Uitspraken

Tussen partijen staat vast dat Arkema niet de vereiste opzegtermijn in acht heeft genomen en hiermee de in artikel 7:672 lid 10 BW bedoelde vergoeding verschuldigd is. Arkema heeft erkend het loon over de opzegtermijn zoals vermeld op de als productie 32 in het geding gebrachte salarisspecificatie verschuldigd te zijn. Het loon inclusief vaste toeslagen, alsmede 109 vakantie-uren en het (pro rata) vakantiegeld en de (pro rata) eindejaarsuitkering waarmee volgens haar het bedrag van € 16.813,95 is gemoeid, stelt zij inmiddels te hebben betaald. Op het bedrag moet in mindering strekken het per abuis aan [verzoeker] over de maand januari 2017 uitbetaalde salaris, zodat [verzoeker] per saldo een bedrag van € 6.370,98 ontvangt, aldus Arkema. [verzoeker] is in zijn verzoek van een iets hoger loon uitgegaan, maar omdat hij de juistheid van de door Arkema vermelde bedragen bij gelegenheid van de mondelinge behandeling ook tot uitgangspunt heeft genomen, wordt er vanuit gegaan dat deze correct zijn.

Omdat bij gelegenheid van de mondelinge behandeling het bedrag nog niet op de rekening van [verzoeker] stond, zal het verzoek in zoverre worden toegewezen.

Arkema heeft betoogd dat [verzoeker] (schriftelijk) met de opzegging heeft ingestemd, zodat niet is opgezegd in strijd met artikel 7:761 BW en dus geen billijke vergoeding kan worden toegekend. Arkema verwijst in dit verband naar de door [verzoeker] op 30 december 2016 gestuurde e-mail, waarvan de inhoud hiervoor onder r.o. 2.5 is weergegeven.

Dit verweer wordt verworpen, waartoe het volgende wordt overwogen.

Een (vrijwillige) beëindiging van de arbeidsovereenkomst kan voor de werknemer ingrijpende gevolgen hebben. Vanwege deze mogelijke ingrijpende consequenties mag niet al te snel worden aangenomen dat de verklaringen of gedragingen van de werknemer zijn gericht op het instemmen met een opzegging. Uit bedoelde e-mail van [verzoeker] kan, anders dan door Arkema kennelijk voorgestaan, niet worden afgeleid dat de wil van [verzoeker] daadwerkelijk was gericht op het beëindigen van de arbeidsovereenkomst. De bewoordingen die [verzoeker] heeft gebruikt kunnen evenzeer in die zin worden verstaan dat hij geen (juridische) strijd wilde aangaan over de opzegging. Van een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring inhoudend dat [verzoeker] akkoord gaat met de beëindiging van de arbeidsovereenkomst is hiermee geen sprake. De vraag die partijen verdeeld houdt of de instemming als bedoeld in het eerste lid van artikel 7:671 BW ook nog kan worden gegeven nadat de opzegging reeds is gedaan, behoeft daarom geen beantwoording.

Met betrekking tot de hoogte van de vergoeding overweegt de kantonrechter het volgende. Uit de wetsgeschiedenis volgt dat de hoogte van de billijke vergoeding – naar haar aard – in relatie moet staan tot het ernstig verwijtbare handelen of nalaten van de werkgever, en niet tot de gevolgen van het ontslag voor de werknemer. Als ontslag het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever, dan moet de werknemer hiervoor volgens die wetsgeschiedenis worden gecompenseerd, ook om dergelijk handelen of nalaten van de werkgever te voorkomen. De hoogte van de billijke vergoeding moet daarom worden bepaald op een wijze die en op het niveau dat aansluit bij de uitzonderlijke omstandigheden van het geval.

In dit geval neemt de kantonrechter tot uitgangspunt dat, zoals blijkt uit hetgeen hiervoor reeds is overwogen, een redelijke grond voor opzegging van de arbeidsovereenkomst bestond, meer in het bijzonder de grond als bedoel in artikel 7:669 lid 3 aanhef en sub e of g BW. Arkema heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat zij, in het geval zij niet tot overeenstemming met [verzoeker] zou zijn gekomen en niet zou hebben opgezegd, (reeds) in januari 2017 een ontbindingsverzoek zou hebben ingediend. Uitgaande van de door de rechtbank in acht te nemen termijnen voor de behandeling van en uitspraak op een dergelijk verzoek en gelet op het ernstig verwijtbaar handelen van [verzoeker] - waarmee de kantonrechter het einde van de arbeidsovereenkomst zou hebben bepaald met voorbijgaan aan de opzegtermijn -, is aannemelijk dat de arbeidsovereenkomst in elk geval per de door Arkema genoemde datum van 1 juni 2017 zou zijn geëindigd.

In de omstandigheid dat Arkema in strijd met de geldende voorschriften heeft opgezegd ligt besloten dat deze wijze van opzegging Arkema ernstig valt aan te rekenen. Hiervoor is echter reeds overwogen dat [verzoeker] het feit dat de arbeidsovereenkomst door Arkema is beëindigd, geheel aan zichzelf te wijten heeft. De billijke vergoeding wordt daarom, mede in aanmerking genomen dat Arkema een schadevergoeding wegens onregelmatige opzegging dient te betalen, vastgesteld op uitsluitend het bedrag dat [verzoeker] misloopt met het door Arkema handelen in strijd met de wettelijke voorschriften, derhalve op één maandsalaris te vermeerderen met de pensioenschade. Dit bedrag wordt begroot op € 3.250,00 bruto.