Uitspraken

In een document uit het systeem van de huisarts van [eiser] is het volgende opgenomen.

Relevante regels uit het journaal.

14-09-16 verwijzing hoog – laag bed gemaakt ivm aankomend knie ok. Heeft slaapkamer op zolder en vraagt bed voor beneden: gefaced naar medipoint

03-05-16 naar: machtiging

03-05-16 Tel vrouw zijn bij medipoint voor een rolstoel. Loopt nu op krukken maar dat lukt nog geen 50 meter meer. Hebben een machtiging hiervoor nodig.

30-03-16 Anesthesiologie: Twee drukpunten in rechter knie. Triggerpoint injectie.

02-02-16 Orthopedie: Neuroompje in proximale deel litteken linker knie. p pijnpoli.

09-02-16 Tel vrouw: bij apotheek en ziet dat er diclofenac is voorgeschreven . Dit heeft hij eerder gehad en hielp toen niet. Daarbij maagpijn. Vragen tramadol. Iom Erik acc

09-02-16 veel pijn knie, alleen pcm is onthoudtbaar. Iom Erik: diclofenac 3x50mg + 4x2 pcm.

28-01-16 Verwijzing st. maartenskliniek ivm knie klachten is hij eerder geweest. Veel klachten knieën sinds december. Voelt helemaal niet goed. Gisteren nu ook nog knie verdraait op werk (vrachtwagenchauffeur). Knieën erg stijf. Gat nu ook met de voet naar binnen lopenn. Klachten waren vooral links. Overweegt nu toch een knieprothese. Wordt er in zijn werk erg door belemmerd. VG: 1990 Open mediane meniscectomie rechter knie 2008 hoge tibiakop osteotomie rechter knie 2009 osteosynthese materiaal verwijderd 2009 Tibaikop osteotomie linker knie.

[eiser] bezoekt de bedrijfsarts voor het eerst op 9 februari 2016. In het formulier ‘actueel oordeel van de bedrijfsarts’ van die datum is onder meer het volgende opgenomen.

4. Verloop van de ongeschiktheid tot werken

Werknemer heeft lichamelijke klachten die hem beperken met lopen en staan (heeft hulpmiddelen). Meneer wacht op nader onderzoek en behandeling. De 1e afspraak is door wachttijden in de zorg gepland op 11 april. Gezien de beperkingen is werkhervatting in eigen werk niet mogelijk. Er zijn wel mogelijkheden om hem in passend werk in te zetten indien beschikbaar (rekening houdende met de beperkingen). In de praktijk zou dat voornamelijk zittend werk kunnen zijn (administratie e.d.) Prognose is onduidelijk gezien het ontbreken van de diagnose. De belastbaarheid zal nadat het diagnostisch traject is gestart opnieuw beoordeeld moeten worden.

In de brief van 5 augustus 2016 schrijft [eiser] aan [gedaagde sub 2] het volgende.

Tijdens het verrichten van mijn werkzaamheden op 28 januari jongsleden heb ik letselschade op gelopen. Naar aanleiding van dit ongeval stuur ik u deze brief.

Op grond van artikel 6:162 BW en artikel 7:658 BW stel ik u hierbij aansprakelijk voor alle schade die het gevolg is van dit ongeval. Ik ga ervan uit dat u het ongeval, in overeenstemming met artikel 9 van de arbeidsomstandighedenwet, heeft aangegeven bij de Arbeidsinspectie.

In het vervolg van de brief geeft [eiser] aan dat zijn schade als gevolg van het bedrijfsongeval aanzienlijk is, dat hij naast fysieke schade ook mentale schade heeft en stelt [gedaagde sub 2] aansprakelijk voor alle schade die hij ten gevolge van dat arbeidsongeval heeft geleden en nog zal lijden.

De toenmalige gemachtigde van [eiser] bericht [gedaagde sub 2] in de brief van 16 november 2016 het volgende.

Client is op 1 juni 2015 middels een uitzendovereenkomst in dienst getreden bij uw opdrachtnemer Repay HRM Services N.V. Op grond van de uitzendovereenkomst is cliënt bij u tewerkgesteld als besteller, voor (minimaal) 40 uur per week. Het dienstverband is geëindigd op 28 juli 2016.

Bij de uitoefening van zijn werkzaamheden heeft cliënt nooit (veiligheids)instructies en/of hulpmiddelen ter beschikking gesteld gekregen, terwijl hij (bijna) dagelijks zeer zware pakketten c.q. objecten heeft moeten bezorgen. De bestelbussen waarmee cliënt de pakketten heeft vervoerd waren niet voorzien van een laadklep en bij het uitladen van de bestelbus en de bezorging van de pakketten kon cliënt geen hulpmiddelen gebruiken zoals een pompwagen, een kar of een steekwagen. Zo heeft cliënt pakketten tot ca. 90 kilogram, waaronder koelkasten en wasmachines, handmatig uit de bestelbus moeten tillen en bij de geadresseerden afgeleverd. Hiervoor moest cliënt soms grote afstanden lopend afleggen, omdat hij met de bestelbus niet (na)bij het afleveradres kon komen (bijvoorbeeld in het centrum van Arnhem).Cliënt heeft de pakketten telkens alleen, dus zonder extra mankracht, handmatig moeten lossen en lopend moeten afleveren.

Cliënt heeft meerdere malen bij verscheidene bij u werkzame personen (o.a. planners [naam 1] en [naam 2] en loodsbaas [naam 3]) verzocht om hulpmiddelen en/of (veiligheids)instructies. Om onbegrijpelijke redenen is hier nooit gehoor aan gegeven.

In de middag van 27 januari 2016 – rond 13.00 / 13.30 uur – heeft cliënt schade opgelopen tijdens de uitoefening van zijn werkzaamheden. Bij het uitladen van de Mercedes bestelbus, die niet was voorzien van een laadklep, en bij het tillen van diverse pakketten in Ede zonder (til)hulpmiddelen, heeft cliënt zijn knie verdraaid. Cliënt is zijn werkdag op 27 januari 2016 begonnen om 6.30 uur. Uit loyaliteit en angst om zijn baan te verliezen heeft cliënt zijn werkzaamheden toch tot 18.30 uur voortgezet. Cliënt heeft zichzelf diezelfde dag nog bij u ziek gemeld, in de persoon van de hoofdplanner ([naam 1]).

De volgende ochtend, op 28 januari 2016, heeft cliënt zich tevens bij Repay HRM Services N.V. ziek gemeld in de persoon van mevrouw [naam 4]. Op diezelfde dag (28 januari 2016) heeft cliënt een bezoek gebracht aan de huisarts. De huisarts heeft cliënt voor nader onderzoek direct doorverwezen naar het ziekenhuis. Zijn arts heeft zware pijnstillers aan hem moeten voorschrijven. Cliënt heeft wekenlang met krukken gelopen en in een rolstoel gezeten, toen lopen – ook met behulp van krukken – niet meer mogelijk bleek. Inmiddels is cliënt op 27 september 2016 aan beide knieën geopereerd en heeft hij een kunstknie gekregen.

(…)

Als materieel werkgever (de inlener c.q. opdrachtgever) bent u immers op grond van art. 7:658 lid 4 BW, ertoe gehouden maatregelen te treffen die redelijkerwijs noodzakelijk zijn om schade als voormeld te voorkomen. U heeft echter in het geheel geen (preventieve) maatregelen getroffen of aanwijzingen gegeven, ook niet nadat door cliënt meerdere malen om hulpmiddelen en veiligheidsinstructies is verzocht. Tegen deze achtergrond hebt u onvoldoende zorg voor de veiligheid van cliënt betracht, terwijl op u als materieel werkgever een ruime zorgplicht rust ter voorkoming dat cliënt in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade lijdt. Cliënt houdt u dan ook volledig aansprakelijk voor de door hem geleden en nog te lijden schade.

Ook Repay is in een brief van dezelfde datum opnieuw aangeschreven en aansprakelijk gesteld voor de door [eiser] geleden en nog te lijden schade als gevolg van het bedrijfsongeval op 27 januari 2016. Deze brief is nagenoeg gelijkluidend aan de hiervoor geciteeerde brief aan [gedaagde sub 2] met dien verstande dat Repay wordt aangeduid als formeel werkgever en dat wordt aangegeven dat zij aansprakelijk is op grond van artikel 7:658 lid 1 BW.

Repay reageert op de brief van (de gemachtigde van) [eiser] in zijn brief gedateerd 30 november 2016, onder meer als volgt.

De heer [eiser] heeft bij zijn ziekmelding, en tijdens zijn ziekmelding nimmer ter sprake gebracht dat zijn klachten het gevolg zijn van een arbeidsongeval tijdens de werkzaamheden bij [naam rechtsvoorganger], dan wel dat zijn klachten het gevolg zijn van het uitoefenen van zijn functie voor de werkzaamheden bij [naam rechtsvoorganger]

Sterker nog, uw cliënt heeft altijd aangegeven dat hij bekend is met knieklachten en voorafgaand aan de ziekmelding van 27 januari 2016 al een lange reeks van onderzoeken en klachten heeft gehad. Deze onderzoeken, behandelingen en klachten hebben voor een groot deel voorafgaand aan het dienstverband bij [naam rechtsvoorganger] en Repay HRM Services NV plaatsgevonden. De heer [eiser] heeft zelfs een zogenoemde No Risk polis bij het UWV doordat hij eerder een ziektewetuitkering heeft ontvangen. Deze heeft hij echter gedurende het dienstverband bij Repay HRM Services NV bewust verzwegen.

Uw cliënt heeft er zelf gekozen om werkzaamheden te gaan verrichten in een functie waarvan hij op voorhand wist dat deze fysiek te zwaar zouden kunnen zijn gezien zijn eerder uitval door soortgelijke klachten. Wij erkennen dan ook niet dat wij als werkgever aansprakelijk zijn inzake de fysieke en de benoemde mentale klachten van uw cliënt.

[eiser] baseert zijn vorderingen, tegen de achtergrond van de vaststaande feiten, op de volgende – zakelijk weergegeven – stellingen.

Repay, als formeel werkgever, is op grond van art. 7:658 lid 1 Burgerlijk Wetboek (verder: BW) verplicht de werkomgeving en materialen waarmee [eiser] de arbeid moest verrichten op zodanige wijze in te richten en te onderhouden, alsmede die maatregelen te nemen, die redelijkerwijs nodig zijn ter voorkoming dat [eiser] in de uitoefening van zijn functie schade lijdt. Diezelfde verplichting rustte op [gedaagde sub 2] als materieel werkgever op grond van art. 7:658 lid 4 BW.

[eiser] is op 27 januari 2016, omstreeks 13.00 en 13.30 uur, tijdens de uitoefening van zijn werkzaamheden voor [gedaagde sub 2], een bedrijfsongeval overkomen. Als gevolg hiervan is [eiser] arbeidsongeschikt geraakt en is het voor hem niet meer mogelijk geweest terug te keren bij Repay dan wel [gedaagde sub 2].

[eiser] is van mening dat Repay en [gedaagde sub 2] aansprakelijk zijn voor de door hem als gevolg van dat ongeval geleden en nog te lijden (letsel-)schade. [gedaagde sub 2] heeft immers, ondanks dat [eiser] hier herhaaldelijk om heeft verzocht, nooit gehoor gegeven aan de verzoeken van [eiser] tot verstrekking van hulpmiddelen, zoals een pompwagen, een kar of steekwagen over te gaan, dan wel aan hem (veiligheids)instructies verstrekt. Dit klemt te meer waar [eiser] (bijna) dagelijks pakketten/objecten tot circa 90 kilo geheel op eigen kracht moest tillen en verplaatsen om deze bij de geadresseerden te kunnen afleveren.

Het hem overkomen ongeval had voorkomen kunnen worden als Repay en [gedaagde sub 2] voldoende zorg hadden betracht voor de veiligheid en gezondheid van [eiser] die, zoals bekend bij Repay en [gedaagde sub 2], al vóór de indiensttreding bij Repay en [gedaagde sub 2] en dus al voor het arbeidsongeval, knieklachten had.

[eiser] heeft verder ter gelegenheid van de comparitie van partijen aangevoerd dat hij op 27 januari 2016 direct na het arbeidsongeval (de hoofdplanner van) [gedaagde sub 2] in kennis heeft gesteld van het hem overkomen arbeidsongeval. Hij heeft zijn dienst vervolgens nog wel afgemaakt en zich aan het eind van de dag, als gevolg van het arbeidsongeval, ziek gemeld. Op 28 januari 2016 heeft hij zich, ook onder vermelding van het hem overkomen arbeidsongeval, ziek gemeld bij Repay.

Hoewel [eiser] direct de toedracht van zijn letsel bekend heeft gemaakt en hij de toedracht daarvan ook heeft gemeld aan de bedrijfsarts, is dit niet in de verslaglegging van de bedrijfsarts terug te vinden. Het heeft er, aldus [eiser], alle schijn van dat aldus de werkelijke toedracht van zijn letsel en de term “bedrijfsongeval” bewust uit de verslaglegging zijn gehouden.