Uitspraken

[gedaagde partij in conventie/eisende partij in reconventie] hebben in hun verweer gesteld dat het niet alleen de vraag is of er een bestemmingsplan is, maar ook of uit een (gekoppeld) exploitatieplan nog een belemmering of voorwaarde bestaat, waardoor het (nog) niet uitvoerbaar is. Dat standpunt wordt door de pachtkamer echter niet gevolgd. Uit de wettekst blijkt dat het onherroepelijk worden van het bestemmingsplan doorslaggevend is. Bovendien zijn de beoogde plannen voldoende concreet en de bestemming is in overeenstemming met het algemeen belang, ook al omdat uit de stukken onweersproken blijkt dat het pachtperceel gelegen is tussen andere, tot bedrijventerrein bestemde percelen. Of al die percelen al in eigendom zijn overgedragen aan de derde die het bedrijventerrein ontwikkeld, is daartoe niet doorslaggevend. Een eventueel probleem bij de uitvoerbaarheid van een exploitatieplan vormt ook geen beletsel voor de toewijsbaarheid van de ontbinding, maar zal mogelijk een rol kunnen spelen bij een daaraan gekoppelde tegenprestatie.

Overigens is tijdens de mondelinge behandeling besproken dat over het herziene exploitatieplan in de raadsvergadering van 21 mei 2021 een raadsbesluit zou worden genomen. De herziening van het exploitatieplan blijkt bovendien te zijn ingegeven door wens tot een versnelde uitvoering van de ontwikkeling van het plan. Het herziene exploitatieplan sluit daarmee aan bij de wil van de [eisende partij in conventie/verwerende partij in reconventie] .

Het voorgaande betekent dat de vordering tot ontbinding zal worden toegewezen.

De datum van ontbinding zal worden bepaald op 1 september 2021. Daarvoor is onder meer van belang dat [gedaagde partij in conventie/eisende partij in reconventie] reeds geruime tijd bekend zijn met de onderhavige vordering – de dagvaarding is van 19 oktober 2020 – en dat per die datum voor hen het rooiseizoen is aangebroken. Het belang van [eisende partij in conventie/verwerende partij in reconventie] bij een ontbinding op afzienbare termijn dient in dit geval te prevaleren boven het belang van [gedaagde partij in conventie/eisende partij in reconventie] bij het voortzetten van hun onderneming op de pachtgrond.

Op grond van de verdere bepalingen van artikel 7:377 BW komt in het geval van ontbinding aan de pachter een schadeloosstelling toe.

[eisende partij in conventie/verwerende partij in reconventie] hebben zich bereid verklaard tot het betalen van een dergelijke schadeloosstelling, maar partijen hebben over de hoogte daarvan tot op heden geen overeenstemming bereikt. [eisende partij in conventie/verwerende partij in reconventie] hebben verzocht om in dat geval dezelfde procedurele regels te hanteren als die in onteigeningszaken gebruikelijk zijn, in die zin dat de ontbinding wordt toegewezen onder vaststelling van een te betalen voorschot en dat verder wordt geprocedeerd over de hoogte van de schadeloosstelling.

[gedaagde partij in conventie/eisende partij in reconventie] hebben zich tegen deze gang van zaken verzet, stellende dat artikel 7:377 BW alleen voorziet in een ontbinding met gelijktijdige vaststelling van de schadeloosstelling. De pachtkamer volgt [gedaagde partij in conventie/eisende partij in reconventie] in die stelling voor zover het de vaststelling van de verplichting tot schadeloosstelling betreft. Dat ook de hoogte van de schadeloosstelling gelijktijdig moet worden vastgesteld, volgt niet uit voormeld wetsartikel. Bovendien blijkt uit de stukken dat de hoogte van schade in dit geval niet eenvoudig is vast te stellen. Daarvoor zal verder onderzoek door ter zake deskundigen nodig zijn, hetgeen ook al tijdens de mondelinge behandeling met partijen is besproken. Gelet op het belang van [eisende partij in conventie/verwerende partij in reconventie] bij een ontbinding op redelijke termijn en hun aanbod om een redelijk voorschot op de schadeloosstelling te betalen, ziet de pachtkamer daarom voldoende aanleiding om de gang van zaken conform de Onteigeningswet te volgen.

De hoogte van de definitieve schadeloosstelling zal moeten worden bepaald door een commissie van drie deskundigen. Zoals tijdens de mondelinge behandeling besproken, zal de pachtkamer zich daartoe wenden tot deskundigen die ook werkzaamheden verrichten voor de onteigeningskamer van deze rechtbank. Waar nodig zal deze commissie ter zake van de specifieke laanboomteelt zich nog nader kunnen laten voorlichten door een andere deskundige.

In de Onteigeningswet is bepaald dat aan de deskundigen de opdracht wordt gegeven om de schadeloosstelling te begroten. Deze opdracht wordt op geen enkele wijze ingekaderd. Dat laatste is ook logisch omdat het juist aan deze deskundigen is om te beoordelen op welke wijze in het betrokken geval op de beste manier de schadeloosstelling kan worden begroot. Het is daarbij de bedoeling dat deskundigen in vrijheid tot hun advies komen, zonder dat zij door de rechtbank worden beperkt door vragen. De pachtkamer sluit zich in dit geval aan bij het systeem van de Onteigeningswet. Zij zal daarom slechts een open opdracht aan de deskundigen geven en ziet geen reden om die opdracht in te perken.

Verder wordt in dit stadium nog het volgende opgemerkt.

[gedaagde partij in conventie/eisende partij in reconventie] heeft verzocht om appel tegen dit tussenvonnis toe te staan.

In artikel 337 Rv is bepaald dat van vonnissen waarbij een voorlopige voorziening wordt getroffen of geweigerd, hoger beroep kan worden ingesteld voordat het eindvonnis is gewezen. Van andere vonnissen kan hoger beroep slechts tegelijk met dat van het eindvonnis worden ingesteld, tenzij de rechter anders heeft bepaald.

In dit geval is weliswaar sprake van een tussenvonnis, maar is ten aanzien van de beoordeling omtrent de ontbinding van de pachtovereenkomst en de ontruiming van het pachtperceel sprake van een eindbeslissing. Op die onderdelen is dus sprake van een eindoordeel, waartegen hoger beroep mogelijk is .

In reconventie