Uitspraken

[gedaagde] voert ten eerste aan dat hij maandelijks contant een bedrag van € 250,00 aan loon aan [belanghebbende] heeft betaald. Dat het vermogen van [belanghebbende] onder bewind is gesteld wist hij niet.

Door het bewind was [belanghebbende] niet bevoegd de betaling van het loon in ontvangst te nemen. Dat volgt uit artikel 1:438 lid 1 BW. [gedaagde] heeft dus contant betaald aan iemand die niet bevoegd was de betalingen te ontvangen. Dat [gedaagde] - zoals hij heeft aangevoerd - niet wist dat de goederen van [belanghebbende] onder bewind stonden, kan hij niet met succes tegenover [eiseres] aanvoeren. In artikel 6:34 BW is bepaald dat [gedaagde] dat alleen kan doen als hij op redelijke gronden heeft aangenomen dat hij aan [belanghebbende] mocht betalen. Omdat het bewind van [belanghebbende] in het openbare bewindsregister is opgenomen, had [gedaagde] , door het register te raadplegen, kunnen weten van het bewind. Daarom had hij geen redelijke grond om aan te nemen dat hij aan [belanghebbende] kon betalen. [gedaagde] heeft dus niet bevrijdend aan [belanghebbende] betaald. Op [gedaagde] rust daarom nog steeds de verbintenis om het loon en de vakantietoeslag aan [eiseres] te betalen.

[eiseres] heeft de wettelijke verhoging van 50% gevorderd. De wettelijke verhoging is bedoeld als prikkel voor een werkgever om het loon op tijd te betalen. Omdat [gedaagde] heeft aangevoerd dat hij maandelijks een bedrag van € 250,00 contant aan [belanghebbende] heeft betaald en [belanghebbende] dat ook heeft verklaard, zal de kantonrechter de wettelijke verhoging in dit geval beperken tot nihil. Dat betekent dat [gedaagde] naast het loon en de vakantietoeslag geen extra bedrag aan [eiseres] hoeft te betalen.

De vordering dat [gedaagde] het loon maandelijks aan [belanghebbende] moet betalen door overmaking op de beheerrekening van [belanghebbende] , zal worden afgewezen. Dat [gedaagde] dit moet doen volgt uit de arbeidsovereenkomst. Er zijn geen aanwijzingen dat [gedaagde] zijn verbintenis uit de arbeidsovereenkomst niet zal nakomen, zodat [eiseres] op dit moment geen belang heeft bij deze vordering.

[eiseres] heeft ten slotte overlegging van bruto-netto specificaties gevorderd. Voor zover die vordering gaat over de periode april 2023 tot en met mei 2024, zijn deze al door [gedaagde] overgelegd en zal de vordering van [eiseres] worden afgewezen. Voor de periode na mei 2024 volgt uit de wet dat [gedaagde] deze specificaties moet overleggen. Er zijn geen aanwijzingen dat [gedaagde] deze wettelijke plicht niet zal nakomen, zodat [eiseres] op dit moment geen belang heeft bij deze vordering. Dat betekent dat de vordering op dit onderdeel zal worden afgewezen.

[gedaagde] is grotendeels in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. Omdat [eiseres] heeft geprocedeerd op basis van een toevoeging, zal [gedaagde] niet worden veroordeeld tot betaling van de explootkosten en betekeningskosten. De proceskosten van [eiseres] worden begroot op: