Uitspraken

zaaknummer / rekestnummer: 88313/HA RK 11-144

Beslissing van de meervoudige kamer op het mondeling verzoek tot wraking ingevolge artikel 8:15 e.v. van de Algemene wet bestuursrecht

in de zaak van

Bij de beoordeling van een beroep op het ontbreken van onpartijdigheid van de rechter in de zin van art. 6, eerste lid, EVRM dient uitgangspunt te zijn dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich een uitzonderlijke omstandigheid voordoet die een zwaarwegende aanwijzing oplevert voor het oordeel dat een rechter jegens een rechtzoekende een vooringenomenheid koestert, althans dat de bij een rechtzoekende dienaangaande bestaande vrees objectief gerechtvaardigd is.

Van een gebrek aan onpartijdigheid kan, geheel afgezien van de persoonlijke instelling van de betrokken rechter, ook sprake zijn indien bepaalde feiten of omstandigheden grond geven te vrezen dat het een rechter in die omstandigheden aan onpartijdigheid ontbreekt. Daarbij kan rekening worden gehouden met de uiterlijke schijn. Het enkele subjectieve oordeel van verzoeker is niet doorslaggevend. Aan de hand van deze maatstaf zal de rechtbank het verzoek beoordelen.

De door verzoeker aangevoerde feiten en omstandigheden leveren naar het oordeel van de rechtbank niet een uitzonderlijke omstandigheid op die in casu zodanige vrees met betrekking tot vooringenomenheid van de rechter kan rechtvaardigen. Evenmin geven zij grond te vrezen dat het de rechter wier wraking wordt verzocht aan onpartijdigheid ontbreekt noch is de schijn van partijdigheid voor verzoekende partij gewekt.

De wrakingskamer stelt vast dat de door verzoeker in zijn wrakingsverzoek en ter zitting nader toegelichte gronden voor wraking zeer algemeen gesteld zijn en hoofdzakelijk betrekking hebben op procedures die verzoeker eerder in het verleden bij deze rechtbank heeft gevoerd en die zijn geëindigd met een uitspraak. Het feit dat deze zaken voor eiser negatief zijn afgelopen en hij daarom het vertrouwen in zijn algemeenheid in deze rechtbank en in het bijzonder in [de rechter] heeft verloren vanwege haar eerdere betrokkenheid bij een van deze zaken, geeft geen grond te vrezen dat het deze rechter aan onpartijdigheid ontbreekt noch is ten aanzien van haar de schijn van partijdigheid gewekt. Het enkele feit dat [de rechter] eerder een voor verzoeker ongunstige uitspraak heeft gedaan in een zaak, waarin aldus verzoeker nadien door zijn wederpartij is toegegeven dat meineed is gepleegd, brengt niet met zich mee dat deze rechter in de thans aan de orde zijnde zaak tussen eiser en de Belastingdienst niet tot een objectief oordeel zou kunnen komen.

In hetgeen verzoeker heeft aangevoerd ziet de wrakingskamer geen aanleiding om te oordelen dat [de rechter] bij de behandeling van de zaak blijk heeft gegeven van enige partijdigheid ten gunste of ten nadele van een van de procespartijen of dat zij haar oordeel al zou hebben gevormd. Ook uit de toelichting die verzoeker op de zitting van de wrakingskamer heeft gegeven, blijkt hier niet van. De stellingen van verzoeker zijn onvoldoende onderbouwd en niet op de persoon van [de rechter] gericht.

Gelet op het voorgaande zal het verzoek tot wraking worden afgewezen.