Uitspraken

Bij [verzoeker] is een autistische stoornis met co-morbide kenmerken van ADHD gediagnosticeerd. Hij heeft jeugdhulp nodig door opgroei- en opvoedingsproblemen. Aan [verzoeker] ouders is een aantal jaren een pgb toegekend voor individuele begeleiding en eens in de twee weken voor logeren. Laatstelijk is - voor zover hier van belang - bij besluit van 6 april 2016 voor de periode van 16 mei 2016 tot 16 mei 2017 aan [verzoeker] jeugdhulp toegekend in de vorm van een pgb voor logeeropvang bij de zorgverlener in een particuliere omgeving voor € 300, - per weekend, vervoerskosten voor de weekenden waarop de logeeropvang plaatsvindt en begeleiding individueel zorgverlener in de huidige particuliere omgeving.

Op 28 februari 2017 hebben [verzoeker] ouders een aanvraag herindicatie jeugdhulp in de vorm van een pgb ingediend. Er is verzocht om ondersteuning van 6 uur per week tegen een tarief van € 27.50 per uur. Daarnaast is verzocht om een pgb voor 18 weekenden logeeropvang tegen een tarief van € 300, - per weekend en 8 weekenden logeeropvang tegen een tarief van € 202, - per weekend en voor 6 weekenden vakantieopvang tegen een tarief van € 300, - per weekend. Op 11 april 2017 heeft er een zogenoemd ‘keukentafelgesprek’ plaatsgevonden tussen [verzoeker] moeder, zijn begeleidster [begeleidster] en namens verweerder Nadia Schenk en Ingrid Huisinga. Alle bevindingen zijn neergelegd in een verslag van 1 mei 2017.

Verweerder heeft op basis van de hiervoor genoemde verslaglegging van 1 mei 2017 bij het bestreden besluit voor de periode van 16 mei 2017 tot 1 januari 2018 aan [verzoeker] ondersteuning voor 4,5 uur per week individuele begeleiding toegekend in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb) tegen een tarief van € 39,42 per uur en daarnaast ondersteuning voor 20 weekenden (40 etmalen) weekendopvang eveneens in de vorm van een pgb tegen een tarief van € 94,77 per etmaal.

Bij [verzoekster] is een complexe neuro psychiatrische ontwikkelingsstoornis gediagnostiseerd. Zij voldoet aan PDD-NOS criteria, maar dit dekt niet de volledige omvang van haar ontwikkelingsstoornis. Aan [verzoekster] ’s ouders is eveneens een aantal jaren een pgb toegekend. Laatstelijk is - voor zover hier van belang - bij besluit van 1 april 2016 voor de periode van 1 mei 2016 tot 1 mei 2017 aan [verzoekster] jeugdhulp toegekend in de vorm van een pgb voor thuisbegeleiding vanuit STMR en logeeropvang bij de zorgverlener in een particuliere omgeving voor € 300, - per weekend, plus vervoerskosten voor de weekenden waarop de logeeropvang plaatsvindt en begeleiding individueel zorgverlener in de huidige particuliere omgeving.

Op 28 februari 2017 hebben [verzoekster] ‘s ouders een aanvraag herindicatie jeugdhulp in de vorm van een pgb ingediend. Voor [verzoekster] is verzocht om ondersteuning individuele begeleiding in de vorm van een pgb voor 6 uur per week tegen een tarief van € 27,50 per uur. Daarnaast is verzocht om een pgb tegen een tarief van € 300, - per weekend voor 18 weekenden logeeropvang en 8 weekenden logeeropvang tegen een tarief van € 202, - per weekend plus 6 weekenden vakantieopvang tegen een tarief van € 300, - per weekend.
Op 11 april 2017 heeft er een zogenoemd ‘keukentafelgesprek’ plaatsgevonden tussen [verzoekster] ’s moeder, haar begeleidster [begeleidster] en namens verweerder Nadia Schenk en Ingrid Huisinga. Alle bevindingen zijn neergelegd in een verslag van 18 april 2017.

Verzoekers stellen - kort samengevat - dat verweerder hun zorgbehoefte heeft miskend en bovendien heeft nagelaten de benodigde expertise bij het onderzoek in te zetten. Verzoekers hebben meer individuele begeleiding nodig dan is toegekend. Gelet op de kaders zoals inmiddels gevormd in de recente jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep voldoet verweerders besluitvorming daar niet aan. Verweerder is daarnaast niet bevoegd de hoogte van het budget vast te stellen. Ten onrechte hebben verzoekers ouders geen bestedingsvrijheid van het toegekende budget (meer). Door vermindering van het pgb ontstaan er acute problemen bij de logeeropvang.

Verweerder stelt dat het spoedeisend belang ontbreekt omdat er een pgb om zorg in te kopen beschikbaar is gesteld. Hiermee kunnen de ouders voorlopig de benodigde zorg inkopen.

Verweerder heeft ter zitting gesteld dat in verleden uit coulance een jaar een pgb is toegekend tegen een (te) hoog tarief. Dat tarief in 2016 was kunstmatig verhoogd. Verweerder heeft bij de bestreden besluiten voor dit jaar aansluiting gezocht bij regionaal toegekende standaardbedragen wat feitelijk neer komt op een bedrag van € 94,77 per etmaal voor logeeropvang. Die tarieven zijn gebaseerd op afspraken met zorginstellingen die het goedkoopst zorg kunnen aanbieden. Verweerder kan desgevraagd de wettelijke grondslag van de gehanteerde tarieven niet aangeven.

De voorzieningenrechter gaat na of er een voorlopige voorziening moet worden getroffen omdat de beslissing op bezwaar niet kan worden afgewacht. Daarbij moet een afweging worden gemaakt tussen aan de ene kant het belang van verzoekers dat zo snel mogelijk een voorziening wordt getroffen en aan de andere kant het belang van verweerder bij de onmiddellijke uitvoering van het besluit. Dit staat in artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht.

Bij de afweging van de belangen houdt de voorzieningenrechter onder andere rekening met de kans dat het bezwaar van verzoekers slaagt en of het besluit rechtmatig is genomen. De voorzieningenrechter zal een zogenoemd voorlopig rechtsmatigheidsoordeel geven. Als de kans van slagen klein is, is er voor de voorzieningenrechter weinig reden om in te grijpen en een voorlopige voorziening te treffen. De voorzieningenrechter zal daarom beoordelen of de bezwaren van verzoekers een redelijke kans van slagen heeft.

De gemeenteraad heeft ter uitvoering van de artikelen 2.9, 2.10, 2.12 en 8.1.1, vierde lid, van de Jeugdwet de Verordening “Verordening jeugdhulp gemeente Geldermalsen 2015” vastgesteld. Gelet op de recente jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep dient de essentialia van een voorzieningenpakket in de Verordening te worden vastgesteld. De in dit geding door verweerder toegepaste tariefdifferentiatie dient hiertoe te worden gerekend. Het college is niet bevoegd de hoogte van het pgb vast te stellen nu de Verordening daarvoor geen grondslag biedt. Naar voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter zijn de bestreden besluiten niet rechtmatig genomen.

De voorzieningenrechter wijst de verzoeken dan ook toe en treft de voorlopige voorziening dat de bestreden besluiten zijn geschorst tot zes weken na verzending van de beslissingen op bezwaar voor zover deze besluiten zien op de hoogte van de toegekende pgb’s voor logeeropvang. De voorzieningenrechter bepaalt dat verzoekers vanaf de dag van indiening van hun verzoeken om voorlopige voorziening (2 juni 2017) tot zes weken na verzending van de te nemen besluiten op bezwaar aanspraak kunnen maken op een pgb overeenkomstig hun aanvragen van 28 februari 2017.

Omdat de voorzieningenrechter het verzoek toewijst, bepaalt de voorzieningenrechter dat verweerder aan verzoekers het door hen betaalde griffierecht vergoedt.

De voorzieningenrechter veroordeelt verweerder in de door verzoekers gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de voorzieningenrechter op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 990, - (1 punt voor het indienen van de (identieke) verzoekschriften, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 495, - en een wegingsfactor 1).