Uitspraken

Bij de beoordeling van het geschil komt eerst de vraag aan de orde of [eiseres] voldoende spoedeisend belang heeft bij de door haar ingestelde vorderingen. Het antwoord op deze vraag luidt naar het oordeel van de kantonrechter ontkennend.

Nu ter zitting geen andere omstandigheden zijn aangevoerd, is de kantonrechter van oordeel dat de gestelde omstandigheden niet van dien aard zijn, dat op dit moment sprake is van een situatie, die zodanig acuut of ernstig is dat van [eiseres] niet gevergd kan worden de uitkomst van een bodemprocedure af te wachten. [eiseres] oefent immers de functie van echoscopiste al niet meer uit sinds 24 augustus 2011. Dat (het laten voortduren van) een schorsing beschadigend is voor een werknemer (in casu: [eiseres] ) begrijpt de kantonrechter. De vraag die beantwoord moet worden - ook gezien het verweer van Zuyderland - is of er (nog) sprake is van een schorsing, gezien alleen al het tijdsverloop en de wijze waarop partijen nadien met elkaar zijn omgegaan. Waar [eiseres] er voorts voor gekozen heeft om eerst in oktober 2015 - ruim vier jaar nadat zij uit haar functie als echoscopiste is ontheven - de ontheffing aan te vechten, kan niet gezegd worden dat zij voldoende spoedeisend belang heeft bij de wedertewerkstelling en opheffing van de gestelde schorsing. In ieder geval is dit belang van [eiseres] in gewicht afgenomen naar mate de tijd na de ontheffing uit haar functie verder is verstreken. Het had meer voor de hand gelegen indien zij deze vordering had ingesteld, direct na of kort nadat zij op 24 augustus 2011 uit haar functie was ontheven. Evenmin heeft [eiseres] aanleiding gezien om na de beëindiging van het inwerktraject op de AOA op 27 februari 2014 een dergelijke vordering in te stellen. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft [eiseres] in verband met haar huidige arbeidsongeschiktheid tenslotte evenmin voldoende spoedeisend belang bij de gevraagde wedertewerkstelling.

Hetgeen hiervoor is overwogen, geldt mutatis mutandis ook voor de gevorderde rectificatie. Niet valt in te zien en door [eiseres] is onvoldoende gemotiveerd waarom nu ineens een spoedeisend belang bestaat tot het plaatsen van een rectificatie en waarom de uitspraak in een eventuele bodemprocedure hieromtrent niet zou kunnen worden afgewacht. Dat genoegdoening herstel zou kunnen bevorderen, leidt niet tot een ander (voorlopig) oordeel.

Verder is tussen partijen in geschil of Zuyderland gehouden is aan [eiseres] het volledige loon door te betalen gedurende het tweede ziektejaar (vanaf 28 februari 2015). Zuyderland betaalt vanaf die datum 70%. Dat [eiseres] , een alleenstaande moeder, daardoor een aanzienlijk bedrag aan inkomen derft en feitelijk niet in haar levensonderhoud kan voorzien kan zo zijn, maar niet gebleken is dat Zuyderland gehouden is tot aanvulling van het loon tot 100% gedurende het tweede ziektejaar. Niet gebleken is dat in de arbeidsovereenkomst en/of CAO een bepaling is opgenomen tot aanvulling van het loon - tot 100% - gedurende het tweede ziektejaar, zodat overeenkomstig het bepaalde in artikel 7:629 BW een korting op het loon is toegepast en 70% wordt betaald.

Voorts heeft [eiseres] in dit kader nog gesteld dat Zuyderland onrechtmatig jegens haar heeft gehandeld c.q. haar arbeidsongeschiktheid voortvloeit uit het onrechtmatig handelen van Zuyderland. Op grond hiervan meent [eiseres] dat Zuyderland gehouden is tot volledige betaling van het loon en een voorschot op de schadevergoeding. Zuyderland betwist het onrechtmatig handelen en wijst op externe factoren die de arbeidsongeschiktheid van [eiseres] kunnen hebben veroorzaakt.

Nog daargelaten dat niet kan worden ingezien waarom van [eiseres] niet gevergd kan worden dat zij de uitkomst van een bodemprocedure afwacht, leent dit deel van het geschil, gezien de uiteenlopende standpunten van partijen, zich niet voor een behandeling in kort geding. Onderhavige procedure is niet geschikt voor het vergaren van nadere gegevens, waaronder eventuele bewijslevering door partijen. Een bodemprocedure is daarvoor de geëigende weg. Mitsdien is niet met voldoende mate van zekerheid vast te stellen dat de vordering van [eiseres] in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft, dat vooruitlopen daarop door toewijzing reeds nu gerechtvaardigd is. De kantonrechter zal om die reden de gevraagde voorlopige voorziening ter zake de suppletie op het loon en het voorschot op de immateriële schade weigeren.

Gelet op het voorgaande zullen de vorderingen van [eiseres] worden afgewezen met veroordeling van [eiseres] in de kosten van deze procedure.