Uitspraken

De kantonrechter heeft zich ervan vergewist dat het verzoek geen verband houdt met het bestaan van enig opzegverbod.

Het onderhavige verzoek betreft een verzoek tot voorwaardelijke ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Dat betekent dat er, in het kader van de beoordeling van het verzoek van In de Moriaan, veronderstellenderwijs van moet worden uitgegaan dat het aan [verweerder] gegeven ontslag op staande voet geen stand houdt en de arbeidsovereenkomst nog steeds voortduurt.

Allereerst dient te worden beoordeeld of voldoende aannemelijk is dat de door In de Moriaan aan het verzoek ten grondslag gelegde dringende reden, rekening houdend met alle omstandigheden van het geval, meebrengt dat van haar redelijkerwijs niet kan worden gevergd om de arbeidsovereenkomst met [verweerder] te laten voortduren.

In de Moriaan heeft de navolgende aan [verweerder] gemaakte verwijten ten grondslag gelegd aan haar stelling dat er sprake is van een dringende reden:

a. a) de onnodige inzet van personeel, ondanks waarschuwingen daaromtrent,

b) het laten ontstaan van een kasverschil van laatstelijk € 12.000,00,

c) het feit dat personeelsdossiers niet compleet waren,

d) het laten werken van personen in de onderneming van In de Moriaan zonder dat er sprake was van een getekende arbeidsovereenkomst,

e) het feit dat [verweerder] de zus van een directeur van In de Moriaan met veel verbaal geweld uit het café heeft gezet,

f) het feit dat [verweerder], in samenspanning met collega’s, het plan heeft opgevat het cafébedrijf over te nemen door de huidige directie ‘eruit te werken, in welk kader [verweerder] bijzonderheden met betrekking tot het café bekend heeft gemaakt aan derden,

g) het feit dat [verweerder] van het aan hem gegeven ontslag op staande voet melding heeft gemaakt op Facebook.

Geconcludeerd moet worden dat In de Moriaan haar stellingen in het licht van de gemotiveerde stellingname van [verweerder] onvoldoende heeft onderbouwd, in die zin dat de aan [verweerder] gemaakte verwijten a tot en met f blijven steken in blote stellingen en verwijt g (zoals terecht door [verweerder] is aangevoerd) niet valide is. Dit betekent dat een dringende reden niet wordt aangenomen.

De kantonrechter heeft geconstateerd dat de verstandhouding tussen (de leiding van) In de Moriaan en [verweerder] dusdanig verstoord is, dat van een verdere vruchtbare samenwerking bij In de Moriaan niet meer gesproken kan worden. Gelet hierop is er sprake van een verandering in de omstandigheden die een gewichtige reden vormt, van dien aard, dat de arbeidsovereenkomst tussen partijen op korte termijn behoort te eindigen. De kantonrechter zal de arbeidsovereenkomst dan ook met ingang van 16 april 2015 ontbinden, zulks voorwaardelijk voor het geval dat de arbeidsovereenkomst tussen partijen niet reeds op 20 januari 2015 rechtsgeldig zal blijken te zijn geëindigd.

Ten slotte moet nog beoordeeld worden of aan [verweerder] ten laste van In de Moriaan een vergoeding naar billijkheid dient te worden toegekend. Daarbij is met name van belang of en in hoeverre aan de thans ontstane situatie aan een van de partijen in overwegende mate een verwijt te maken valt, dan wel bepaald kan worden dat het risico daarvan meer bij de ene dan bij de andere partij ligt.

De kantonrechter is van oordeel dat de thans ontstane situatie grotendeels op het conto van In de Moriaan moet worden geschreven. Door het maken van tot op heden niet deugdelijk onderbouwde of niet valide verwijten heeft In de Moriaan in belangrijke mate bijgedragen in de verstoring van de verstandhouding. Er zal dan ook aan [verweerder] een ten laste van In de Moriaan komende vergoeding naar billijkheid worden toegekend, waarbij daarmee rekening wordt gehouden.

Bij de bepaling van de omvang van de vergoeding sluit de kantonrechter aan bij de aanbevelingen ter zake van de Kring van Kantonrechters. Vastgesteld is dat tussen partijen weliswaar een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd is overeengekomen, maar dat daarbij de mogelijkheid van opzegging tijdens de overeengekomen duur van de arbeidsovereenkomst tussen partijen is overeengekomen. Dit betekent dat aanbeveling 3.6. lid 2 niet van toepassing is. Weliswaar heeft [verweerder] bij uitdiensttreding de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, maar dat gold ook al bij indiensttreding, wat betekent dat er geen aanleiding is aanbeveling 3.5. (analoog) toe te passen. Derhalve wordt de vergoeding vastgesteld met toepassing van de aanbevelingen 3.1. tot en met 3.4., waarbij - vanwege het verwijt dat In de Moriaan kan worden gemaakt - een correctiefactor van 1,5 wordt gehanteerd. Dit leidt tot een vergoeding van € 8.100,00 bruto.

In verband met het voornemen van de kantonrechter om aan [verweerder] een vergoeding van € 8.100,00 bruto toe te kennen, zal In de Moriaan in de gelegenheid worden gesteld om uiterlijk 15 april 2015 haar verzoek in te trekken door schriftelijke mededeling aan de griffier. Indien zij niet binnen die termijn haar verzoek intrekt, zal de arbeidsovereenkomst worden ontbonden per 16 april 2015.

Indien In de Moriaan haar verzoek handhaaft, zullen de proceskosten op hierna te bepalen wijze worden gecompenseerd. Mocht In de Moriaan haar verzoek binnen de in rechtsoverweging 4.9. vermelde termijn intrekken, dan zal zij worden veroordeeld tot betaling van de aan de zijde van [verweerder] gerezen proceskosten.