Uitspraken

zaakgegevens 619916 \ HA VERZ 09-1156 \ PW 169 IK

uitspraak van 5 augustus 2009

[verzoekende partij]

wonende te [woonplaats]

verzoekende partij

gemachtigde mr. W.F.J. Wegman, advocaat

de besloten vennootschap M.B. Holding B.V.

gevestigd te Ede

gemachtigde mr. J. Goemans

verwerende partij

De procedure

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het verzoekschrift

- het verweerschrift

- de aantekeningen van de griffier van de mondelinge behandeling.

De feiten

De kantonrechter gaat uit van de volgende vaststaande feiten.

MB heeft bij brief van 5 maart 2009 bij het UWV Werkbedrijf een ontslagaanvraag ingediend voor [verzoekende partij] wegens bedrijfseconomische redenen. De aanvraag is bij brief van 18 maart 2009 nader aangevuld. [verzoekende partij] heeft bij brief van 2 april 2009 verweer gevoerd. Er heeft vervolgens een tweede ronde plaatsgehad, waarop [verzoekende partij] niet meer heeft gereageerd. Bij beslissing van 20 mei 2009 heeft het UWV Werkbedrijf de ontslagvergunning verleend. De daarin vervatte conclusie luidt als volgt:

“(…)

Op basis van de mij ter beschikking staande gegevens concludeer ik dat werkgever zijn motieven en de daaruit voortvloeiende ontslagnoodzaak voldoende aannemelijk heeft gemaakt en er voldoende grond bestaat de arbeidsverhouding met werknemer op te zeggen, zodat ik mijn toestemming kan verlenen voor opzegging van de onderhavige arbeidsverhouding.

(…)

De verleende toestemming is acht weken geldig. Dit betekent dat de arbeidsovereenkomst tot uiterlijk 15 juli 2009 kan worden opgezegd met inachtneming van de geldende opzegtermijn.

(…)”

Het verzoek en het verweer

[verzoekende partij] verzoekt de kantonrechter de arbeidsovereenkomst met MB te ontbinden wegens gewichtige redenen, bestaande in zodanige veranderingen in de omstandigheden dat van haar niet gevergd kan worden deze te laten voortduren. De arbeidsovereenkomst dient dan ook onmiddellijk, althans op korte termijn, althans uiterlijk op 8 augustus 2009 te eindigen, dit gelet op het verstrijken van de opzegtermijn per 9 augustus 2009. De onderbouwing daarvan is als volgt.

Er is geen adequate voorziening voor [verzoekende partij] getroffen. Het risico van een beëindiging op bedrijfseconomische grondslag ligt volledig in de risicosfeer van een werkgever. Een ontslagvergoeding is dan ook op zijn plaats. [verzoekende partij] wordt door de beëindiging van het dienstverband ernstig en onevenredig zwaar benadeeld. Gelet op haar kwetsbare, arbeidsrechtelijke leeftijd (46 jaar), haar specialistische kennis en werkervaring, het ontbreken van actuele vakdiploma’s bij een zeer selectieve en neergaande arbeidsmarkt met hoge opleidings- en functie-eisen dient [verzoekende partij] bij beëindiging van het dienstverband rekening te houden met een ongewisse periode van werkloosheid dan wel met een aanzienlijk lager betaalde functie. Derhalve is [verzoekende partij] erbij gebaat om op korte termijn zekerheid te verkrijgen omtrent haar financiële mogelijkheden voor de toekomst.

Het is dan ook redelijk om bij toepassing van de kantonrechtersformule de correctiefactor op 1,5 te bepalen.

MB voert verweer.

Primair is [verzoekende partij] niet ontvankelijk in haar verzoek. De arbeidsovereenkomst is al per 12 juli 2009 beëindigd.

Subsidiair is er geen sprake van een verandering in de omstandigheden die een ontbinding rechtvaardigt. Ook is er geen sprake van kennelijke onredelijkheid. Een onderbouwing daarvoor ontbreekt. Er is geen aanleiding [verzoekende partij] een vergoeding toe te kennen, laat staan een vergoeding gebaseerd op correctiefactor 1,5. [verzoekende partij] verwijst slechts in algemene termen naar een slechte arbeidsmarktpositie maar kan daarmee niet volstaan. Het ontbreekt MB, meer specifiek de vennootschap waarvoor [verzoekende partij] feitelijk werkzaam was en welke vennootschap de loonkosten van [verzoekende partij] moet dragen, aan financiële middelen.

Meer subsidiair, voor zover er al sprake zou moeten zijn van een vergoeding, kan slechts sprake zijn van een vergoeding zoals MB deze eerder aan [verzoekende partij] heeft aangeboden en die zij niet heeft geaccepteerd.

De beoordeling

MB heeft de arbeidsovereenkomst bij brief van 27 mei 2009 opgezegd tegen 9 augustus 2009. Het betreft een eenzijdige rechtshandeling die niet zonder toestemming kan worden gewijzigd. MB kan naderhand wel beweren dat zij een fout heeft gemaakt, maar dat was voor [verzoekende partij] niet kenbaar en hoefde ook niet kenbaar te zijn. Het staat een werkgever immers vrij een langere opzegtermijn in acht te nemen dan strikt wettelijk is voorgeschreven, zolang de gebruikmaking van de toestemming maar geschiedt binnen de door het UWV Werkbedrijf bepaalde termijn. De brief van 8 juli 2009 van MB aan [verzoekende partij] mist dan ook het door MB beoogde effect. De arbeidsovereenkomst is niet per 12 juli 2009 geëindigd. Dat betekent dat de arbeidsovereenkomst nog bestaat en dat [verzoekende partij] dan ook ontvankelijk is in haar verzoek.

Dat er een ontslagvergunning is verleend, waarvan gebruik is gemaakt, verwijst naar de procedure die bij het UWV Werkbedrijf is gevoerd. Niet valt in te zien, zonder nadere toelichting, die ontbreekt, dat de keuze van MB voor die marsroute om een beëindiging van het dienstverband te bewerkstelligen een verandering in de omstandigheden oplevert die ontbinding van de arbeidsovereenkomst per een eerdere datum, en wel vlak voordat de opzegging van het dienstverband per 9 augustus 2009 is geëffectueerd, zou rechtvaardigen.

Het enkele feit dat [verzoekende partij] geen vergoeding heeft ontvangen, kan verder ook niet gekwalificeerd worden als een verandering in de omstandigheden. Dat er geen vergoeding is toegekend is een element, dat gewogen kan worden in het kader van een kennelijk onredelijk ontslagprocedure. Dat [verzoekende partij] geen vergoeding heeft ontvangen, is niet redengevend voor de verbreking van het dienstverband.

De beslissing

De kantonrechter