Uitspraken

[verweerder] is geboren op [1963] en sinds [1992] in dienst bij (de rechtsvoorganger van) SV Co, laatstelijk in de functie van [functie] tegen een salaris van € [xx] bruto per maand, exclusief vakantietoeslag bij een werkweek van 38,75 uur.

SV Co exploiteert een plantenkwekerij met drie vestigingen te De Lier en Maasdijk.

[verweerder] is sinds 2 juni 2014 arbeidsongeschikt wegens schouderklachten. [verweerder] heeft enkele schouderoperaties ondergaan.

[verweerder] heeft in het kader van zijn re-integratie bij SV Co aangepaste werkzaamheden verricht.

Op 17 februari 2015 is [verweerder] door de bedrijfsarts gezien. De bedrijfsarts achtte [verweerder] toen geschikt voor 8 uur per dag aangepast werk in eigen tempo, rekening houdend met beperkingen voor gebruik linker hand/arm; tillen (max. 10 kg); reiken en scheppen. Geadviseerd wordt de situatie medio maart te evalueren. Dit advies heeft SV Co niet uitgevoerd.

Bij brief van 18 februari 2015 heeft SV Co [verweerder] , die zich op 5 februari 2015 voor 100% ziek had gemeld, onder meer gesommeerd om op 23 februari 2015 het werk te hervatten aangezien de bedrijfsarts [verweerder] geschikt acht voor het aangepaste werk zonder urenbeperking en een loonsanctie aangekondigd als [verweerder] daaraan geen gehoor geeft.

Per brief van 30 maart 2015 heeft SV Co [verweerder] gewaarschuwd dat een volgende melding van ongewenst gedrag zal leiden tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst. [verweerder] heeft volgens SV Co onrust veroorzaakt bij zijn collega’s door zijn gepraat over een vertrekregeling die SV Co hem zou hebben aangeboden. In de brief schrijft SV Co onder meer: “(…) Sinds 1 juni 2014 bent u arbeidsongeschikt vanwege een schouderoperatie. Met uw re-integratie hebben wij veel problemen ondervonden omdat u van mening was en bent dat u niet kan werken. E.a. heeft geleid tot officiële waarschuwingen waarbij de laatste dateert van 18-02-2015 omdat u toen weigerde het werk te hervatten nadat de bedrijfsarts u had meegedeeld dat u geschikt was voor aangepast werk zonder urenbeperking. Dit leidde tot het aanvragen van een deskundigenoordeel bij het UWV. (…) Wij tolereren van u alleen nog een goede houding t.o.v. re-integratie, werk en collega’s, (…)”.

Blijkens een door SV Co opgestelde ‘11e bijstelling Plan van Aanpak’ d.d. 5 mei 2015 streefde zij ernaar dat [verweerder] niet langer een uitzonderingspositie zou hebben en dat binnen korte tijd zou worden toegewerkt naar 100% herstel door iedere twee weken te evalueren en waar mogelijk de arbeidswaarde te verhogen.

[verweerder] heeft zich op 8 juni 2015 ziek gemeld. Bij brief van 8 juni 2015 heeft SV Co [verweerder] gesommeerd om op het werk te verschijnen en een loonsanctie aangekondigd als [verweerder] daaraan geen gehoor geeft. SV Co heeft vervolgens daadwerkelijk de loonbetaling aan [verweerder] enige tijd opgeschort.

Blijkens zijn deskundigenoordeel van 8 juli 2015 achtte het UWV het door SV Co aangeboden werk niet passend voor [verweerder] . De verzekeringsarts van het UWV overwoog dat SV Co bij de re-integratie uitging van een niet haalbaar doel gezien de medische situatie van [verweerder] . De 11e bijstelling Plan van Aanpak d.d. 5 mei 2015 is niet gebaseerd geweest op een actuele belastbaarheid en/of advies van de bedrijfsarts omdat de bedrijfsarts noch de re-integratieverpleegkundige van de betrokken arbodienst tussen 17 februari 2015 en 16 juni 2015 over [verweerder] hebben geadviseerd.

Blijkens een notitie van [J.B.] , re-integratieverpleegkundige van de arbodienst, van 28 september 2015 is de relatie tussen partijen verder onder druk komen te staan. [verweerder] heeft zich bij hem beklaagd over pesterij door SV Co, SV Co heeft dit als intimiderend ervaren en betwist dat van pesten sprake is geweest. Hij stelt mediation voor om de ongewenst verstoorde arbeidsrelatie terug te brengen naar een werkbare relatie. Dit advies heeft SV Co niet uitgevoerd.

In de periode van augustus 2015 tot eind november 2015 heeft SV Co met de gemachtigde van [verweerder] gecorrespondeerd over de uitbetaling van zijn salaris op grond van de toepasselijke CAO en in verband met de loonopschorting in juni 2015. Medio oktober 2015 heeft SV Co het over de periode van 8 juni 2015 tot en met 21 juni 2015 ingehouden salaris van [verweerder] gedeeltelijk uitbetaald.

De bedrijfsarts en de arbeidsdeskundige [J. de B.] verwachten niet dat [verweerder] volledig zal terugkeren in zijn eigen werk. Inmiddels is een re-integratietraject tweede spoor ingezet.

Op dit moment is [verweerder] herstellende van een operatieve ingreep in november 2015.

SV Co verzoekt de arbeidsovereenkomst met [verweerder] te ontbinden op grond van artikel 7:671b lid 1, onderdeel a, van het Burgerlijk Wetboek (BW), in verbinding met artikel 7:669 lid 3, onderdeel e en subsidiair g BW.

Aan dit verzoek legt SV Co ten grondslag dat sprake is van – kort gezegd – verwijtbaar handelen van [verweerder] en een verstoorde arbeidsverhouding die zodanig zijn dat van SV Co redelijkerwijs niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Ter onderbouwing daarvan heeft SV Co het volgende naar voren gebracht. [verweerder] heeft lange tijd naar tevredenheid bij SV Co gewerkt. Sinds 2013 is dat veranderd. [verweerder] heeft meermalen te kennen gegeven dat hij zich zelf te oud vindt om te werken en heeft aangedrongen op ontslag met een vergoeding, zodat hij kan remigreren naar Tunesië. [verweerder] loopt de kantjes ervan af. Door de negatieve houding van [verweerder] ontstaat een negatieve werksfeer op de werkvloer. Bovendien heeft [verweerder] de heer [A.H.] , [functie] op de locatie Kreekrug, en mevrouw [M.S.] , [functie] , uitgescholden en vervloekt.

[verweerder] voert verweer tegen het verzoek en stelt dat de verzochte ontbinding moet worden afgewezen. Hij ontkent alle verwijten van SV Co aan zijn adres en stelt dat het ontbindingsverzoek verband houdt met het feit dat hij sinds 2 juni 2014 arbeidsongeschikt is wegens schouderklachten. [verweerder] wijst er op dat SV Co al wantrouwend reageerde toen [verweerder] zich op 16 januari 2014 ziek meldde met enkelklachten. Er zijn conflicten tussen partijen geweest over niet-geaccepteerde ziekmeldingen van [verweerder] , doorbetaling van het loon tijdens ziekte en de vraag of het door SV Co aangeboden werk al dan niet passend is. Nog steeds is de loonopschorting uit juni 2015 niet volledig teruggedraaid. Niet [verweerder] maar juist SV Co heeft er herhaaldelijk op aangedrongen dat [verweerder] uit dienst zou gaan. [verweerder] is daar niet op ingegaan en heeft zich daarentegen aldoor volledig ingezet om de hem aangeboden aangepaste werkzaamheden te verrichten. Gezien zijn arbeidsongeschiktheid heeft [verweerder] groot belang bij behoud van zijn baan en dient SV Co tot het einde van de re-integratieperiode vergaande inspanningen te plegen om hem intern of extern in passend werk te herplaatsen, al dan niet met behulp van scholing. Dat is wat in het kader van de tweede spoor re-integratie behoort te gebeuren. Dat de arbeidsverhouding zou zijn verstoord, wordt eveneens betwist. Bovendien heeft SV Co zelf een taak om een eventuele verstoorde arbeidsverhouding te doen herstellen. SV Co heeft het advies van de arbodienst om daarvoor mediation in te zetten echter genegeerd.