1.1
Ingevolge artikel 6:7 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) bedraagt de termijn voor het indienen van een bezwaar- of beroepschrift zes weken.
Ingevolge artikel 6:8, eerste lid, van de Awb vangt de termijn aan met ingang van de dag na die waarop het besluit op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt.
Ingevolge artikel 6:9, eerste lid, is een bezwaar- of beroepschrift tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn is ontvangen.
Ingevolge artikel 6:11 van de Awb blijft ten aanzien van een na afloop van de termijn ingediend bezwaar- of beroepschrift niet-ontvankelijkverklaring op grond daarvan achterwege indien redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest.
1.2
Ingevolge artikel 6:2, aanhef en onder b, van de Awb wordt voor de toepassing van wettelijke voorschriften over bezwaar en beroep het niet tijdig nemen van een besluit met een besluit gelijkgesteld.
Ingevolge artikel 6:12, tweede lid, van de Awb kan het beroepschrift worden ingediend zodra:
a. het bestuursorgaan in gebreke is tijdig een besluit te nemen of een van rechtswege verleende beschikking bekend te maken, en
b. twee weken zijn verstreken na de dag waarop belanghebbende het bestuursorgaan schriftelijk heeft medegedeeld dat het in gebreke is.
2.2
Eiser heeft de rechtbank op 20 januari 2019 bericht dat van een termijnoverschrijding geen sprake is, omdat het beroep is ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een rechtsgeldige beslissing op bezwaar. Volgens eiser kan het schrijven van verweerder van 23 november 2018 niet gezien worden als een rechtsgeldig besluit.
Ter zitting heeft eiser dit standpunt gehandhaafd.
3. De rechtbank dient ambtshalve te beoordelen of sprake is van niet tijdig beslissen waartegen beroep bij de rechtbank openstaat. De rechtbank is van oordeel dat dit hier niet het geval is. Op het bezwaarschrift van 14 juni 2018 is door verweerder beslist bij het besluit van 23 november 2018, welk besluit op de voorgeschreven wijze aan eiser bekend is gemaakt. Eiser heeft de verzending van dit besluit op 26 november 2018, en de ontvangst daarvan kort na die datum, niet betwist, maar bestrijdt het besluitkarakter van de brief.
De rechtbank is van oordeel dat de brief van 23 november 2018, verzonden aan eiser op
26 november 2018, weldegelijk een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Awb is. Deze brief heeft ten aanzien van eiser rechtsgevolgen teweeg gebracht, namelijk zijn bezwaarschrift van 14 juni 2018 is niet-ontvankelijk verklaard op de grond dat sprake is van misbruik van recht. Dat eiser het met de inhoud van dat besluit niet eens is, doet aan het besluitkarakter van de brief van 23 november 2018 niet af.
De wettelijke termijn van zes weken, waarbinnen beroep kon worden ingesteld, liep in dit geval van 27 november 2018 tot en met 7 januari 2019. Eiser heeft op 13 januari 2019, en derhalve buiten de termijn, digitaal beroep ingesteld. Eiser is door de rechtbank in de gelegenheid gesteld de redenen voor de termijnoverschrijding toe te lichten. In hetgeen eiser hierop heeft aangevoerd, ziet de rechtbank geen grond voor het oordeel dat van een verschoonbare termijnoverschrijding, als bedoeld in artikel 6:11 van de Awb, sprake is.
4. Het beroep is gezien het voorgaande niet-ontvankelijk. De rechtbank komt daarom niet toe aan een beoordeling van hetgeen partijen in deze zaak (inhoudelijk) hebben aangevoerd.
De rechtbank merkt ten overvloede op dat ook indien het beroep als een “beroep niet tijdig beslissen” zou zijn aangemerkt, dit niet tot een andere uitkomst zou hebben geleid, nu in dat geval van een prematuur beroep sprake zou zijn geweest aangezien niet aan het bepaalde in artikel 6:12, tweede lid, onder b, van de Awb wordt voldaan.
5. Omdat de rechtbank van oordeel is dat het beroep niet-ontvankelijk is wegens niet verschoonbare termijnoverschrijding, ziet de rechtbank geen aanleiding om het beroep op betalingsonmacht te beoordelen in deze uitspraak. Immers, de uitkomst van die beoordeling zou in dit geval niet tot een andere uitspraak kunnen leiden.
6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.