Uitspraken

De mondelinge behandeling heeft plaatsgehad op 2 september 2021, waarbij de

gemachtigden pleitnotities hebben overgelegd.

Artikel 1 Dienstverband

Bedrijfsonderdeel : Gespecialiseerde Psychiatrie Afdeling Langdurige Zorg Ouderen

Triade 3/4

Op 25 januari 2021 vindt er een gesprek plaats tussen [collega re-integratietraject] ), op dat moment een collega van [eiser] die in een re-integratietraject zit, [hr-adviseur] , HR-adviseur Pro Persona, [zorgmanager] ), zorgmanager 1-2 & 3-4 en KVBO Pro Persona, en [eiser] . Bij dit gesprek leest [eiser] namens een zestal andere collega’s een brief voor. Hierin is onder meer het volgende opgenomen.

Ik werk al 11,5 jaar met [collega re-integratietraject] samen en ken haar intussen dus goed. Namens mijzelf maar ook namens mijn collega’s wil ik dit voorlezen. Dit als mentale ondersteuning voor onze collega, omdat wij het gevoel hebben dat onze werkgever niet op een positieve manier achter onze collega staat. Daarom willen wij onze kant en ons gezichtspunt hierbij uitlichten. (…) Afgelopen mei heeft [collega re-integratietraject] een herseninfarct gehad. Intussen is ze aan het re-integreren na haar ziekte. Waar ik mee wil beginnen, is dat wij in alle jaren dat (in ieder geval ik) hier werk, nooit eerder heb mee gemaakt dat een re-integratie project verloopt zoals nu bij [collega re-integratietraject] . We hebben het van dichtbij gevolgd en de afgelopen periode voelt als die in een verbeter traject, in plaats van het herstellen na ziekte.(…) Mijn inziens zou de voornaamste zorg van een werkgever moeten zijn dat een collega van bijna 62 jaar op een gezonde wijze (mentaal en fysiek) haar laatste jaren naar haar pensioen zou moeten kunnen werken. Ik vind dat onze werkgever dit op een positieve manier zou horen te begeleiden maar mijn vertrouwen hierin is ernstig aangetast na alles wat er de laatste periode gebeurd.

[collega re-integratietraject] heeft een plan gekregen met betrekking tot haar werkzaamheden op triade 1-2. Triade 1-2 is een afdeling met veel fysieke zorg en is met vlagen best zwaar, ook voor mij als jonge fitte vrouw.

In het plan staat beschreven dat [collega re-integratietraject] 7 cliënten moet verzorgen. 4 cliënten in de zware zorg, en 3

lichte zorg. Ik zal in het kort uitleggen hoe een avonddienst op triade 1-2 eruit ziet. Op triade 2

verblijven momenteel 13 cliënten. 4 cliënten worden hiervan beschouwd als zware zorg. 5 van deze

cliënten hebben lichte zorg en 4 cliënten zijn zelfstandig of behoeven alleen aansturing (zeggen dat

ze zich moeten om kleden bijv). Dit houd in dat [collega re-integratietraject] 7 cliënten moet verzorgen terwijl 9 cliënten hulp behoeven. Mijn inziens zijn dit vreemde verhoudingen. Dat betekend namelijk dat als ik late dienst heb met [collega re-integratietraject] zij 7 cliënten moet verzorgen (waarvan alle 4 de zware) en ik zelf nog 2 lichte cliënten. (…) Normaal als ik zou werken verdelen wij de 4 zware cliënten dat niet alle zware zorg op 1 iemand terecht komt, want dit zou ik zelf ook zeker niet prettig vinden. Ik hoop jullie hiermee te doen inzien dat het opgestelde plan buiten proporties is en mocht dit niet zo zijn, zou ik jullie hierbij graag willen uitnodigen om een late dienst te komen draaien en de zorg te verlenen zoals deze staat beschreven in het plan van [collega re-integratietraject] .

Verder werken wij op de afdeling met het principe SRH. Dit betekend dat wij niet meer uitgaan van

problemen maar van het positieve uitgaan, kijken waar de krachten van onze cliënten liggen. Ik vind

dat dit ook het uitgangspunt moet zijn van onze werkgever richting zijn personeel. Waar liggen de

krachten en hoe kunnen wij mentaal en fysiek gezond onze werkzaamheden verrichten. Echter voelt

het nu voor mij en ook voor mijn betrokken collega’s of [collega re-integratietraject] doelgericht de grond wordt

ingestampt. Ik ken [collega re-integratietraject] nu jaren en heb haar nooit eerder zo emotioneel gezien als de laatste tijd

he geval is, omdat ze onder grote druk staat. [collega re-integratietraject] heeft veel meegemaakt, haar eigen ziekte, de

ziekte en het overlijden van haar zusje (…)We vragen ons af of ook daar oog voor is.(…) Ik vind het onrechtvaardig. Nooit eerder heb ik meegemaakt dat er zoveel gevraagd wordt in een reintegratietraject na ziekte, het werk en het terugkoppelen tot de kleinste dingen. Ik heb enorme plaatsvervangende schaamte bij het lezen van een mail, dat er een punt wordt gemaakt dat [collega re-integratietraject] na een drukke dienst aangeeft de volgende dag een verslag van haar werkzaamheden te sturen om 12.00 uur, die zij om 12.10 uur opstuurt. (…) Wat betreft de loonsanctie, ook wij hebben wat huiswerk gedaan: Een kantonrechter oordeelt dat een werkgever tot loonsanctie mag overgaan op het deel van het loon voor werkzaamheden waar de werknemer wel toe in staat is maar deze weigert te verrichten. Ons inziens is [collega re-integratietraject] welwillend alle werkzaamheden uit te voeren, al vanaf het moment dat zij weer is begonnen met werken. Dit heeft dus niets te maken met het weigeren uit te voeren van werkzaamheden die zij wel kan verrichten en loonsanctie lijkt hierin een zeer onrechtvaardige actie. Waar de feedback vandaan komt dat [collega re-integratietraject] taken die zij zou moeten uitvoeren weigert te verrichten vragen wij ons dan ook af want zowel ik als mijn collega’s waarmee ik dit op papier gezet heb, is nooit om feedback gevraagd. Mij in het bijzonder is eenmalig om feedback gevraagd waarin ik aangaf dat [collega re-integratietraject] weer functioneert op niveau die je kan verwachten van iemand van bijna 62 jaar, en daarna nooit meer. (…) Wat betreft het lopen op alarmen, dit is namelijk ook een punt van discussie. [collega re-integratietraject] heeft lichamelijke problemen, is bijna 62 jaar. Wij als team, die altijd hecht is geweest en altijd behulpzaam naar elkaar, kijken altijd naar een eerlijke verdeling van taken. Afgelopen jaren zijn er meerdere collega’s met pensioen gegaan. Nooit eerder lieten wij collega’s van in de 60 op alarmen rennen. Dit nemen wij als jongere collega’s op ons. Ook nooit eerder is hier een punt van gemaakt. Op het moment van een incident op de groep zal [collega re-integratietraject] er altijd staan en mij of andere collega’s te hulp schieten, daar hebben wij vertrouwen in. (…) Want voor onze collega’s staat elkaars gezondheid voorop. En dit zou ook voor onze werkgever moeten tellen.

Verder wil ik afsluiten met een krantenartikel die op 18 november 2017 in de Gelderlander heeft

gestaan. Hierin staat: sinds het management nieuwe stijl durft niemand nog binnen deze

grootschalige instelling nog openlijk kritiek te uiten over de gang van zaken. Er heerst sinds de komst

van de high potentials (de talentvolle leidinggevenden) een angst- en afrekencultuur. onderling

wantrouwen is aan de orde van de dag en dit leid tot een oplopend ziekteverzuim, onvrede op het

werk en medische klachten door het werk. Mijn collega’s en ik willen bij deze opstaan en onze

mening wel uiten omdat mijn collega’s, het vertrouwen in mijn collega’s en hun mentale en fysieke

gezondheid prioriteit nummer 1 is. Wij moeten voor elkaar zorgen. Mijn vertrouwen dat de

werkgever als eerste zorg draagt voor zijn personeel, heeft een grote deuk opgelopen en dat vind ik

echt ontzettend jammer, verdrietig maar ook zorgwekkend en ik wil dan ook afsluiten dat ik op dit

moment vooral schaamte voel. Mijn collega’s, [collega re-integratietraject] en ook ikzelf doen elke dag met liefde ons

werk voor onze cliënten en wij staan elk dag voor hen maar ook voor elkaar klaar. En dat is het aller

belangrijkste.

[28-01-2021 17:10] [eiser] : (…) Zal ik in de middag ergens ff langs wippen dat we misschien eventjes kunnen praten want wat ik allerminst wil is dat er iets tussen ons in blijft hangen! Dat is mijn bedoeling namelijk niet! Want onze werkrelatie staat los van het gesprek van afgelopen maandag en jouw persoonlijk functioneren. (…)

[28-01-2021 18:43] [zorgmanager] : (…) Ik heb nog te veel last van het gesprek en de brief waardoor op dit moment niet in gesprek wil. Uiteraard wil ik hier op een later moment wel met je op terug komen.

[28-01-2021 18:48] [eiser] : Dat respecteer ik. Ik hoop dat onze werkverhouding daarnaast gewoon in stand blijft omdat we elkaar ook zullen zien en spreken over andere zaken zoals het rooster. Laat je zelf aan mij weten wanneer je er aan toe bent om samen even te gaan zitten?

Ik hoop niet dat je het gevoel hebt dat er een drempel is om bij ons binnen te lopen, dat willen we jou helemaal niet geven.

[zorgmanager] nodigt [eiser] uit om op 11 februari 2021 het gesprek en de brief van 25 januari 2021 te bepreken. In de uitnodiging voor dit gesprek staat onder meer het volgende.

De brief en het gesprek hebben mij zodanig geraakt dat ik (…) [gesprekleider] heb gevraagd hier als onafhankelijke gesprekleider bij aanwezig te zijn.

Op 12 februari 2021 schrijft [gesprekleider] , zorgmanager Pro Persona, naar [eiser] en [zorgmanager] :

(…)

Zoals afgesproken vat ik samen wat we zijn overeengekomen.

Jullie gaan beide nadenken over wat er nodig is om weer tot een goede samenwerking te komen. [zorgmanager] zou jij willen omschrijven wat jij nodig hebt om vertrouwen te hebben/te krijgen.

Aan [eiser] de vraag om SMART doelstellingen te formuleren zodat het gekaderd wordt en, indien er overeenstemming is, er evaluaties gepland kunnen worden. Denk hierbij aan hetgeen of genoemd is; hoe uitje onvrede/meningsverschil/vragen/onduidelijkheid (…)

Op 23 februari 2021 stuurt [zorgmanager] verslag van voornoemd gesprek. Hierin is onder meer het volgende opgenomen.

[zorgmanager] start het gesprek met toe te lichten waarom [gesprekleider] aanwezig is bij het gesprek; [zorgmanager] heeft

veel last van het gesprek van 25 januari en de brief die tijdens dit gesprek is voorgelezen. (…) [eiser] geeft aan het fijn te vinden dat het gesprek nu plaats vindt en hoopt dat na dit gesprek de samenwerking weer als vanouds kan zijn.

[zorgmanager] vervolgt het gesprek door te vertellen dat zij het voorlezen van de brief over het slechte management als zwaar grensoverschrijdend heeft ervaren. Ze geeft aan dat [eiser] het verkeerde moment en podium heeft gebruikt om haar punt te maken; je was mee ter ondersteuning van [collega re-integratietraject] en gaat aan het eind van het gesprek de brief voorlezen. [zorgmanager] geeft aan dat [eiser] hiervoor ook naar [zorgmanager] toe had kunnen komen om hierover in gesprek te gaan. [zorgmanager] vertelt de brief als een persoonlijke aanval op haar functioneren en haar als persoon te hebben ervaren, ook al weet ze dat [eiser] inmiddels gezegd heeft dat dit niet zo is.(…). Door het schrijven en voorlezen van de brief over het management (…) ervaart zij dat dit op haar is gericht en is

het juist persoonlijk gemaakt. Daarnaast geeft [zorgmanager] aan dat het vertrouwen in [eiser] zwaar

beschadigd is doordat [eiser] na afloop van het vertrouwelijke gesprek van 25 januari contact met

de afdeling heeft gezocht over dit gesprek en de senioren heeft gevraagd naar hun aandeel in de re

integratie van medewerker [collega re-integratietraject] . (…). [zorgmanager] geeft aan dat dit hiermee de privacy zwaar is

geschonden.

[zorgmanager] geeft aan dat dit alles maakt dat haar vertrouwen in [eiser] volledig weg is en de werkrelatie

hierdoor ernstig verstoord is. Ze weet niet hoe het vertrouwen hersteld kan worden en of dit wel te

herstellen is. [zorgmanager] spreekt uit niet te weten hoe [eiser] en [zorgmanager] samen verder moeten en vraagt of

[eiser] hierop wil reageren en hoe zij denkt het vertrouwen te herstellen.

[eiser] is emotioneel geworden en geeft aan even niet te weten wat ze moet zeggen. Wel biedt ze

haar excuses aan en geeft ze aan dat het absoluut niet persoonlijk bedoeld is en juist blij te zijn dat

[zorgmanager] haar Zorgmanager is. [eiser] geeft aan dat ze voor collega [collega re-integratietraject] . op wilde komen en geeft aan de

brief onderschat te hebben. Mogelijk is ze naïef geweest aldus [eiser] , want het was echt niet

bedoeld om [zorgmanager] aan te vallen. Daarnaast geeft ze aan dat de laatste alinea over de angstcultuur

onhandig was. Het stuk over de angstcultuur speelde namelijk voordat [zorgmanager] Zorgmanager werd op

Triade 1-2 en [zorgmanager] maakt hier dus geen deel van uit.

[eiser] geeft aan dat het voelt alsof zij alleen aangesproken wordt op de brief omdat zij aanwezig

was bij het gesprek, terwijl de brief door meerdere collega’s opgesteld is. [zorgmanager] geeft aan dat ze in

het hele proces heeft gemist dat [eiser] naar [zorgmanager] is gekomen, omdat ieder verhaal 2 kanten kent.

(…) [zorgmanager] geeft aan wat voor haar belangrijk is; wanneer je het ergens niet mee eens bent! feedback heb dan kom je naar mij toe zodat we hierover in gesprek kunnen. Deze onvrede/feedback zet je niet in een groepsapp of drop je niet in het team om op deze manier geen negatieve stemming te maken. Feedback mag altijd, maar wel in een gesprek. Daarnaast is het waarborgen van de privacy essentieel voor [zorgmanager] . (…) Bij de afronding van het gesprek wordt afgesproken dat [eiser] een plan gaat maken hoe zij het vertrouwen en de werkrelatie gaat proberen te herstellen.

Recentelijk hebben zich verschillende situaties op de afdeling voorgedaan die ons aan het denken

hebben gezet over de richting die wij samen met het team en de afdeling op willen gaan.

Samen met het behandelteam hebben we een koers voor de afdeling uitgeschreven die we op 12

maart aan jullie zullen toelichten.

Van Campen consulting zal dit proces gaan begeleiden. De uitnodiging voor deze ochtend volgt op

korte termijn, deze bijeenkomst heeft een verplichtend karakter.

Daarnaast heb ik de keuze gemaakt om [eiser] per direct uit het team te halen, omdat de werkrelatie tussen ons ernstig verstoord is geraakt en ik geen mogelijkheden in de toekomst zie om deze relatie duurzaam te herstellen.

Ik heb dit vanmiddag aan [eiser] verteld en samen met [hr-adviseur] (HR) zal er gekeken

worden naar een passende werkplek voor [eiser] .(…) Met [eiser] hebben we afgesproken dat jullie haar wel een berichtje o.i.d. kunnen sturen, maar dat we van beide kanten niet inhoudelijk kunnen reageren op de situatie.

In het tweede e-mailbericht aan collega’s van Triade 3-4 en 4-5 en overige disciplines schrijft zij onder meer:

Ten eerste hebben we verteld dat we een nieuwe koers in zullen gaan zetten met het team en de

afdeling, deze zal op een later moment aan het team gepresenteerd te worden tijdens een

teambijeenkomst.

Ten tweede heb ik het team geïnformeerd dat ik heb besloten om [eiser] uit het team te halen.

Dit omdat ik van mening ben dat na een ontstane situatie onze werkrelatie niet meer duurzaam

hersteld kan worden. (…)

Op 3 maart 2021 schrijft [eiser] in een e-mailbericht aan [hr-adviseur] :

(…)

Ik lees in de brief dat ik uitgenodigd ben voor een gesprek over hoe nu verder en een gesprek met de directeur. Heel graag wil ik in gesprek met de directeur [directeur] om de situatie van mijn kant toe te lichten. Dit wil ik graag eerst doen want voor mij is het een stap te snel om als eerste in gesprek te gaan over hoe nu verder, daar mijn doel nog steeds is mijn huidige baan te behouden en probleemoplossend in gesprek gaan. (…) Omdat ik eerst verder in gesprek wil gaan over het eenzijdige besluit dat de organisatie heeft genomen, is het voor mij te vroeg om op korte termijn al afspraken te maken over de afdeling waarop ik tewerkgesteld kan gaan worden. (…)

1) Ook na 8 maart blijft ze gewoon bij ons in dienst (dat was even de onzekerheid bij [eiser] ). Afgesproken dat bij dergelijke vragen ze altijd kan mailen of bellen naar jou of mij.

(…)

6) Hoe nu verder?

Samen concreet samen naar een volgende werkplek zoeken (met zo mogelijk somatische taken).

Dus gesprekken voeren met o.a. Zorgmanagers over die mogelijkheden/specialisatie binnen

KVBV. Voorbeelden, naast de evt. opstart bij GAC in Ede:

In reactie hierop meldt [eiser] op 6 maart 2021 in een e-mailbericht aan [directeur] :

(…)

Over punt 1: Het was niet zozeer mijn angst of ik nog wel in dienst zou zijn na 8 maart. Ik maakte me

zorgen om het feit dat in de brief die ik afgelopen week heb ontvangen stond dat ik tot 8 maart vrijgesteld zou zijn van werk met behoud van loon en voor mij onduidelijk was wat er hierna zou gebeuren. Zou dit financiële gevolgen hebben voor mij? Ik maakte mij hierover zorgen ook gezien het feit ik alleen ben en mijn vaste lasten moet kunnen blijven betalen. Je hebt in het gesprek gisteren aangegeven dat ik me geen zorgen hoefde te maken over mijn salaris.

Over punt 6: Hoe nu verder? Ik mis hierin wel een stukje. Je geeft aan wat de volgende stappen zouden kunnen zijn, zoals je gisteren in gesprek ook aan mij hebt aangegeven. Echter mis ik wel het volgende. De vraag was of ik me hierin kon vinden, Ik heb aangegeven dat ik het gevoel heb wel te moeten’. Echter gaf ik daarbij ook aan dat ik er nog steeds niet achter sta, mijn doel al vanaf het begin en eigenlijk ook nog steeds is dat ik oplossingsgericht naar de huidige situatie wil kijken. Ik gaf daarbij ook aan dat ik vanuit mijn oogpunt niet het gevoel heb dat mijn leidinggevende alles geprobeerd heeft om het ‘probleem’ (vanuit [zorgmanager] , ik heb vanaf het begin af aan aangegeven geen probleem te ervaren) op te lossen. Het voelt voor mij dat niet alle eruit gehaald is en dat er meer stappen ondernomen hadden kunnen worden om er samen proberen uit te komen voordat de eenzijdige beslissing om mij van de afdeling te halen werd genomen.

Graag zou ik zien dat je dit stukje ook in het verslag verwerkt zodat het ook meer passend is bij mijn

gevoel en hoe ik hier in sta.(…) In gesprek gisteren gaf je aan dat er inderdaad een mail is rondgestuurd over de eenzijdige beslissing mij uit team triade 1-2 te halen. Je gaf aan dat hier geen inhoudelijke informatie in benoemd is en dat ik hierin niet negatief werd neergezet. (…) Graag wil ik je dan ook vragen of ik deze e-mail kan ontvangen? Ik vind het namelijk in de eerste plaats ook vreemd dat ik niet ben meegenomen in deze e-mail, aangezien het over mij gaat. Verder zou ik ook graag willen weten wat de motivatie was om deze e-mail binnen alle afdelingen van de KVBO te sturen? Dat de andere afdelingen binnen triade zijn ingelicht begrijp ik, gezien het feit zij anders in de wandelgangen meekrijgen wat er gaande is. Ik begrijp echter niet de motivatie om dit naar ook andere afdelingen te sturen, omdat zij los staan van triade.(…)

In reactie hierop stuurt [directeur] op 7 maart 2021 een e-mailbericht naar [eiser] met daarin onder meer het volgende.

Ik begrijp je reactie en gevoel. Tegelijkertijd hebben we vooral bij de start afgesproken dat het een

informeel gesprek was/is om beter kennis te maken en je de mogelijkheid te bieden jouw kant van het

verhaal te doen.

De aan je gestuurde mail was een handreiking van mij om kort de gemaakt afspraken even voor je op

papier te zetten. De mail is dus niet bedoeld als formeel gespreksverslag (…) Punt 6: We hebben in ons gesprek uitgebreid stil gestaan bij jouw gevoel en dat van [zorgmanager] . We hebben ook besproken dat we kunnen/mogen verschillen van mening op dit punt. We hebben niet afgesproken dat ik een verslag zou maken, waarin we dit zouden verwoorden. Wel dat we daarover een vervolggesprek zouden plannen samen met [zorgmanager] . (…)Graag wil ik nogmaals benadrukken dat Pro Persona (en ikzelf) als goed werkgever graag goede verpleegkundige wil behouden. En een goede verpleegkundige ben jij (los van de ontstane situatie). Dat lukt echt makkelijker als we met elkaar in gesprek zijn, dan als we brieven en mails gaan schrijven (…)

In de periode van 12 mei 2021 en 4 juni 2021 sturen de gemachtigde van [eiser] en [hr-adviseur] diverse e-mailberichten en brieven naar elkaar onder meer over een vaststellingsovereenkomst. In de brief van de gemachtigde van [eiser] van 26 mei 2021 staat onder meer het volgende.

(…)

In de begeleidende mail noemt u dat mevrouw [eiser] u op 11 mei jl. heeft verzocht om de

mogelijkheden van een beëindiging te onderzoeken en dat de werkgever bereid is om mee te gaan in

dit verzoek, maar dat de werkgever mevrouw [eiser] graag voor de Organisatie wil behouden. Dit is

niet waar en wordt louter om tactische overwegingen genoemd.

Mevrouw [zorgmanager] heeft immers zonder enige reële poging om tot een oplossing te komen vrijwel

direct het vertrouwen in mevrouw [eiser] opgezegd en haar vervolgens uit het team geplaatst en dit

ook onmiddellijk en zonder enige vorm van discretie per mail aan verschillende afdelingen en

personen binnen de Organisatie gecommuniceerd. Ook de werkgever heeft als organisatie geen

enkele reële en deugdelijke bemiddelingspoging ondernomen om de vertrouwensrelatie tussen

mevrouw [zorgmanager] in mevrouw [eiser] te herstellen. Van een goed werkgever mag op zijn minst

verwacht worden dat er serieuze en deugdelijke bemiddelingspogingen worden ondernomen, bijv.

door het inzetten van mediation, alvorens immers uit haar functie en van haar afdeling wordt

geplaatst. Iets dergelijks is hier niet gebeurd. (…)Een andere optie is om in kort geding wedertewerkstelling in haar eigen functie op haar eigen afdeling te vorderen. Hoewel mevrouw [eiser] deze optie openhoudt, wil zij nu toch liever in oplossingen denken dan in problemen. Dit past meer bij hoe zij in het leven staat. Vanuit dat perspectief ligt het voor haar daarom nu meer in de reden om te proberen om in overleg tot een passende oplossing te komen. (…)

In een schriftelijke verklaring van [hr-adviseur] van 25 augustus 2021 staat onder meer:

Zoals eerder aangegeven had ik voorafgaand aan het gesprek signalen gekregen dat ze toch met

collega’s gesproken heeft over het gesprek, dit terwijl (meerdere malen) expliciet aan is gegeven

dat het een vertrouwelijk gesprek betreft. Tijdens het gesprek welke ik met [eiser] had erkende

ze dat ze contact gezocht had met haar collega’s. Ik was, ondanks de signalen, hier toch erg van

geschrokken en heb haar hier mee geconfronteerd: we hadden wat afgesproken en je doet het

toch... Hoewel ze aangegeven heeft inhoudelijks niets gezegd te hebben, maar te hebben

aangegeven dat het een goed gesprek was geweest, was ik hier niet blij mee en heb ik haar

nogmaals benoemd dat het een privé gesprek was waarvan geen informatie naar buiten mag

komen.(…)

[eiser] vordert dat de kantonrechter bij vonnis, bij wijze van voorlopige voorziening en uitvoerbaar bij voorraad, ook ten aanzien van de proceskosten:

I. Pro Persona veroordeelt om haar binnen 24 uur na het in deze procedure te wijzen vonnis, althans binnen een in goede justitie te bepalen termijn toe te laten tot haar werkplek triade 1-2 en haar in de gelegenheid te (blijven) stellen haar functie van verpleegkundige op de afdeling triade 1-2 binnen KVBO te Wolfheze op de gebruikelijke en overeengekomen wijze uit te oefenen, zulks op verbeurte van een dwangsom van € 1.000,00 per dag of gedeelte daarvan dat Pro Persona in gebreke blijft aan het vonnis te voldoen;

II. Pro Persona veroordeelt haar binnen 24 uur na het in deze te wijzen vonnis, althans binnen een in goede justitie te bepalen termijn, (weer) volledig toegang te (blijven) verlenen tot de digitale werkomgeving, waaronder het digitale werkverkeer van de afdeling triade 1-2, inclusief het daartoe behorende e-mailaccount van [eiser] met alle gegevens die zich in de e-mailboxen bevinden, zulks op verbeurte van een dwangsom van € 1.000,00 per dag of gedeelte daarvan dat Pro Persona in gebreke blijft aan het vonnis te voldoen;

III. Pro Persona veroordeelt om binnen 24 uur na het in deze procedure te wijzen vonnis in overleg met [eiser] een rectificerende e-mail op te stellen aangaande haar terugkeer op de afdeling triade 1-2 en ervoor zorg te dragen dat deze e-mail binnen drie dagen nadat de tekst ervan door partijen in overleg is opgesteld en door beide partijen is goedgekeurd, zal worden verzonden aan dezelfde personen die op 24 februari 2021 door [zorgmanager] per e-mail in kennis zijn gesteld van het besluit [eiser] per direct uit het team te plaatsen, zulks op verbeurte van een dwangsom van € 1.000,00 per dag of gedeelte daarvan dat Pro Persona in gebreke blijft aan het vonnis te voldoen;

IV. Pro Persona veroordeelt in de proceskosten.

[eiser] baseert haar vorderingen, tegen de achtergrond van de vaststaande feiten, kort en zakelijk weergegeven, op de volgende stellingen.

Volgens haar is het besluit van [zorgmanager] van 24 februari 2021 om haar per direct uit team 1-2 te plaatsen en per direct op non-actief te stellen c.q. vrij van werk, mede gelet op alle omstandigheden van het geval, buitenproportioneel en derhalve onterecht. Daarnaast heeft Pro Persona geen enkel moment duidelijk gemaakt waarom deze maatregel richting haar gerechtvaardigd zou zijn, terwijl haar collega’s, met wie zij voormelde brief heeft geschreven en namens wie zij heeft gesproken, niet zijn geconfronteerd met maatregelen. Het verlies van vertrouwen aan de zijde van [zorgmanager] als zorgmanager is, gezien de feiten en omstandigheden, geen gerechtvaardigde grond, aldus [eiser] onder meer.