Uitspraken

Verzoeker is op [geboortedag] 1976 te [geboorteplaats] geboren als zoon van [A], van Nederlandse nationaliteit, en [B], van Nederlandse en Dominicaanse nationaliteit. Bij zijn geboorte verkreeg verzoeker, als zoon van een Nederlandse vader, de Nederlandse nationaliteit.

Artikel 15 lid 1 aanhef en onder a van de Rijkswet op het Nederlanderschap bepaalt dat het Nederlanderschap voor een meerderjarige verloren gaat door het vrijwillig verkrijgen van een andere nationaliteit. Dat de verkrijging vrijwillig moet zijn, betekent volgens de Handleiding voor de toepassing van de Rijkswet op het Nederlanderschap (HRWN) dat het moet gaan om een wilsdaad, die specifiek gericht is op de verkrijging van een andere nationaliteit. Zijn de redenen om een andere nationaliteit te verkrijgen zo dwingend, dat niet meer gesproken kan worden van een vrijwillige verkrijging van die nationaliteit, dan brengt genoemd artikellid geen verlies van het Nederlanderschap mee. Dit dwingende karakter wordt niet snel aangenomen, aldus de HRWN.

Verzoeker heeft ter zitting verklaard dat hij vanaf zijn geboorte tot 2011 onafgebroken in Nederland heeft gewoond en dat hij in 2011 naar de Dominicaanse Republiek is vertrokken voor het opstarten van een bakkerij. Om zich in de Dominicaanse Republiek te kunnen identificeren heeft zijn moeder gezorgd voor een Dominicaans identiteitsbewijs (cédula) op zijn naam. Voor de afgifte van een dergelijk bewijs was het nodig dat zijn (Nederlandse) geboorteakte werd ingeschreven in de daarvoor bestemde registers in de Dominicaanse Republiek. Verzoeker heeft de cédula persoonlijk afgehaald bij de desbetreffende instantie. Aldaar is van hem de foto gemaakt die op de cédula is aangebracht. Aangezien hij er zelf vanuit ging dat hij vanaf zijn geboorte eveneens de Dominicaanse nationaliteit bezat, vond hij het niet vreemd dat op de cédula stond vermeld dat hij in het bezit is van de Dominicaanse nationaliteit. Verzoeker verblijft inmiddels sinds ongeveer één jaar weer in Nederland.

De rechtbank heeft geen redenen te twijfelen aan de uitleg van verzoeker dat hij de cédula nodig had voor het opstarten van een bakkerij en dat hij er - al dan niet terecht - vanuit ging dat hij reeds vanaf zijn geboorte in het bezit was van de Dominicaanse nationaliteit. Dat deze aanname niet onlogisch is, blijkt ook uit de door de vice-consul van de Dominicaanse Republiek afgegeven verklaring van 16 juli 2012, nu ook deze ervan uitgaat dat verzoeker door zijn geboorte uit een Dominicaanse moeder de Dominicaanse nationaliteit bezit.

Indien en voorzover naar Dominicaans recht al kan worden aangenomen dat verzoeker de Dominicaanse nationaliteit heeft verkregen als gevolg van de inschrijving van zijn geboorteakte in de daarvoor bestemde gegevens, is naar het oordeel van de rechtbank onder deze omstandigheden geen sprake van een wilsdaad van verzoeker die specifiek was gericht op de verkrijging van een andere nationaliteit. Verzoeker verkreeg in dat geval immers de Dominicaanse nationaliteit van rechtswege als automatisch gevolg van de inschrijving van zijn Nederlandse geboorteakte in de desbetreffende registers in de Dominicaanse Republiek. Hierbij neemt de rechtbank voorts nog in overweging dat de inschrijving van de geboorteakte heeft plaatsgevonden op verzoek van de moeder van de op dat moment reeds meerderjarige verzoeker, terwijl verzoeker daarbij niet zelf betrokken is geweest.

De IND heeft ter zitting aangeboden in de Dominicaanse Republiek na te gaan of aldaar in 2011 sprake is geweest van een officiële ‘naturalisatie’ van verzoeker. Er zou dan publicatie moeten hebben plaatsgevonden in het Staatsblad. De rechtbank passeert dit bewijsaanbod als niet ter zake dienend. Ook indien immers zou komen vast te staan dat de inschrijving van de geboorteakte van verzoeker in de Dominicaanse Republiek volgens de aldaar geldende regelgeving ertoe heeft geleid dat verzoeker de Dominicaanse nationaliteit heeft verkregen (en dat aldaar publicatie heeft plaatsgevonden), dan nog kan niet worden aangenomen dat de wil van verzoeker specifiek gericht was op het verkrijgen van de Dominicaanse nationaliteit. Dit leidt tot de conclusie dat verzoeker zijn Nederlandse nationaliteit niet is verloren en het verzoek zal worden toegewezen.

De verzochte uitvoerbaarverklaring bij voorraad zal worden afgewezen aangezien deze uitspraak zich daar niet toe leent. De rechtbank acht voorts geen termen aanwezig een kostenveroordeling uit te spreken.