Uitspraken

Vast staat dat op 16 februari 2015 te Apeldoorn een vestiging van Christine le Duc is overvallen door een overvaller met een donkere huidskleur. Van deze overval zijn camerabeelden voorhanden en van enkele camerabeelden zijn zogenaamde stills (hierna: foto’s) gemaakt. Op deze foto’s is het gezicht van de overvaller slechts gedeeltelijk te zien, mede omdat de overvaller een muts draagt. De overvaller is op basis van deze foto’s en/of camerabeelden door enkele verbalisanten en getuigen onafhankelijk van elkaar herkend, als zijnde verdachte.

De rechtbank stelt voorop dat behoedzaam dient te worden omgegaan met herkenningen van foto’s en camerabeelden en de bewijskracht daarvan. Dit geldt te meer als deze herkenningen de belangrijkste bewijsmiddelen zijn die de betrokkenheid van een verdachte bij het hem ten laste gelegde kunnen aantonen, zoals in de onderhavige zaak het geval is.

De rechtbank twijfelt niet aan de oprechtheid van de verbalisanten en getuigen die zeggen verdachte op de betreffende foto’s en/of camerabeelden, al dan niet voor 100 procent, te herkennen. De vraag is echter of de herkenningen voldoende betrouwbaar zijn om tot een bewezenverklaring van het feit te kunnen komen.

De herkenningen zijn voornamelijk gebaseerd op de onderste helft van het gezicht van de persoon op de camerabeelden. Het gedeelte boven de ogen van de persoon is nergens op de beelden zichtbaar. De rechtbank ziet op zichzelf wel overeenkomsten tussen het onderste gedeelte van verdachtes gezicht en dat van de persoon op de beelden, maar meer dan dat kan worden vastgesteld dat de persoon een donkere huidskleur heeft – net als verdachte – kan in redelijkheid niet worden waargenomen. De rechtbank acht de beelden voorts niet van dusdanige kwaliteit dat onomstotelijk kan worden vastgesteld dat de overvaller verdachte is, ook niet door mensen die verdachte vaker hebben gezien. Naar het oordeel van de rechtbank is daarvoor een te klein gedeelte van het gezicht zichtbaar en zijn onvoldoende onderscheidende kenmerken van de persoon waar te nemen.

Daar komt bij dat de op de beelden zichtbare jas en schoenen van de overvaller op geen enkele manier aan verdachte kunnen worden gelinkt. Integendeel, hoewel de verbalisanten verdachte zeggen (mede) te herkennen aan de jas die de overvaller op de beelden draagt, is van de onder verdachte in beslag genomen jas vastgesteld dat deze jas weliswaar op de jas van de overvaller lijkt maar dat het niet dezelfde jas is.

Daarnaast zijn de onder verdachte in beslag genomen fiets en een mes onderzocht. Van de fiets kan slechts worden vastgesteld dat niet is uit te sluiten dat deze door de overvaller is gebruikt. Over het mes, dat overigens in de gemeenschappelijke keuken van de toenmalige woning van verdachte is aangetroffen, wordt geconcludeerd dat overeenkomsten lijken te bestaan tussen het onderzochte mes en het mes dat op de beelden is te zien. Ten aanzien van het aangetroffen mes en de fiets kan dus eveneens niet onomstotelijk worden vastgesteld dat deze te zien zijn op de beelden van de overval.

De aan verdachte verweten overval betreft een zeer ernstig feit dat veel impact moet hebben gehad op de medewerkster van Christine le Duc. Het is dan ook buitengewoon onrechtvaardig wanneer de dader van een dergelijk ernstig feit onbestraft blijft. Gelet op het vorenstaande bevinden zich echter naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende bewijsmiddelen in het dossier om te concluderen dat verdachte die overval heeft gepleegd. De rechtbank zal verdachte dan ook vrijspreken.

De in beslag genomen geprepareerde Albert Heijn boodschappentas dient te worden onttrokken aan het verkeer, aangezien dit voorwerp van zodanige aard is dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met het algemeen belang en de wet, nu het kan dienen tot het begaan van strafbare feiten.