Uitspraken

Vonnis in kort geding

in de zaak van

tegen

Het verloop van de procedure

De vaststaande feiten

1. Op 27 april 2005 heeft eiseres bij de politie aangifte gedaan van seksueel misbruik van haar minderjarige dochter [betrokkene] door [gedaagde].

2. [Gedaagde] is naar aanleiding van het voorgaande in voorlopige hechtenis genomen.

3. [Gedaagde] heeft erkend dat hij ontuchtige handelingen met [betrokkene] heeft gepleegd.

4. Bij brief van 10 juni 2005 heeft mevrouw [werkneemster] van Bureau Jeugdzorg Gelderland, voor zover van belang, het volgende aan de advocaat van eiseres bericht.

5. Bij beschikking van de raadkamer van deze rechtbank van 6 juli 2005 is de voorlopige hechtenis van [gedaagde] met ingang van 7 juli 2005 onder voorwaarden geschorst. Een van de voorwaarden luidt als volgt.

“Verdachte zal verblijven bij zijn dochter in [woonplaats].”

2. Eiseres legt aan haar vordering ten grondslag dat [gedaagde], door [betrokkene] seksueel te misbruiken, onrechtmatig heeft gehandeld jegens [betrokkene]. Hierdoor heeft zij schade geleden. [gedaagde] heeft volgens eiseres inbreuk gemaakt op het grondrecht van [betrokkene] om een ongestoord en ongeïntimideerd vrij leven te leiden. Daarom is het opleggen van een straat- en contactverbod aan [gedaagde] gerechtvaardigd.

3. [gedaagde] voert gemotiveerd verweer waarop, voor zover van belang, hierna zal worden ingegaan.

De beoordeling van het geschil

1. Het spoedeisend belang vloeit voort uit de stellingen van eiseres.

2. De voorzieningenrechter is voorshands van oordeel dat op grond van de overgelegde stukken en het verhandelde ter zitting voldoende aannemelijk is geworden dat [gedaagde] [betrokkene] seksueel heeft misbruikt. Daarmee staat vooralsnog vast dat [gedaagde] in ernstige mate onrechtmatig jegens [betrokkene] heeft gehandeld. Het is reeds daarom begrijpelijk en gerechtvaardigd dat eiseres wil dat [betrokkene] geen contact meer kan krijgen met [gedaagde]. Het gevorderde contactverbod zal daarom in voege zoals hierna aan te geven worden toegewezen. Dat [gedaagde] ter zitting heeft aangegeven geen enkele behoefte te hebben eiseres en/of [betrokkene] te ontmoeten, kan niet tot een andersluidend oordeel leiden. Ter zitting heeft [gedaagde] immers ook verklaard dat hij bijzonder gegriefd is door de handelwijze van [betrokkene], zodat thans niet met zekerheid kan worden uitgesloten dat hij geen contact zal opnemen met [betrokkene] en/of eiseres.

3. Wat betreft het gevorderde straatverbod wordt het volgende overwogen. Vast staat dat dit verbod inbreuk maakt op het in verdragen en wetten vastgelegde (grond)recht van [gedaagde] om zich vrijelijk te bewegen. Voor toewijzing van een dergelijke maatregel moet in hoge mate aannemelijk zijn dat er feiten en omstandigheden zijn die zo’n inbreuk op zijn rechten kunnen rechtvaardigen. De omstandigheid dat vooralsnog voldoende aannemelijk is geworden dat [gedaagde] [betrokkene] - een blijkens de stukken zorgbehoevend en dus kwetsbaar meisje - seksueel heeft misbruikt, rechtvaardigt dat [betrokkene] thans zoveel mogelijk gevrijwaard wordt van de aanwezigheid van [gedaagde] in haar directe woonomgeving. Dat de (gedrags)problemen van [betrokkene] mede veroorzaakt kunnen zijn door gebeurtenissen die zich in het verleden hebben afgespeeld, wil niet zeggen dat [betrokkene] (en ook eiseres) thans, na de recente gebeurtenissen, niet gebaat is bij zoveel mogelijk rust. Voorshands geoordeeld is de voorzieningenrechter daarom van oordeel dat het belang van [betrokkene] bij een ongestoord privé-leven zwaarder moet wegen dan het belang van [gedaagde] om zich vrijelijk te bewegen. Dit betekent dat aan [gedaagde] een straatverbod zal worden opgelegd in voege zoals hierna aan te geven. Daarbij is het onvermijdelijk dat [gedaagde] voorlopig niet kan terugkeren naar zijn eigen woning aan de Agnietenstraat 109 te [woonplaats] omdat deze zich zeer dicht bij de woning van eiseres en [betrokkene] bevindt.

4. Aan het hierna op te leggen straat- en contactverbod zullen dwangsommen worden verbonden, die echter aan een maximum zullen worden gebonden als hierna te melden. Bovendien zullen de dwangsommen worden gematigd, nu [gedaagde] onweersproken heeft gesteld dat hij alleen van een AOW-uitkering (aangevuld met een kleine pensioenuitkering) moet rondkomen.

5. Als de in het ongelijk gestelde partij zal [gedaagde] in de kosten van dit kort geding worden verwezen.

De beslissing

De voorzieningenrechter:

1. verbiedt [gedaagde] om gedurende één (1) jaar na betekening van dit vonnis zich te bevinden en te begeven in het gebied dat ingesloten wordt door (gedeelten van) [adres] te [woonplaats], één en ander zoals gearceerd is weergegeven op het aan dit vonnis gehechte kaartje (het straatverbod);

2. verbiedt [gedaagde] gedurende één jaar vanaf het tijdstip van betekening van dit vonnis op enige wijze contact op te nemen met [betrokkene] (het contactverbod);

3. veroordeelt [gedaagde] om, ingeval hij na betekening van dit vonnis bovenstaand straatverbod en/of contactverbod overtreedt, aan [betrokkene], althans aan eiseres als wettelijk vertegenwoordigster, een dwangsom te betalen van € 100,- per keer dat hij dit straat- en/of contactverbod overtreedt, tot een maximum van € 10.000,-;

5. verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad;

6. weigert het meer of anders gevorderde.

Dit vonnis is gewezen door mr. J.D.A. den Tonkelaar en in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van de griffier mr. M. van Gameren op 12 juli 2005.

de griffier de rechter