Uitspraken

De werknemer heeft het verzoek tijdig ingediend, omdat het is ontvangen binnen twee maanden na de dag waarop de arbeidsovereenkomst is geëindigd.

Vast staat dat de werknemer berust in de opzegging en dat daarmee op 31 juli 2023 de arbeidsovereenkomst is beëindigd. Door werkgever is erkend dat het gegeven ontslag onrechtmatig is. Gelet op de erkenning is de kantonrechter van oordeel dat werknemer geen belang meer heeft bij de door hem verzochte verklaring voor recht en zal dit deel van het verzoek afwijzen.

Tegen de gevorderde transitievergoeding is door de werkgever geen verweer gevoerd, zodat dit verzoek zal worden toegewezen zoals verzocht. De verstrekking van een deugdelijke specificatie van uitbetaling van de transitievergoeding zal eveneens worden toegewezen. Ook tegen het verzoek om het concurrentiebeding en/of relatiebeding te vernietigen verzet de werkgever zich niet, zodat ook dit deel van het verzoek - de vernietiging van het beding - zal worden toegewezen zoals verzocht.

Ook tegen de hoogte en uitbetaling van het verzochte bedrag aan vakantiedagen verweert werkgever zich niet, zodat ook dit deel van het verzoek toewijsbaar is.

Tijdens de mondelinge behandeling heeft werknemer zijn vordering ten aanzien van het loon inclusief vakantiegeld tot en met 31 augustus 2023, over de termijn dat de arbeidsovereenkomst regelmatig zou zijn opgezegd ingetrokken aangezien werkgever het loon tot en met de maand september 2023 volledig heeft uitbetaald. Indien werkgever te veel aan loon heeft uitbetaald dient het teveel betaalde bedrag te worden verrekend met de toe te wijzen bedragen aan werknemer. Nu vast staat dat het salaris gedurende deze procedure is uitbetaald aan werknemer, zal de verzochte wettelijke verhoging worden afgewezen. De gevorderde wettelijke rente zal worden toegewezen vanaf de datum van betekening van het verzoek, zijnde 26 september 2023.

Door de werknemer wordt aanspraak gemaakt op buitengerechtelijke incassokosten. De kantonrechter stelt vast dat de werknemer voldoende heeft gesteld en onderbouwd dat buitengerechtelijke incassowerkzaamheden zijn verricht en zal het bedrag dan ook toewijzen tot het wettelijke tarief, berekend over de toe te wijzen bedragen (€ 7.399,74 en 5.590,36), zijnde een bedrag van € 1.094,20 inclusief btw.

Het gaat in deze zaak slechts nog om de vraag of aan de werknemer een billijke vergoeding moet worden toegekend. Door de werkgever is hiertegen verweer gevoerd en aangevoerd dat werknemer geen schade heeft geleden, aangezien het loon over de maanden juli, augustus en september 2023 onverplicht is doorbetaald en werknemer niet heeft gewerkt. Indien werkgever al gehouden is om een billijke vergoeding te betalen, dient hetgeen onverplicht is betaald hierop in mindering te strekken.

Vast staat dat werkgever gedurende deze procedure, tot en met de maand september 2023 het loon aan werknemer heeft uitbetaald en werkgever aan werknemer de gelegenheid heeft geboden om zijn werkzaamheden te hervatten. Ook is gebleken dat werknemer zich heeft berust in de opzegging. Tijdens de mondelinge behandeling heeft werknemer verklaard niet meer aan de slag te willen bij werkgever, omdat het vertrouwen weg is. Doordat werknemer het loon uitbetaald heeft gekregen, heeft hij zijn vaste lasten kunnen voldoen en in afwachting van deze procedure heeft hij geen stappen ondernomen om een andere baan te zoeken. Ook is niet weersproken dat werknemer zijn werkzaamheden goed uitvoerde en als kundige slotenmaker op korte termijn elders aan de slag kan.

De financiële gevolgen van het ernstig verwijtbaar handelen, namelijk de opzegging in strijd met artikel 7:671 BW, zijn dan ook beperkt. Werkgever heeft zich verder niet verzet tegen een juiste afrekening van het dienstverband. Gelet op het voorgaande ziet de kantonrechter aanleiding om de billijke vergoeding vast te stellen op nihil.

Gelet op de uitkomst van de zaak, is de kantonrechter van oordeel dat het redelijk is dat partijen ieder hun eigen proceskosten dragen.