor een in zijn richting gekeerd en/of voor het in zijn verkeer geldend en al (ongeveer) 32,9 seconden rood uitstralend verkeerslicht,

verdachte heeft het rode licht gepasseerd en/of is (vervolgens) de kruising van de Stadhouderskade en Leidseplein op gereden met een snelheid van en/of tussen de 61 en 68 kilometer per uur, terwijl daar een maximumsnelheid van 50 kilometer per uur geldend is,

verdachte is (vervolgens) niet, althans niet tijdig en/of voldoende, vergewist en/of is zich niet, althans niet tijdig en/of voldoende, blijven vergewissen dat voornoemd kruisingsvlak vrij was van enig (kruisend) verkeer,

verdachte is (vervolgens) tegen een fietser, te weten voornoemde [slachtoffer] , die doende was bij groen licht voornoemde rijbaan (kruising) – gezien verdachtes (rij)richting van links naar rechts – over te steken, althans zich (daartoe) op voornoemde rijbaan bevond, aangereden en/of aangebotst, althans met voornoemde [slachtoffer] in botsing gekomen.

De rechtbank gaat op grond van de wettige bewijsmiddelen van de volgende feiten en omstandigheden uit.1

Op 10 september 2019 omstreeks 02.18 uur heeft op de kruising van de Stadhouderskade met het Leidseplein een aanrijding plaatsgevonden tussen verdachte en [slachtoffer] .2 Verdachte reed in een personenauto over de Stadhouderskade in de richting van het Vondelpark, komend vanuit de richting van de Overtoom.3 De maximumsnelheid die daar geldt, is 50 kilometer per uur.4 Kort voor het kruispunt met het Leidseplein vermeerderde verdachte zijn snelheid en reed hij tussen de 61 en 68 kilometer per uur.5 De verkeerslichten voor de richting van verdachte stonden op rood. En op het moment dat verdachte de stopstreep voor de kruising passeerde, straalden de verkeerslichten voor zijn richting minimaal 32,9 seconden rood licht uit.6 Verdachte heeft niet geremd voordat hij de kruising is opgereden.7

[slachtoffer] , die uit de richting van het Leidseplein kwam fietsen, en is overgestoken nadat hij groen licht had gekregen, reed op dat moment op voornoemde kruising. Hij kwam voor verdachte van links.8 Verdachte is zonder af te remmen tegen [slachtoffer] aangereden.9

[slachtoffer] is naar het ziekenhuis (VUMC) gebracht waar hij ongeveer twee weken heeft gelegen.10 In het ziekenhuis werden bij [slachtoffer] onder meer de volgende letsels geconstateerd: een schedelfractuur, subarachnoïdale (rechtbank: de ruimte tussen de hersenen en de schedel) bloeding en subdurale (rechtbank: onder het harde hersenvlies) bloeding in frontale en pariëtale hersenkwabben, met mogelijke schade en een frontaalsyndroom, een os sacrum (rechtbank: heiligbeen) fractuur en een avulsiefractuur (rechtbank: afscheuringsbreuk) van het rechter os sacrum.11

De rechtbank dient te beoordelen of dit verkeersongeval aan de schuld – in de zin van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994 – van verdachte te wijten is.

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van het primair ten laste gelegde. Volgens de officier van justitie is sprake van zeer onvoorzichtig rijgedrag.

De raadsman heeft verzocht verdachte vrij te spreken van het primair ten laste gelegde en daartoe het volgende aangevoerd. Artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994 vereist schuld en daarvan is slechts sprake in het geval van een aanmerkelijke mate van verwijtbare onvoorzichtigheid. Een tijdelijke onoplettendheid in het verkeer hoeft geen schuld op te leveren. Verdachte heeft het verkeerslicht door onoplettendheid niet gezien. Hij heeft geen schuld omdat er verder niets op hem valt aan te merken; geen gebruik van alcohol of drugs of iets dergelijks. Het enige is eventueel de snelheid doch daarover bestaan twijfels. Het was bovendien nacht en er was nauwelijks verkeer; de weg was breed en overzichtelijk en er was verlichting.

Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij op 10 september 2019 over de Stadhouderskade reed in de richting van het Vondelpark en dat hij de kruising met het Leidseplein is opgereden en toen [slachtoffer] heeft aangereden. Hij heeft niet gezien dat de verkeerslichten die zowel links als rechts van de weg staan voor hem op rood stonden. Hij heeft dus ook niet waargenomen dat hij door rood is gereden. Hij heeft evenmin gezien dat er een auto voor het rode licht stond te wachten op de linkerrijstrook van de rijbaan waarop hij reed. Hij had niet door dat hij harder dan 50 kilometer per uur reed. Ten slotte heeft hij ook niet gezien dat er van links een fietser ( [slachtoffer] ) kwam die de kruising overstak. Hij zag de fietser pas toen die op zijn voorruit lag.12

Naar het oordeel van de rechtbank is het aan de schuld van verdachte te wijten dat het verkeersongeval heeft plaatsgevonden. De rechtbank kwalificeert het verkeersgedrag van verdachte als zeer onvoorzichtig, onoplettend en onachtzaam. Zij overweegt daartoe het volgende. Verdachte reed over de Stadhouderskade richting de kruising met de Leidseplein. Ter hoogte van de afslag naar de Overtoom is een flauwe bocht en daarna is de weg recht. Aan beide zijden van de rijbaan stonden ter hoogte van de kruising verkeerslichten. Op de linkerrijstrook stond een auto te wachten voor de rode verkeerslichten. In plaats van de kruising behoedzaam te naderen, is verdachte harder gaan rijden. Op het moment dat hij de kruising opreed, reed hij tussen de elf en achttien kilometer harder dan de toegestane maximumsnelheid. De rechtbank kan de (niet onderbouwde) opmerking van de raadsman dat er twijfels bestaan over de snelheid waarmee verdachte reed niet plaatsen. De snelheid is berekend aan de hand van onder meer de detectielussen in het wegdek. De conclusie van de politie is dat ‘met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid (betrouwbaarheidsniveau van 99%) kan worden gesteld dat de bestuurder van de personenauto voorafgaande aan het incident, op het traject van de verst gelegen detectielus tot aan de stopstreep, moet hebben gereden met een gemiddelde snelheid tussen de 61 km/h en 68 km/h.’13 Op de camerabeelden is te zien dat verdachte onverminderd hard de kruising is opgereden.14

Verdachte heeft kortom op een overzichtelijke weg harder dan de maximumsnelheid gereden terwijl hij dat niet door had. Hij heeft daarnaast meer dan een halve minuut niet gezien dat de verkeerslichten voor de kruising die hij zou gaan oversteken op rood stonden. Hij heeft ook de auto die voor het rode licht stond te wachten niet opgemerkt. En hij heeft niet waargenomen dat er een fietser de kruising overstak. Het blijft de vraag waar verdachte dan wel opgelet heeft, maar van een kortstondige onoplettendheid waar de raadsman op doelt, is gelet op het voorgaande geen sprake. Daar komt bij dat verdachte niet de voorzichtigheid heeft betracht, die past bij het naderen van een kruising.