Uitspraken

Het gaat allereerst om de vraag of de tussen partijen bestaande arbeidsovereenkomst moet worden ontbonden op verzoek van SecPoint. In geval van ontbinding moet, mede gelet op het verzoek daartoe van [verweerder] , ook worden beoordeeld of hij aanspraak kan maken op de transitievergoeding en/of aan hem een billijke vergoeding moet worden toegekend.

Voorts moet worden beoordeeld of [verweerder] gehouden is jegens SecPoint een bedrag van

€ 6.4242,00 te betalen ter zake van verbeurde boetes wegens schending van het nevenwerkzaamhedenverbod en het verbod op het toebrengen van reputatieschade, zoals opgenomen in de arbeidsovereenkomst.

opzegverbod

ontbinding e-grond

SecPoint voert primair aan dat de redelijke grond voor ontbinding is gelegen in (ernstig) verwijtbaar handelen van [verweerder] , zodanig dat van SecPoint niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Ter zake het gestelde verwijtbaar handelen heeft SecPoint aangevoerd dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen en dat [verweerder] om die reden geen recht heeft op een transitievergoeding en de ontbinding op verkorte termijn kan worden uitgesproken.

Daarom zal eerst beoordeeld worden of van (ernstig) verwijtbaar handelen door [verweerder] sprake is.

Daartoe wordt het volgende overwogen. De uitlatingen in de e-mail van

24 juni 2021 over [verzoeker] aan de voormalige advocaat van SecPoint alsook de jegens [verzoeker] gedane levensbedreigende uitlatingen in de e-mail van 31 augustus 2021 aan de Arbodienst leveren al zodanig verwijtbaar handelen van [verweerder] op dat van SecPoint niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Het verweer van [verweerder] dat niet vast staat dat hij de mail van 24 juni 2021 heeft gestuurd wordt gepasseerd. De

e-mail is afkomstig van “ [naam 1] <[e-mail adres I]. [naam 1] is medevennoot van de vennootschap onder firma [website II], waarvan ook [verweerder] vennoot is. De e-mail betreft een inhoudelijke reactie op een e-mail van de voormalige advocaat van [verzoeker] aan [verweerder] . Onder deze omstandigheden dient het algemene verweer van [verweerder] dat niet vaststaat dat hij die e-mail heeft gestuurd en de algemene ontkenning van het versturen te worden gepasseerd. Het is voldoende aannemelijk geworden dat deze e-mail van

24 juni 2021 door [verweerder] is verstuurd. Dat daarbij een e-mailadres van zijn medevennoot is gebruikt doet daaraan niet af. Voor zover [verweerder] - bij wijze van verweer - heeft gesteld dat hij op het moment dat hij de e-mail van 24 juni en die van 31 augustus 2021 verstuurde een zodanige psychische stoornis had dat het verzenden van deze e-mails hem niet aangerekend kan worden, wordt bij gebrek aan voldoende onderbouwing, gepasseerd. Weliswaar blijkt uit het schrijven van de huisarts en de psychiater, zoals hiervoor onder feiten aangehaald, dat er sprake is van psychische problematiek, maar dat die zodanig was dat [verweerder] het verzenden van die e-mails niet aangerekend kan worden volgt daaruit niet. Ook de adviezen van de bedrijfsarts geven geen aanwijzing voor een zo ernstige stoornis dat van toerekeningsvatbaarheid geen sprake meer was, al blijkt ook daaruit wel van stress gerelateerde beperkingen vanwege, zo schrijft de bedrijfsarts, een arbeidsconflict. In dit verband wordt ook opgemerkt dat [verweerder] zich heeft ziekgemeld nadat SecPoint het bestaan van de domeinnaam en website [website I] had ontdekt en [verweerder] daarmee had geconfronteerd. De door [verweerder] gedane uitlatingen worden hem derhalve aangerekend en deze zijn niet alleen verwijtbaar, maar gelet op de aard en inhoud ook ernstig verwijtbaar. Dat deze niet met zoveel woorden als voorbeeld van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten in de parlementaire geschiedenis zijn genoemd, zoals namens [verweerder] is gesteld, doet daaraan niet af.

Verder heeft SecPoint voldoende aannemelijk gemaakt dat de beelden op het onder de feiten genoemde YouTube-kanaal door [verweerder] zijn geplaatst met gebruikmaking van het e-mailadres marketing.secpoint@mail.com, waarvan, zo heeft SecPoint gesteld en onderbouwd met een verklaring van een andere werknemer, [verweerder] het wachtwoord beheerde. Dat is door [verweerder] niet meer dan in algemene termen betwist. Bovendien liggen de beelden en daarbij geplaatste teksten in lijn met de uitlatingen van [verweerder] over en jegens [verzoeker] in de eerder aangehaalde e-mails. Ook het plaatsen van deze beelden op YouTube levert niet alleen verwijtbaar maar ook ernstig verwijtbaar handelen van [verweerder] op.

[verweerder] heeft bij wijze van verweer aangevoerd dat hij overspannen is geraakt omdat [verzoeker] hem gepest en gediscrimineerd zou hebben, ter onderbouwing waarvan [verweerder] een tweetal door [verzoeker] aan hem verzonden e-mails heeft overgelegd en een foto van een rommelig kantoortje/of magazijn waar hij, anders dan zijn collega’s zou hebben moeten zitten werken. Wat het laatste verwijt betreft heeft SecPoint ter zitting gesteld dat [verweerder] zelf had gevraagd om de werkplek in de opslagruimte omdat hij dan ongestoord kon werken. Dat is niet meer door [verweerder] bestreden. SecPoint heeft betwist dat sprake is geweest van pesten en discrimineren. Dat van discriminatie door [verzoeker] sprake is geweest is enkel met deze e-mails niet onderbouwd. Dat verweer wordt daarom gepasseerd. Dat [verzoeker] e-mails heeft gestuurd die bepaald niet sympathiek overkomen in de verhouding tussen een werkgever en een werknemer is zeker waar. [verzoeker] heeft, toen hij daar tijdens de mondelinge behandeling door de kantonrechter mee werd geconfronteerd, aangegeven dat de inhoud en toonzetting van de e-mails zo strak was omdat [verweerder] al langdurig niet aan te sturen was en, anders dan zijn collega’s, regels en regeltjes consequent aan zijn laars lapte en zich ronduit misdroeg. Dat is namens [verweerder] niet (voldoende gemotiveerd) bestreden. Dat neemt overigens niet weg dat onverklaarbaar is waarom [verzoeker] [verweerder] aanspreekt op het meefietsen met een collega omdat die collega dan haar werk daardoor niet af zou hebben. Dat is de verantwoordelijkheid van die collega. Die mail oogt dan ook als een onterechte terechtwijzing door [verzoeker] naar [verweerder] en die mail had [verzoeker] , zonder nadere toelichting die ontbreekt, niet mogen schrijven.

Maar wat daar ook van moge zijn, die e-mails zijn onvoldoende om aannemelijk te achten dat [verzoeker] [verweerder] heeft gepest en dat dat de oorzaak van de overspannenheid van [verweerder] is. [verweerder] heeft ook geen verder – onderbouwd – bewijs aangeboden. En al zijn de e-mails van [verzoeker] niet zoals van een goed werkgever verwacht mag worden en zelfs al zou van (enig) pesten door [verzoeker] sprake zijn geweest, rechtvaardigt dat niet de aard en inhoud van de (levensbedreigende) uitlatingen die [verweerder] over en jegens [verzoeker] heeft gedaan en ontneemt dat ook niet de ernstige verwijtbaarheid daaraan. Slechts als voldoende aannemelijk zou zijn dat het gedrag van [verzoeker] heeft geleid tot een zodanig psychische stoornis dat de door [verweerder] verzonden e-mails hem niet aangerekend kunnen worden omdat hij, in gewoon Nederlands, niet meer wist wat hij deed, zou dat anders kunnen zijn. Als hiervoor reeds is overwogen, dat is niet aannemelijk geworden.

Anders dan door [verweerder] (bij wijze van verweer en tegenverzoek) is verzocht, ziet de kantonrechter geen aanleiding om aan [verweerder] een billijke vergoeding toe te kennen. Gelet op artikel 7:671b lid 9, onderdeel c, BW is voor toekenning van een billijke vergoeding alleen plaats als de ontbinding van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever. Uit de wetsgeschiedenis volgt dat ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van een werkgever zich slechts zal voordoen in uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld als een werkgever grovelijk de verplichtingen niet nakomt die voortvloeien uit de arbeidsovereenkomst en er als gevolg daarvan een verstoorde arbeidsverhouding ontstaat of als een werkgever een valse grond voor ontslag aanvoert met als enig oogmerk een onwerkbare situatie te creëren (zie: Kamerstukken II, 2013-2014, 33 818, nr. 3, pag. 34). Dat een dergelijke situatie zich hier voordoet is niet gebleken. Voor zover [verweerder] ter onderbouwing heeft gesteld dat [verzoeker] hem heeft gediscrimineerd en heeft gepest wordt verwezen naar hetgeen daarover hiervoor in r.o. 4.5 reeds is overwogen. Van discriminatie en/of pesten is niet gebleken. Ook de omstandigheid dat [verzoeker] ten onrechte een aantal maanden geen loon heeft betaald, althans dat (deels en ten onrechte) heeft verrekend met vermeende boetes en [verweerder] een kort geding aanhangig moest maken om zijn loon tijdens ziekte uitbetaald te krijgen, zijn geen omstandigheden die kwalificeren als ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van SecPoint zoals dat blijkens de parlementaire geschiedenis is bedoeld. Dat neemt niet weg dat dit handelen van SecPoint niet is zoals van een goed werkgever verwacht mag worden. Dat levert evenwel geen grond op voor toekenning van een billijke vergoeding.

Aan de stelling van [verweerder] dat [verzoeker] een vrouwelijke collega zou hebben lastig gevallen met ongewenste handelingen wordt voorbij gegaan. Het gaat daarbij immers niet om handelen jegens [verweerder] en lijkt meer gebruikt te zijn om de zaak te kleuren.

boetes

Ter zake wordt de vordering tot betaling van een bedrag van € 2.000,- wegens overtreding van artikel 15 van de arbeidsovereenkomst wordt als volgt overwogen. In artikel 7:650 lid 3 BW is, zoals door [verweerder] gesteld, bepaald dat de bestemming van de boete in de arbeidsovereenkomst moet worden vermeld. Het ontbreken daarvan is met nietigheid bedreigd, blijkens artikel 7:650 lid 6 BW. Daarop geldt alleen een uitzondering als de werknemer een hoger loon ontvangt dan het wettelijk minimum. Dat is door SecPoint niet gesteld en evenmin gebleken. Integendeel, in verband met de vordering tot nabetaling van achterstallig salaris blijkt dat partijen het er over eens zijn dat [verweerder] aanspraak heeft op loon ter hoogte van het minimumloon (naar rato van 32 uur arbeidsomvang). Nu de vordering (uitsluitend) is gebaseerd op overtreding van artikel 15 van de arbeidsovereenkomst en die boetebepaling wegens het ontbreken van een genoemde bestemming, gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, nietig is, dient de vordering te worden afgewezen. Dit nog daargelaten de vraag hoe artikel 16 van de arbeidsovereenkomst verstaan moet worden nu daarin alleen een boete is opgenomen voor overtreding van de artikelen 6, 11, 12 en 16 (en niet artikel 15). Aan de beantwoording van de vraag hoe dat begrepen moet worden - er lijkt sprake van een verschrijving - wordt niet toegekomen.

Ook vordert SecPoint [verweerder] te veroordelen tot betaling van een bedrag van € 4.424,00 wegens overtreding van, zo begrijpt de kantonrechter, het verbod op het verrichten van nevenwerkzaamheden opgenomen in artikel 9 van de arbeidsovereenkomst. Die vordering treft vanwege de beperkt gestelde grondslag, te weten overtreding van artikel 9 van de arbeidsovereenkomst in relatie tot het boetebeding van artikel 16 van de arbeidsovereenkomst, om de redenen als hiervoor genoemd, hetzelfde lot en zal ook worden afgewezen.

proceskosten

van het tegenverzoek van werknemer

nog in geschil

Nu de arbeidsovereenkomst reeds op verzoek van SecPoint wordt ontbonden en aan SecPoint geen gelegenheid wordt gegeven het verzoek in te trekken, wordt aan het tegenverzoek van [verweerder] tot ontbinding niet toegekomen. Voor zover [verweerder] bij wijze van tegenverzoek heeft verzocht om veroordeling van SecPoint tot betaling van een transitievergoeding en toekenning van een billijke vergoeding, hoeft ook dit verzoek niet te worden behandeld, omdat daarop al is beslist in de zaak van het verzoek.

Resteert nog wel te beoordelen de loonvordering, de vordering tot afgifte van salarisspecificaties en de vernietiging van het concurrentiebeding.

loon vanaf augustus 2021 tot einde arbeidsovereenkomst en minimumloon

[verweerder] verzoekt voor recht te verklaren dat hij recht heeft op uitbetaling van het loon over de maanden augustus, september en oktober 2021, vermeerderd met de wettelijke verhoging , in totaal een bedrag van € 6.804,00. Ook stelt hij dat hij recht heeft op uitbetaling overeenkomstig het minimumloon, op grond waarvan hij een nabetaling vordert van

€ 6.687,34 bruto.

SecPoint heeft het loon over augustus tot en met oktober verrekend met de door haar gevorderde boetes. Dat is tijdens het dienstverband niet toegestaan. Bovendien wordt de vordering van SecPoint ter zake de beweerdelijk verbeurde boetes afgewezen, zoals hiervoor is overwogen (r.o. 4.9). SecPoint zal daarom het loon over de maanden augustus tot en met oktober 2021 alsnog moeten uitbetalen en zij zal daartoe veroordeeld worden. Deze veroordeling zal evenwel nog worden aangehouden omdat de hoogte daarvan nog moet worden vastgesteld, zoals hierna wordt overwogen.

salarisspecificaties

vernietiging concurrentiebeding