Uitspraken

[verweerder] is op 1 juni 2015 in dienst getreden bij KWPN als adjunct-directeur, op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van drie jaar. Sinds medio 2017 is hij Directeur Communicatie & Bedrijfsvoering, tegen een salaris van € 9.000,00 bruto per maand, exclusief vakantietoeslag en variabele bonus. Op 21 januari 2018 is de arbeidsovereenkomst omgezet in een overeenkomst voor onbepaalde tijd.

[verweerder] vormt samen met [naam 1] (hierna [naam 1] ), de Directeur Fokkerij & Innovatie, de tweehoofdige directie binnen KWPN. KWPN is een vereniging, waarin de Ledenraad het besluitvormend orgaan is. De ledenraad verkiest de (vijf) leden van het Algemeen Bestuur (hierna: AB). De directieleden worden door het AB benoemd. In de Ledenraad van 13 december 2017 is [naam voorzitter AB] (hierna: [naam voorzitter AB] ) benoemd tot voorzitter van het AB. Ook is in die vergadering een nieuwe penningmeester benoemd.

[naam 1] heeft, kort na het aantreden van de nieuwe bestuursleden, bij het AB melding gemaakt van ernstige samenwerkingsproblemen met [verweerder] . Het AB heeft bij e-mail van
20 december 2017 aan [verweerder] en [naam 1] geschreven: “(…) Er zijn verschillende gesprekken gevoerd met jullie de afgelopen tijd over het functioneren van de tweehoofdige directie. We hebben geconstateerd dat de samenwerking stroef verloopt tussen beide directieleden. (…) het bestuur wil graag van jullie een concreet voorstel zien hoe jullie gaan samenwerken en de directievoering willen gaan invullen. (…) We zien jullie gezamenlijke voorstel graag tegemoet voor 12 januari a.s. (…)”.

[verweerder] en [naam 1] hebben op 8 januari 2018 samen een gesprek gevoerd. [verweerder] heeft hiervan een verslag gemaakt. In dit verslag is te lezen: “(…) [naam 1] geeft aan dat hij goed nagedacht heeft over de ontstane situatie en dat hij een verdere samenwerking binnen de collegiale directie niet ziet zitten. Hij heeft geen vertrouwen meer in [verweerder] [ [verweerder] ]. Ook vindt hij dat [verweerder] niet integer is. [verweerder] geeft aan dat het hem beschuldigen van niet integer zijn onacceptabel is en naar zijn mening een zeer onterechte aantijging is. (…) [naam 1] geeft aan dat hij er goed over nagedacht heeft en dat hij de consequenties ziet, maar dat verdere samenwerking geen zin heeft. (…) Na ca een half uur wordt het overleg beëindigd. [naam 1] geeft aan dat hij het bestuur morgen per email op de hoogte zal stellen van zijn besluit. (…)”.

Bij e-mail van 9 januari 2018 heeft [naam 1] aan het AB geschreven: “(…) Ik benadruk dat ik uitdrukkelijk geen twijfel heb aan de ingeslagen weg van een collegiale directie. Het pijnpunt zit in de uitvoering er van met [verweerder] . In het afgelopen jaar zijn mij een aantal voorvallen bekend geworden die maken dat ik zwaarwegende redenen heb om te twijfelen aan [verweerder] integriteit. (…) Maar ook zijn inhoudelijk functioneren en de wijze waarop hij (geen) uitvoering geeft aan de samenwerking/collegiale directie, maken dat ik onvoldoende vertrouwen heb in een vruchtbare toekomst. (…) De belangrijkste reden is het gebrek aan integriteit van [verweerder] , wat zeer slecht is voor de goede naam & faam van KWPN en waarvoor ik geen mede-verantwoordelijkheid wens te dragen. (…) verdere onderbouwing (…) geef ik graag, maar dan wel in een breder onafhankelijk integriteitsonderzoek waarbij meerdere menden gehoord worden. (…)”.
[verweerder] heeft in een e-mail van dezelfde datum aan het AB geschreven : “(…) Dat de samenwerking tussen [naam 1] en mij niet soepel verloopt is evident en bij alle partijen bekend. (…) het is niet gepast om elkaar proberen kapot te maken op de manier die Johan voor ogen heeft. Op deze manier wordt niet alleen het KWPN geschaad, maar wordt ook mijn goede naam te grabbel gegooid. (…) Als het bestuur besluit tot een integriteitsonderzoek zoals door [naam 1] wordt voorgesteld, zal ik daar mijn volledige medewerking aan verlenen, maar het zal mijn reputatie schaden als dit naar buiten komt. Ik hecht er dan ook veel waarde aan dat er een begin van een onderbouwing wordt gegeven voor een zo zware beschuldiging als dat Johan die nu doet. De beschuldigingen die ik tot dusver voor de voeten geworpen heb gekregen, behelzen niet meer dan de normale wrijving die inherent zijn aan een organisatie in transitie met gedeeld leiderschap met twee verschillende leiderschapsstijlen. Ik voel mij dan ook tot op het bot beledigd door mijn collega directeur. (…)”.
2.6. [naam 1] heeft, op verzoek van het AB, een lijst opgesteld met punten waaruit zou moeten blijken dat [verweerder] niet integer is en deze lijst op 25 januari 2018 aan het AB gezonden. Het AB heeft een reactie op de lijst gevraagd aan de vorige penningmeester van het AB, de heer [naam 2] . Deze heeft op 12 februari 2018 zijn reactie aan het AB gegeven, waarbij zijn oordeel is dat uit de door [naam 1] aangereikte informatie niet volgt dat [verweerder] niet integer is.

Het AB heeft de heer [naam 3] (hierna: [naam 3] )verzocht gesprekken te voeren met [naam 1] en [verweerder] om te bezien of de impasse in de samenwerking binnen de directie kon worden opgelost. In een notitie van 4 februari 2018 aan het AB schrijft [naam 3] dat de ene directuer een extern integriteitsonderzoek noodzakelijk vindt om zaken aan het licht te brengen, terwijl de andere directeur vindt dat de vraag naar een integriteitsonderzoek eerst van tafel moet alvorens er een gesprek over een oplossing kan plaatsvinden. Zijn voorstel is vervolgens: “(…) Nu geen integriteitsonderzoek, want partijen zouden (onder begeleiding) prima in staat moeten zijn met elkaar, en in overleg vast te stellen wat wenselijk, dan wel gepast is en wat niet. (…)”.

Het AB heeft de vorige bestuursvoorzitter, de heer [naam 4] (hierna: [naam 4] ), gevraagd om naar aanleiding van de onder 2.10 genoemde brief met [verweerder] te spreken. Dit gesprek heeft op 28 februari 2018 plaatsgevonden. In het verslag van het gesprek aan het AB schrijft [naam 4] dat hij heeft aangegeven dat het mediationtraject in twee delen zal worden geknipt, namelijk een gesprek over de integriteitsissues en een gesprek over het wegnemen van wantrouwen en het weer op professionele wijze samenwerken.

Het AB heeft bij brief van 12 maart 2018 aan [verweerder] geschreven dat allereerst de aandacht gericht zal worden op de integriteitskwestie en dat [naam 3] in kaart zal brengen welke issues er spelen en of deze wel of niet de integriteit betreffen. Daarna zullen vervolgstappen beoordeeld worden. Daarnaast verzoekt het AB [verweerder] te bevestigen dat hij medewerking zal verlenen aan mediation zonder nadere voorwaarden. [verweerder] heeft deze bevestiging op 14 maart 2018 gegeven.

Op 14 maart 2018 heeft de PVT zich nogmaals schriftelijk tot het AB gewend en meegedeeld dat de situatie verder verslechterd is.
Het AB heeft deze brief en de brief van de PVT van 30 januari 2018 doorgestuurd naar [verweerder] , als bijlage bij een uitnodiging voor een gesprek op 19 maart 2018.

Het AB heeft op 19 maart 2018 besloten tot het inschakelen van een forensisch accountant, BDO, om onderzoek te doen in de integriteitskwestie. BDO heeft op 2 juli 2018 een rapport uitgebracht.

KWPN verzoekt dat de kantonrechter bij beschikking, uitvoerbaar bij voorraad, de arbeidsovereenkomst tussen partijen zal ontbinden op de kortst mogelijke termijn, op grond van een verstoorde arbeidsrelatie, dan wel op grond van andere omstandigheden, die zodanig zijn dat van KWPN in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

KWPN heeft hieraan ten grondslag gelegd dat sinds eind 2017/begin 2018 in toenemende mate sprake is van een verstoorde arbeidsrelatie. De ernstige en aanhoudende samenwerkingsproblemen tussen [naam 1] en [verweerder] hebben de relatie met de PVT en het AB onder druk gezet. Het AB heeft diverse malen geprobeerd, onder meer via mediation, de directeuren aan te zetten tot verbetering van de situatie, maar dit is niet gelukt, ook vanwege de houding van [verweerder] . Om de patstelling te doorbreken en de rust in de organisatie te herstellen is het nodig dat van beide directeuren afscheid genomen wordt. Hoewel de rol van [naam 1] in het ontstaan de situatie wel anders is dan die van [verweerder] , is ook de positie van [verweerder] onhoudbaar. [verweerder] heeft niet meegewerkt aan verbetering van de samenwerking en de berichten van de PVT over [verweerder] nopen tot ingrijpen. In dit geval kan van KWPN niet gevergd worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren, zodat deze ontbonden dient te worden.

[verweerder] voert verweer tegen de vordering. Hij betwist dat sprake is van een blijvend verstoorde arbeidsrelatie. Hij is door [naam 1] ten onrechte beschuldigd van niet-integer handelen. Het AB heeft een zwabberende koers gevaren en heeft [verweerder] in onzekerheid gelaten over de aard en inhoud van de door [naam 1] opgestelde lijst met ‘issues’. Het onderzoek van BDO heeft [verweerder] vrij gepleit, maar vervolgens heeft het AB, ondanks eerdere toezeggingen, geen mediation ingezet. Dat er terechte problemen zouden zijn met het gedrag van [verweerder] is onjuist, maar is ook niet eerder met hem besproken, zodat hij daarop – indien al nodig – geen verbeteringen heeft kunnen doorvoeren.
Er is wel een verstoorde relatie met [naam 1] , maar niet met het AB of personeelsleden en in elk geval is er geen duurzame verstoring. Voor zover nodig zou mediation de verhoudingen kunnen herstellen. KWPN handelt ernstig verwijtbaar jegens [verweerder] door hem te slachtofferen. Er is geen enkele reden om [verweerder] niet weer aan het werk te laten gaan. Voor zover ontbinding zou worden uitgesproken heeft [verweerder] recht op een transitievergoeding van € 12.702,75 netto, althans € 12.492,33 bruto en een billijke vergoeding van € 225.000,-, inclusief een vergoeding voor pensioenschade en immateriële schade.

Het verweer mondt uit in een tegenverzoek, waarbij [verweerder] de kantonrechter verzoekt om:
primair:
I. het verzoek tot ontbinding van KWPN af te wijzen,
II. KWPN te veroordelen om binnen twee dagen na de beschikking [verweerder] weder te werk te stellen op straffe van een dwangsom
subsidiair, bij toewijzing van het verzoek van KWPN:
III. KWPN te veroordelen om aan [verweerder] de transitievergoeding toe te kennen van
€ 12.702,75 netto, althans € 12.492,33 bruto, alsmede
IV. KWPN te veroordelen om aan [verweerder] een billijke vergoeding van € 225.000,- te voldoen, althans een door de kantonrechter te bepalen bedrag,
zowel primair als subsidiair:
V. KWPN te veroordelen om aan [verweerder] te betalen het netto-equivalent van een bedrag van € 518 bruto, althans € 351 bruto per maand, te vermeerderen met 8% vakantiegeld vanaf 1 januari 2018 tot de dag waarop de arbeidsovereenkomst met [verweerder] rechtsgeldig zal zijn geëindigd,
VI. KWPN te veroordelen om aan [verweerder] te betalen het netto-equivalent van € 9.331,- bruto,
VII. KWPN te veroordelen in de proceskosten.

Op de stellingen en verweren van partijen zal hierna, voor zover van belang, worden ingegaan.