Uitspraken

[werknemer] heeft zijn verzoekschrift aanvankelijk tegen Vitaal Europe gericht, terwijl niet Vitaal Europe maar Nationwide de werkgever van [werknemer] is geweest. Bij de mondelinge behandeling heeft [werknemer] zich op het standpunt gesteld dat Nationwide niet in haar (proces)belang is geschaad door de tenaamstelling in het verzoekschrift.

De kantonrechter stelt vast dat het verzoek van [werknemer] reeds op 10 januari 2019 en daarmee binnen de vervaltermijn van twee maanden na het eindigen van de arbeidsovereenkomst tussen partijen is ingediend.

Met de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) loopt de wetgever door de verruiming van de toepasselijkheid van de verzoekschriftprocedure in het ontslagrecht vooruit op de toekomstige deformalisering van het procesrecht, vgl. HR 13 december 2013, ECLI:NL:HR:2013:1881. In rov. 5.5.2 van het hiervoor genoemde arrest overweegt de Hoge Raad: “De ratio van de deformaliseringstendens die hieraan ten grondslag ligt, is dat fouten en vergissingen niet tot fatale gevolgen behoren te leiden, mits de wederpartij door het herstel hiervan niet onredelijk in haar belangen wordt geschaad. Voorts dient zoveel mogelijk te worden beslist tussen de werkelijk belanghebbende partijen bij de rechtsbetrekking in geschil.”

[werknemer] heeft aanvankelijk de kantonrechter verzocht om te verklaren voor recht dat het gegeven ontslag op staande voet niet rechtmatig is. Nationwide heeft aangevoerd dat indien en voor zover deze verklaring wordt gegeven, het gegeven ontslag op staande voet dan alsnog blijft staan, omdat [werknemer] niet heeft gekozen voor vernietiging dan wel voor een billijke vergoeding. Het verzoek tot wijziging van het verzoek is nu te laat en buiten de vervaltermijn van twee maanden. Voor zover dat nodig is, heeft [werknemer] zijn verzoek gewijzigd in die zin dat hij de kantonrechter verzoekt om het gegeven ontslag te vernietigen (en hem tot het werk toe te laten en doorbetaling van het loon). Ter zitting heeft Nationwide bezwaar gemaakt tegen die wijziging.

De kantonrechter overweegt als volgt. De systematiek van artikel 7:681 lid 1 BW is dat de werknemer aan de kantonrechter vernietiging van de opzegging kan verzoeken hetgeen met zich brengt dat de arbeidsovereenkomst herleeft en een werknemer ook weer bij werkgever aan het werk moet gaan. In plaats daarvan kan de werknemer er ook voor kiezen om in de opzegging te berusten en aanspraak te maken op een billijke vergoeding.

Het gaat in deze zaak dan ook om de vraag of het ontslag op staande voet door de Nationwide moet worden vernietigd en of de Nationwide moet worden veroordeeld tot doorbetaling van loon.

Op grond van artikel 7:677 lid 1 BW is ieder van partijen bevoegd de arbeidsovereenkomst onverwijld op grond van een dringende reden op te zeggen, onder onverwijlde mededeling van die reden aan de wederpartij. Ingevolge artikel 7:678 lid 1 BW worden voor de werkgever als dringende redenen als vorenbedoeld beschouwd zodanige daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer, die ten gevolge hebben dat van de werkgever redelijkerwijze niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Voor de beoordeling of er sprake is van een dringende reden dient gelet te worden op alle feiten en omstandigheden van het geval, waaronder de aard en ernst van de als zodanig aangemerkte gedraging, de wijze waarop in het verleden is gefunctioneerd, evenals de persoonlijke omstandigheden van de werknemer, zoals leeftijd en de gevolgen die een ontslag op staande voet voor de werknemer heeft. Ook indien de gevolgen ingrijpend zijn kan een afweging van de persoonlijke omstandigheden tegen de aard en de ernst van de dringende reden tot de slotsom leiden dat een onmiddellijke beëindiging van de arbeidsovereenkomst gerechtvaardigd is (zie Hoge Raad 12 februari 1999, NJ 1999, 643). Voor de beoordeling van de vraag of het door Nationwide aan [werknemer] gegeven ontslag op staande voet rechtsgeldig is, zijn de aan [werknemer] opgegeven redenen zoals vermeld in de brief van 15 november 2018 maatgevend en wordt het geschil afgebakend door de daarin genoemde verwijten.

De kantonrechter stelt voorop dat het antwoord op de vraag of het veelvuldig gebruiken van de bedrijfsauto tijdens ziekte en/of oplichting en valsheid in geschrifte als dringende redenen voor een ontslag op staande voet oplevert, in het midden kan blijven. Hetgeen Nationwide [werknemer] in de ontslagbrief verwijt ziet – kort gezegd – op het in strijd handelen met het verbod van nevenwerkzaamheden en het oprichten van de twee concurrerende ondernemingen tijdens ziekte.

Gelet op het bepaalde in artikel 17 van de tussen partijen gesloten arbeidsovereenkomst is het [werknemer] verboden om zonder toestemming van Nationwide (on)betaalde nevenwerkzaamheden te verrichten of het bekleden van een nevenfunctie. Aan deze toestemming kan Nationwide voorwaarden verbinden. Het doel van deze bepaling is om de werkgever vooraf een middel te geven om zich een beeld te vormen van de aard en inhoud van de nevenwerkzaamheden en de verenigbaarheid van deze werkzaamheden met de functie van de werknemer.

Vast staat dat sinds 29 oktober 2018 een onderneming onder de naam [naam B.V.] in het handelsregister van de Kamer van Koophandel staat ingeschreven met als algemeen directeur [werknemer] . Per dezelfde datum is een onderneming onder de naam Quality Fruits & Vegetables B.V. in het handelsregister van de Kamer van Koophandel ingeschreven waarvan [naam B.V.] één van de twee bestuurders is. Naar het oordeel van de kantonrechter levert deze inschrijving voldoende bewijs van het bekleden van een nevenfunctie als bedoeld in de zin van artikel 17 van de arbeidsovereenkomst.

[werknemer] heeft aangevoerd dat artikel 17 van de arbeidsovereenkomst zo moet worden uitgelegd dat er pas sprake is van een overtreding van het artikel als er daadwerkelijk werkzaamheden zijn verricht. Naar de kantonrechter begrijpt ziet dat verweer op de uitleg van die bepaling en dus op de bedoeling van partijen bij het opstellen van de arbeidsovereenkomst en de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan deze bepaling mochten toekennen en op hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Er is echter niet gesteld of is gebleken dat partijen daadwerkelijk met elkaar hebben gesproken over (de totstandkoming van) dit artikel. Dat betekent dat de uitleg van dit beding moet worden gedaan aan de hand van de bewoordingen van artikel 17 en die zijn voldoende duidelijk.

Voorts is tussen partijen niet in geschil dat voormelde ondernemingen concurrerend zijn aan de onderneming van Nationwide en dat [werknemer] daar geen toestemming heeft gevraagd aan Nationwide. De kantonrechter acht de handelwijze van [werknemer] ernstig verwijtbaar omdat [werknemer] had kunnen en moeten begrijpen dat hij niet tijdens zijn ziekteperiode zonder toestemming van zijn werkgever concurrerende ondernemingen kon oprichten. Door het oprichten van twee concurrerende vennootschappen heeft [werknemer] niet alleen in strijd met verbod van nevenwerkzaamheden gehandeld, maar heeft hij zich bovendien niet als goed werknemer in de zin van artikel 7:611 BW gedragen.

Dat [werknemer] per 29 november 2018 en aldus na het gegeven ontslag op staande voet is uitgetreden als bestuurder van de holding doet niet ter zake. Dat is zogezegd “mosterd na de maaltijd”.

De kantonrechter is van oordeel dat door voornoemde handelwijze van [werknemer] er sprake is van zodanig verwijtbaar handelen dat van Nationwide in redelijkheid niet kon worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Naar het oordeel van de kantonrechter is het ontslag op staande voet dan ook rechtsgeldig gegeven. De verzoeken van [werknemer] worden dus afgewezen.

Nu het verzoek van [werknemer] tot vernietiging van het door Nationwide gegeven ontslag op staande voet wordt afgewezen, is er een rechtsgeldig einde aan het dienstverband gekomen. Aldus gaat de voorwaarde waaronder Nationwide het zelfstandig tegenverzoek heeft ingediend, niet in vervulling. Dit brengt met zich mee dat de kantonrechter niet toekomt aan een inhoudelijke beoordeling van het zelfstandig tegenverzoek van Nationwide. De door partijen dienaangaande ingenomen stellingen, behoeven derhalve geen bespreking meer.

[werknemer] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten. De kosten aan de zijde van Nationwide worden tot op heden begroot op € 480,00.