Uitspraken

Op het dienstverband is de Cao voor het Voortgezet Onderwijs (hierna: Cao VO) van toepassing. De functie van docent kent drie salarisschalen: LB, LC en LD. De inschaling vindt plaats op basis van de taken en verantwoordelijkheden die de docent heeft naast zijn lesgevende taken.

In art. 5.2 van Cao VO 2014-2015 was over de indeling in LD het volgende bepaald:

“Vanaf 1 augustus 2014 heeft elke leraar met een eerstegraadsbevoegdheid die 50% of meer van zijn lessen binnen structurele formatie geeft in een of meer van de jaren 4 en 5 HAVO en/of 4, 5 en 6 vwo recht op een LD-functie.”

Dit werd het entreerecht genoemd. Het entreerecht is inmiddels vervallen.

Blijkens het personeelsdossier van [eiser01] heeft op 27 mei 2016, 15 maart 2017,

5 oktober 2020, 8 maart 2021 en 15 maart 2022 een voortgangsgesprek plaatsgevonden. In de verslagen van de gesprekken van 27 mei 2016 en 15 maart 2017 is niets over de inschaling vermeld.

In het verslag van 5 oktober 2020 is vermeld:

“Wat mij al jaren stoort is het promotiebeleid. En dan de uitvoering ervan. Het is op deze school gewoon niet mogelijk om een LD functie te krijgen, tenzij je teamleider wordt ofzo (een functie waarin het promotiebeleid niet eens in voorzag).

Wat er zou gaan gebeuren:

1. Mensen die LD hadden zouden meer moeten gaan doen, zodat hun taken en verantwoordelijkheden meer overeen kwamen (dus niet alleen les geven).

2. En er zouden duidelijk omschreven LD functies komen met een duidelijke takenpakket (gericht op de ontwikkeling van de school).

Van 1 zegt het MT dat het is gebeurd. Met alle respect zie ik daar niets van. En aan 2 zijn ze nooit toegekomen, of er wordt ontkend dat dit zou gaan gebeuren. Hoe dan ook, LD ligt buiten het bereik van de docenten die hier al lesgeven en nog geen LD hebben.

Wel worden docenten van buitenaf aangetrokken met LD. In de discussie over het promotiebeleid werd dit nog als een lastig dilemma gezien. In mijn beleving is dat geen dilemma voor het MT: daar kiezen ze gewoon voor ten koste van het zittende personeel dat nog geen LD heeft.”

In het verslag van 8 maart 2021 is erover vermeld:

“In het vorige voortgangsgesprek is gesproken over de (on)mogelijkheid om in schaal LD te komen. Toen heb ik benoemd dat het naar mijn idee voor zittend persoon onmogelijk is om in een LD schaal terecht te komen, tenzij je iets anders wilt doen (teamleider). Volgens mij was teruggekoppeld dat het MT hier naar zou kijken (toch?). Ik ben benieuwd naar de vervolgstappen.

Om dit even in perspectief te plaatsen. Mij is in het verleden heel vaak het perspectief gegeven dat ik uiteindelijk wel LD zou (kunnen) krijgen, maar ‘niet op dat moment’:

(…)

4. In deze jaren werd mij door de schoolleiding telkens verzekerd dat ik moest wachten tot [naam01] weg was. Dan was ik aan de beurt. Dat heeft de toenmalige rector ( [naam02] ) mij in een gesprek gezegd. Daarnaast werd in deze jaren door de schoolleiding telkens gezegd dat ‘LD wel verdiend heb, maar dat dit door het entreerecht niet mogelijk was’. (…) Na al die jaren heb ik nog steeds geen LD. Ik heb ook niet het idee dat de schoolleiding dat actief geprobeerd heeft (zoals wel toegezegd). Ook niet toen [naam01] met pensioen ging nu al weer drie jaar geleden (zoals toegezegd door [naam02] ).

5. Rond 2016-2017 kwam er een nieuw promotiebeleid. En het entreerecht verviel in de CAO. Toen werd ons/mij weer een ‘perspectief’ gegeven. Je krijgt geen LD op grond van de hoeveelheid lessen in de bovenbouw / 1e graads bevoegdheid maar op basis van de taken die je daarnaast doet (die de ontwikkeling van de school stimuleren).

Ik was het eens met deze wijziging:

- terwijl dit voor mij persoonlijk nadelig was, ik zou immers LD krijgen als [naam01] met pensioen ging,

- maar er zijn nooit LD taken uitgezet (…)

6. Er wordt onder zittend personeel al zeker 5 jaar geen perspectief/kans op promotie naar LSD geboden, terwijl ik om mij heen zie dat nieuwe collega’s wel met LD worden aangenomen.

Om eerlijk te zijn ben ik van mening dat ik lang genoeg geduldig heb gewacht. Om precies te zijn al minimaal vanaf 2014 en eigenlijk al langer. We zijn nu 7 (!) jaar veder sinds 2014. Mijn vraag is dus nog steeds: op welke manier kan ik in aanmerking komen voor een LD functie?”

De uitspraak luidt voor zover van belang als volgt:

“De Commissie overweegt allereerst dat zij, anders dan bijvoorbeeld de Landelijke

Bezwarencommissie Functiewaardering, niet bevoegd is zich inhoudelijk uit te spreken over de beschrijving en/of de waardering van een bepaalde functie. De vraag of [eiser01] op grond van de thans door hem uitgevoerde werkzaamheden in aanmerking komt voor promotie valt daarmee buiten de reikwijdte van deze procedure.

Aldus kan de door [eiser01] bestreden beslissing slechts marginaal worden getoetst. Dit omdat aan de werkgever bij de beoordeling of een werknemer in aanmerking komt voor een (hogere) functie een zekere mate van beleidsvrijheid toekomt en de Commissie niet op de stoel van de werkgever mag gaan zitten. De Commissie toetst derhalve of de werkgever in procedureel opzicht zorgvuldig heeft gehandeld en of de werkgever in dat licht bezien, gelet op de betrokken belangen, in redelijkheid tot zijn beslissing heeft kunnen komen om [eiser01] niet te bevorderen naar de functie van docent LD.

[eiser01] baseert zijn aanspraak op een LD-functie op een aan hem in 2014 door de toenmalige rector gedane toezegging dat hij na de pensionering van zijn directe collega op 1 augustus 2018, zou worden benoemd in een LD-functie.

Op grond van de overgelegde stukken en het verhandelde ter zitting is de Commissie van oordeel dat de werkgever deze toezegging onvoldoende heeft weersproken. [eiser01] heeft daarentegen deze toezegging juist aannemelijk gemaakt door verklaringen van de heer [naam03] en de heer [naam04] over te leggen. De heer [naam03] , die toen deel uitmaakte van de schoolleiding, verklaart expliciet in zijn e-mail aan [eiser01] d.d. 25januari 2022 dat de weergave van [eiser01] , dat de toenmalige rector hem in 2014 heeft toegezegd dat hij een LD-functie zou krijgen als collega [naam01] met pensioen zou gaan, juist is. De heer [naam04] , die in 2014 stafmanager was en eveneens deel uitmaakte van de toenmalige schoolleiding, bevestigt op 11 februari 2022 dat in 2014 in de schoolleiding is besproken dat [eiser01] toen geen LD-functie kon krijgen en dat dat pas kon als collega [naam01] zou stoppen met werken. Het standpunt van de werkgever dat, ook al zou de toezegging komen vast te staan, er eerst een vacature LD dient te zijn voordat [eiser01] in een LD functie kan worden benoemd, kan de Commissie niet volgen. Daarvan was destijds bij de benoemingen in het kader van het entreerecht ook geen sprake en bovendien was door het vertrek van de collega ruimte ontstaan. Daar komt nog bij dat de werkgever erkent dat er, hoewel het promotiebeleid en de functiemix daarvoor geen ruimte bieden, de afgelopen jaren toch werknemers in een LD-functie zijn benoemd.

Alles overziende is de Commissie van oordeel dat de werkgever niet in redelijkheid tot de beslissing heeft kunnen komen om [eiser01] niet in een LD-functie te benoemen.

Daarom zal de Commissie het beroep gegrond verklaren.”

Verklaringen

“Daarover heb ik toen aangegeven erg boos te zijn. Rector [naam02] gaf aan dat ze het goed kon begrijpen, en dat ze het me ook gunde. Maar het kon echt niet, zei ze ook. Daarop werd mij toegezegd dat ik LD zou krijgen als [naam01] met pensioen zou gaan. Deze toezegging is toen (helaas) niet op schrift gesteld. Je hebt mij hierna ook nog gemaild omdat je ervan baalde dat het zo voor mij gelopen was (omdat ik op dat moment niet in LD ingeschaald werd). In die mail schreef je: ‘Nogmaals jij verdient het om LD te krijgen, zoals ik mij over jouw functioneren uitgelaten heb, blijft onverminderd van kracht. Ik zal me dan ook hard blijven maken voor jouw promotie naar LD, Houdt vol want eens komt ie’

Kun jij deze lezing van de gebeurtenissen – als toenmalig [functie01] – bevestigen?”

[naam03] heeft daarop 25 januari 2022 het volgende geantwoord:

“Jouw weergave is correct. De LD functie van [naam01] was een belemmering om jou daar tevens in aan te stellen. Binnen de sectie was daar geen ruimte voor. De schoolleiding was toentertijd van mening dat er pas ruimte voor een LD functie voor jou beschikbaar zou zijn, als [naam01] zou stoppen met werken- met pensioen zou gaan. Men was van mening dat jij daar dan voor in aanmerking moest komen, dat je daar ook recht op zou hebben en jouw functioneren goed was. De financiële positie van de school vormde uiteindelijk een belemmering om dit te realiseren.”

Op 27 mei 2022 heeft [naam03] in aanvulling hierop schriftelijk verklaard:

“Nog even een toelichting op mijn vorige mail (naar aanleiding van jouw vraag of concretisering van wat ik precies bedoel).

Aan het einde van het schooljaar van 2014 is in het directieoverleg besproken dat jij LD zou gaan krijgen als [naam01] met pensioen zou gaan. Zoals eerder in mijn mail aangegeven, was de directie inderdaad van mening dat jij dan recht zou hebben op die LD functie. Jouw functioneren was goed.

[naam02] heeft aan mij toentertijd aangegeven dat ze dit nog met jou had besproken en deze toezegging aan jou had uitgesproken.”

“In de zomer van 2014 is in de directie gesproken over de LD situatie in de sectie geschiedenis. De door jou beschreven situatie klopt. In de directie is toen besproken dat je mede vanwege jouw goed functioneren dat je bij pensionering van [naam01] een LD functie zou krijgen. Of het hier een (absoluut) persoonlijk recht betreft of dat het ook zou moeten passen in het ontwikkeling van het functiebouwwerk dat in de plaats van het entreerecht kwam kan ik (nu) niet meer terughalen.”

“Ik heb je bericht met belangstelling gelezen en proef daarin je teleurstelling over de gang van zaken toen en nu.

Ik neem het je zeker niet kwalijk dat je deze zaak aan mij voorlegt, maar ik kan je helaas niet veel verder helpen aangezien ik mij het gesprek van acht jaar geleden waaraan jij refereert oprecht niet kan herinneren.

Het enige dat ik je aanraad is om het gesprek aan te gaan met je leidinggevende om te verkennen welke mogelijkheden er voor jou zijn binnen het Veurs Lyceum.

In reactie op een e-mail van [eiser01] heeft ze op 15 juni 2022 geschreven

“Knap hoor dat [naam04] en [naam03] zich gesprekken en agendapunten uit 2014 zo gedetailleerd herinneren. Dat geldt voor mij echter niet. Ik kan je derhalve niet verder helpen.”

De Cao VO

1. “De werknemer kan in beroep gaan tegen een door de werkgever genomen besluit inhoudende:

a. een disciplinaire maatregel (m.u.v. ontslag);

b. schorsing;

c. het direct of indirect onthouden van promotie;

d. de aanwijzing van een andere instelling of andere instellingen waaraan de werknemer werkzaamheden zal verrichten;

e. eenmalige inhouding periodieke verhoging.

2. De werkgever deelt de werknemer bij aangetekend schrijven mee dat de werknemer in de gelegenheid is om in beroep te komen bij de Commissie van Beroep, onder vermelding van het adres van de betrokken commissie en van de termijn binnen welke beroep openstaat.

3. Het beroep bedoeld in lid 1 wordt schriftelijk ingesteld binnen 6 weken nadat het besluit bij aangetekend schrijven aan de werknemer is meegedeeld.

4. Sociale partners zullen gedurende de looptijd van deze cao ten behoeve van bovengenoemde beroepsgronden één landelijke Beroepscommissie bijzonder onderwijs instellen.

5. De uitspraak van de Commissie is bindend.”

Bij lid 5 is een noot geplaatst met daarin de tekst:

“Dit laat onverlet de mogelijkheid om het geschil alsnog voor te leggen aan de kantonrechter, indien partijen zich niet kunnen vinden in de uitspraak van de Commissie.”

[eiser01] vordert dat de kantonrechter Spinoza bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, zal veroordelen tot:

I. benoeming van [eiser01] per 1 augustus 2018 (dan wel een in goede justitie te bepalen datum) in de functie van docent LD onder toekenning van de bijbehorende schaal en trede LD conform de Cao VO binnen twee weken na betekening van het daartoe strekkend vonnis, op straffe van een dwangsom van € 1.000,- voor iedere dag dat Spinoza hiermee in gebreke blijft tot een maximum van € 50.000,-;

II. betaling aan [eiser01] van het bedrag van € 28.494,- aan achterstallig salaris tot en met 31 december 2022 alsmede correcte verloning conform schaal LD vanaf die datum tot aan het rechtsgeldig einde van de arbeidsovereenkomst;

III. betaling aan [eiser01] van het bedrag van € 4.460,83 aan ten onrechte niet afgedragen pensioenpremies en afdracht van de conform schaal LD verschuldigde premies OP en AOP;

IV. betaling aan [eiser01] van de volledige wettelijke verhoging over de onder II en III genoemde bedragen ad € 16.063,42;

V. betaling aan [eiser01] van de wettelijke rente over de onder II en III genoemde bedragen ad € 1.540,97;

VI. betaling van de buitengerechtelijk gemaakte kosten van € 1.180,02 (incl. kantoorkosten en btw);

VII. betaling van de volledige (dan wel subsidiair de forfaitaire) proceskosten, aan de zijde van [eiser01] begroot op € 5.000,- + p.m., te vermeerderen met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf de dag van dagvaarding.

Spinoza vordert - voor zover noodzakelijk - dat de kantonrechter bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad:

I. het oordeel van de Commissie van Beroep van 18 juli 2022 zal vernietigen;

II. [eiser01] zal veroordelen tot betaling van de proceskosten binnen 14 dagen na de datum van de beslissing en – voor het geval dat voldoening van de proceskosten niet binnen de gestelde termijn plaatsvindt – te vermeerderen met de wettelijke rente over de proceskosten te rekenen vanaf de bedoelde termijn voor de voldoening;

III. [eiser01] te veroordelen tot betaling van de nakosten.