Uitspraken

Als gevolg van de coronamaatregelen werd de [naam bedrijf] van [verweerder], waar [verzoeker] zijn werkzaamheden verrichtte, vanaf 15 maart 2020 gesloten.

[verzoeker] had toen drie dagen gewerkt voor [verweerder].

Diezelfde dag heeft [verweerder] hierop per e-mail gereageerd. Hij schrijft, voor zover hier van belang het volgende:

“ (…) als je voor 4 uur per week wilt werken dan is dat prima. Ik zal je dan inplannen wanneer daar noodzaak toe is en niet regelmatig op het rooster. Ik verwacht dan ook van je dat je waar nodig komt werken. In de maand juni heb je al 4 uur gemiddeld per week gewerkt dus dit zal dan vanaf juli 2020 zijn.”

[verzoeker] verzoekt, bij beschikking, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

I. de arbeidsovereenkomst tussen partijen op grond van het bepaalde in art. 7:671c lid 1 BW te ontbinden op de kortst mogelijke termijn;

II. te verklaren voor recht dat [verweerder] ernstig verwijtbaar heeft gehandeld;

III. [verweerder] op grond van het bepaalde in art. 7:671c lid 2 BW te veroordelen tot betaling van een billijke vergoeding van € 1.000,- bruto binnen vier weken na de datum van ontbinding van de arbeidsovereenkomst, dan wel tot betaling van een bedrag dat de kantonrechter billijk voorkomt, een en ander onder verstrekking van een deugdelijke bruto/netto specificatie;

IV. te verklaren voor recht dat [verzoeker] recht heeft op een transitievergoeding, alsmede [verzoeker] te veroordelen tot betaling van die transitievergoeding binnen vier weken na de datum van ontbinding van de arbeidsovereenkomst;

V. [verweerder] te veroordelen tot betaling van € 520,19 bruto aan salaris over de periode 15 maart tot en met 31 mei 2020, danwel een bedrag zoals de kantonrechter billijk voorkomt, te vermeerderen met de wettelijke verhoging;

VI. [verweerder] te veroordelen tot betaling van € 945,80 bruto aan salaris over de periode 15 juni tot en met 30 oktober 2020, danwel een bedrag zoals de kantonrechter billijk voorkomt, te vermeerderen met de wettelijke verhoging;

VII. [verweerder] te veroordelen tot het opmaken van een eindafrekening

met veroordeling van [verweerder] in de proceskosten, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 14 dagen na de datum van de beschikking tot aan de dag der algehele voldoening.

Aan zijn verzoeken legt [verzoeker] ten grondslag dat hij, ondanks zijn beschikbaarheid, door [verweerder] niet is ingeroosterd/opgeroepen voor zijn garantie uren in de periode maart 2020 tot en met mei 2020 en in de periode juni 2020 tot en met oktober 2020. Deze omstandigheden zijn van dien aard dat de arbeidsovereenkomst billijkheidshalve dadelijk of na korte tijd behoort te eindigen. Zelfs na sommatie is [verweerder] niet overgegaan tot betaling van achterstallig loon of wedertewerkstelling. Daardoor is [verzoeker] ernstig in de problemen geraakt en is de arbeidsrelatie op ontoelaatbare wijze onder druk gezet.

[verzoeker] wil niet meer werkzaam zijn bij [verweerder]. [verweerder] heeft ook aangegeven ontevreden over zijn werk te zijn. Na ontbinding is [verweerder] een transitievergoeding verschuldigd (art. 7:673 lid 1 onder b en lid 2 BW). Daarnaast geldt dat het handelen van [verweerder] kwalificeert als ernstig verwijtbaar handelen, waardoor [verzoeker] ook een billijke vergoeding toekomt. Deze wordt begroot op een bedrag van € 709,35 bruto. Dit bedrag is berekend door het loon dat [verzoeker] gekregen zou hebben als zijn vier uur per week waren uitbetaald bij elkaar op te tellen. Er is rekening gehouden met het feit dat de arbeidsovereenkomst, zonder ontbinding, zou voortduren tot 1 maart 2020. Omdat ook sprake is van verlies van een kans om meer uren te werken dan de garantie uren (dit kan als schade gezien worden) en de billijke vergoeding een aansporing kan zijn voor de werkgever tot wijziging van zijn gedrag, wordt om een iets hogere billijke vergoeding, namelijk van

€ 1.000,-, verzocht. Daarnaast wordt verzocht om een deugdelijke bruto/netto specificatie, een eindafrekening en betaling van achterstallig loon voor de garantie uren.