Uitspraken

Overwegingen

1. Bij akte van levering, op 14 december 2015, heeft de heer [persoon D] aan eiseres geleverd zijn 25/100ste aandeel in het vermogen van de [beleggingsmaatschap E] , waaraan is gekoppeld de gerechtigheid tot een zelfde breuk in een aantal beleggingspanden.

2. De [beleggingsmaatschap E] is opgericht door de gezamenlijke eigenaren van 44 appartementsrechten in het winkelcentrum [F] te [plaats in Nederland] . De eigendom van de onroerende zaken ligt bij de gezamenlijke eigenaren in onverdeeld eigendom.

3. In geschil is of eiseres op grond van de uitzondering van artikel 2, derde lid, van de Wet op belastingen van rechtsverkeer (WBR) geen overdrachtsbelasting verschuldigd is.

4. Tussen partijen is niet in geschil dat als sprake is van een belastbaar feit de naheffingsaanslag van € 78.675 juist is.

5. Eiseres voert aan dat sprake is van een overlap tussen artikel 2, eerste lid, van de WBR en artikel 2, derde lid van de WBR. In dat geval dient het Scheepjeshofarrest1 analoog te worden toegepast. Daarnaast moet volgens eiseres een gelijke behandeling plaatsvinden door een meer economische benadering toe te passen. Het maatschapsvermogen is een afgescheiden vermogen en een meer economische benadering leidt ertoe dat in wezen sprake is van een situatie zoals omschreven in artikel 2, derde lid van de WBR.

6. Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat artikel 2, derde lid van de WBR niet van toepassing is omdat de juridische eigendom ook is overgedragen. Op grond van artikel 2, eerste lid van de WBR, is in dat geval overdrachtsbelasting verschuldigd. Het Scheepjeshofarrest kan niet analoog worden toegepast, omdat in dat arrest de bewaarder de juridische eigendom behield en alleen de economische eigendom was overgedragen.

7. Als hoofdregel geldt dat overdrachtsbelasting wordt geheven ter zake van de verkrijging van in Nederland gelegen onroerende zaken of van rechten waaraan deze zijn onderworpen.2 Onder verkrijging wordt mede begrepen de verkrijging van de economische eigendom als bedoeld in het tweede lid van artikel 2 van de WBR. In het derde lid van dat artikel staat een uitzondering op het tweede lid met betrekking tot de verkrijging van rechten van deelneming in een beleggingsfonds of een fonds voor collectieve beleggingen in effecten, als bedoeld in artikel 1:1 van de Wet op het financieel toezicht.

8. De rechtbank stelt voorop dat een beleggingsfonds in de vorm van een maatschap niet zelf de juridische en/of economische eigendom van onroerende zaken kan verkrijgen. Slechts een natuurlijk persoon of een rechtspersoon kan de juridische en/of economische eigendom van onroerende zaken verkrijgen.

9. Niet in geschil is dat eiseres niet alleen een aandeel in het vermogen van de maatschap heeft verkregen, maar ook een 25% onverdeeld aandeel in de juridische eigendom van de appartementsrechten. Zowel de juridische als de economische eigendom is aan eiseres overgedragen. Eiseres bezit de onverdeelde eigendom van de appartementsrechten naar rato van haar belang in de maatschap en is op grond van artikel 2, eerste lid, van de WBR belasting verschuldigd. Artikel 2, tweede en derde lid, van de WBR zijn dan niet van toepassing, omdat deze leden slechts van toepassing zijn als alleen de economische eigendom is overgedragen.

10. Omdat eiseres ook de juridische eigendom heeft verkregen, heeft verweerder terecht gesteld dat het Scheepjeshofarrest niet analoog toepasbaar is. In het Scheepjeshofarrest werd immers alleen de economische eigendom overgedragen.

11. Gelet op het voorgaande dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

12. Nu eiseres geen afzonderlijke beroepsgronden tegen de in rekening gebrachte belastingrente heeft aangevoerd, dient ook het beroep inzake de beschikking belastingrente ongegrond te worden verklaard.

13. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.