Uitspraken

Spoedeisend belang

[eiser] heeft ter onderbouwing van de spoedeisendheid van zijn vorderingen gesteld dat het water hem aan de lippen staat, nu hij inmiddels gedurende ruim een half jaar geen loon meer heeft ontvangen. Het spoedeisend belang heeft [eiser] daarmee voldoende onderbouwd.

Ten aanzien van de primaire vorderingen:

Beroep op immuniteit door EPO en bevoegdheid van de kantonrechter

EPO is blijkens de dagvaarding gevestigd in Rijswijk, zodat de kantonrechter te Den Haag in beginsel bevoegd is om kennis te nemen van de primaire vorderingen. De vraag is evenwel of de rechtsmacht van de Nederlandse rechter in dit geval wordt beperkt door de in het volkenrecht erkende uitzondering van immuniteit van jurisdictie.

Ingevolge artikel 8 van het Europees Octrooiverdrag wordt in het Protocol inzake voorrechten en immuniteiten de voorwaarden omschreven waaronder de organisatie in elke Verdragsluitende Staat de voorrechten en immuniteit genieten, die noodzakelijk zijn voor de vervulling van hun taken. Artikel 4 van hetzelfde Verdrag, lid 3 omschrijft de taak van het Europees Octrooibureau als het verlenen van Europese octrooien.

Tot de geschillen welke onmiddellijk verband houden met de vervulling van de aan de organisatie opgedragen taken behoren in elk geval arbeidsgeschillen welke kunnen rijzen tussen de organisatie en diegenen die in haar dienst bij het vervullen van die taken een essentiële rol vervullen. Partijen verschillen van mening of hiervan bij [eiser] sprake is. Naar het oordeel van de kantonrechter is dit het geval. De werkzaamheden van [eiser] betroffen immers het mogelijk maken van de digitale indiening van patentaanvragen en als zodanig de aanvang van de verlening van de octrooien.

[eiser] stelt echter dat hij geen als ambtenaar aangewezen werknemer is binnen EPO, waardoor voor hem geen beroep open staat op het Administrative Tribunal of the International Labour Organisation; in geval van een geslaagd beroep op immuniteit van EPO staat derhalve geen rechtsgang voor hem open, hetgeen in strijd met artikel 6 EVRM is. Deze redenering gaat echter blijkens EHRM 11 juni 2013, application no. 65542/12 niet op. Het Hof heeft in overweging 139f overwogen dat net zoals het recht op toegang tot de rechter onlosmakelijk verbonden is met het recht op fair trial in artikel 6 EVRM, dit eveneens geldt voor sommige restricties, zoals als de immuniteit van “domestic jurisdiction”. In dezelfde uitspraak heeft het Hof overwogen dat bij het ontbreken van een alternatieve rechtsgang niet ipso facto sprake is van schending van artikel 6. Hierbij is de beschikbaarheid van een rechtsgang tegen een ander dan de volkenrechtelijke organisatie van belang, waarvan in deze zaak sprake is aangezien [eiser] MBA en ACS in rechte kan aanspreken. Het beroep op artikel 6 EVRM gaat derhalve niet op. De kantonrechter zal zich in dit kort geding onbevoegd verklaren om kennis te nemen van de vorderingen tegen EPO.

Ten aanzien van de subsidiaire vordering tegen MBA

Ontvankelijk?

De kantonrechter verwerpt het beroep van MBA op niet-ontvankelijkheid in verband met de onjuiste naamsaanduiding. Gelet op de onder 1.1 genoemde arbeidsovereenkomst is duidelijk dat [eiser] heeft bedoeld Michael Bailey Associates Limited te dagvaarden en mr. Köhne heeft aangegeven namens die vennootschap op te treden.

Aan de vorderingen tegen MBA heeft [eiser] ten grondslag gelegd dat hij met MBA een arbeidsovereenkomst heeft gesloten. MBA betwist dit.

Naar het oordeel van de kantonrechter in dit kort geding is er geen sprake van een arbeidsovereenkomst met MBA. Nadat [eiser] op 13 april 2011 een einde had gemaakt aan zijn arbeidsovereenkomst met MBA, heeft [x] Productions Holding BV een overeenkomst gesloten met The ZZP Company no. 1. In 2011 en 2012 heeft [eiser] zijn werkzaamheden bij EPO verricht via [x] Productions Holding BV en heeft deze BV ook gefactureerd. Toen in 2013 de Belastingsdienst de VAR-verklaring weigerde, zijn [eiser] en MBA in gesprek gegaan over het sluiten van een nieuwe arbeidsovereenkomst. [eiser] heeft echter het aanbod van MBA tot het aangaan van een arbeidsovereenkomst naar Engels recht verworpen en MBA heeft aangegeven niet bereid te zijn een arbeidsovereenkomst naar Nederlands recht te sluiten. Dat [eiser] toen interesse had in een overeenkomst met APS BV doet hier niet ter zake, aangezien APS BV geen partij is in dit geding en [eiser] overigens niet stelt dat hij een overeenkomst met APS BV heeft. In ieder geval is duidelijk dat er geen arbeidsovereenkomst tussen [eiser] en MBA tot stand is gekomen. [eiser] stelt ook niet wanneer die overeenkomst dan tot stand is gekomen en evenmin wat de inhoud van die overeenkomst zou zijn.

Uit het voorgaande volgt dat de kantonrechter de vorderingen tegen MBA zal afwijzen. De kantonrechter zal [eiser] veroordelen tot betaling van de proceskosten aan de zijde van MBA.

Ten aanzien van de subsidiaire vorderingen tegen ACS

De grondslag van de vorderingen tegen ACS zijn de kantonrechter niet duidelijk geworden. ACS is de rechtsopvolgster van The ZZP Company no. 1, die een overeenkomst had gesloten met [x] Productions Holding BV. Zij heeft deze overeenkomst op 4 juni 2013 opgezegd. Voor het geval [eiser] heeft bedoeld te stellen dat het oordeel van de Belastingdienst moet worden overgenomen, overweegt de kantonrechter dat de feiten geen aanknopingspunt bevatten voor het bestaan van een arbeidsovereenkomst met ACS. ACS heeft de overeenkomst met [x] Productions Holding BV opgezegd en niet is gesteld of gebleken dat daarvoor een andere overeenkomst tussen [eiser] en ACS in de plaats is gekomen. De kantonrechter zal de vorderingen jegens ACS eveneens afwijzen en [eiser] veroordelen in de proceskosten.