Uitspraken

In dit kort geding dient, mede op basis van hetgeen partijen naar voren hebben gebracht, te worden beoordeeld of de in deze zaak aannemelijk te achten omstandigheden een ordemaatregel vereisen dan wel of de vordering van [eisende partij] in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft dat het gerechtvaardigd is op de toewijzing daarvan vooruit te lopen door het treffen van een voorziening zoals gevorderd. Het navolgende behelst dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

[eisende partij] vordert huuropschorting tot 70% vanaf 1 mei 2020 tot en met 19 mei 2021. Als gevolg van de, volgens haar als onvoorziene omstandigheden, althans een gebrek te duiden, verplichte sluiting van haar onderneming lijdt zij een dusdanig verlies - door de accountant op basis van voorlopige cijfers begroot op ca € 90.000,- - dat zij niet onverminderd aan haar verplichtingen uit de huurovereenkomst kan worden gehouden. Heineken heeft daartegen aangevoerd dat twee maanden huur (april en mei 2020) zijn kwijtgescholden, [eisende partij] daarnaast al zes maanden (oktober 2020 t/m maart 2021) geen huur meer heeft betaald en Heineken niet voornemens is de bestaande achterstand binnen afzienbare tijd te incasseren. Derhalve heeft [eisende partij] feitelijk al een verdergaande opschorting van de huur dan zij vordert, en heeft zij geen belang bij de onderhavige vordering. Voorts heeft Heineken erop gewezen dat [eisende partij] in haar voorlopige financiële cijfers over 2020 geen rekening heeft gehouden met door haar te ontvangen subsidie op grond van de Tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor Werkgelegenheid (NOW) en de regeling Tegemoetkoming Vaste Lasten (TVL). Met die tegemoetkomingen heeft de accountant in zijn voorlopige opstelling ter zake het resultaat over 2020 van [eisende partij] ten onrechte geen rekening gehouden. Daarmee zou van een verlies überhaupt geen sprake zijn. Tot slot heeft Heineken er op gewezen dat zij, waar nodig, graag bereid is over huuropschorting te praten, maar dan wel met inzage in de financiën. Van dat aanbod heeft [eisende partij] tot op heden geen gebruik gemaakt.

Nu feitelijk reeds een opschorting respectievelijk kwijtschelding voor 2/3e deel van de huurtermijnen over het afgelopen jaar heeft plaatsgevonden, niet weersproken is dat [eisende partij] subsidies vanuit de overheid ontvangt, en Heineken tijdens de mondelinge behandeling uitdrukkelijk heeft verklaard dat zij (vanwege de coronacrisis) voorlopig niet tot incasso van de bestaande huurachterstand zal overgaan, is de voorzieningenrechter van oordeel dat [eisende partij] op dit moment geen belang heeft bij haar vordering tot huuropschorting. Dit geldt temeer nu de heersende lijn in de jurisprudentie is dat het risico van omzetdaling als gevolg van de Coronamaatregelen in beginsel 50%-50% over de huurder en verhuurder dient te worden verdeeld, en dus een groter deel voor rekening van de huurder blijft dan [eisende partij] thans vordert en feitelijk al heeft gerealiseerd door de huur-opschorting over zes maanden.

Nu de huur over april en mei 2020 is kwijtgescholden, het betalen van de huurpenningen in ieder geval de afgelopen zes maanden feitelijk reeds is opgeschort, er geen incassomaatregelen van de zijde van Heineken dreigen en Heineken bovendien, mits [eisende partij] inzicht in haar financiële situatie geeft, bereid is met gedeeltelijke huuropschorting in te stemmen voor zover de TVL niet toereikend is, bestaat er bij gebrek aan een deugdelijke financiële onderbouwing door [eisende partij] vooralsnog geen aanleiding voor het treffen van een voorlopige maatregel tot huuropschorting en zijn de thans gevorderde voorzieningen onder I. en II. prematuur. De vordering zal worden afgewezen.

Wat de vordering tot het verlenen van een korting op de inkoopprijs van de van Heineken af te nemen dranken betreft geldt dat deze zich niet leent voor een kort gedingprocedure. Nog daargelaten overigens dat er thans vanwege de verplichte sluiting geen drank wordt geschonken, zodat reeds daarom het spoedeisend belang bij deze vordering ontbreekt, hebben partijen in september 2018 nog (nieuwe) afspraken over de prijzen hebben gemaakt waardoor niet valt in te zien waarom de prijs thans zou moeten worden aangepast, zeker niet bij wijze van ordemaatregel in kort geding. Heineken heeft gemotiveerd betwist dat zij bij haar andere afnemers lagere prijzen rekent, daargelaten of als dat niet zo zou zijn er, gelet op de contractvrijheid, reden voor aanpassing zou zijn. Ook deze vordering wordt dus afgewezen.

Nu de vorderingen worden afgewezen zal [eisende partij] als de in het ongelijk te stellen partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van Heineken worden begroot op:

- griffierecht € 667,00

- salaris advocaat 656,00

Totaal € 1.323,00

De gevorderde veroordeling in de nakosten is in het kader van deze procedure slechts toewijsbaar voor zover deze kosten op dit moment reeds kunnen worden begroot. De nakosten zullen dan ook worden toegewezen op de wijze zoals in de beslissing vermeld.