Uitspraken

Wraking van een rechter is slechts mogelijk op grond van feiten of omstandigheden waardoor de rechterlijke onpartijdigheid schade zou kunnen lijden. Daarvan kan sprake zijn indien de rechter jegens een partij vooringenomen is of indien de vrees van een partij daarvoor objectief gerechtvaardigd is. Bij de beoordeling daarvan moet voorop staan dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich uitzonderlijke omstandigheden voordoen die zwaarwegende aanwijzingen opleveren voor het oordeel dat de rechter jegens een partij een vooringenomenheid koestert, althans dat bij die partij dienaangaande bestaande vrees objectief gerechtvaardigd is (HR 24 oktober 1995 NJ 1996,484). Uit de artikelen 36 en 37 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (hierna: Rv) en het vermoeden van onpartijdigheid volgt dat de verzoeker concrete feiten en omstandigheden moet aanvoeren waaruit objectief afgeleid moet worden dat de rechter jegens een partij vooringenomen is of de vrees van een partij dat dat zo is objectief gerechtvaardigd is. Met inachtneming hiervan overweegt de wrakingskamer het volgende.

Namens verzoeker is op 30 november 2017 bij de rechtbank Gelderland een deelgeschilprocedure aanhangig gemaakt. Bij brief van 18 december 2017 van de rechtbank is onder meer aangegeven dat de zaak wordt behandeld door de rechter en dat er in beginsel een spreektijd van maximaal 20 minuten per partij wordt aangehouden. Bij brief van 4 januari 2018 heeft de raadsvrouw van verzoeker om een ruimere spreektijd verzocht en is de rechter tevens in overweging gegeven om de zaak naar een meervoudige kamer te verwijzen. Namens [bedrijf] is bij brief van 5 januari 2018 verzocht om verzoeker niet-ontvankelijk te verklaren in zijn verzoek in het deelgeschil, omdat het geschil zich volgens haar niet leent voor behandeling in een deelgeschilprocedure en dat het geschil in een bodemprocedure aan de rechtbank voorgelegd dient te worden.

Op 15 januari 2018 heeft een medewerker van de rechtbank Gelderland gebeld met de raadsvrouw van verzoeker. Op verzoek van de rechter heeft hij aan de raadsvrouw voorgelegd of verzoeker, gelet op de reactie van de wederpartij, aanleiding zag om in overweging te nemen de zaak in te trekken en een bodemprocedure te starten. Dit gelet op de aard van het deelgeschil en de kosten die een eventuele niet-ontvankelijkheidverklaring met zich zou kunnen brengen, aldus de rechter. Verzoeker heeft betwist dat dit argument tijdens het telefoongesprek is genoemd.

De betwisting van verzoeker dat vorenstaand argument tijdens het telefoongesprek is genoemd, neemt niet weg dat de rechter dit argument wel voor ogen had. Hoe dan ook, de vraag is of in de (telefonisch) voorgelegde vraag de partijdigheid van de rechter tegen verzoeker besloten ligt of de objectief gerechtvaardigde vrees daarvoor.

De wrakingskamer stelt voorop dat het de taak van de rechter is om (zo nodig) voor, tijdens en na de zitting de regie te voeren. Dat heeft de rechter in dit geval ook gedaan. De wrakingskamer is van oordeel dat de namens de rechter aan verzoeker gestelde vraag of verzoeker, gelet op de reactie van de wederpartij, aanleiding zag om in overweging te nemen de zaak in te trekken en een bodemprocedure te starten, dusdanig neutraal is geformuleerd dat hieruit niet de conclusie kan worden getrokken dat al vaststaat dat de rechter verzoeker bij het doorzetten van de deelgeschilprocedure niet-ontvankelijk zou worden verklaard. Evenmin is daartoe de schijn gewekt. Onvoldoende aannemelijk is geworden dat de rechter anders dan enkel om pragmatische redenen de reactie van [bedrijf] (de brief van 5 januari 2018) aan verzoeker heeft willen voorhouden, met daarbij de vraag of dit eventueel aanleiding gaf om te kiezen voor een andere te bewandelen weg. De keuze voor de te bewandelen weg bleef voorbehouden aan verzoeker. Indien de te bewandelen weg volgens verzoeker de deelgeschilprocedure is, zou hij bij de mondelinge behandeling daarvan zijn argumenten omtrent de ontvankelijkheid van het verzoek naar voren hebben kunnen brengen. De rechter heeft verzoeker geen effectieve rechtsgang ontnomen, noch vooraf al een oordeel geuit over (de ontvankelijkheid van) de deelgeschilprocedure, zodat naar het oordeel van de wrakingskamer er geen sprake is van vooringenomenheid, dan wel de objectief gerechtvaardigde schijn hiervan.. De wrakingsgrond faalt.

De wrakingskamer wijst het wrakingsverzoek daarom af.