Uitspraken

Nu Theorie heeft bezwaar gemaakt tegen de brief van de advocaat van Turbo Theorie c.s. van 31 juli 2018 met aanvullingen op het – buiten aanwezigheid van partijen opgemaakte – proces-verbaal van de comparitie. Volgens Nu Theorie is sprake van een verkapte conclusie omdat in de brief stellingen worden aangevuld. Zij vermeldt niet welke dat volgens haar exact zijn. De rechtbank constateert dat in deze brief een aantal argumenten is vermeld, dat niet ter zitting aan de orde is gesteld. Het gaat daarbij echter met name om herhalingen van hetgeen Turbo Theorie c.s. al wel bij conclusie van antwoord in conventie/eis in reconventie naar voren heeft gebracht. Voor de toevoeging in randnummer 6 van de bedoelde brief, dat Turbo Theorie op haar beurt sinds 2015 geen Adwords campagne met de naam Nu Theorie meer heeft gevoerd, is dat anders, maar die toevoeging is door de rechtbank niet bij haar beslissing betrokken. Het bezwaar van Nu Theorie wordt dan ook niet gehonoreerd.

De eerste verklaring voor recht die Nu Theorie vordert (zie 3.1.1) heeft grotendeels betrekking op uitlatingen die zijn verricht in november 2016. Nu Theorie was toen nog niet opgericht. Turbo Theorie c.s. voert dan ook terecht aan dat er bij die uitlatingen geen sprake kan zijn van onrechtmatig handelen jegens Nu Theorie. De enige gestelde onjuiste en lasterlijke recensie op Facebook over Nu Theorie die na de oprichting van Nu Theorie heeft plaatsgevonden, is het in 2.14 beschreven bericht van [X] . Uit de verklaring van [X] van 25 juni 2017 blijkt dat zij haar negatieve recensie op verzoek van haar toenmalige partner [Q] (hierna: [Q]), een werknemer van Turbo Theorie, heeft geplaatst. Gelet op de betwisting door Turbo Theorie kan zonder nadere onderbouwing, die ontbreekt, niet worden vastgesteld dat dit bericht op verzoek van Turbo Theorie is geplaatst. Het handelen van [X] en/of [Q] is derhalve niet toerekenbaar aan Turbo Theorie, zodat van een onrechtmatige daad van Turbo Theorie geen sprake is. De onder 3.1.1 gevorderde verklaring voor recht is daarom niet toewijsbaar.

De onder 3.1.2 gevorderde verklaring voor recht is evenmin toewijsbaar. Turbo Theorie heeft er met recht op gewezen dat degene die trachtte een opname te maken, [Y] , daarin niet is geslaagd doordat Nu Theorie hem uit de cursus heeft gehaald. Wat er verder ook zij van de vraag of zijn handelingen in opdracht van Turbo Theorie zijn verricht, Nu Theorie heeft daardoor geen schade geleden doordat Turbo Theorie van haar kennis en kunde heeft kunnen profiteren. [Y] heeft zijn opname immers niet aan Turbo Theorie kunnen doorgeven. Voor de vestiging van aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad is evenwel vereist dat vaststaat dat ten minste enige schade is geleden. Dat Turbo Theorie vaker heimelijk opnamen zou hebben gemaakt bij cursussen van Nu Theorie, zoals Nu Theorie ook nog heeft gesteld, is onvoldoende met feiten onderbouwd. De gevorderde verklaring voor recht aangaande een gepleegde onrechtmatige daad is dan ook niet toewijsbaar.

Ook de in 3.1.3 gevorderde verklaring voor recht is niet toewijsbaar. Daarvoor is het volgende redengevend.

Om voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking te komen, is vereist dat het desbetreffende werk een eigen, oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt1. Het werk moet oorspronkelijk zijn, in de zin dat het een eigen intellectuele schepping van de maker is die de persoonlijkheid van de maker weerspiegelt en tot uiting komt door de vrije creatieve keuzes van de maker bij de totstandkoming van het werk2.

Nu Theorie heeft gesteld dat de in 2.7 weergegeven algemene voorwaarden aan deze eisen voldoen, omdat er sprake is van eigen woordkeuzes, eigen zinsconstructies, keuzes met betrekking tot de hoeveelheid te behandelen onderwerpen gelet op de bedrijfsvoering, de lengte van de teksten, de indeling en de gekozen sancties bij niet-naleving van de voorwaarden. In zijn algemeenheid is verdedigbaar dat algemene voorwaarden vrije creatieve keuzes bevatten en daardoor een werk in de zin van de Auteurswet zijn. Nu Theorie laat echter na om concreet aan te wijzen welke vrije creatieve keuzes de maker heeft gemaakt. Er lijkt te zijn gekozen voor zuiver juridische tekst, die beoogt op doelmatige wijze juridische voorwaarden vast te leggen. Nu Theorie heeft niet inzichtelijk gemaakt met welke woordkeuzes en zinsconstructies de maker uitdrukking heeft gegeven aan zijn persoonlijke schepping, en niet slechts in juridisch opzicht intelligente voorwaarden heeft geformuleerd. Hetzelfde geldt voor de gekozen onderwerpen waarmee, zoals Nu Theorie zelf stelt, is getracht aansluiting te zoeken bij het type en de omvang van de bedrijfsvoering van Nu Theorie. Ook bij de keuze voor de lengte van de teksten, de indeling en de gekozen sancties zal sprake zijn geweest van een daarmee beoogde doelmatigheid voor het gebruik als algemene voorwaarden. Naar het oordeel van de rechtbank is er dan ook geen sprake van een oorspronkelijk werk in de zin van de Auteurswet. Op die grond kan de (primair) gevorderde verklaring voor recht niet worden toegewezen.

Nu Theorie heeft zich subsidiair nog beroepen op het leerstuk van de commune onrechtmatige daad. Dat beroep gaat evenmin op. Het profiteren van de prestatie van een concurrent is in beginsel niet onrechtmatig. Slechts onder bijzondere omstandigheden kan dat anders zijn3. Het enkele feit dat Turbo Theorie profiteert van de kosten die Nu Theorie heeft gemaakt om goede algemene voorwaarden op te laten stellen, is daartoe onvoldoende. Daarbij is nog van belang dat Nu Theorie niet betwist dat haar oprichters [A] en [B] , na de oprichting van hun eigen onderneming in 2014 aanvankelijk de algemene voorwaarden van (de rechtsvoorganger van) Turbo Theorie hebben overgenomen en gebruikt. Zij vonden deze handelwijze op dat moment derhalve ook niet onbetamelijk.

Nu Theorie stelt dat zij de auteursrechthebbende is op de in 2.10 weergegeven vernieuwde website en wijst daarbij op de in 2.8 beschreven akte van overdracht van de ontwerper van 24 mei 2016. Turbo Theorie merkt terecht op dat Nu Theorie op dat moment nog niet was opgericht, zodat zij geen rechten kon verkrijgen. Dit staat echter niet in de weg aan een beroep op de auteursrechten op de website door Nu Theorie. De akte van overdracht van 24 mei 2016 spreekt weliswaar van Nu Theorie B.V., maar noemt daarbij het KvK-nummer van NT Associates. De rechtbank houdt het er dan ook voor dat de ontwerper zijn rechten met deze akte heeft overgedragen aan NT Associates, die op dat moment de handelsnaam Nu Theorie gebruikte. NT Associates heeft haar rechten krachtens de in 2.13 beschreven akte in april 2017 vervolgens overgedragen aan Nu Theorie. Daarmee is Nu Theorie de rechthebbende geworden op de auteursrechten op het ontwerp en de inhoud van de website.

Turbo Theorie betwist dat haar in 2.17 weergegeven website inbreuk maakt op de vernieuwde website van Nu Theorie, omdat er geen sprake is van overname van auteursrechtelijk beschermde trekken van de vernieuwde website van Nu Theorie. Volgens Turbo Theorie is de gelijkenis van de beide websites het gevolg van het feit dat Nu Theorie de lesmethode en het bedrijfsconcept van Turbo Theorie heeft overgenomen. De rechtbank ziet echter niet in waarom een identiek bedrijfsconcept voor cursussen voor rij-examens, die niet via de website maar op fysieke locaties worden gegeven, ook noodzakelijkerwijs zou moeten leiden tot grote gelijkenis van de vormgeving van de website. Dat beide websites promotie maken voor een zelfde soort cursus met een vergelijkbaar bedrijfsconcept, staat er niet aan in de weg dat het mogelijk is bij het ontwerpen daarvan oorspronkelijke keuzes te maken.

Voor zover Turbo Theorie met dit verweer heeft bedoeld te betogen dat zij zelf het ontwerp voor de voorloper van deze website heeft gemaakt en de website van Nu Theorie uit 2017 daarvan een gewijzigde verveelvoudiging is, passeert de rechtbank dat verweer. Een vergelijking van de website van Nu Theorie uit 2017 met de in 2.6 weergegeven website van Turbo Theorie uit 2014 laat duidelijk zien dat er sprake is van een website met een geheel andere vormgeving qua kleuren, lay out, plaatsing van onderwerpen en keuze van foto’s. Ter zitting heeft Turbo Theorie ook toegegeven dat haar productie GP 15 geen bewijs vormt van haar betwiste verweer dat zij de kleur magenta al gebruikte in haar logo en huisstijl in 2013. De website van Nu Theorie uit 2017 vormt dan ook geen gewijzigde verveelvoudiging van de website van Turbo Theorie uit 2014.

Turbo Theorie heeft ook aangevoerd dat de websites van beide partijen dezelfde trekken vertonen als websites van andere concurrenten. De vormgevingskenmerken waarvan Nu Theorie betoogt dat dat de oorspronkelijke trekken zijn die er voor zorgen dat haar website een auteursrechtelijk werk is, zijn volgens Turbo Theorie gangbaar in de branche. Voor zover Nu Theorie daarmee bedoelt te betogen dat het ontwerp van de website van Nu Theorie niet voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking komt, faalt dat betoog. De rechtbank verwijst naar de in 4.5 weergegeven maatstaf voor bescherming als auteursrechtelijk werk. Nu Theorie heeft bij dagvaarding uitgebreid gemotiveerd welke oorspronkelijke keuzes er zijn gemaakt bij het ontwerp van haar vernieuwde website. De rechtbank stelt vast dat met name de keuze hardblauw en magenta als steunkleuren, de keuze voor een groot formaat foto van jongeren die opspringen tegen een zonnig blauwe lucht, bovenaan de homepage (als ‘banner’), de keuze voor de verticale positie van alle verschillende onderwerpen op de homepage, de plaatsing van een keuzemenu voor datum en locatie in voornoemde grote foto en drie naast elkaar geplaatste vensters voor reviews op verschillende social media, in combinatie met elkaar een eigen intellectuele schepping van het website-ontwerp maken. Aan het website-ontwerp komt derhalve auteursrechtelijke bescherming toe.

De website van Turbo Theorie wekt dezelfde totaalindruk als de vernieuwde website van Nu Theorie, omdat daarin dezelfde combinatie van kenmerkende trekken is gekozen als in de vernieuwde website. Daarbij springt met name in het oog dat Turbo Theorie ook een groot formaat fotobanner bovenaan de website is gaan gebruiken met een foto van opspringende, zonnebril-dragende jongeren tegen een blauwe lucht (eveneens met een afbeelding van een kampeerbusje), in combinatie met andere oorspronkelijke trekken van de website van Nu Theorie. Zo is ook gekozen voor gebruik van de steunkleuren hardblauw en magenta op de website en in het logo linksboven op de homepage, voor de plaatsing van een venster voor keuze van locatie en datum in de grote foto bovenaan de website, voor drie vensters met reviews op social media in dezelfde volgorde en een item met de titel “hoe verloopt de cursusdag”. Daarmee is sprake van een ontlening aan het werk van Nu Theorie, waarmee dezelfde totaalindruk wordt gewekt. Een en ander leidt tot de conclusie dat de website die Turbo Theorie in oktober 2017 openbaar is gaan maken, inbreuk maakt op de auteursrechten van Nu Theorie.

Dat er ook andere concurrenten zijn die (deels) dezelfde vormgevingskenmerken gebruiken in hun website-ontwerp, doet aan het voorgaande niet af. Allereerst blijkt nergens uit dat deze website-ontwerpen al bestonden in februari 2017, toen Nu Theorie haar vernieuwde website openbaar maakte. De in 2.20 weergegeven printscreens van de websites van concurrenten zijn, aan de data van de eerstvolgende cursussen die op een paar daarvan staan vermeld te zien, pas in januari 2018 gemaakt. Deze website-ontwerpen kunnen alleen al daarom niet leiden tot de conclusie dat het ontwerp van Nu Theorie niet oorspronkelijk is, of dat Turbo Theorie daaruit slechts banale elementen heeft overgenomen. Bovendien tonen deze websites geen van alle de hiervoor besproken combinatie van kenmerkende trekken.

Ten aanzien van het logo dat Turbo Theorie in oktober 2017 is gaan gebruiken (zie 2.18) geldt, zoals hiervoor overwogen, dat het gebruik daarvan bovenaan de hiervoor besproken inbreukmakende website, bijdraagt aan de vaststelling dat die website inbreuk maakt op de auteursrechten van Nu Theorie. Nu Theorie stelt zich echter ook op het standpunt dat het logo los van de bewuste website een inbreuk op haar auteursrecht vormt. Daarin volgt de rechtbank haar niet. Het logo van Nu Theorie bestaat naast de keuze voor de kleuren hardblauw en magenta, mede uit woorden (“nutheorie” en “in één richting naar je theorie”) en uit keuzes in lettertype en een gehalveerde pijl. Het logo van Turbo Theorie bevat weliswaar dezelfde kleuren en kleurverdeling, maar bestaat grotendeels uit andere woorden (“turbotheorie.nl” en “Auto Theorie in 1 dag”) en vormgevingsaspecten. Daarmee wijkt de totaalindruk van het logo van Turbo Theorie als losstaand teken voldoende af van de totaalindruk van het logo van Nu Theorie. Van een auteursrechtinbreuk door het gebruik van het in 2.18 weergegeven logo op zich, is derhalve geen sprake.

Een en ander leidt er toe dat de rechtbank vaststelt dat Turbo Theorie inbreuk heeft gemaakt op de auteursrechten van Nu Theorie op het ontwerp van de website.

Turbo Theorie bestrijdt dat Nu Theorie auteursrecht heeft op de in 2.12 weergegeven teksten. Zij betoogt dat het gaat om teksten waarin alleen basale informatie over de cursussen en de werkwijze wordt verstrekt. Dit verweer slaagt. Ook in dit geval heeft Nu Theorie niet goed duidelijk gemaakt wat de trekken zijn die een eigen intellectuele schepping maken van deze tekstblokken. Het betreft korte, feitelijke en zeer beschrijvende tekstblokjes over de inhoud van de cursussen. Het feit dat er wordt gesproken van een ‘bult aan kennis’ lijkt ook geen uiting van de persoonlijkheid van de maker, maar eerder een typefout waar ‘bulk aan kennis’ was bedoeld. Het beroep op een auteursrecht op deze tekstblokken slaagt dan ook niet.

Ten aanzien van de gevorderde verklaring voor recht dat Turbo Theorie zich schuldig maakt aan een oneerlijke handelspraktijk, overweegt de rechtbank als volgt. Nu Theorie heeft in deze procedure in het geheel niet gemotiveerd waarom de claims ‘hoogste slagingspercentage’ en ‘gemiddeld slaagt 95%’ op de website van Turbo Theorie misleidend zijn en daarmee een oneerlijke handelspraktijk vormen in de zin van de artikelen 6:193b-d BW. Zij betoogt slechts dat Turbo Theorie helemaal niet kan onderbouwen dat die claims juist zijn. Blijkbaar beoogt Nu Theorie daarmee een beroep te doen op artikel 6:193j BW, dat de rechter de mogelijkheid biedt om de bewijslast ter zake de juistheid van een mededeling op de handelaar (in dit geval Turbo Theorie) te leggen.

Anders dan bij het leerstuk van de misleidende (vergelijkende) reclame (artikel 6:195 BW), is de bewijslastomkering bij het leerstuk van de oneerlijke handelspraktijken echter niet de regel. Het is aan de rechter om, gelet op de omstandigheden van het geval en met inachtneming van de rechtmatige belangen van de handelaar en van elke andere partij bij de procedure, te bepalen of een omkering van de bewijslast passend is (artikel 6:193j lid 1 BW). In het onderhavige geval acht de rechtbank de blote stelling van Nu Theorie dat genoemde reclame mededelingen van Turbo Theorie onjuist zijn, onvoldoende om Turbo Theorie bewijs op te dragen van de juistheid van die mededelingen. Nu Theorie maakt helemaal niet duidelijk wat de aanwijzingen zijn op grond waarvan zij meent dat deze mededelingen niet kunnen kloppen. Dat er sprake is van onjuiste mededelingen kan dan ook niet worden vastgesteld.

De gevorderde verklaring voor recht terzake een oneerlijke handelspraktijk is derhalve niet toewijsbaar.

De hiervoor besproken handelingen van Turbo Theorie vormen deels een auteursrechtinbreuk, maar zijn voor het overige, afzonderlijk bezien, niet onrechtmatig jegens Nu Theorie, althans niet toerekenbaar aan Turbo Theorie. Dat die handelingen dat in onderling verband wel zouden zijn, onderbouwt Nu Theorie slechts met het betoog dat Turbo Theorie daarmee bewust schade aanricht aan Turbo Theorie. Dat is een volstrekt onvoldoende motivering dat er sprake is van een aan Turbo Theorie toerekenbaar handelen dat in strijd is met hetgeen volgens ongeschreven regels in het maatschappelijk verkeer betaamt. Daarbij is van belang (zoals hiervoor in 4.7 is overwogen) dat het concurrenten in beginsel vrij staat elkaar na te volgen, tenzij daarmee inbreuk wordt gemaakt op specifieke rechten zoals intellectuele eigendomsrechten of er sprake is van bijzondere omstandigheden.

Volgens Nu Theorie handelt Turbo Theorie onrechtmatig jegens haar door met Google Adwords reclame te maken bij de zoekterm ‘Nutheorie’. Volgens Nu Theorie is dit onrechtmatig omdat Turbo Theorie daarmee bewust verwarring bij de consument creëerde. Het op deze grond gevorderde verbod is niet toewijsbaar omdat Nu Theorie niet heeft voldaan aan haar stelplicht ter zake. Nu Theorie beroept zich in dit verband niet op een intellectueel eigendomsrecht. Voor zover zij bedoelt een beroep te doen op een algemene onrechtmatige daad, heeft zij onvoldoende onderbouwd dat deze handelwijze in strijd is met hetgeen in het maatschappelijk verkeer tussen concurrenten betaamt.

Nu Theorie vordert een verklaring voor recht dat Bekado als bestuurder een persoonlijk ernstig verwijt kan worden gemaakt van de vastgestelde onrechtmatige daden van Turbo Theorie. Uit het voorgaande volgt dat er auteursrecht inbreuk door Turbo Theorie is gemaakt, zodat deze vordering ook ter beoordeling voorligt.

Bekado wijst er terecht op dat Nu Theorie in de dagvaarding al erkent dat van een persoonlijk ernstig verwijt in de zin van het leerstuk van (externe) bestuurdersaansprakelijkheid in dit geval geen sprake is. Nu Theorie beroept zich evenwel op het Spaanse Villa-arrest4 en betoogt dat Bekado onrechtmatig heeft gehandeld in de zin van dat arrest, waarbij de gevorderde verklaring voor recht in die zin opgevat moet worden. Anders dan Nu Theorie betoogt, is er in dit geval echter geen sprake van een onrechtmatige daad zoals aan de orde in voornoemd Spaanse Villa-arrest. Bekado heeft niet opgetreden als deskundig bemiddelaar of anderszins als dienstverlener voor Nu Theorie, uit hoofde waarvan een zelfstandige onrechtmatige daad is gepleegd. Aan de voorwaarden voor aansprakelijkheid zoals bedoeld in het Spaanse Villa-arrest is derhalve niet voldaan5.

Bij gebreke van (bestuurders-)aansprakelijkheid van Bekado, is er evenmin grond voor hoofdelijke aansprakelijkheid van de bestuurder van Bekado, [gedaagde sub 3] , op grond van artikel 2:11 BW.

Uit het voorgaande volgt dat de onder 3.1.10, 3.1.11 en 3.1.12 opgesomde vorderingen, de vorderingen jegens Bekado en [gedaagde sub 3] , niet toewijsbaar zijn.

Zoals hiervoor in 4.15 overwogen, heeft Turbo Theorie inbreuk gemaakt op de auteursrechten van Nu Theorie op het ontwerp van de vernieuwde website. Het door Nu Theorie gevorderde bevel tot staking van die inbreuk (zie 3.1.4 onder b) is derhalve toewijsbaar jegens Turbo Theorie. De termijn waarop de inbreuk dient te worden gestaakt zal, ter voorkoming van executie geschillen, worden bepaald op vijf werkdagen. De daarbij gevorderde dwangsommen komen eveneens voor toewijzing in aanmerking. Welk belang Nu Theorie daarnaast nog heeft bij de gevorderde verklaring voor recht (zie 3.1.4 onder a), heeft zij niet uitgelegd, zodat die vordering bij gebrek aan belang zullen worden afgewezen.

De rechtbank acht de gevorderde rectificatie een passende maatregel om de schade van Nu Theorie ten gevolge van de vastgestelde auteursrechtinbreuk te beperken/vergoeden. Turbo Theorie heeft daar ook geen specifiek verweer tegen gevoerd. De rectificatie zal een op de vastgestelde inbreuk gerichte inhoud hebben, als nader in het dictum bepaald.

Turbo Theorie heeft de vordering tot vergoeding van schade jegens Turbo Theorie (zie 3.1.12) voor wat betreft de auteursrechtinbreuk nader gespecificeerd in randnummer 234 van de dagvaarding. De onder 2. en 3. van dat randnummer beschreven posten hebben betrekking op de gestelde inbreuk op auteursrecht op de algemene voorwaarden. Alleen een bedrag van € 177,50 genoemd onder 1. van dat randnummer heeft betrekking op de vaststelling van de inbreuk op de vernieuwde website. Blijkens de door Nu Theorie als productie EP 42 overgelegde facturen heeft alleen de factuur van de deurwaarder van 30 oktober 2017, waarbij dat bedrag in rekening is gebracht, betrekking op vaststelling van de inbreuk op de auteursrechten op het website-ontwerp. In zoverre is de vordering tot vergoeding van schade jegens Turbo Theorie toewijsbaar.

In de zaken tussen Nu Theorie enerzijds en Bekado en [gedaagde sub 3] anderzijds zijn alle vorderingen van Nu Theorie afgewezen, zodat Nu Theorie als de in het ongelijk gestelde partij zal worden veroordeeld in de proceskosten van deze gedaagden. Nu de vorderingen jegens deze twee gedaagden geen handhaving van intellectuele eigendomsrechten in de zin van artikel 1019 Rv betroffen, begroot de rechtbank de proceskosten van deze gedaagden conform het liquidatietarief op (2/3 * 2 punten * € 695,- =) € 926,66.

In de zaak tussen Nu Theorie enerzijds en Turbo Theorie anderzijds worden beide partijen op niet ondergeschikte punten in het ongelijk gesteld, zowel wat betreft de vorderingen die vallen onder het regime van artikel 1019h Rv als de overige vorderingen. Om die reden compenseert de rechtbank de kosten, in de zin dat ieder van deze partijen de eigen kosten draagt.

In reconventie stelt Turbo Theorie dat Nu Theorie inbreuk heeft gemaakt op haar handelsnaamrechten door het gebruik van de handelsnamen ‘Turbo Theorie’ en ‘Turbotheorie’ in een Google AdWord reclamecampagne. Zij stelt dat daarmee in strijd met de artikelen 3 en 5 Hnw wordt gehandeld. Dit beroep slaagt niet. Turbo Theorie heeft niet gemotiveerd waarom het publiek dat in aanraking komt met de advertenties van Nu Theorie de vermelding van het teken ‘Turbo Theorie’ of Turbotheorie’ zal opvatten als gebruik van een handelsnaam waaronder Nu Theorie haar onderneming drijft. In de bewuste advertenties wordt de naam ‘NuTheorie.nl’ ook prominent vermeld, naast een vermelding van het webadres www.nutheorie.nl. Dat duidt veeleer op gebruik van de handelsnaam Nu Theorie ter aanduiding van de adverterende onderneming. De bij uitstek jeugdige doelgroep van de cursussen van partijen mag geacht worden bekend te zijn met de plaatsing van commerciële advertenties van concurrenten boven de zoekresultaten van Google. Deze doelgroep zal er niet zomaar vanuit gaan dat bij de advertentie-resultaten die verschijnen als de handelsnaam van een onderneming wordt ingetoetst, alleen advertenties van die onderneming verschijnen. Nu Theorie heeft ook onweersproken gesteld dat een internetgebruiker die doorklikt op de bewuste advertentie op de homepage van Nu Theorie terechtkomt, waarop de termen ‘Turbo Theorie’ en ‘Turbotheorie’ niet worden gebruikt, maar wel duidelijk de handelsnaam Nu Theorie. De rechtbank ziet daarom niet in waarom het relevante publiek het gebruik van de tekens ‘Turbo Theorie’ en ‘Turbotheorie’ onder deze omstandigheden zal opvatten als gebruik als handelsnaam waaronder Nu Theorie haar onderneming drijft.

Turbo Theorie zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten van Nu Theorie. Nu Theorie heeft een proceskostenveroordeling op de voet van artikel 1019h Rv gevorderd. De vordering in reconventie is aan te merken als een vordering ter handhaving van intellectuele eigendomsrechten in de zin van artikel 1019 Rv. Nu Theorie heeft opgegeven daarvoor € 3.655,41 kosten te hebben gemaakt. Omdat de zaak in reconventie kan worden aangemerkt als een zeer eenvoudige zaak die voortvloeit uit het verweer in conventie, althans daarmee samenhangt, zal de rechtbank het tarief voor een zeer eenvoudige, niet bewerkelijke zaak toepassen. Gelet daarop wordt de proceskostenveroordeling begroot conform het liquidatietarief op (0,5 * 2 punten * tarief IV =) € 1.074,-.