Uitspraken

Het verzoek van [verzoekers] is binnen de daartoe gestelde termijn ontvangen zodat hij in zoverre ontvankelijk is in zijn verzoek.

Ingevolge de artikelen 5:130 en 2:15 BW kan een der appartementsgerechtigden bij de kantonrechter vernietiging verzoeken van een besluit van een orgaan van de VvE onder meer voor zover dit in strijd is met de in artikel 2:8 BW nader omschreven redelijkheid en billijkheid. Voor de beoordeling is van belang dat in artikel 5:126 BW aan de VvE naast het beheer van de gemeenschap het toezicht is opgedragen over de nakoming van de verplichtingen van de afzonderlijke appartementseigenaren. In dat kader is het bestuur door middel van artikel 29 van het Modelreglement gemachtigd om boetes op te leggen bij overtreding.

[verzoekers] heeft bezwaren geuit tegen het gemis in artikel 22 van voldoende rechtsbescherming. Vooropgesteld wordt dat het bestuur, de ALV en de individuele appartementsgerechtigden zich te allen tijde jegens elkaar dienen te gedragen naar de eisen van redelijkheid en billijkheid. Het is de vraag of de voorliggende regeling van artikel 22 HR binnen dat kader voldoende waarborgen biedt. Hierbij is van belang dat de regeling een redelijk doel dient en gezien haar aard ook helder, handzaam en werkbaar dient te zijn. De VvE heeft voldoende aangetoond dat de regeling een redelijk doel dient namelijk een instrument bij de toezichthoudende taak van het bestuur, waarbij van de boeteregeling een prikkel dient uit te gaan tot het door eigenaren en gebruikers nakomen van hun verplichtingen.

Het ontbreken van een beroeps- en beslistermijn is niet ernstig nu men daarbij van redelijke termijnen dient uit te gaan. De VvE heeft naar voren gebracht dat het beroep op de eerstvolgende reguliere ALV-vergadering en zo nodig op een afzonderlijk eerder te beleggen wordt behandeld. Die werkwijze is niet onredelijk.

De vastgelegde boetebedragen worden niet onredelijk hoog geacht, te meer nu het gaat om maximumbedragen (22 lid 3 aanhef: “de volgende maximale boetes”) en het bestuur zeker ook bevoegd is gelet op de specifieke aard en ernst van de concrete overtreding een lagere boete op te leggen.

Bij al het voorgaande is van belang dat de individuele appartementsgerechtigde die het met een door bestuur aan hem opgelegde een boete niet eens, is voldoende mogelijkheden heeft om beroep in te stellen op de ALV en/of zo nodig een beroep te doen op de rechter. Zo zal hij bij de kantonrechter vernietiging van het besluit op zijn beroep van de ALV kunnen verzoeken en kan hij verweer voeren indien de VvE een invorderingsprocedure tegen hem voert. In beide procedures zal in beginsel op de VvE de bewijslast rusten omtrent het bestaan van de “aantoonbare overtreding” indien deze door de eigenaar/gebruiker zou worden betwist. Hierbij ligt het voor de hand dat die procedure tot invordering van de boete bij de rechter niet zal worden ingesteld, en ook geen succes zal oogsten, zolang het beroep op de ALV aanhangig is.

Het is gelet op het voorgaande niet nodig de boeteregeling uit te breiden in de door [verzoekers] voorgestane zin en vele andere denkbare bepalingen. De mogelijkheden daartoe zijn eindeloos. Het zal leiden tot een in verhouding tot de nog te beschermen belangen onnodig zware en uitgebreide regeling die mogelijk nog niet compleet zal zijn en ook weer allerlei vragen kan oproepen. De noodzaak en wenselijkheid ontbreekt omdat er voldoende waarborgen zijn door middel van het in voorkomend geval inroepen van de onafhankelijke en onpartijdige toetsing van elk individueel boetebesluit door de rechter. Aan de door [verzoekers] genoemde bezwaren en door hem gewenste waarborgen is in de regeling voldaan.

De slotsom van het bovenstaande is dat er geen grondslag is om het besluit van de ALV van de VvE tot de invoering van artikel 22 van het Huishoudelijk Reglement te vernietigen wegens strijd met de redelijkheid en billijkheid.

Het voorgaande brengt mee dat het verzoek van [verzoekers] zal worden afgewezen.

De door partijen aangevoerde argumenten die in het voorgaande niet aan de orde zijn gekomen behoeven geen bespreking, nu deze in het licht van hetgeen is vastgesteld en overwogen niet tot een andere beslissing kunnen leiden.