Uitspraken

Overwegingen

1. Op grond van artikel 8:83, derde lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) kan de voorzieningenrechter uitspraak doen zonder partijen uit te nodigen om op een zitting te verschijnen indien de voorzieningenrechter kennelijk onbevoegd is of het verzoek kennelijk niet-ontvankelijk, kennelijk gegrond of kennelijk ongegrond is. Het laatste is hier het geval. Daarom doet de voorzieningenrechter uitspraak zonder behandeling van het verzoek ter zitting.

2. De voorzieningenrechter treft op grond van artikel 8:81, eerste lid, van de Awb alleen een voorlopige voorziening als "onverwijlde spoed" dat vereist. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter wordt niet voldaan aan het vereiste van onverwijlde spoed. Hiertoe wordt het volgende overwogen.

3. Verweerder heeft in het primaire besluit verwezen naar de brief van de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid van 20 maart 2020 aan de Tweede Kamer over de uitwerking van de maatregel in de asielketen met betrekking tot het coronavirus. Daaruit volgt volgens verweerder dat nieuwe asielzoekers thans niet meer worden opgevangen door het COa, maar dat voor hen een noodonderdaklocatie in Zoutkamp is ingericht. Voor een administratieve plaatsing kan verzoekster zich melden bij het Aanmeldcentrum in Ter Apel.

4. Verweerder heeft zich vervolgens op 1 mei 2020 op het standpunt gesteld dat in de noodonderdaklocatie in Zoutkamp niet de benodigde medische zorg aan hoogzwangere vrouwen kan worden verleend. Hoogzwangere vrouwen worden daarom opgevangen in Ter Apel. Verweerder heeft toegezegd dat verzoekster, die hoogzwanger is, zich met haar minderjarige kinderen kan melden in Ter Apel om opvang te krijgen en de benodigde medische zorg te ontvangen.

5. Verzoekster heeft, gelet op het onder 4 overwogene, onvoldoende aannemelijk gemaakt dat sprake is van een spoedeisend belang dat de conclusie rechtvaardigt dat de behandeling van verzoeksters bezwaarschrift niet kan worden afgewacht. Verzoekster en haar minderjarige kinderen kunnen zich immers voor opvang melden in Ter Apel. Verweerder heeft toegezegd dat verzoekster daar ook de benodigde medische zorg kan ontvangen. Verzoekster heeft dat niet betwist. Gesteld noch gebleken is dat verblijf in Ter Apel in plaats van in de regio Utrecht onhoudbaar is of op korte termijn wordt. Dat sprake is van een mondelinge overeenkomst tussen verweerder en de gemeente Utrecht in verband met de pilot LVV, zoals door verzoekster is gesteld, maakt ook niet dat nu sprake is van onverwijlde spoed.

6. De voorzieningenrechter is verder van oordeel dat niet gebleken is dat het standpunt dat verweerder naar voren heeft gebracht in deze procedure, hiervoor weergegeven onder 4, evident onrechtmatig is.

7. Gelet op het voorgaande wijst de voorzieningenrechter het verzoek om een voorlopige voorziening te treffen af.

8. De voorzieningenrechter ziet echter wel aanleiding om verweerder te veroordelen in de proceskosten die verzoekster met dit verzoek heeft moeten maken. Dat geen sprake meer is van spoedeisend belang, laat onverlet dat het verzoek niet ten onrechte is gedaan. Eerst na indiening van dit verzoek om een voorlopige voorziening, heeft verweerder immers meegedeeld dat verzoekster (en haar minderjarige kinderen) opvang krijgen in Ter Apel. De voorzieningenrechter stelt het bedrag van de door verweerder te vergoeden proceskosten vast op € 525,- voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand (1 punt voor het verzoekschrift, met een waarde per punt van € 525,- en wegingsfactor 1). Deze uitspraak is gedaan door mr. L.C. Michon, voorzieningenrechter, in aanwezigheid van mr. S.J. van Ravenhorst, griffier, op 1 mei 2020.

Als gevolg van maatregelen rondom het coronavirus is deze uitspraak niet uitgesproken op een openbare uitsprakenzitting. Zodra het openbaar uitspreken weer mogelijk is, wordt deze uitspraak, voor zover nodig, alsnog in het openbaar uitgesproken.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open.