Uitspraken

Op 16 maart 2016 hebben eiseressen als “gastvrouw” ieder een overeenkomst met de Stichting gesloten (productie 1 van eiseressen). In die overeenkomst (hierna te noemen: de overeenkomst) is onder meer het volgende bepaald:

“(…)

Op 3 november 2017 hebben eiseressen en de overige vrijwilligers een e-mailbericht (productie 2 van eiseressen) ontvangen van hun coördinatoren bij de Stichting ( [coördinator 1] en [coördinator 2] , hierna te noemen: de coördinatoren) waarin het volgende is medegedeeld:

“(…)

Eerder had ik gemeld dat wij gevraagd zijn om onze diensten in de wachtkamer van het

radiotherapeutisch centrum en hematologie aan te bieden.

Zoals [naam 1] in zijn mail vertelde dat er drie vrijwilligers per dagdeel zijn ingedeeld. De bedoeling is dat de vrijwilligers van dat dagdeel onderling overleggen over de verdeling.

Het lijkt ons verstandig dat op een dagdeel wat afwisseling is, dat niet één vrijwilliger de hele periode beneden is. We gaan er vanuit dat we dit allemaal goed kunnen oplossen.

(…)”

Bij e-mailbericht van 8 november 2017 (productie 3 van eiseressen) heeft [coördinator 2] het volgende medegedeeld aan de vrijwilligers:

“(…)

De afgelopen dagen stroomt mijn mailbox vol met vragen/opmerkingen over onze inzet en

kritiek op de gang van zaken op de afd. Radiotherapie/Hematologie op de begane grond.

Geeft niet, blijf dat vooral zo doen. Daar ben ik voor. (…)

Wees ervan verzekerd dat elke vorm van kritiek ter harte wordt genomen en dat geen enkele

opmerking terzijde zal worden geschoven !

Er is voortdurend en veelvuldig contact tussen de coördinatoren (…) onderling en met de contactpersonen in het ziekenhuis. lk hou jullie op de hoogte !

(…)”

Bij e-mailbericht van 13 december 2017 (productie 4 van eiseressen) heeft [eiseres sub 1] het volgende aan de coördinatoren bericht:

“(…)

lk vind het (…) jammer dat er nu ook verwacht wordt om beneden werkzaamheden te gaan doen.

lk heb enkele weken geleden al telefonisch aan [coördinator 1] ( [coördinator 1] , Rb) laten weten dat ik liever boven bij oncologie wil blijven. Samen met (… [eiseres sub 2] , Rb) werken wij goed samen, één die de hele ochtend op de poli blijft en de ander vast op de dagbehandeling, dit ook om een vast gezicht te blijven tijdens de ochtend zodat patiënten ook dezelfde persoon

blijven zien.

[coördinator 1] gaf aan dat dit ook mogelijk is, maar waar ik nu steeds tegen aan loop is dat ik nu wel aan de nieuwe vrijwilligster moet uitleggen dat ik boven wil blijven. Ik vind dit een hele vervelende situatie!

Is het een idee om een lijst te maken met vrijwilligers die het geen probleem vinden om beneden te staan, zodat diegene die dat niet willen gewoon kunnen blijven doen wat ze al die jaren al met veel enthousiasme doen!

(…)”

Bij e-mailbericht van 4 januari 2018 (productie 5 van eiseressen) heeft [eiseres sub 2] aan [coördinator 1] medegedeeld dat het haar voorkeur heeft om samen met [eiseres sub 1] op de afdeling oncologie te blijven werken omdat het wisselen van beneden naar boven een onrustige situatie oplevert. [eiseres sub 2] heeft daarbij het volgende geschreven:

“(…)

Wij snappen best dat één en ander kan veranderen maar niet iedere verandering is een verbetering.

Natuurlijk hebben wij dit probleem ook met het personeel besproken (…), zij willen ook liever niet dat er teveel wordt gewisseld.

(…)

Ik zou het heel jammer vinden om overgeplaatst te worden naar een afdeling waar ik me niet prettig bij voel.

(…)

lk voel me prettig bij hetgeen wat ik nu doe, ik geloof dat dat ook de bedoeling is van vrijwilligerswerk, je prettig voelen om je voor 100% te kunnen inzetten waarvoor je gekomen bent.

Mocht het zo zijn dat de onrust blijft over het wisselen van boven naar beneden, wat niet te hopen is, wil ik graag nog een keer met je rond de tafel, ik zou het jammer vinden om ermee te stoppen, die mag nooit de reden zijn vrijwilligers te verliezen!

ik denk nl dat jullie naar een vorm moeten gaan zoeken om beneden en boven los van elkaar te gaan zien.

(…)”

Op 28 februari 2018 hebben eiseressen het volgende e-mailbericht (productie 7 van eiseressen) gestuurd aan mevrouw [naam vrijwilligerscoördinator] , vrijwilligerscoördinator van het ziekenhuis:

“(…)

Zouden wij met jou een keer kunnen afspreken over het functioneren op Poli-Oncologie en

dagbehandeling omdat er wat onduidelijkheden zijn ivm wisseling, wij zijn door [coördinator 1] hierop aangesproken omdat wij in een mail en telefoongesprek hebben aangegeven dat het erg onrustig is en wij hier ons niet in kunnen vinden.

Sorry dat wij dit buiten het THH en [coördinator 1] en [naam 2] doen, maar wij zouden graag jou mening willen horen.”

Op 7 maart 2018 heeft een gesprek plaatsgevonden tussen eiseressen, [coördinator 1] en de heer [lid dagelijksbestuur van de stichting] , lid van het dagelijks bestuur van de Stichting. Naar aanleiding van dit gesprek sturen [coördinator 1] en [lid dagelijksbestuur van de stichting] op 7 maart 2018 het volgende e-mailbericht (productie 8 van eiseressen) aan eiseressen:

“Naar aanleiding van ons gesprek vanmiddag hebben wij nog uitgebreid nagedacht wat er voor mogelijkheden er zijn om de werkzaamheden als THHE zo goed mogelijk vorm te geven in het oncologisch centrum.

Al eerder is er overleg geweest met [naam vrijwilligerscoördinator] over de invulling van onze taken. Daarbij lijkt het roulatieschema toch het meest praktisch en zodanig, dat daarmee de aandacht voor de patiënt zo maximaal mogelijk is en ook het plezier voor de gastheer/vrouw is gegarandeerd.

In onderling overleg kan ook gekozen worden om één gastheer/vrouw continue boven en de twee anderen rouleren op de begane grond en de dagbehandeling.

We hopen hiermee een werkzame oplossing te hebben gevonden om op die manier er te kunnen zijn voor de patiënten.

Graag horen we op korte termijn of jullie je hierin kunt vinden.”

Op 8 maart 2018 heeft een gesprek plaatsgevonden tussen eiseressen en [naam vrijwilligerscoördinator] . Van dat gesprek heeft [naam vrijwilligerscoördinator] een verslag (productie 1 van de Stichting) gemaakt waarin onder meer het volgende staat:

“(…)

Ze geven 2 punten aan.

Ik heb duidelijk aangegeven dat punt 1 en 2 met elkaar strijd.

Als punt 1 heel belangrijk is, betekent het ook dat zij alleen beneden ingedeeld kunnen worden (iedereen gelijke rechten)

Ik heb gezegd dat ze hierin ook voor hun zelf een keuze moeten maken en dit met jullie moeten bespreken.

Ze zeggen dat er veel onrust is bij meerdere vrijwilligers, wat ik niet herken.

Ja, sommige vrijwilligers vinden het beneden minder leuk. Maar nu we rouleren heb ik het idee dat we wel een bepaalde modus hebben gevonden.

(…)”

Op 11 april 2018 heeft [eiseres sub 2] in een overdrachtsschrift dat op de afdeling in het ziekenhuis ligt, het volgende geschreven:

“Heel erg druk, beneden niet!

Nog even wat opmerkingen

Als er patiënten niet zijn aangemeld, stuur ze dan niet eerst naar beneden en laat ze ook niet nog even een nw pasje laten maken, de afspraak die ze hebben moet gewoon doorgaan!

Wij kunnen ze echt zelf (…) aan melden → ?

Ook een opmerking van de dag behandeling

Gesprekken met de patiënten kunnen erg vermoeiend zijn

Praat niet over jezelf en laat ze zoveel mogelijk met rust!!

Wij hebben vanmorgen al diverse patiënten gehad die daar opmerkingen over hadden.

(…)”

Na het gesprek heeft [coördinator 1] bij e-mailbericht van 9 mei 2018 de overige vrijwilligers (productie 10 van eiseressen) als volgt bericht:

“Na twee uitvoerige gesprekken met [eiseres sub 2] en [eiseres sub 1] hebben … ( [coördinator 2] , rb) en ik afgelopen middag het afsluitende gesprek met ze gevoerd omdat er al geruime tijd onrust was over oa hun werkwijze.

We hadden tot dit afscheid in het MT-overleg van afgelopen vrijdag eenstemmig besloten.

Deze twee vrijwilligs hadden hiervoor weinig of geen begrip en hebben dan ook boos afscheid genomen.

(…)”

Op 25 oktober 2018 heeft een gesprek plaatsgevonden in aanwezigheid van [voorzitter van de Stichting] , [lid dagelijksbestuur van de stichting] , [coördinator 2] , [coördinator 1] , eiseressen en mr. Tomlow.

Bij e-mailbericht van 26 oktober 2018 (productie 12 van eiseressen) heeft mr. Tomlow onder meer het volgende bevestigd naar aanleiding van hetgeen is besproken:

“(…)

In het gesprek heb ik aangegeven dat cliënten niet kunnen leven met het feit dat zij na vele jaren als goed functionerend vrijwilligster opeens op 9 mei 2018, na afloop van hun werkzaamheden, door de heer [coördinator 2] en mevrouw [coördinator 1] onaangekondigd op gesprek geroepen zijn, opeens allerlei verwijten kregen waar ze nog nooit van gehoord hadden en/of nog nooit om weerwoord was gevraagd en verzocht werden hun pasje in te leveren en te vertrekken.

Diezelfde dag is er nog een e-mail door mevrouw [coördinator 1] , mede namens de heer [coördinator 2] , aan alle vrijwilligers gestuurd (…)

De coördinator had niet eens het fatsoen om cliënten afschrift te sturen van deze e-mail, die

gekwalificeerd kan worden als pure stemmingmakerij, zeker gezien het navolgende.

De heer [lid dagelijksbestuur van de stichting] opende het gesprek met de mededeling dat er op 7 maart 2018 een gesprek had plaatsgevonden, waaruit gebleken was dat men er niet uitgekomen was en dat voorstellen die gedaan werden voor cliënten onbespreekbaar waren. Namens cliënten heb ik deze lezing uitdrukkelijk weersproken en ik heb de heer [lid dagelijksbestuur van de stichting] gewezen op zijn eigen verslag van dit gesprek, waaruit iets heel anders blijkt, namelijk dat partijen er uitgekomen waren en dat cliënten daarna conform het voorstel van de heer [lid dagelijksbestuur van de stichting] zouden gaan werken. In dit gesprek is op geen enkele wijze enige andere kwestie aan de orde gekomen.

Op mijn vraag wat dan de bezwaren tegen cliënten waren, waardoor zo abrupt en grievend afscheid genomen moest worden, gaf u een toelichting, inhoudende dat "de groep” zich niet meer prettig voelde met cliënten, omdat cliënten zich opstelden alsof ze meer te vertellen hadden en meer rechten hadden, waardoor een steeds lastiger situatie zou zijn ontstaan. Cliënten zouden zich op allerlei privileges hebben laten voorstaan en toen door één van de cliënten een schriftelijke mededeling in het schriftje gedaan werd omtrent functioneren op de werkvloer werd dat beschouwd als de druppel.

Namens cliënten heb ik aangegeven dat nimmer deze thans geuite kritiek met cliënten besproken is en dat het toch op de weg van leidinggevenden gelegen had om dit met cliënten te bespreken, voor zover die ruis er al zou zijn.

Op mijn vraag of deze kritiek ooit besproken was, bleef het antwoord schuldig.

Verder heeft mevrouw [eiseres sub 2] aangegeven dat zij, (…) cliënten wel degelijk conform roulatieschema gewerkt hebben.

De kritiek van cliënten is dat zij nimmer betrokken zijn geweest bij een kennelijke (valse)

beeldvorming en dus ook niet daarop kunnen worden aangesproken. Op zijn minst hebben zij recht op weerwoord. Kennelijk is er sprake van veel misverstanden of opgeroepen misverstanden, maar dat kan cliënten niet toegerekend worden.

(…)

Cliënten zijn dus van mening dat de abrupte beëindiging per 9 mei 2018 geen steun vindt in de feiten. Cliënten hebben hierdoor zowel materieel als immaterieel grote schade geleden, waaronder reputatieschade.

U begrijpt dat als je op 9 mei 2018 een brief stuurt naar 60 mensen met een inhoud als hiervoor aangegeven, dat dit grievend is en verder ook onjuist.

(…)

Na schorsing heeft u aangegeven dat inderdaad er fouten gemaakt waren en dat het allemaal heel vervelend was. Er werd excuus aangeboden, maar daar moest het dan maar bij blijven. Ik heb aangegeven dat cliënten hiermee niet kunnen leven en dat niet uitgesloten is dat cliënten de zaak aan de rechter voorleggen.

(…)

Voor alle duidelijkheid, cliënten waren en blijven bereid redelijke instructies op te volgen.

(…)

Nogmaals verzoek ik namens cliënten te heroverwegen om alsnog in te gaan op de suggestie van cliënten tot wedertewerkstelling. Ik verzoek u mij uw standpunt kenbaar te maken uiterlijk vrijdag 9 november 2018.

Namens cliënten bericht ik u dat in geval u dit voorstel afwijst, ik namens cliënten sommeer cliënten weder tewerk te stellen per woensdag 14 november 2018, bij gebreke waarvan cliënten zich vrij achten om het geschil aan de rechter voor te leggen en wedertewerkstelling te vorderen.”

In reactie heeft [voorzitter van de Stichting] van de Stichting bij brief van 7 november 2018 onder meer als volgt aan mr. Tomlow bericht:

“(…) Bij de werkzaamheden van al onze mensen ligt de focus op de gasten, hun zorgen en hun behoeftes. Terecht zeggen u en uw cliënten dat zij als gastvrouw richting de gasten goed hebben gefunctioneerd. Naast deze focus op de gasten is het voor onze vrijwilligersorganisatie van groot belang dat er een goede onderlinge werksfeer en samenwerking is, dat de werkafspraken die gemaakt worden ook gevolgd worden, en dat er sprake is van een onderlinge collegialiteit.

In 2017 zijn de voorbereidingen gestart om ook in de wachtkamer van het radiotherapeutisch instituut en van de nieuw geopende polikliniek op de begane grond met een gastvrouw aanwezig te zijn. (…). In de voorbereiding hierop hebben verschillende gastvrouwen waaronder uw cliënten aangegeven liever niet op de radiotherapeutische afdeling (“beneden”) te willen werken. De coördinatoren hebben toen besloten en gecommuniceerd naar deze vrijwilligers dat er nog verder gekeken en overlegd zou worden.

De coördinatoren hebben toen een werkwijze/roosterindeling ontworpen waarbij er sprake is van “roulatie”, zodat geen enkele vrijwilliger de gehele periode “beneden” hoefde te zijn. Deze werkwijze is ook afgestemd met mevrouw [naam vrijwilligerscoördinator] , leidinggevende bij het Oncologisch centrum.

(…) [coördinator 1] heeft hierop met de vrijwilligers gesprekken gevoerd die bezwaren of

bedenkingen hadden. Deze hebben ingestemd om volgens dit roosteer te gaan werken. Op 13 februari 2018 heeft eenzelfde gesprek plaatsgevonden met uw cliënten. Zij hadden nog steeds bedenkingen tegen het rouleren en wilden liever alleen “boven” werken. Uiteindelijk gaf mevrouw [eiseres sub 2] aan het te willen proberen, en mevrouw [eiseres sub 1] gaf aan dit beslist niet te willen.

In de weken na dit gesprek ontstond er onrust en onvrede bij andere vrijwilligers (…)

doordat uw cliënten niet naar beneden wilden (mevrouw [eiseres sub 2] heeft het wel 1 keer gedaan), zij de hele tijd beneden moesten zijn, i.p.v. de afgesproken roulatie.

Hierop is er weer op 7 maart 2018 met uw cliënten gesproken door de coördinator en Hr. [lid dagelijksbestuur van de stichting] . In dit gesprek is nogmaals gezegd en toegelicht dat het ingevoerde roulatieschema de werkwijze is die nu wordt gehanteerd en van toepassing is voor alle gastvrouwen. Mevrouw [eiseres sub 1] gaf nogmaals aan dat zij niet beneden wilde werken. Dezelfde dag is er een mail naar uw cliënten gestuurd, waarin wordt herhaald en aangegeven dat er besloten is volgens een roulatie schema te werken. Maar als de 3 gastvrouwen in onderling overleg samen ervoor kiezen dat 1 gastvrouw de gehele periode “beneden” werkt, dat dat ook kan. (…)

De dag erna, op 8 maart 2018 hebben uw cliënten ook een gesprek gehad met mevrouw [naam vrijwilligerscoördinator] waarin ook de werkwijze en het schema is besproken. Uw cliënten gaven opnieuw aan dat zij van mening zijn dat “niet rouleren” in hun ogen een beter alternatief is, en dat ze graag alleen boven werken. Mevrouw [naam vrijwilligerscoördinator] heeft aangegeven dat zij ziet dat, dankzij het rouleren de vrijwilligers (waarvan sommige ook liever niet beneden werken), er een modus is gevonden.

Ook in de periode na deze gesprekken hebben uw cliënten niet de bereidheid getoond om

“beneden” te werken, waardoor de derde vrijwilliger die gelijktijdig in het rooster stond, gedwongen werd beneden te werken. Dit was niet volgens de vastgestelde werkwijze en ook was er geen situatie waarbij “dit in onderling overleg samen was besloten”. Dit had tot gevolg dat andere vrijwilligers bij de coördinatoren aangaven niet meer met uw cliënten te willen samenwerken omdat ze “steeds naar beneden werden gestuurd”.

Op 11 april 2018 schrijft een van uw cliënten, mevr. [eiseres sub 2] een verhaal in het “opschrijfschrift” (...) over een andere vrijwilliger dat deze zich niet netjes zou

hebben gedragen op de dagbehandeling. Dit schrift wordt door iedereen gelezen, en een andere vrijwilliger die dit leest belt de coördinator (… [coördinator 1] ) omdat zij vond dat deze tekst niet kan. De coördinator is daarop naar de polikliniek gegaan en heeft de bladzijde met deze tekst uit het schriftje gescheurd. Ook heeft zij navraag gedaan bij de dagbehandeling of er klachten waren over vrijwilligers. Daar waren ze verbaasd en hadden geen klachten van patiënten gehoord.

Het opschrijven van eventuele kritische opmerkingen of klachten in de richting van andere

vrijwilligers in het “opschrijfschrift”, in plaats van deze te bespreken met de coördinator is niet de juiste werkwijze en heeft de onderlinge verhouding en samenwerking tussen uw cliënten en de andere vrijwilligers en de coördinatoren verder verslechterd en onder druk gezet.

Op 4 mei 2018 was er een MT-vergadering waarin de situatie is besproken; (…)

De samenwerking met en communicatie richting de andere vrijwilligers en coördinatoren is zodanig verstoord en tot zodanige onrust geleid dat in deze MT-vergadering is besloten de samenwerking met uw cliënten te beëindigen.

(…)

In vervolg op het in uw brief gedane verzoek om de beslissing die genomen is op 4 mei 2018 door het MT te heroverwegen, heeft het Dagelijks Bestuur dit gedaan.

Er is samen besproken en onderzocht of wij een oplossing zien op basis waarvan uw cliënten zouden kunnen terugkeren als vrijwilliger in het oncologisch centrum waarbij er een nieuwe situatie gecreëerd kan worden waarin uw cliënten niet hoeven samen te werken met de 2 coördinatoren en de andere vrijwilligers waarmee de samenwerking is verstoord. Maar zo’n “nieuwe start “ in een situatie waarbij de verstoorde samenwerking en de ontstane emoties bij uw cliënten en bij de andere betrokken vrijwilligers vermeden kan worden of een minimale rol spelen, is niet aanwezig.

Terugkeer van uw cliënten zou direct leiden tot het vertrek van enkele andere vrijwilligers.

Als dagelijks bestuur steunen wij het door het MT genomen besluit, en delen u mede dat cliënten niet hun werkzaamheden op 14 november, of op enige andere datum, kunnen hervatten.

Onze beslissing laat echter onverlet dat wij het betreuren afscheid te moeten nemen van mevrouw [eiseres sub 1] en mevrouw [eiseres sub 2] . Wij weten dat zij met grote inzet patiënten hebben gewerkt. Misschien willen en kunnen zij een nieuwe start maken bij een ander inloophuis.”

"Op 9 mei 2018 heeft Toon Hermanshuis bij monde van [coördinator 1] en [coördinator 2] een e-mail verstuurd aan circa 60 collegae/vrijwilligers van de dames [eiseres sub 1] en [eiseres sub 2] . Deze e-mail is door de Rechtbank Gelderland, Locatie Arnhem jegens verzoeksters als onrechtmatig aangemerkt qua inhoud als grievend qua toonzetting. De Rechtbank Gelderland, Locatie Arnhem heeft Toon Hermanshuis bevolen dit oordeel zonder commentaar per e-mail aan de adressanten van de e-mail van 9 mei 2018 te 13:20 uur kenbaar te maken."

op straffe van een dwangsom van € 500,00 per dag met een maximum van € 10.000,00

voor iedere dag dat rectificatie uitblijft;

Eiseressen leggen onder meer aan hun vorderingen ten grondslag dat het ontslag (de opzegging) naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. De Stichting heeft de opzegtermijn van 4 weken niet in acht genomen en er was geen sprake van een situatie die onmiddellijk ontslag rechtvaardigde.

Volgens eiseressen staat bovendien niets aan hun terugkeer in de weg, vooral ook omdat er geen enkele reden meer is voor onrust omdat met ingang van 2019 geen vrijwilligers meer op de begane grond van het ziekenhuis werken. Ten slotte stellen eiseressen dat zij belang hebben bij de rectificatie omdat hun reputatie is aangetast.

De Stichting voert ten verwere samengevat aan dat de overeenkomst voor beide partijen ook zonder opzegtermijn was op te zeggen. Die vrijheid en flexibiliteit voor partijen hangt samen met de aard van de vrijwilligersovereenkomst. De Stichting heeft bij de opzegging zorgvuldig gehandeld. Er zijn verschillende gesprekken geweest waarin met eiseressen is gesproken over de door hun geuite bezwaren. De overeenkomt is beëindigd omdat eiseressen zich ook na de gesprekken niet aan de vastgestelde werkafspraken hebben geconformeerd en daarmee de bodem onder een goede samenwerking hebben uitgehaald.

De inhoud van het e-mailbericht van 9 mei 2018 is niet onrechtmatig, maar juist geschreven om te voorkomen dat er wilde verhalen de ronde zouden gaan doen.

De vorderingen van eiseressen zijn dan ook niet toewijsbaar, aldus de Stichting.