Uitspraken

Loendersloot c.s. vragen pleidooi in het incident. Bacardi Ltd. maken bezwaar tegen toewijzing van dit verzoek.

De rolrechter stelt voorop dat, voordat de rechter over de zaak beslist, aan partijen desverlangd gelegenheid wordt geboden voor pleidooien (art. 134 Rv). In art. 208 lid 1 Rv is art. 134 Rv van toepassing verklaard op het incident. In beginsel hebben partijen daarom recht op pleidooi in het incident. Zie HR 28 september 2012, ECLI:NL:HR:2012:BX0598. Het recht om het standpunt mondeling te bepleiten vloeit ook voort uit artikel 6 EVRM. Dit een en ander brengt met zich mee dat een verzoek om de zaak te mogen bepleiten slechts in zeer uitzonderlijke gevallen mag worden afgewezen. Daartoe is noodzakelijk dat van de zijde van de wederpartij tegen toewijzing van het verzoek klemmende redenen worden aangevoerd of dat toewijzing van het verzoek strijdig zou zijn met de eisen van een goede procesorde. Verg. onder meer HR 2 december 2011, ECLI:NL:HR:2011:BT7596, HR 27 januari 2012, ECLI:NL:HR:2012:BU7254 en meer recent HR 15 december 2017, ECLI:NL:HR:2017:3151.

Deze procedure, die is ingeleid met een op 26 januari 2017 uitgebrachte dagvaarding, waarbij tegen 8 maart 2017 is gedagvaard, loopt reeds geruime tijd. [A] , die door Bacardi c.s. in rechte is betrokken als bestuurder van Loendersloot Internationale Expeditie, Flint Logistics en LLOGS en – kort gezegd – door hen verantwoordelijk wordt gehouden voor het beleid van Loendersloot c.s., wordt bijgestaan door dezelfde advocaat als Loedersloot c.s. In eerste instantie is alleen [A] verschenen en is verstek verleend tegen Loendersloot c.s. [A] heeft heeft een bevoegdheidsincident en een incident tot zekerheidsstelling opgeworpen. Nadat was beslist in deze incidenten, hebben Loendersloot c.s. het tegen hen verleende verstek gezuiverd. Zij hebben vervolgens dit incident tot zekerheidsstelling opgeworpen. Geen van de gedaagden in de hoofdzaak/verweersters in de door Bacardi c.s. opgeworpen incidenten heeft nog voor antwoord geconcludeerd, noch in die incidenten, noch in de hoofdzaak. De enige proceshandelingen die hebben plaatsgehad na het uitbrengen van de dagvaarding, zijn die in de door [A] opgeworpen incidenten en vervolgens – nadat Loendersloot c.s. het verstek hadden gezuiverd – in dit incident.

Loendersloot c.s. hebben op geen enkele manier toegelicht waarom zij zich pas geruime tijd nadat verstek tegen hen is verleend hebben gesteld. Gesteld noch gebleken is van enig beletsel voor Loendersloot c.s. om het tegen hen verleende verstek eerder te zuiveren en dit incident eerder, bijvoorbeeld tegelijk met de door [A] opgeworpen incidenten op te werpen.

Zoals hiervoor is overwogen, is het recht op pleidooi niet absoluut. De goede procesorde, die in de weg kan staan aan de uitoefening van dit recht, vergt onder meer dat wordt gewaakt tegen de onredelijke vertraging van de procedure. Daarbij dient de procedure als geheel te worden bezien. Toewijzing van het verzoek brengt onmiskenbaar (verdere) vertraging van de procedure met zich. Deze vertraging doet zich niet alleen voor in de zaken tegen Loendersloot c.s., maar ook in de zaken tegen Pure Handling en [A] , die tot nu toe gelijk op zijn gegaan op de rol. Vanwege de samenhang tussen de zaken verdient afsplitsing van de zaken van Loedersloot c.s. van de zaken van de andere gedaagden in de hoofdzaak die zich reeds lang(er) geleden gesteld hebben, bij deze stand van zaken niet de voorkeur.

Gezien het voorgaande leidt het door Loendersloot c.s. gewenste pleidooi in het incident over de hoogte van het bedrag waarvoor zekerheid moet worden gesteld, tot onredelijke vertraging van de procedure.

De slotsom luidt dat toewijzing van het verzoek om pleidooi als in strijd met de goede procesorde dient te worden afgewezen.

wijst het verzoek om pleidooi Loendersloot c.s. af;

verwijst de zaken van Loendersloot c.s. naar de rol van 10 oktober 2018 voor het wijzen van vonnis in het incident;

houdt iedere verdere beslissing aan.