Uitspraken

Vooropgesteld wordt dat voor de beoordeling van het geschil de aanbestedingsstukken van deze aanbesteding leidend zijn. De wijze waarop de op dit moment lopende opdracht voor onderhoud en levering van transportmiddelen is georganiseerd, is dan ook niet relevant, net zomin als de stelling van Jungheinrich dat de Staat heeft beoogd tot een gelijke opzet te komen als in de eerdere aanbesteding van de thans lopende opdracht.

Het geschil van partijen spitst zich allereerst toe op de reden van ongeldigverklaring van de inschrijving van Jungheinrich. In de concept-raamovereenkomst staat vermeld dat het dagelijks onderhoud zal worden uitgevoerd door de Staat conform het gestelde in Bijlage B. Volgens Jungheinrich heeft de Staat in een toelichtend gesprek op de gunningsbeslissing verklaard dat haar inschrijving ongeldig is verklaard omdat zij Bijlage B heeft ingevuld, terwijl inschrijvers hadden moeten begrijpen dat dat niet de bedoeling was. De Staat heeft betwist die verklaring voor de ongeldigverklaring te hebben gegeven.

Op grond van artikel 2.130 lid 1 Aanbestedingswet dient de mededeling van de gunningsbeslissing aan iedere betrokken inschrijver of betrokken gegadigde de relevante redenen voor die beslissing te bevatten. De Staat heeft in de gunningsbeslissing van 31 januari 2018 aan Jungheinrich meegedeeld waarom haar inschrijving ongeldig is verklaard. In die brief staat niets over (het invullen van) Bijlage B vermeld. Dat de Staat in aanvulling of toelichting op de gunningsbeslissing mondeling heeft verklaard dat de inschrijving van Jungheinrich ongeldig is verklaard als gevolg van het invullen van Bijlage B kan niet worden aangenomen, nu de Staat dat betwist. In de gunningsbeslissing staat vermeld dat de inschrijving van Jungheinrich ongeldig is verklaard omdat Jungheinrich bij het document offerteblad en prijsblad zelf heeft aangegeven wat wel en niet binnen het all-in onderhoudstarief valt. Beoordeeld dient dan ook te worden of de Staat op grond hiervan terecht tot ongeldigverklaring is overgegaan.

In een brief van 12 maart 2018, na ontvangst van de dagvaarding, heeft de Staat, evenals ter zitting, uitgelegd waarom hij van mening is dat Jungheinrich met het in de gunningsbeslissing bedoelde “Offerteblad Jungheinrich Full Service” is afgeweken van de bepalingen in de (concept-)raamovereenkomst. Anders dan Jungheinrich betoogt, kan deze uitleg niet worden beschouwd als (ontoelaatbare) nieuwe reden voor de beslissing tot ongeldigverklaring. Het betreft immers een toelichting op de in de gunningsbeslissing genoemde reden. Jungheinrich stelt zich op het standpunt dat niet uit haar inschrijving blijkt dat zij afstand heeft willen nemen van de bepalingen in de raamovereenkomsten die de Staat op basis van de aanbesteding wil sluiten. Dat standpunt kan niet worden gevolgd. Daartoe is het volgende redengevend.

Tussen partijen is niet in geschil dat reparaties vallen onder de noemer “Correctief onderhoud” en dus volledig moeten zijn inbegrepen in het all-in tarief voor het all-in onderhoud. Jungheinrich heeft in haar inschrijving vermeld dat reparaties aan accu en acculader tot een maximum van 1.250 ladingen zijn inbegrepen in het “Full Service tarief”. Uit deze zinsnede vloeit logischerwijs voort dat Jungheinrich een accu voor het genoemde tarief maximaal 1.250 keer zal herladen. Jungheinrich heeft aangevoerd dat zij met de voorwaarde heeft bedoeld te melden dat zij accu’s na 1.250 ladingen zal vervangen. Dat kan echter niet uit haar inschrijving worden afgeleid. De inschrijving maakt immers geen melding van vervanging van accu’s na het genoemde aantal ladingen. Jungheinrich stelt zich op het standpunt dat vervanging van een accu in het algemeen noodzakelijk is na 1.250 ladingen, maar ook die visie staat niet in haar inschrijving vermeld. Geconcludeerd wordt dan ook dat Jungheinrich in haar inschrijving een beperking maakt voor wat betreft het voorgeschreven all-in onderhoud voor een all-in tarief.

In de inschrijving van Jungheinrich staat voorts vermeld dat reparaties (inclusief onderdelen) als gevolg van normale slijtage zijn inbegrepen in het Full Service tarief. Daaruit dient te worden begrepen dat reparaties die niet het gevolg zijn van normale slijtage niet onder het all-in onderhoudstarief van Jungheinrich zijn begrepen Volgens de aanbestedingsstukken vallen echter ook de reparaties als gevolg van normale slijtage onder de noemer “correctief onderhoud” en dient de opdrachtnemer elk correctief onderhoud te verrichten dat geen schadeherstel is. Het begrip “schadeherstel” is in artikel 14 van de raamovereenkomst gedefinieerd als onvolkomenheden die niet voorzien waren en zijn ontstaan door onkundig gebruik van de Staat. De voorzieningenrechter is met de Staat van oordeel dat Jungheinrich met voornoemde beperking van de door haar verleende reparaties tot reparaties als gevolg van normale slijtage is afgeweken van artikel 14 van de raamovereenkomst. Immers, de situatie is denkbaar dat een onderdeel onverwacht kapot gaat, zonder dat sprake is van het verstrijken van de normale levensduur. In dat geval is geen sprake van normale slijtage en valt de reparatie niet binnen het all-in tarief van Jungheinrich, terwijl dergelijk onderhoud daar op grond van de aanbestedingsstukken wel onder zou moeten vallen.

Jungheinrich vermeldt tevens in haar inschrijving dat reparatiekosten als gevolg van schade en/of oneigenlijk gebruik niet zijn begrepen in het Full Service tarief. Daarmee sluit zij ongeclausuleerd reparaties als gevolg van schade uit van haar tarief, terwijl de aanbestedingsstukken voorschrijven dat de kosten van reparatie alleen dan niet onder het all-in onderhoudstarief vallen als sprake is van schadeherstel in de zin van artikel 14 van de raamovereenkomst. Wanneer sprake is van schadeherstel is strikt geclausuleerd.

Jungheinrich heeft naast het voorgaande aangevoerd dat de aanbestedingsstukken niet de mogelijkheid bieden voor het apart sturen van facturen. Zoals hiervoor geconcludeerd, sluit haar inschrijving bepaalde onderhoudsactiviteiten echter uit, zodat de Staat met de inschrijving van Jungheinrich geen aanspraak kan maken op het verrichten van de door hem gewenste werkzaamheden voor het geoffreerde tarief en de inschrijving van Jungheinrich als gevolg daarvan onvergelijkbaar is met andere inschrijvingen.

Jungheinrich heeft tot slot betoogd dat zij geen afstand heeft willen nemen van de bepalingen in de raamovereenkomsten, maar slechts in haar eigen woorden een samenvatting heeft willen geven van de opzet daarvan. Zo stelt Jungheinrich dat zij hoe dan ook op grond van artikel 12 van de raamovereenkomst gehouden is interne transportmiddelen te herstellen of te vervangen die fouten of gebreken bevatten. Dat betoog kan haar niet baten. Indien Jungheinrich had willen aansluiten bij de bepalingen in de raamovereenkomsten, had zij kunnen volstaan met de mededeling daarvan. Dat Jungheinrich zich niet daartoe heeft beperkt, maar eigen definities en omschrijvingen heeft gehanteerd in haar inschrijving, komt voor haar eigen rekening en risico. Zoals hiervoor overwogen, is zij met die bepalingen in haar inschrijving afgeweken van de bepalingen in de raamovereenkomsten. Dat zij zich bij opdrachtverlening hoe dan ook dient te conformeren aan de bepalingen van de raamovereenkomsten, laat onverlet dat haar inschrijving hiermee onvergelijkbaar is geworden met andere inschrijvingen. De conclusie is dan ook dat de inschrijving van Jungheinrich terecht ongeldig is verklaard. Gelet hierop behoeven de nieuwe argumenten van de Staat, op grond waarvan Jungheinrich naar zijn oordeel eveneens zou moeten worden uitgesloten van deelname en zij dus hoe dan ook geen belang zou hebben bij herbeoordeling, geen bespreking.

Een en ander leidt tot afwijzing van de primaire vordering van Jungheinrich. Ook de subsidiaire vordering, strekkende tot heraanbesteding, zal worden afgewezen, nu die vordering niet is onderbouwd. Jungheinrich zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van dit geding. De voorzieningenrechter ziet geen aanleiding om van dit uitgangspunt af te wijken. Jungheinrich heeft betoogd dat de Staat ook in geval van een afwijzing van de vorderingen in de proceskosten zou moeten worden veroordeeld, omdat zij bij het uitbrengen van de dagvaarding in de veronderstelling verkeerde dat haar inschrijving ongeldig is verklaard omdat zij Bijlage B had ingevuld. Nu, zoals onder 4.3. overwogen, niet kan worden aangenomen dat die verkeerde veronderstelling is ontstaan als gevolg van uitlatingen van de Staat, vormt dit geen aanleiding voor de door Jungheinrich gewenste proceskostenveroordeling.

Voor veroordeling in de nakosten bestaat geen grond, nu de kostenveroordeling ook voor deze nakosten een executoriale titel oplevert (vgl. HR 19 maart 2010, ECLI:NL:HR:2010:BL1116, NJ 2011/237).